در محضر ثقلین

☀️ظاهر بدون باطن یا باطن بدون ظاهر☀️ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا مِيثَمُ التَّمِيمِيُّ إِنَّ قَوْماً آمَنُوا بِالظَّاهِرِ وَ كَفَرُوا بِالْبَاطِنِ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ شَيْ‏ءٌ وَ جَاءَ قَوْمٌ مِنْ بَعْدِهِمْ فَآمَنُوا بِالْبَاطِنِ وَ كَفَرُوا بِالظَّاهِرِ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ ذَلِكَ شَيْئاً وَ لَا إِيمَانَ بِظَاهِرٍ إِلَّا بِبَاطِنٍ وَ لَا بِبَاطِنٍ إِلَّا بِظَاهِرٍ. ای میثم تمیمی! گروهی به ظاهر ایمان آورده و به باطن کافر شدند؛ ولی سودی برایشان نداشت. گروهی دیگر آمدند که به باطن ایمان آوردند و به ظاهر کافر شدند، این هم برای اینها سودی نداشت. ایمان به ظاهر ارزش ندارد؛ مگر همراه ایمان به باطن و ایمان به باطن ارزش ندارد؛ مگر همراه ایمان به ظاهر. 📚بصائر الدرجات ج‏1 ص 537 📚 بحار الأنوار ج‏24 ص 302

تأملی در کلام مرحوم نجاشي (رحمه الله) #عبیدالله_بن_حر_جحفی مرحوم نجاشی (رحمه الله) در رجالش (و يا به تعبير صحيح: فهرستش) عبيد الله بن حر جعفی را از #سلف_صالح ذکره کرده است. (رک: رجال نجاشي، رقم: 6). اما عبارات #مصادر_رجالی_اهل_سنت وضعيت او را از حيث اعتقادات وضعف و وثاقت برای ما مشخص می کند. 🔹ابن عساكر در مورد او می گويد: قدم دمشق على معاوية وشهد معه صفين وكان عثمانياً وكان شجاعاً فاتكاً. تاريخ مدينة دمشق: ج37، ص417. 🔹و يا ذهبي می گويد: وفيها [يعنی سال 68هـ ] كان مقتل عبيد الله بن الحرّ، وكان صالحاً عابداً (!) كوفياً، فخرج إلى الشام فقاتل مع معاوية، فلمّا استشهد عليّ (عليه السلام) رجع إلى الكوفة. تاريخ الإسلام: ج5، ص65. بنا بر اين که نجاشی او را از سلف صالح بر شمرده مطلبی است مخدوش و مورد مناقشه. 🔻عبارت مرحوم بحر العلوم در اين باره قابل توجه است: والعجب منه (رحمه الله) كيف عدّ هذا من سلفنا الصالح، وهو الذي خذل الحسين، وقد مشى إليه يستنصره، فأبى أن ينصره، وعرض عليه فرسه لينجو عليها، فأعرض عنه الحسين (عليه السلام)، وقال: لا حاجة لنا فيك ولا في فرسك، {وما كنت متّخذ المضلّين عضداً}، ثمّ إنّه قام مع المختار في طلب الثار، ورجع مغاضباً لإبراهيم بن الأشتر حيث استقلّ العطاء، وأغار على سواد الكوفة، فنهب القرى، وقتل العمال وأخذ الأموال، ومضى إلى مصعب بن الزبير، وقصته معروفة. والرجل صحيح الاعتقاد، سيء العمل. وقد يرجى له النجاة بحسن عقيدته وبحنو الحسين (عليه السلام) وتعطّفه عليه، حيث أمره بالفرار من مكانه حتّى لا يسمع الواعية، فيكبّه الله على وجهه في النار؛ والله أعلم بحقيقة حاله. الفوائد الرجالية: ج1، ص324ـ328. 🆔@derasatfimabanielmrejal #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

⚠️خبر تکبر با متکبران ✍️ عمیدرضا اکبری روایتی در فضای مجازی و بعضاً منابر به ائمه علیهم السلام و به طور خاص به نهج البلاغه منسوب می‌شود: «التَّكَبُرُ علي المتكبِّرِ هُوَ التّواضُعِ بِعَيْنِهِ. نهج البلاغه، حكمت 410» (نمونه) همین روایت مورد توجه برخی بزرگان معاصر نیز واقع شده است؛ مانند بنیان‌گذار انقلاب؛ و یا آقای مطهری که البته با تعبیری محتاطانه‌ آن را نقل کرده‌اند. اما چنین مطلبی در نهج البلاغه نیامده، و در واقع در شرح ابن ابی الحدید (م656ق) در میان حکمت‌های منسوب آمده است (ج20، ص298). اما جالب است که پیش‌تر ابوطالب مکی (م386ق)، ابوحیان توحیدی (م400ق) و خرگوشی (م407ق) به ابن مبارک (م181ق) منسوب کرده‌اند (قوت القلوب 2/ 88؛ البصائر الذخائر، 2/ 51؛ تهذيب الاسرار، ص425). سپس ثعالبی (م429ق) و انصاری (م453ق) از يحيى بن معاذ (م258ق) نقل کرده‌اند که: «التكبر ‌على ‌المتكبر تواضعٌ.» (التمثيل والمحاضرة، ص410؛ زهر الآداب وثمر الألباب، 4/ 1054) برخی هم مضمون آن را به بعض اهل العرفة منسوب کرده‌اند (علم القلوب، ص136). و در دوران بعد فخر رازی (م606ق) چنین آورده است: «فِي الْكَلَامِ الْمَشْهُورِ التَّكَبُّرُ ‌عَلَى ‌الْمُتَكَبِّرِ صَدَقَةٌ.» (التفسير الكبير، 15/ 366). شاید نسبت این کلام به بشر حافی (ابن الملقن، طبقات الأولياء، ص101) از همه متأخرتر باشد. روشن است که با این وضع، نقل متأخر ابن ابی الحدید که تنها به عنوان حکمتی منسوب آمده، چیزی را اثبات نمی‌کند. البته نقلی مشابه را نیز سمرقندی (م373) به عنوان خبری نبوی بدون سند به ابن عمر نسبت داده است: «إِذَا ‌رَأَيْتُمُ ‌الْمُتَوَاضِعِينَ فَتَوَاضَعُوا لَهُمْ. وَإِذَا رَأَيْتُمُ الْمُتَكَبِّرِينَ فَتَكَبَّرُوا عَلَيْهِمْ. فَإِنَّ ذَلِكَ لَهُمْ صَغَارٌ وَمَذَلَّةٌ وَلَكُمْ بِذَلِكَ صَدَقَةٌ» (تنبيه الغافلين، ص186) که غزالی (م505ق) آن را غریب خوانده است (إحياء علوم الدين، 3/ 341). و در منابع متقدم دیگر اثری از آن نیافتیم (نیز نک‍: مجموعه ورام، 1/ 201) هرچه هست این اخبار یا در منابع پرتسامح صوفیه و یا از اشخاص مورد توجه صوفیه و بدون سند نقل شده‌اند، و در مصادر امامیه نیز جایی نداشته است. فارغ از این‌که این کلام مطلبی صحیح باشد، یا نه، قیاس آن با تعبیر قرآنی «اعزة علی الکافرین» (مائده: 54) نیز وضعیت تاریخی خبر را روشن نمی‌کند. خصوصاً استنادات برخی به این خبر برای کنار زدن اصل متواتر تقیه و یا حتی اموری کلان چون مواجهه با امریکا (نمونه) استناداتی غیر علمی‌ است. گفتنی است بسیاری از روایات اخلاقی بی‎سند منسوب به ائمه ع در منابع متأخر گرفتار مشکل انتساب‌های موازی هستند، و بسیاری اوقات انتساب‌های دیگر مسند، متقدم‌تر، پرتکرارتر و پذیرفتنی‌تر هستند. و هرچند واقعاً بعضی از این اخبار حکیمانه باشند، نمی‌توان آن‌ها را با استحسان از معصومان ع شمرد. به ویژه که در مواردی ریشه این استحسانات نیز همین دست ادله ضعیف هستند. #انتساب‌های_موازی @Al_Rijal

#اسارت #مصائب_شام 📢 آیا یزید لعنه‌الله از قتلِ امام حسین علیه السلام و اسارتِ اهل بیت ایشان پشیمان شد و مراسم عزاداری برپا کرد؟ 💥بسیار مهم 👈🏻 در لابلای گزارشات تاریخی، نقل‌هایی حاکی از پشیمانی و ندامت یزید لعنه‌الله از به قتل رساندن امام حسین علیه السلام و اسارتِ اهل بیت ایشان بچشم می‌خورد. طبری و ذهبی و ابن‌اثیر و دیگران از مورخینِ مخالفین شیعه، با کمی اختلاف پشیمانی و ندامت آن ملعونِ زنازاده را گزارش کرده‌اند، اما خودشان گزارشات دیگری را آورده‌اند که با بحثِ مذکور کاملا در تعارض است. ابتدا به نمونه‌هایی از گزارشاتِ پشیمانی یزید ملعون بنگرید: ▪️ذهبى به نقل از سفيان‌ثورى مى‌گويد: پس از شهادت امام حسين عليه السّلام و وارد شدن زنان خاندان حسين عليه السّلام بر يزيد در حالت اسارت، يزيد به زنان خود دستور داد كه به ديدن اسرا بروند و امر كرد كه زنان آل سفيان سه روز براى امام حسين عليه السّلام عزادارى كنند. 📚 سیرأعلام النبلاء، ج ٣، ص ٢٠۴ ▪️طبرى نقل مى‌كند: وقتى خبر كشته شدن امام حسين عليه السّلام را به يزيد دادند، چشم او اشك‌آلود شد و [خطاب به قاتلان امام حسين عليه السّلام] گفت: از اطاعت شما بى‌كشتن حسين نيز خشنود مى‌شدم، خدا پسر سميه را لعنت كند، بخدا اگر كار وى به دست من بود مى‌بخشيدمش، خدا حسين را رحمت كند. وى سپس اين شعر را سرود: سرهايى را شكافتند كه براى ما عزيز بود، درحالى‌كه خودشان ناسپاس‌تر و ستمكارتر بودند. 📚 تاریخ طبری، ج ۵، ص ۴۶٣ ▪️ابن‌اثير نیز با کمی اضافه، گزارشی مانند خبرِ طبری را نقل کرده. 📚 الکامل فی التاریخ، جلد ٤، ص ٨٤_٨٦ ✅ این نمونه‌هایی بود از گزارشات پشیمانی یزید لعنه‌الله. جالب اینجاست که یزید در همان حالی که بقول طبری و ذهبی و ابن‌کثیر، مثلا بشدت پشیمان بوده، جسارتی بی‌نظیر را به سر مبارک و مطهر امام می‌کرده!!! هم پشیمان بوده هم با چوب به دهان مقدس و مطهر امام می‌زده‼️ طبق گزارش ذیل، یزید در همان حالی که پشیمان بوده و ابن زیاد لعنهم‌الله را بخاطر قتل امام سرزنش می‌کرده، با چوب به دهان مبارک امام می‌زده، طوری‌که اعتراضِ ابوبرزة‌اسلمی را برانگیخته: 🔻ثم دخلوا على يزيد فوضعوا الرأس بين يديه و حدثوه، فسمعت الحديث هند بنت عبد الله بن عامر بن كريز، و كانت تحت يزيد، فتقنعت بثوبها وخرجت فقالت: يا أمير المؤمنين أ رأس الحسين بن علي بن فاطمة بنت رسول الله، صلي الله عليه وسلم؟ قال: نعم، فأعولي عليه وحدي علي ابن بنت رسول الله، صلي الله عليه وسلم، وصريحة قريش، عجل عليه ابن زياد فقتله، قتله الله! ثم أذن للناس فدخلوا عليه و الرأس بين يديه و معه قضيب وهو ينكت به ثغره، ثم قال: إن هذا وإيانا كما قال الحصين بن الحمام: أبى قومنا أن ينصفونا فأنصفت قواضب في أيماننا تقطر الدما يفلقن هاما من رجال أعزة علينا وهم كانوا أعمق وأظلما فقال له أبو برزة الأسلمي: أتنكت بقضيبك في ثغر الحسين؟ أما لقد أخذ قضيبك في ثغره مأخذا، لربما رأيت رسول الله، صلي الله عليه وسلم، يرشفه، أما إنك يا يزيد تجيء يوم القيامة وابن زياد شفيعك. ويجيء هذا ومحمد شفيعه. ثم قام فولى. فقال يزيد: والله يا حسين لو كنت أنا صاحبك ما قتلتك!» 📚 الکامل فی التاریخ، ج ٤، ص ٨٥_٨٤ ⭕️ در گزارشی دیگر آمده که یزید زنازاده لعنه الله گفت: «قتل حسین (علیه السلام‌) قضای الهی بود؛ او ظلم کرد، او پدر و مادرش را به رخ من می‌کشید و پدر و مادر مرا خوار نمود، همین باعثِ قتلش شد: ثمّ اتی بالرأس حتی وضع بین یدی یزید فی طست من ذهب فنظر إلیه و أنشد: نفلق هاما من رجال أعزّة علینا و هم کانوا أعقّ و أظلما ثم أقبل علی أهل المجلس و قال: إنّ هذا کان یفخر علی و یقول: إن أبی خیر من أب یزید و امی خیر من‌ام یزید و جدی خیر من جد یزید و أنا خیر من یزید فهذا هو الذی قتله.» 📚 مقتل الحسين، خوارزمی، ج ۲، ص ۶۴ ➖عجبا! آن زنازاده در نهایت پشیمانی، امام را ظالم، متهم، لایق قتل و.... می‌دانسته (معاذالله) و نهایتِ جسارت را کرده است! آیا این تعارض قابل جمع است⁉️ کسی که پشیمان شده در حین ندامت چنین می‌کند؟! در همان كتابِ تاريخ طبرى آمده است: «يزيد بن معاويه بزرگان شام را فراخواند و سپس دستور داد اُسَراى كربلا را نزد او آورند. على بن حسين (عليهم السّلام) و زنان و كودكان اسير درحالى‌كه مى‌گريستند نزد او آورده شدند. يزيد خطاب به على بن حسين گفت: اى على، بخدا پدرت حق مرا نشناخت و با من بر سر قدرتم به نزاع پرداخت و خدا با او چنين كرد كه ديدى.»‼️ 📚 تاریخ الأمم و الملوک، نشردارالتراث، ج ۵، ص ۴۶١ ادامه در مطلب بعد @ashkvareh

☀️به کافران بیشتر امید است☀️ حَدَّثَنَا أَبُو عَلِيٍّ الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْحَضْرَمِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ الْحَمِيدِ قَالَ أَخْبَرَنِي مَنْ سَمِعَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ صلوات اللّه علیه يَقُولُ‏ إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ صلوات اللّه علیه خَرَجَ مِنْ هَذَا الْأَمْرِ مَنْ كَانَ يَرَى أَنَّهُ مِنْ أَهْلِهِ وَ دَخَلَ فِيهِ شِبْهُ عَبَدَةِ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ. 📚الغيبة( للنعماني) 317 ابراهيم بن عبد الحميد گويد: كسى كه خود از امام صادق عليه السّلام شنيده براى من بازگو كرد كه آن حضرت می‏فرمود: «هنگامى كه قائم عليه السّلام خروج كند كسى كه خود را از اهل اين امر مى‏پنداشته از اين امر خارج خواهد شد و (به عكس) افرادى چون خورشيد پرستان و ماه پرستان داخل در آن مى‏گردند. (يا اينكه كسى كه خود را اهل اين امر مى‏دانسته از آن خارج و ديگرى كه وى همانند پرستندگان آفتاب و ماه به نظر مى‏آمده در اين امر داخل خواهد شد». #مهدویت #ایمان_عاریه ✅درمحضر ثقلین✅ @darmahzaretheghlain

وَ رُوِّينَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ سلام الله علیه‏ أَنَّ قَوْماً مِنْ شِيعَتِهِ اجْتَمَعُوا إِلَيْهِ فَتَكَلَّمُوا فِيمَا هُمْ فِيهِ‏ وَ ذَكَرُوا الْفَرَجَ وَ قَالُوا مَتَى نَرَاهُ يَكُونُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ سلام الله علیه أَ يَسُرُّكُمْ هَذَا الَّذِي تَتَمَنَّوْنَ قَالُوا إِي وَ اللَّهِ قَالَ أَ فَتُخَلِّفُونَ الْأَهْلَ وَ الْأَحِبَّةَ وَ تَرْكَبُونَ الْخَيْلَ وَ تَلْبَسُونَ السِّلَاحَ‏ ؟ قَالُوا نَعَمْ قَالَ وَ تُقَاتِلُونَ أَعْدَاءَكُمْ‏ ؟قَالُوا نَعَمْ قَالَ قَدْ سَأَلْنَاكُمْ مَا هُوَ أَيْسَرُ مِنْ هَذَا فَلَمْ تَفْعَلُوهُ فَسَكَتَ الْقَوْمُ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْهُمْ أَيُّ شَيْ‏ءٍ هُوَ ؟جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ قُلْنَا لَكُمُ اسْكُتُوا فَإِنَّكُمْ إِذَا كَفَفْتُمْ‏ رَضِينَا وَ إِنْ خَالَفْتُمْ أُوذِينَا فَلَمْ تَفْعَلُوا. 📚دعائم الإسلام ج 1 ص 60 گروهی از شیعیان خدمت حضرت امام صادق علیه السلام شرفیاب شده و از مشکلات زمان سخن گفتند ، حرفشان به مسئله ی فرج رسید و گفتند ای پسر رسول خدا چه زمان فرج و گشایش حاصل می شود؟ حضرت فرمود: خوشحال می شوید اگر به این آرزویتان برسید و فرج فرا رسد؟ عرض کردند آری به خدا سوگند! فرمود: حاضر هستید از اهل و عیال و دوستان و عزیزان خود بگذرید و بر مرکب سوار شوید و لباس رزم بپوشید؟! عرض کردند: آری فرمود: حاضر هستید در مقام جنگ و جهاد با دشمنان برآیید؟ گفتند: آری پس از اینکه حضرت این امور را از آنان اقرار گرفت و با سوگند و قسم آمادگی خود را نسبت به همه ی این امور اعلام داشتند، آنگاه فرمود: همانا ما از شما چیزی آسانتر از همه ی این امور خواستیم ولی شما انجام ندادید! همگان ساکت شدند یکی از میان جمع پرسید: فدای شما شوم آن امر سهل تر که شما از ما خواستید و ما امتثال ننمودیم چه بود؟ حضرت فرمودند: به شما گفتیم ساکت باشید! اگر دست (از گفتارهای نابجایتان) بر دارید باعث رضایت ما می شوید و اگر مخالف (با این دستور) انجام دهید موجب اذیت (و رنجش) ما می شوید(با این حال) شما مخالفت کردید و امر ما را انجام ندادید (و ساکت نشدید! #تقیه #صفات_الشیعه #مهدویت ✅درمحضر ثقلین✅ @darmahzaretheghlain

☀️انبیاء، نبی نشدند مگر با اقرار به...☀️ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ يَزِيدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ: وَلَايَةُ عَلِيٍّ مَكْتُوبَةٌ فِي جَمِيعِ صُحُفِ الْأَنْبِيَاءِ وَ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا بِنُبُوَّةِ مُحَمَّدٍ وَ وَلَايَةِ وَصِيِّهِ عَلِيٍّ ع. محمّد بن فضيل گويد: امام کاظم علیه السلام فرمود: ولايت علي علیه السلام در تمام كتاب‌هاي انبياء نوشته شده، و خداوند هرگز پيامبري را مبعوث نكرده مگر [با اقرار] به نبوّت محمّد و وصایت علي صلوات الله عليهما. #رسول_الله #امیرالمومنین #حب_و_بغض #ولایت #الفضائل ✅در محضر ثقلین✅ @darmahzaretheghlain

☀️ارتباط پول و دین1☀️ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (عَلَيْهِمَا السَّلَامُ)، قَالَ: قَالَ رَجُلٌ: يَا جَعْفَرُ، الرَّجُلُ يَكُونُ لَهُ مَالٌ فَيُضَيِّعُهُ فَيَذْهَبُ قَالَ: احْتَفِظْ بِمَالِكَ، فَإِنَّهُ قِوَامُ دِينِكَ، ثُمَّ قَرَأَ: «وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِياماً». 📚الأمالي (للطوسي) ص 679 ،وسائل الشيعة ج‏7 126 امالی طوسی از خلاّد :کسی [به امام صادق علیه السلام] گفت: «ای جعفر! [رأی تو چیست درباره ]کسی که مالی دارد و آن را ضایع می کند و آن مال از کف می رود؟» فرمود: «مالت را حفظ کن ؛ که برپادارنده دین تو است» . سپس [این آیه را ]قرائت کرد: «و مال های خود را که خداوند وسیله برپا بودنِ زندگی شما قرار داده ، به کم خردان مدهید» . ✅مالت را حفظ کن ؛ که برپادارنده دین تو است» #اقتصاد_اسلامی ✅در محضر ثقلین✅ @darmahzaretheghlain