لوح ساده✌️✌️

**‍ چهاردهم اردیبهشت‌ماه زادروز دکتر علی‌محمد حق‌شناس همواره می‌گفت سرم در زبان‌شناسی است، اما دلم در ادبیات می‌تپد. و چه خوش نشسته بود اجتماع این هر دو با هم در وجود نازنینی چون او. لیسانس زبان و ادبیات فارسی از تهران داشت و دکتری زبان‌شناسی از لندن. در آغاز دهۀ هفتاد به اشارت شفیعی کدکنی دانشجویان دکتری ادبیات حق‌شناس را به گروه ادبیات آورده بودند. حضورش در این گروه حلقه‌ای تشکیل داد که بعدها تأثیرات خوبی در هر دو رشته گذارد. اگر از دکتر حق‌شناس تنها فرهنگ هزاره باقی مانده بود کافی بود تا نامش همواره در میان خادمان راستین این سرزمین بدرخشد؛ حال آنکه او مقالات و کتاب‌های بسیار مهمی نیز به رشتۀ تحریر درآورد یا به نثری استوار و درست ترجمه کرد که بی‌گمان ماندگار خواهند بود. بر آن بود باید کتابی را ترجمه کرد که در کشور مبدأ هنوز خوانندگان جدی داشته باشد. البته با اینکه زمان بعضی از کتاب‌هایی که به ترجمۀ آنها دست یازید گذشته بود باور داشت که ابتدا باید اینها را خوب درک کرد تا بتوان بی‌ آنکه خلأی پیش آید به مراحل بعدی ره یافت. دیگر آنکه می‌گفت ما به آدم‌هایی نیاز داریم که بتوانند گذشته و اکنون را خوب به هم پیوند بزنند. از آثار دیگر وی می‌توان اشاره کرد به: آواشناسی (آگاه، ۱۳۵۶)؛ بازگشت و دیالکتیک در تاریخ (تهران، ۱۳۵۸)؛ مقالات ادبی- زبان‌شناختی (نیلوفر، ۱۳۷۰)؛ زبان و ادبیات فارسی در گذرگاه سنّت و مدرنیته (مجموعۀ مقالات، آگه، ۱۳۸۲). همچنین ترجمه‌های خوبی که از کتاب‌های زیر انجام داده است: رمان به روایت رمان‌نویسان، اثر میریام فریز آلوت (جاده، ۱۳۶۸؛ چاپ‌های بعدی این کتاب را نشر مرکز منتشر کرده است.)؛ تاریخ مختصر زبان‌شناسی، اثر رابرت هنری روبینز (مرکز، ۱۳۷۰)، تولستوی، اثر گیفورد (طرح نو، ۱۳۷۱)؛ سروانتس، اثر پیتر ادوارد راسل (طرح نو، ۱۳۷۲)؛ وطن‌فروش، اثر سامرست موام (مرکز، ۱۳۷۲)؛ زبان، اثر لئونارد بلوم فیلد (مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۹) و ... .  «مرگ بر مرگ» (در سوگ علی‌محمد حق‌شناس)، محمد افشین‌وفایی، بخارا، سال دوازدهم، شمارۀ ۷۵، فروردین-تیر ۱۳۸۹، ص ۵۷۸-۵۸۰. 🦋🦋

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۱۴ اردیبهشت زادروز خواجه عبداله انصاری (زاده ۱۴ اردیبهشت ۳۸۵/ ۲شعبان ۳۹۶ق/۱۰۰۶م.  هرات -- درگذشته ۲۲ ذی‌الحجه ۴۸۱ق/ ۴۶۷ش/ ۱۰۸۸م. هرات) او معروف به «پیرهرات» «پیر انصار» و «خواجه عبداله انصاری» دانشمند و عارف صوفی مسلک بود و به‌ عنوان یکی از نوابغ ادبی و چهره‌های شاخص خراسان قدیم در قرن ۱۱ میلادی/۵ق، به‌ عنوان مفسر قرآن، محدث، اهل فن جدل و استاد اخلاق، شناخته می‌شود. عمده شهرتش به‌ خاطر فن سخنوری، اشعار و متون نغز و بی‌مانندش، به‌خصوص در مدح و ثنای خداوند به‌ زبان‌های عربی و فارسی است. وی از کودکی زبانی گویا و طبعی توانا داشت، چنان‌ که شعر فارسی و عربی را نیکو می‌سرود و در جوانی در علوم ادبی و دینی و حفظ اشعار عرب مشهور و خصوصاً در حدیث قوی بود و آمالی بسیار داشت و در فقه روش امام حنبل را پیروی می‌کرد. او بیشتر شهرتش برای رسالات و کتب مشهوری است که تألیف کرد، که از آن جمله‌ ترجمه املاء طبقات‌الصوفیه سلمی به‌ لهجه هروی و تفسیر قرآن است که اساس کار میبدی در تألیف کشف‌الاسرار قرار گرفت. از رسائل منثور او، مناجات‌نامه، نصایح، زادالعارفین، کنزالسالکین، قلندرنامه، محبت‌نامه، هفت‌حصار، رساله دل و جان، رساله واردات و الهی‌نامه است. وی دوبار عزم سفر حج کرد، یک‌بار از ری و بار دیگر تا بغداد سفر کرد و بازگشت در این سفرها بود که به‌دیدار شیخ ابوالحسن خرقانی موفق شد. نابینایی چشمان وی در هفتاد سالگی برای او که عمری به آموزش و آموختن خوکرده بود، بسیار گران آمد، اما همچنان به‌ فعالیت ارشاد شاگردان ادامه می‌داد و مطالب را به آنها املا می‌کرد. آثار: طبقات‌الصوفیه الکشف عن منازل‌السائرین نصایح ذم‌الکلام زادالعارفین صد میدان مناقب اهل الاثار انوار التحقیق پرده حجاب حقیقت ایمان شکر و سکر صد پند گنجنامه مجموعه رسائل که در بردارنده این رسالات است: رساله دل و جان کنز‌السالکین رساله واردات رساله قلندرنامه هفت حصار محبت‌نامه رساله مقولات و الهی‌نامه مناجات نامه مقالات مقامات ‎🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976 #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #خواجه_عبداله_انصاری

🌺🌸🌺🌸🌺🌸 قرآن کریم به خط الیاس امیرحسنی دراین پنج شنبه  برای شادی ارواح تمام مومنین و مومنات ،علما و شهدا و صلحاومعلمان مرحوم ،بی وارث و بد وارث آیات فوق را با فاتحه ای قرائت نماییم . 🌸🌺🌸🌺🌸

#دانش_افزایی ✳️ اسم مصدرهای جعلی ❇️ منظور از اسم مصدرهای جعلی، اسم مصدرهایی است که برخلافِ قواعد دستور زبان فارسی ساخته شده‌اند. این نوع اسم مصدرها را از نظر ساختاری می‌توان به چهار نوع تقسیم کرد: ◀️ ۱. اسم مصدرهایی که ازترکیبِ واژه‌های فارسی یا غیرعربی با «یّت» ساخته شده‌اند؛ مانند: آشناییت، آگاهیت، ایرانیت، بربریت، برتریت، خریت، خوبیت، داراییت، دوییت، مردمیت، زنیت، منیت و... ◀️ ۲. اسم مصدرهایی که از ترکیب غیرِ فعل با «-ِ ش» ساخته شده‌اند؛ مانند: گرمایش، سرمایش، پیدایش، گنجایش، والایش و... . در این موارد هم باید از به‌کار بردنِ این نوع اسم مصدرهای جعلی پرهیز کنیم، ولی «پیدایش» و «گنجایش» را به سبب اینکه در آثار استادان زبان فارسی به‌کار رفته است و «گرمایش» و «سرمایش» را از آن جهت که به‌صورتِ اصطلاح علمی به‌کار می‌رود، نمی‌توان غلط دانست. _ «از آغاز پیدایش غزل فارسی سخنوران بزرگ این کشور بعضی از انتقادات اجتماعی و اخلاقی خود را با مضامین عاشقانه آمیختند» (خانلری، هفتاد سخن۲۷۱/۳). در متون معتبر فارسی به‌جایِ «پیدایش» و «گنجایش» واژه‌های «پیدایی» و «گنجایی» به‌کار رفته است.امروزه ه برخی از استادان زبان فارسی این واژه‌ها را به‌کار می‌برند. _ «در ماورای آن عشقی است که برای همه‌کس قابل‌ادراک نیست و حالتی روانی است که در محدودهٔ روان‌شناسی عادی گنجایی ندارد» (زرین‌کوب، حکایت همچنان باقی، ص ۴۸۲). ◀️ ۳. اسم مصدرهایی که مصدر آن‌ها نامعلوم است؛ مانند: منش، رامش، نرمش، نیایش و... . این نوع اسم مصدرها هم در متون معتبر قدیمی و هم آثار استادان معاصر به‌کار رفته است و منعی برای استعمال آن وجود ندارد. ◀️ ۴. اسم مصدرهایی که از زبان‌های دیگر گرفته شده است، مانند «کُرنش» و «چالش» که از زبان ترکی مأخوذ شده است. به‌کار بردن این اسم مصدرها به‌دلیلِ شیوع آن‌ها و به‌کار رفتن آن‌ها در آثار معاصران مانعی ندارد. https://t.me/amirnormohamadi1976

#دانش_افزایی ✳️ فرق جان بخشی و تشخیص ❇️ در استعاره مکنیه تخییلیه مشبه به متروک در اکثر موارد انسان است و به اصطلاح استعاره، انسان مدارانه است غربیان به این نوع استعاره‌پرسونیفیکاسیون می گویند که درفارسی به تشخیص ترجمه شده است و می توان به ان انسان وارگی یا انسان انگاری گفت. در استعاره گاهی مشبه به محذوف حیوان است و به اصطلاح استعاره جانور مدارانه است و می توان به ان جاندار انگاری گفت مثل چنگال مرگ این نوع را می توان با تسامح تشخیص یاپرسونیفیکاسیون قلمداد کرد. اما گاهی ممکن است مشبه به اصلا غیر ذی روح باشد که در این صورت اطلاق تشخیص بران صحیح نیست باغ ما در طرف سایه دانایی بود یا سلام ای شب معصوم آیا می توان گفت که شب را به انسانی تشبیه کرده که معصوم است ؟ این از نظر قواعد علم بیان اشکالی ندارد ولی بدیهی است شخص از صمیم دل آن را نمی پذیرد در این گونه موارد بهتر است که بگوییم خود شب جاندار انگاری مستقل انگاشته شده است که می توان فی المثل معصوم باشد مثال دیگر: به ایوان می روم و انگشتانم را بر پوست کشیده شب می کشم این که بگوییم شب به انسانی تشبیه شده که پوست دارد به دل نمی نشیند. یا پرده ها از بغضی پنهان سرشارند که جان بخشی شده است. به جای جاندار انگاری اصطلاح آمینیسم برگرفته از کتاب بیان دکتر شمیسا ❇️ سهیلا محسنی https://t.me/amirnormohamadi1976

#دانش_افزایی ✳️ لایه‌های‌ زبان 🔰 زبان عادی: ویژه نگارش متن‌های معمولی مثل گزارش و اخبار بارعایت اصول زبان معیار است؛ 🔰 زبان ادبی: ویژه نگارش متن‌های تخیلی و هنری مثل شعر و داستان با کاربرد صنایع ادبی است؛ 🔰 زبان علمی-تخصصی: ویژه نگارش متن‌های علمی و تخصصی(حوزه‌های دانش بشری) مثل فیزیک و فلسفه با کاربرد اصطلاحات خاص همان علم است؛ 🔰 زبان محاوره: ویژه نگارش متن‌های دارای مفهوم جدید مثل ضر‌ب‌المثل‌ها و کنایه‌ها باحفظ ساختار واژه‌ها و مخدوش شدن مفهوم در ترکیبات آن است؛ 🔰 زبان معیار: ویژه نگارش متن‌های اصلاح‌شده و سنگ محک همه لایه‌های زبانی با کاربرد تمام الگو‌های نوشتاری است؛ 🔰 زبان شکسته: ویژه نگارش متن‌های محاوره مثل دیالوگ‌ها و قصه‌ها با درهم شکستن ساختار کلمات است. https://t.me/amirnormohamadi1976

#دانش_افزایی ✳️ سجاوندی نشانه‌گذاری (به انگلیسی: Punctuation) به معنای استفاده از نشانه‌ها یا علامت‌هایی است که برای روشن کردن معنی و مشخص کردن آغاز و انجام عبارت‌ها و جمله‌ها و بندها در نگارش به‌کار می‌روند. این نشانه‌ها، که نشانه‌های نوشتاری یا نشانه‌های نگارشی هم نامیده می‌شوند، برای آسان‌تر و دقیق‌تر خواندن یک نوشته، بیان یک احساس، فرمول‌نویسی در ریاضیات و غیره یا ایجاد دگرگونی در تلفظ واژه‌ها به‌کار می‌روند. محمدبن ابی‌یزید طیفور ملقب به شمس‌الدین و مکنی به ابوالفضل السَجاوندی القاری در قرن ششم ه‍. ق، برای راهنمایی قاریان، نخستین نشانه‌ها را در نگارش قرآن به‌کار برد. واژهٔ سجاوَندی از نام ابوالفضل سجاوندی (نخستین کسی که نشانه‌های وقف را برای راهنمایی درست خواندن قرآن به‌کار برد) گرفته شده‌است. (لغت‌نامهٔ دهخدا: سَگاوند شهری است در دامنهٔ کوهی به همین نام نزدیکِ سیستان که عربها آن را سَجاوند گویند). اصول نشانه‌گذاری در زبان فارسی، برگرفته از زبان‌های اروپایی، به خصوص فرانسوی و انگلیسی است. https://t.me/amirnormohamadi1976

#دانش_افزایی ✳️ خرق عادت ❇️ از ديگر شرايط حماسه، جريان يافتن حوادثي است كه با منطق و تجربه ي علمي سازگاري ندارد. در حماسه رويدادهاي غير طبيعي و بيرون از نظام عادت ديده مي شود كه تنها از رهگذر عقايد ديني عصر خود توجيه پذير هستند بدين گونه است كه ملتي، عقايد ماوراي طبيعي خود را به عنوان عاملي شگفت آور در حماسه ي خويش به كار مي گيرد. در همه ي حماسه ها موجودات و آفريده هاي غير طبيعي در ضمن حوادثي كه شاعر تصوير مي كند، ظهور مي يابد.وجود سيمرغ، ديو سپيد روئين تن شاهنامه بودن اسفنديار و عمر هزار ساله ي زال ... عناصر و پديده هايي هستند كه همچون رشته هايي استوار زمينه تخيلي حماسه را تقويت مي كنند. https://t.me/amirnormohamadi1976

#دانش_افزایی ✳️ پیشینه ساخت نان سنگک در ایران ❇️ شاه عباس برای رفاه حال طبقات تهی دست و لشگریان خود که غالباً در سفر احتیاج به نان و خورش موقت و فوری داشتند و لازم بود به هر شهری می‌رسند نانواهایی باشند که بتوانند به قدر مصرف سربازان نان تهیه نمایند و غذایی باشد که خورش نان قرار دهند، درصدد چاره برآمد. وی حل این مشکل را از "شیخ بهایی" که از اجلّه علما و دانشمندان ایران بود خواست. شیخ بهایی با تفکر و تعمق تنور سنگکی را ابداع نمود. این اختراع که با دقت و هوشیاری طرح و عملی شده است به قدری کامل و دقیق است که پس از گذشت چند صد سال هنوز به همان صورت اولیه مورد استفاده و نانی که از تنور سنگکی بدست می‌آید، مأکول‌ترین نان است. در اجرای این کار دستور داده می‌شود که روی توری مقداری ریگ و سنگ ریزه بریزند و در زیر آن آتش پرحجمی روشن نمایند تا ریگها کاملاً داغ گردند و آنگاه خمیر نان را با دست در روی تخته‌ای پهن کرده و در روی سنگ‌های داغ قرار دهند تا بپزد. https://t.me/amirnormohamadi1976

#دانش_افزایی ✳️ انواع جملات استثنایی ◀️ 1) جمله های استثنایی بی فعل یک جزئی شامل صوت ها و شبه جمله ها یی هستند که از نظر معنایی و کارکردی معادل یک جمله هستند. نمونه: هیس، آهای، عجب و .... ◀️ 2) برخی اسم ها، صفت ها و قید ها هم می توانند معادل یک جمله عمل کنند: یواش، چشم، درد و ... ◀️ 3) برخی ترکیبات یا جمله های عربی در زبان فارسی معادل یک جمله در معنایی غیر از معنای عربی خود به کار می روند: بسم الله: شروع کن - الله اکبر: شگفت انگیز است - لااله الا الله: کلافه ام کردی، عصبانی ام کردی ◀️ 4) منادا ها نیز خود خود جزو جمله های استثنایی بی فعل هستند: خدایا، کمکم کن. (خدایا: شبه جمله + کمکم کن: جمله ی با فعل گذرا) ✅ البته جمله های استثنایی خود به دو نوع کلی تقسیم می شوند: 1) جمله های استثنایی بی فعل 2) جمله های استثنایی بی نهاد https://t.me/amirnormohamadi1976