cookie

We use cookies to improve your browsing experience. By clicking «Accept all», you agree to the use of cookies.

avatar

قصه های یه دختر معمولی

یه دخترِ معمولی ام که بعضی وقتها قصه میگم; قصه ی رفتن و یک جا نموندن, قصه ی مزه مزه کردن زندگی, قصه ی تلخیها و شیرینی ها ... @sorayasworld تو اینستاگرام و تلگرام هم با من باشید: @soraaaaayaaa

Show more
Advertising posts
587
Subscribers
No data24 hours
No data7 days
No data30 days

Data loading in progress...

Subscriber growth rate

Data loading in progress...

Repost from YEnglishtube
این ویدیوی تکان دهنده … بی نظیر ساخته شده
Show all...
این طبیعیه که با این آهنگ انقدر دارم اشک می ریزم؟! 😭 💚🤍❤️ برای زن زندگی آزادی
Show all...
این نامه را برایت از خاک کوچه‌های سرد با خون سرخ خود نوشتم تا روید خنده‌ها زدرد چون روز دیگر آید روحم جان سبزه‌هاست خورشید جاودان آزادی نور آسمان ماست سوگند به خون همرهانم سوگند به اشک مادران هرگز به تیغشان نمیرد فریاد جاودان ما ما سیل خون آبان با بی‌عدالتی عجین تنها گناهمان خروش خشمی بود در جواب کین جسم و جان بی‌پناهم آماج تیر ظالمان مغرور و سربلندم و میبالم بر انقلابمان سوگند به عاشقان ایران سوگند به شور زاهدان از راه رفته برنگردم تا روز کوچ غاصبان!  
Show all...
Repost from sahar.toussi
مستند کشور خیالی من
Show all...
Show comments
Repost from sahar.toussi
«پاتریسیو گوسمان»کارگردان و مستندساز اهل شیلی است که سال‌هاست دغدغه‌های سیاسی خود را در قالب فیلم و مستند به تصویر می‌کشد. از کودتای سال ۱۹۷۳ که منجر به سرنگونی دولت سالوادور آلنده شد، گوسمان در آثار متعددی مثل «نبرد شیلی» و «سلسله‌جبال رویا»، وقایع تاسف‌بار و تکان‌دهندۀ دوران حکومت ژنرال پینوشه و رویداد‌های دیگر در عرصۀ سیاست شیلی را با نگاهی دقیق و موشکافانه به مخاطب نشان داده است. ‌ گوسمان در جریان اعتراضات ۲۰۱۹ دوربین خودش را به دل ماجرا برده و روند تحولات را با خوش‌بینی و هیجان دنبال می‌کند. چیزی که برای گوسمان هم جالب است و هم به نوعی سردرگم‌کننده این است که بر خلاف جنبش‌ها و شورش‌هایی که در زمان جوانی او اتفاق می‌افتاد، مردمی که امروز به خیابان می‌آیند دیگر نه به هیچ ایدئولوژی خاصی چسبیده‌اند و نه دنباله‌روی رهبران خاصی هستند. از نظر گوسمان با وجود همۀ شباهت‌هایی که بین این اعتراضات و جنبش‌های قبلی وجود دارد، اما در نهایت این کاملا یک چیز تازه است. ‌ حال و هوای فیلم بسیار پرانرژی است و اعتراضات مردمی را از لحاظ شور و هیجانی که در آن هست مانند یک جور جشن و شادمانی نشان می‌دهد. مردم در میادین سانتیاگو مثل یک ارتش متحد آواز می‌خوانند، می‌رقصند و شعار می‌دهند. ساختار فیلم علاوه بر تصاویر تظاهرات، شامل مصاحبه با مردم و همینطور تصاویر ضبط شدۀ قدیمی از جنبش‌های اعتراضی سال‌های قبل است. به این وسیله گوسمان تلاش می‌کند تا ریشه‌های تضاد و نابرابری در شیلی را نشان بدهد و اعتراضات گذشته و حال را به هم پیوند بزند.
Show all...
Show comments
Run away from the weights that keep you cornered Find a way to take back what is yours
Show all...
👌👌👌🚬🎧🖤🔥🔥🔥
Show all...
از بدن نازنینم معذرت می خوام که سالها به خاطر ترسها و محدودیتهای ذهنی از خیلی از پتانسیلهاش محرومش کردم و بهش قول می دم که ازین به بعد جسورتر از قبل باشم‌...
Show all...