دیکته‌های پر غلط

به گوشم رسیده یه مشت گوساله (من واقعا از خانواده‌ی گاوها عذرخواهی می‌کنم) گفتن سارا که پارسال از انتشارات دولتی اخراج شد و اسم و عکسش هم از «منوتو» پخش شد، چطور الان آزاده! و چطور هنوز داره کار می‌کنه! لابد وصله! لابد آدم خودشونه!! آخه حروم‌لقمه؛ حررررررروم‌لقمه چرا چاک دهن‌تو باز می‌کنی، اینقدر احمقانه زر می‌زنی؟ من جای دولتی کار می‌کنم الان؟ من ریالی از این دم و دستگاه، درآمد دارم؟؟؟؟؟ الان کدوم گوری هستی ببینی سر هیچ و پوچ، سه هفته‌س خط موبایلمو قطع کردن؟ خدایا به من صبر بده از این روزها گذر کنم.

‏آدم‌ها واقعن رنج همدیگه رو نمی‌فهمن؛ همه توی دنیای خودشون غرقن، با این حال چیزی که انسان‌های مهربون رو از انسان‌های نامهربون جدا می‌کنه تلاش برای فهمیدن رنج دیگریه. این تلاش تقریبن همیشه ناموفقه اما فکر می‌کنم تنها تلاش ناموفقی باشه که زمین تا آسمون تفاوت ایجاد می‌کنه.

چقدر جالب؛ من دیگه از هیچی نمی‌ترسم! دیروز به یکی با همون شمایلی که همه‌مون سراغ داریم، (ریش زیاد، یقه‌ی بسته، صورت سنگی بدون لبخند) گفتم: سوالی دارم از خدمت‌تون توی این مملکت چند نفر آدم مقدس داریم که نمی‌شه بهشون نقد کرد؟ به جز شخص اول، جایگاه ریاست جمهوریه که مقدسه یا خود شخص رییس دولت؟ اگر به سیادته، خاتمی هم سید بود اگر به روحانیته، حسن روحانی هم بود گفتم شماها استانداردتون چندگانه‌س، برای همین مردم گیج می‌شن و نمی‌دونن درباره کی می‌شه حرف زد، درباره کی نمی‌شه پ ن: هیچ دستی، هیچ دستی بالاتر از دست پروردگار تو نیست لاحول ولا قوه الی بالله

خیلی رک رفتم به این دوستم گفتم ببین هر روز از کفش جدید (آدیداس) و آیپد و لوازم آرایشی برندت استوری می‌ذاری و پول منو ندادی لطفا واریز کن و انجام داد می‌خوام بگم من حق‌مو می‌گیرم چه یه رقم اندک باشه از یه دوست چه یه خط موبایل پنجاه شصت میلیونی باشه (چون نهصدو دوازدهه با کد ۴) از سازمان دولتی. شنبه می‌رم دادستانی کل کشور تا ببینم‌ چرا خط‌مو مسدود کردن و حق‌مو می‌گیرم.

صدای #آواز_زهرا ۲

صدای #آواز_زهرا

مامانم زنگ زده میگه فاطمه (خواهرم) داره از شیراز میاد و چرا من و فاطمه (عروسمون) اسنپ نمی‌گیریم با هم بریم خونه‌شون؟ به خصوص حالا که فاطمه (فاطمه زهرا، بچه داداشم) بلد شده در هشت ماهگی بگه بابا! و این توضیحات داخل پرانتز که شما دارین می‌خونین، توی مکالمه من و مامانم نیست، اینا رو من خودم حدس می‌زنم. پ ن: به خود فاطمه‌ی زهرا قسم یه خانواده به این همه اسم مذهبی نیاز نداره. کارکرد اسم هویت‌بخشی به افراده نه الصاق کردن ایدئولوژی مذهبی روی پیشونیشون

یکی از خوشحالی‌های زندگیم اینه که هرگز با چیزی که «ندارم» یا «به زور دارم» پز ندادم. نمی‌گم پز ندادم تا حالا؛ چرا، مرتکب شدم ولی با چیزی که چنان مال من بوده، که هیچکس نمی‌تونسته ازم بگیرتش