محمد جواد اکبرین

حاشیه‌ای بر کتاب مریم (۲) 📎پاسخ به نقدها

حاشیه‌ای بر کتاب مریم (۱) پاسخ به نقدها

حاشیه‌ای بر کتاب مریم (۱) پاسخ به نقدها

برادر بزرگوار و شکیبای ما رضا علیجانی عزیز غم ناگهانِ از دست دادن برادرتان زنده‌یاد ابوالفضل علیجانی را شنیدیم و باز به این فکر کردیم که کدام کلمات، مرهمی بر جراحتِ این جدایی می‌شود و کدام تسلیت، سوگ در تبعید را تسلا می‌دهد. خداوند میزبان مهربانِ آن عزیز باشد و دل شما و خانواده‌های شریف علیجانی و کاشانی را آرام و قرار بخشد. به امید جشن پایان سیاهیِ حاکم بر ایران و التیام این رنج‌های بی‌جبران. منصوره حسینی یگانه محمد جواد اکبرین اردیبهشت ۱۴۰۳

وقتی در یک پیام جمعی، زنانی از جامعه دینی کنار زنانی می‌ایستند که در عقیده و پوشش و زندگی با آنها متفاوتند و از آنها دفاع می‌کنند یعنی جمهوری اسلامی در این مرزبندی دارد شکست می‌خورد. چون ۴ دهه از حجاب و پوشش مرز ساخت؛ حالا زنان دارند مرز را بین انسان و سرکوبگرانِ انسان می‌سازند. @CafeNoun

خیلی از حاضران در تظاهرات ۵۷، زنان چادری بودند. می‌گفتند اگر شرکت نکنیم نمازمان درست نیست! چون خمینی [مرجع تقلید] شرکت در تظاهرات را واجب کرده بود؛ اما بعضی‌شان حتی شعار را اشتباه می‌گفتند؛ به جای «استقلال آزادی» می‌گفتند «اضمحلال آزادی»! *پوران کریمی | تاریخ‌شفاهی حجاب اجباری @CafeNoun

🔴 دیکتاتور، حافظه و فراموشی ✍️ محمد جواد اکبرین بسیار شنیده‌ایم که جنگ آزادی و استبداد، «جنگ حافظه با فراموشی» است؛ در توضیحش می‌گویند نباید ظلمی که بر مظلومان رفته و جانی که از قربانیان گرفته‌اند را فراموش کنیم و یادآوری و دادخواهیِ هر روز و ساعتِ آن ظلم‌ها و آن جان‌ها، بنای استبداد را سست و به تدریج ویران می‌کند. این جنگِ حافظه با فراموشی اما فقط درباره مظلومان و قربانیان نیست، از قضا دیکتاتورها و مستبدان نیز همین جنگ را در درون خودشان زندگی می‌کنند! دیروز سخنی یا خاطره‌ای می‌گویند و فردای وخامتِ نخوت و تکبرشان آن سخن و خاطره را از یاد می‌برند و چیز دیگری می‌گویند. «دروغگو کم‌حافظه است» و حافظه‌ی دیروز دیکتاتور، فراموشی امروزش را رسوا می‌کند؛ هرچند تاریخ نه به گواهی دیروزش اعتماد می‌کند و نه به انکار امروزش. @kaleme

جمهوری اسلامی فکر می‌کند اگر اسم پروژه‌های سرکوب زنان را تغییر دهد چیزی عوض می‌شود؛ از گشت ثارالله رسید به گشت ارشاد و الان شد طرح نور و سفیران مهر! حالا هم که اعتراض‌ها بالا گرفته می‌گوید می‌خواهیم به آمران معروف آموزش دهیم! آموزش سرکوبِ نرم‌تر، چیزی از سرکوب بودنش کم نمی‌کند. @CafeNoun

🔴 دوران «یا روسری یا توسری» بازگشت‌ناپذیر است

بیانیه‌ی ۱۵ تن از نواندیشان دینی داخل و خارج کشور  

▫️پس از بیش از یک سال رویارویی حکومت در برابر زنان ایرانی و کوشش برای سلب حقوق مدنی و اجتماعی آنان به بهانه‌ی رعایت قانونی که هنوز نهایی نشده است، حکومت دیگربار به مصاف خیابانی زنان ایران رفته است. طرفه آن‌که این کار، که بی‌شک با اشاره و تصویب عالی‌ترین سطوح نظام صورت پذیرفته، در بطن ابربحران‌های عمیق و دامن‌گستر داخلی و خارجی انجام شده است. وانگهی، این کار در اوج بی‌آبرویی حکومتیانی انجام می‌شود که مقدسات را قواره‌ی گوشت‌تلخی حاکمیت ساخته‌ا‌ند، اموال عمومی را پنهانی ملک شخصی خود کرده‌اند و کانون‌هایی پرورانده‌اند که، در سایه‌ی حمایت مطلق هسته‌ی سخت حکومت، دست و دامن‌شان به انواع فسادها و خلاف‌های اخلاقی و قانونی آلوده است. ▫️در میانه‌ی این همه بی آبرویی، ناکارآمدی و ابربحران‌های داخلی و خارجی، رفتار حکومت با زنان همانا تصویری عریان از درنده‌خویی حکومت نسبت به نیمی از جامعه‌ی بالنده‌ی ایران است. آسیب‌ و عوارض این‌گونه رفتارهای بیمارگونه و تهی از هر گونه وجاهت قانونی و اخلاقی دیرزمانی است که آشکار شده است. هیچ صاحب خرد و ایمانی نیست که نداند این هتاکی‌ها و توحش‌ها تنها به بهانه‌ی قانون و شریعت انجام می‌شود و چگونه به یکپارچگی ملی و انسجام اخلاقی، معنوی و روانی ایرانیان صدمه‌ها‌ی جبران‌ناپذیر وارد می‌کند. ▫️در میانه‌ی ابربحران‌های بی‌سابقه‌ی داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی و در زمانه‌ای که سایه‌ی جنگ از هر وقت دیگری به ایران نزدیک‌تر است حکومت چنین بی‌محابا به نبرد زنان بی‌دفاع ایرانی رفته است. این واقعیت به خوبی نشان می‌دهد که این نظام همانا زنان ایرانی را بیش‌تر و پیش‌تر از دشمنان شمشیرآخته‌ی مسلح خارجی‌اش مخالف خود می‌داند. از این شیوه‌ی رسوای زمام‌داری، که شوربختانه ریشه‌های عمیق‌ دوانده، چیزی جز خسارت و ندامت نخواهد رویید. ▫️ما امضاکنندگان این بیانیه با قاطعیت مخالفت صریح خود را با فرصت‌طلبی حکومت در سرکوب دوباره‌ی زنان کشور اعلام می‌کنیم و از این کردارهای ننگ‌آور به نام خدا،‌ اسلام و قانون برائت می‌جوییم. دوران «یا روسری یا توسری» برای همیشه سپری شده و بازگشت‌ناپذیر است. حاکمان کشور می‌دانند که نمی‌توانند مأموران خود را به همه‌ی محلات، خیابان‌ها، کوچه‌ها، مراکز شهری، تفریحی و... اعزام کنند. نافرمانی مدنی زنان در برابر حجاب اجباری در بسیاری از شهرهای کشور گسترده‌تر از آن است که آن را بتوان با گسیل عده‌ای سیاهپوش، پر سر و صدا و خشن در معدود نقاط و میادین شهرها مهار کرد. ▫️این برخوردهای غیر انسانی البته قربانیانی خواهد گرفت اما نمی‌تواند بر این مقاومت مدنی فائق آید. حتی در همان نقاط محدود نیز بازی موش و گربه‌ میان مردم و مأموران در جریان است و سرکوب نمی‌تواند تا چند ده متر آن‌سوتر دوام بیاورد. بر این اساس به حاکمان کشور یکبار دیگر هشدار می‌دهیم از جنگیدن تن‌به‌تن با زنان ایرانی پرهیز کنند و تنوع طرز فکرها و گونه‌گونی سبک‌ زیست‌ها را به رسمیت بشناسند که این‌ کاری است به صلاح کشور، ملت، دین و اخلاق.   ✍️ محمدجواد اکبرین | حسن یوسفی اشکوری | عبدالعلی بازرگان | رضا بهشتی معزّ | میثم بادامچی | سروش دبّاغ | عبدالله ناصری طاهری | علی طهماسبی | احمد علوی | رضا علیجانی | رحمان لیوانی | داریوش محمدپور | مهدی ممکن | ژیلا موحد شریعت‌پناهی | یاسر میردامادی @kaleme

«بسیاری از بخشنامه‌ها سرّی بود که ببینند کدام معلم می‌رود نمازخانه، کدام معلم لاک می‌زند… در اداره مسئولان اداری با کسانی که چادر نداشتند برخورد تند داشتند… بسیاری به‌خاطر نداشتن مقنعه‌ی چانه‌دار برکنار شدند.» •معصومه خوش‌صولتان | تاریخ شفاهی حجاب‌اجباری