زندگی.غم،شادی

دکتر شریعتی می گوید: در حادثه کربلا با سه‌ نمونه شخصیت روبرو می‌شویم. اول: حسین (ع) حاضر نیست تسلیمِ حرفِ زور شود. تا آخر می‌‌ایستد. خودش و فرزندانش کشته می‌شوند. هزینه انتخابش را می‌‌دهد و به چیزی که نمی‌خواهد تن‌ نمی‌‌دهد. از آب می‌گذرد، از آبرو نه‌ دوم: یزید همه را تسلیم می‌خواهد. مخالف را تحمل نمی‌‌کند. سرِ حرفش می‌‌ایستد. نوه‌ پیغمبر را سر می‌‌ٔبرد. بی‌ آبرویی را به جان میخرد تا به چیزی که می‌‌خواهد برسد سوم: عمرِ سعد به روایتِ تاریخ تا روز ٨ محرّم در تردید است. هم خدا را می‌خواهد هم خرما، هم دنیا را می‌خواهد هم اخرت. هم می‌خواهد حسین (ع)را راضی‌ کند هم یزید را. هم اماراتِ ری را می‌خواهد،هم احترامِ مردم را. نه‌ حاضر است از قدرت بگذرد،نه‌ از خوشنامی. هم آب می‌خواهد هم آبرو. دستِ آخر اما عمرِ سعد تنها کسی‌ است که به هیچکدام از چیزهایی که می‌خواهد نمی‌‌رسد. نه سهمی از قدرت می‌‌برد نه‌ از خوشنامی ما آدمهایِ معمولی‌ راستش نه جرات و ارادهِ حسین (ع) شدن را داریم، نه قدرت و ابزارِ یزید شدن را اما در درونِ همه ما یک عمرِ سعد هست! من بیش از همه از عمر سعد شدن می ترسم... دکتر علی شریعتی 🌹🌹🌷🌷⚘🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 https://telegram.me/eyvaziebrahim35 ________ ۰ 🌹🌹🌹🌷🌷⚘🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷⚘

قبلاً فکر می‌کردم کسی مناسبه که همه معیارامو داشته باشه! اما به مرور متوجه شدم..! اونی مناسبه که برای بودنم ارزش قائل باشه و تلاش کنه! اولا فکر می‌کردم عشق یعنی، همیشه حالت باهاش خوب باشه! اما به مرور متوجه شدم عشق یعنی تو حال بدت جانزنه! فکر می‌کردم تا نیمه گمشدمو پیدا کنم عاشقش میشم! اما الان فهمیدم هیچ نیمه گمشده ای وجود نداره؛ عشق ساختنیه نه پیدا کردنی! خیلی طول کشید تا متوجه شم هر هیجان، علاقه و احساس نشونه عشق نیست یه وقتایی این آسیب ها و زخمامون که مارو به طرف وابسته میکنن! ولی الان باور دارم رابطه خوب وقتی ساخته میشه که دوطرف به بلوغ عاطفی رسیده باشن!

ازدواج⁩ بعد از ۳۰ سالگی بازم قشنگه! بچه دار شدن بعد از ۳۵ سالگی همچنان ممکنه! خونه خریدن بعد از ۴۰ سالگی باز هم کار بزرگیه! درس خوندن تو ۴۵ سالگی بازم تقدیر داره! شروع کردن به ورزش تو ۵۹ سالگی بازم زیباست! هدیه خریدن برای عشقت تو ۶۰ سالگی بازم بینظیره! پس اجازه نده افکار پوسیده ی دیگران مسیر زندگیتون رو تغییر بده!

دیده‌ای یک وقت‌هایی یک‌هویی دلت برایش تنگ می‌شود؟ دیده‌ای یک‌هویی حس می‌کنی از تمام جهان و کائنات، جدا افتاده‌ای و حس غربت می‌کنی و دلت می‌خواهد به آغوش گرم و مهربان او پناه ببری؟ دیده‌ای ناگهان از بالغی مغرور، تبدیل می‌شوی به کودکی جسور و دلت می‌‌خواهد هر راهی را بروی و هرکاری را بکنی تا به او برسی و زیر نگاه امن و عاشقش، قرار بگیری؟ دیده‌ای ناگهان می‌فهمی که هیچ‌کس برای تو، او نمی‌شود؟ دقیقا همان‌جا، همان‌جا که حتی با فکر کردن به او آرام می‌گیری و گذار ماه‌ها و سال‌ها، احساسات تو را نسبت به او، ریشه‌دارتر و عمیق‌تر کرده؛ عشق دقیقا یک چنین چیزی‌ست؛ خالص، عزیز، امن و غیرقابل جایگزین...

من زندگی کردن را یاد گرفته ام ... برای یک زندگیِ خوب، نباید به هیچ چیز و هیچ کس وابسته شد وابستگی فقط درد دارد ! آدمِ وابسته ، جایگاه و ارزش و شخصیتش یادش می رود ! آدمِ وابسته ، با دستانِ خودش تحقیر می شود وابسته که باشی، محدود می شوی ! از قطارِ موفقیت جا می مانی ... زندگی یعنی بپذیری بعضی ها شعار نمی دهند و واقعا بخاطرِ خودت می روند بپذیری بعضی از دست دادن ها به نفعِ توست ! در این دایره ی سرگردان ، "عشق" به کارِ آدم نمی آید دنبالِ واقعیت ها باش ... گام هایِ موفقیتت را محکم تر بردار حس می کنم از دور بهتر می شود هوایِ کسی را داشت حس می کنم ، بعضی نداشتن ها با ارزش ترین داشته هایِ آدم است ... ! .

واسه هیچ چیز تو زندگیت عجول نباش بالاخره میرسه اون روزي که تو، توش به آرامش برسي! درسات تموم میشن! شغلي که واسه خودت ساخته شده رو پيدا ميكني! سر و سامون ميگيري! و آينده ي مخصوص به خودت رو ميبيني! گاهي به هواي رسيدن، مسیر رو نميبينيم! مسيري که شاید زیباترین بخش زندگیمون باشه! عجول نباش،گاهي خوشبختي همين جاست!همین لحظه! مراقب باش از دستش ندي.. .

بعد هميشه به اين فكر ميكنم كه چطوري اين ادما بدون استاد و بدون يادگيري از ينفر ديگه سبك اختراع كردن؟ چرا ما نميتونيم؟ چرا همش پيرو سبك هاي خلق شده توسط بقيه هستيم؟ مثلا ينفر اومده موسيقي كلاسيك خلق كرده،خب اوكي چرا مثلا الان ما نميتونيم براي خودمون يه سبكي بسازيم كه بعدي ها هم اين سبك رو از ما داشته باشن؟ تا هميشه هر انچه باخ و بتهوون و شوپن گفتن؟ خب يعني ديگه هيچوقت قرار نيست كسي اونجوري زاده بشه؟ يا مثلا شكسپير وقتي داشت هملت مينوشت مگه صحبت سواد مطرح بوده؟ اصلا حس ميكنم بعدا سواد و اموزش هارو از روي مطالب سليقه اي اين ادما ساختن و شد رفرنس!

♥️‌ یکی از حس‌هایی که موقعِ عاشقی تجربه میکنید؛ وقتیه که صداشو می‌شنوید یا بهش فکر می‌کنید؛ بعد میگید هُری دلم ریخت... از نظر علمی اسمش pvc هست که یعنی قلبتون یه ضربان قلبی رو جا می‌ندازه! یا به عبارتی یادش میره بتپه... و تو ضربان بعدی جبران می‌کنه که این حس رو بهتون میده!

زندگی پر از کتاباییه که نخوندی، فیلم و سریال هایی که ندیدی، ادمایی که باهاشون آشنا نشدی، جاهای قشنگی که نرفتی، موسیقی هایی که گوش ندادی، حسای خوبی که هنوز تجربشون نکردی، خرت و پرتای قشنگی که نخریدی، استایلای خفنی که نزدی، گل و گیاه هایی که نگرفتی، قهوه ها و چایی هایی که نخوردی، لبخندای از روی رضایتی که هنوز نزدی، چمدونی که برای سفر نچیدی، صبحایی که برای قرار کاری اماده نشدی، کارایی که هنوز نکردی ئه. به نظر من هرچقدرم تا الان زشت بوده ارزششو داره برای قشنگیاش صبر کرد.

آدم‌های امروزی به خودشان زحمت نمی‌دهند یک نفر را کشف کنند، زیبایی‌هایش را بیرون بکشند، تلخی‌هایش را صبر کنند. آدم‌های امروز دوستی‌های کنسروی میخواهند؛ یک کنسرو که درش را باز کنند، یک نفر شیرین و مهربان از داخلش بیرون بپرد و هی لبخند بزند و بگوید حق با توست!