درویدوس

در اینستاگرام ریل‌ها رو لزوما برای این نمی‌فرستیم که محتواش رو ببینن. می‌فرستیم که بگیم "هی، من یک ریل دیدم و یاد تو افتادم. تو برای من مهم هستی، و در نقطه‌هایی از ذهن و قلب من نشستی."

در متن آهنگ میگه: I'm coming home Home to roost معنی کلمه‌ی roost، به عنوان فعل، میشه جمع شدن پرنده‌ها در یک محل برای استراحت یا خوابیدن. پس خواننده به محبوبش میگه: دارم میام خونه میام خونه که مثل دو پرنده کنار هم آروم بگیریم همین امشب میام که دوستت داشته باشم دارم میام خونه فکر می‌کنم عصاره‌ی یک رابطه‌ی عاشقانه‌ی تراز همین احساس شفاف، مطمئن، و روشن "خونه" باشه. فارغ از اینکه روزمون رو چطور گذرونده باشیم، خوش یا تلخ، دوست داریم برگردیم به خونه (در معنا، نه لزوما یک ساختمان.)

اگر همه‌ی جهان رو به من می‌دادن، تو رو برای خودم برمی‌داشتم و بقیه‌ش رو به تو می‌دادم.

یکی از شعرهای فرانسیس ویلیام بوردیلون رو مرور کنیم: شب هزار چشم داره (اشاره به ستاره‌ها) و روز فقط یکی داره (اشاره به خورشید) اما روشنیِ جهان نابود میشه، اگه خورشید بمیره ذهن هزار چشم داره (اشاره به فکرهای گوناگون) و قلب فقط یکی داره (اشاره به عشق) اما روشنیِ یک زندگی نابود میشه، اگه عشق از بین بره پ. ن. بوردیلون شب رو معادل ذهن، و روز رو معادل قلب قرار میده. اگرچه در نگاه اول و برای شب‌دوست‌هایی مثل ما شاید ناخوشایند باشه (چون قلب انگار به شب نزدیک‌تره،) اما این تعبیر دو ظرافت قشنگ داره به نظرم: اول، شاید شنیده باشین که میگن مغز همیشه در پستوی تاریک خودش (یعنی جمجمه) زندگی می‌کنه و هرگز بیرون رو نمی‌بینه. قلب هم در تاریکی‌ست، درسته، اما دست‌کم یک دیواره‌ی استخوانی بین او و نور نیست. و شانس بیشتری داره که نور رو بفهمه. دوم، ذهن پر است از گوشه‌وکنار و کنج‌های تاریک در هزارتوی دالان‌هایی بی‌شمار. و در هر کدوم از این‌ها، فکری همچون یک چشمه از خیر یا شرارت، می‌جوشه و راه خودش رو در تفکرات ما پیدا می‌کنه.

شب پر است از رمز و راز. حتی صداهای رندوم مثل عبور یک ماشین هم انگار قصه‌ای دارن.

وقتی این موقع شب پنجره‌های روشن رو در خیابون می‌بینم، احساس می‌کنم متحدها یا هم‌قبیله‌ای‌هایی دارم که در تاریکی قیرمانند، شاید مثل من، دنبال چیزی می‌گردن.

ای کاش فقط می‌شد دستم میان خیالاتم بگرده و تو رو بیرون بکشه.

گفته میشه قهرمان اصلی داستان، کسی‌ست که آنچه برای از دست دادن داره، از دیگران بیشتره. یا روش زندگی که او در نظر داره، در مقابل روش زندگی مورد نظر شرور اصلی قرار می‌گیره، و اهریمن اصلی می‌دونه که شکست دادن اون یک نفر، از در هم شکستن هر کاراکتر دیگه‌ای، اهمیت بیشتری داره. سوال اینه که، اگر در مورد ارباب حلقه‌ها می‌دونین، قهرمان اصلی به نظرتون کیه؟