Gray Lotus

از روزنه دروازه ای روبه رویا دیدیم آزادی را که لحظه ناب سر سپردن است.

فکر می‌کنی دردِ من به خاطرِ خورشید است؟ چه فایده بهار بیاید؟ بادام‌ها شکوفه کنند؟ آخرش مگر مرگ نیست؟ هست، اما مگر من می‌ترسم از مرگی که خورشید می‌آوَرَد؟ من که هر فروردین یک سال جوان‌تر می‌شوم، هر بهار عاشق‌تر می‌شوم؛ می‌ترسم؟ آه، دوست من، درد من چیز دیگری‌ست. - اورهان ولی

آمده‌ام که سَر نهم؛ عشقِ تو را به سر بَرم ور تو بگوییم که نی؛ نی شِکنم، شکر بَرم عشقْ چو قربان کُنَدَم عیدِ من آن روز بُوَد.

از برزخ به بهشت