رواق غزل معاصر

@Ghazalkhanee ای بی‌کفن که بر کفن خلق، نام توست شاهی اگر نشسته به تختی، غلام توست سرچشمه‌ی تداوم دین بر زمین پست از ارتفاع حنجره‌ی تشنه‌کام توست هر جا که جاده‌ای و سواری و مقصدی‌ست درگیر شرم، از سفر ناتمام توست "زخم از ستاره بر تنت افزون" و آسمان با سیل اشک در صدد التیام توست آتش چگونه شرم ندارد ز سوختن؟ وقتی که خاندان نبی در خیام توست شش گوشه است قبر تو زیرا که دستها از هر طرف دراز به شوق سلام توست مشک برادر تو اگر شد تهی ز آب این اشکها مقدمه‌ی انتقام توست... #افشین_علا @afshinala @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee وقت آن است که غمنامه به آخر برسد مرهم زخم دلم بی‌خبر از در برسد مرهم زخم دلم محرم اسرار مگوست ترسم این است به داد کس دیگر برسد دل من خون و دلش بی‌خبر از لذت عشق نه روا نیست به ما سهم برابر برسد بعد یک عمر پر از حسرت، گل‌بوسه چه سود به مزار من اگر صد گل پرپر برسد من و آغوش پر از مهرش و مرگ غم و درد آخ اگر در بغلش عمر خودم سر برسد #مریم_صفری @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee تنها پناهِ دیده‌ی غمگینِ من! بیا دردانه‌تر ز غنچه‌ی نسرینِ من! بیا در خاطرم نشسته نگاهت به عشق و شور روشن‌ترین ستاره‌ی پروینِ من! بیا در جای جایِ قلبِ نزارم خیالِ توست ای آفتابِ حُسن! به بالینِ من بیا هر واژه از نگاهِ تو جوشید بر قلم مصداقِ پر شکوهِ مضامینِ من! بیا هر تکه از وجودِ منی، نورِ دیدگان! تفسیرِ آیه آیه‌ی یاسینِ من! بیا ما را دگر به نازِ طبیبان چه حاجتی‌ست ای بهترین طبیب! به تسکینِ من بیا #فرح_فردوسی @Faraaa1200 @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee رنگ‌ها رنگ خزان است بیا برگردیم این سفر بار گران است بیا برگردیم صحبت از جایزه و ملک ری و گندم بود خواهرت دل‌نگران است بیا برگردیم چشم شوری به علی‌اکبرتان خیره شده قصه‌ی مرگ جوان است بیا برگردیم صحبت از دیده‌ی دریایی عباس شده تیرها بین کمان است بیا برگردیم ساربان خیره شده بر خَم انگشتری‌ات خنجرش نقره نشان است بیا برگردیم خواب دیدم که سرت بر سر خاک افتاده رنگ این خاک همان است بیا برگردیم یک طرف این همه زن در طرف دیگر جنگ لشگری چشم چران است بیا برگردیم #صابر_خراسانی @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee کسی درون آینه نشسته است جای من به گوش او نمی‌رسد صدای های‌های من بریده‌ام دل از غریب و آشنا و دوستان به غصه ختم می‌شود تمام ماجرای من هزار زخم دارم از منافقان نارفیق نبوده هیچ مرهمی برای زخمهای من چرندگان هر چمن، به هر سرا و انجمن به لته لته لته‌شان نجس شده ردای من غریق موج غصه‌ام به تکه پاره قایقی به من نمی‌کند نظر خدای ناخدای من بگو بخوان بزن بکش ببر مرا ازین هوا مرا دوباره زنده کن عزیز آشنای من "از آن زمان که آرزو چو نقشی از سراب شد" تفاوتی نمی‌کند تولد و عزای من #امید_استیفا @omidestifa @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee لذت پروازِ دل را سهم بالِ ما نکرد اعتنا در اشتیاق بی‌زوال ما نکرد مرهمی از عشق با او بود و ما زخمی‌ترین رفت از بالین دل، فکری به حال ما نکرد آن که عطر استجابت از نگاهش می‌چکید رو به سوی آرزوهای محال ما نکرد باغبانِ مهر بود و موجب بالندگی بخت را تن‌پوش سرسبز نهال ما کرد روی شاخه، خام ماندیم و کمال از یاد رفت پختگی را سهم احساسات کال ما ما نکرد دست لطفش مرهم زخم سکوت ما نشد گوش جان را محرم فریاد لال ما نکرد در معمایی پر از ابهام، حیران مانده‌ایم پاسخی نذر تب و تاب سوال ما نکرد #زهرا_ازغدی  @azghadi_zahra @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee درست آمده بودم، زمان زمان بدی بود برای هر دوی ما عشق امتحان بدی بود نگفته‌های زیادی به دست بغض سپردیم سکوت اگر چه در این بین، گفتمان بدی بود قبول کن که من و تو به داد هم نرسیدیم برای قصه‌ی ما صبر، قهرمان بدی بود به فصل کوچ رسیدی، ببخش چلچله جانم! اگر برای تو این باغ میزبان بدی بود صلاح عشق در این بود از تو دور بمانم گذشت و عشق به هر شکل چیدمان بدی بود من و تو مقصدمان را به اتفاق سپردیم برای قایق ما عشق، بادبان بدی بود زمانه تجربه‌ها را به ما دریغ نمی‌کرد هر آنچه یاد به ما داد با تکان بدی بود به روزگار بگویید من گلایه ندارم گذشت هر چه شد اما، جهان جهان بدی بود #علی_صفری @alisafaripoems @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee نصیبم کن ز لبهای تو برگ بوسه چیدن را به چشمان نجیبت هر شبی یک ماه دیدن را برایم آرزویی شد که یک بار دگر ماهم به گوشم نغمه‌های نغز و زیبایت شنیدن را به شهر آرزوهایم به باغی سبز و رویایی تو باشی من به گردت همچو پروانه پریدن را به شهر کاشهایم آرزو کردم که یک روزی تو یوسف باشی و من چون زلیخایت خریدن را بدون چتر می‌آیم به زیر بارش مهرت من از باران چشمانت چشیدم دل سپردن را شبی مهتابی و من غرق چشمان غزلگویت خدایا می‌رسانی آخر این بزم رسیدن را شبی هم در میان بازوانت جان دهم مدهوش "گزیدم از میان مرگها اینگونه مردن را" #مهدی_عنایتی @enayatiimahdi @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee حیفِ دل در قفسِ سینه که بی‌تاب شماست رسم عاشق‌کشی انگار از آداب شماست روز و شب دل به طلب کرده تب از عشق فقط قبله‌گاهم طرفِ چهره و محراب شماست بوده چون خواهش دیگر به دلم لک زده بر بوسه‌ها از لب همرنگ به عنّاب شماست تا نگاهم به تو شد چفتِ دو چشم از اوّل هر طرف چشم گشودم، رُخِ در قاب شماست مانده‌ام تا به چه تشبیه کنم اخمت را تیغ ابرو نه، که چون تیزیِ قصّاب شماست از تب و تابِ وجود آمده در دل با شور دائماً دل، خوشِ رُخ، با تِمِ شاداب شماست تا به جان قلم از شعر درآمیخته‌ای مشق هر شب، غزلی آمده در بابِ شماست #جواد_کریمی @javadkarimy5860 @Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee عشق یعنی بزنم  زیر غزل جان بدهم خوب شاعر كه شدم، جای تو تاوان بدهم ذهنم از زیر و بم زندگی آشفته كه شد در خیالم به خیالات تو جریان بدهم خسته باشم برسم خانه، نگاهم بكنی با نگاه تو به حالم سر و سامان بدهم تو كه گیسو به دل باد بهاری بدهی من دلم را سر آن زلف پریشان بدهم پسر ناخلف نوحم و ترسد پدرم نكند بر سر تو خانه به طوفان بدهم نادرم، عزم من این است كه با دولت عشق انسجامی به پریشانی ایران بدهم قلب این شهر چو دریای ارومیه پر است تو بیا تا به همه مژده‌ی باران بدهم خاطرم نیست كجا و چه زمانی خواندم: عشق یعنی بزنم زیر غزل جان بدهم… #كيانوش_سفری @Ghazalkhanee