نوای دل

نوحه اصحاب سعید بن عبدالله الکوفی باز شده باب غم  باده بده دمبدم از می قالوا بلی  پر شده پیمانه ام وای حسینم حسین (۴) گاه کنار حسن یار به وقت محن حال حسینی شده  این شجر بخت من  وای حسینم حسین (۴) ای پسر مرتضی از تو نگردم جدا اگر که هفتاد بار باز بسوزند مرا وای حسینم حسین (۴) مست جمالت شدم پیک وصالت شدم روح نمازی و من مثل بلالت شدم وای حسینم حسین (۴) منکه شدم یاورت پر زده دور سرت تا نکند گریه بر غربت تو خواهرت وای حسینم حسین (۴) بخت وحیدم نمود عشق سعیدم نمود من سپرت گشتم و تیر شهیدم نمود وای حسینم حسین (۴) سلام الله علیهم اجمعین مصطفی نظری طهرانی  https://t.me/navayedel1

مصیبت اصحاب  جناب سوید بن عمرو خثعمی خواستم از عشق بگویم دمی  ریخت دُر از دُرج دهانم کمی  شوق ز جام لب من جوش زد  زمزمه شد سوخت دل عالمی  گشت به دریای جنون غوطه ور  تر نشدش جامه به غیر از نمی  کرب شد و دست بلا را گرفت  اشک شد و ریخت بپای غمی  در صف اصحاب یکی پیر دیر سوید بن عمرو خثعمی  شوق شهادت به سرش بود و بود  حیدری و حسینی و فاطمی  پیر ولی پیرو پیر مغان  شیر شهیر بیشهٔ آدمی  سفرهٔ تسلیم و رضا باز بود  نشست بر خوان سعادت همی  ظهر که شد بانگ مؤذن بلند گرفت از شهادتین پرچمی  بر دل لشکر زد و از خصم کشت  هر که ندانست خمی از چمی تا که رمق از تن او اوفتاد  بر رخش از مرگ نشست شبنمی  خصم جفا کار رهایش نمود  چونکه ندانست که تو سالمی نائره جنگ به اوجش رسید نوبت یک جنایت اعظمی  حمله به سوی خیمه ها ساز شد به محرمان هجوم نامحرمی خون حسینی به رگش جوش زد حسین کشته تو ولی سالمی بلند شد خنجر بران به کف  کشت ز دشمنان کافر همی خسته شد و دوره شد کشته شد  عجیب قصه ای اگر مبهمی  ولی نشد پیکر تو توتیا سوید بن عمرو خثعمی  دیدهٔ زینب چو به مقتل فتاد  گفت برادر تو همان شا همی؟ سلام الله علیهم اجمعین  مصطفی نظری طهرانی  https://t.me/navayedel1

علی ولی الله* ای زهرهء آسمان هستی ای لالهءبوستان هستی ای منبع نور درمدینه دیباچهء داستان هستی ای شاهد چیدمان عالم ای باعث سازمان هستی شیرازه دفتر ولایت ای مصحف عارفان هستی هم سوره کوثر وجودی قرآن مجاهدان هستی ای گوهر قلزم محمد دُر صدف نهان هستی ای فاطمه رخ علی صلابت ای جلوه جاودان هستی تمثال صبور مجتبایی با محنت بی کران هستی بی نام حسینتورا نخوانیم ای مادر آشیان هستی ای رائحهء وجود زینب سرمایه سروران هستی ای زمزمهء لبان کلثوم ای زمزم غم نشان هستی ای نور وجود شهربانو ای تاج سر سران هستی یاقوت کبود قلب عباس آلالهءعاشقان هستی با فاطمه داده دست وحدت ازرویش تا خزان هستی ای خنده غریبه ءلب تو ای گوهر دیدگان هستی/ ای اول و آخر مصیبت ای مادرقد کمان هستی مارا به رقیه بخش یارب آن بی بی مهربان هستی ای حاصل عشق ای رقیه بانوی دمشق ای رقیه سلام الله علیهم اجمعین « مصطفی نظری تهرانی» https://t.me/navayedel1

نوحهٔ شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها ذکرعالم دمبدم یارقیه سینه می زد فاطمه بارقیه کربلای دگر شد بپا در خرابه ازجنان آمده مرتضی در خرابه جلوه گر گشته شمس‌الضحی در خرابه وای زینب ۴ ناله می زد عمه بابای من کو روشنای شام یلدای من کو بیقرارم چرا پس حبیبم نیامد ناتوانم مریضم٬ طبیبم نیامد میهمان عزای غریبم نیامد وای زینب ۴ این طبق نیست همهٔ هستی من در آن است گنج پنهان در کف غارت دشمنان است مرهم زخم قلب پریشانم آمد در شب مردنم عمه جان ٬ جانم آمد خیرمقدم بگوئید که مهمانم آمد وای زینب ۴ مردم شام هرچه شد من سفر کردم امشب می‌زند شور این دل من برا عمه زینب بعد من میشود قامت او کمانی بعدمن میشود باغ قلبش خزانی بعد من عمه و قصه ناتوانی وای زینب ۴ سلام الله علیهم اجمعین» مصطفی نظری طهرانی https://t.me/navayedel1

السلام علیک یا سیدتی فاطمة الرقیه ای رقیه من خراباتی شدم شام را دیدم سماواتی شدم خاک درگاه تو عرش کبریاست دست های کوچکت دست خداست سجده گاه عرشیان فرش تو هست جبرییل از بوی الهام تو مست بنده ی رق ام تو مولات منی در صعود و رقیه حالات منی رقعه ی آزادی ام در دست توست هستی ام هر دم رهین هست توست هر که را اندر ترقی رتبه ای است رتبه ات راقی تر از هر رفعتی است ابیاتی از مثنوی کربلاجناب کربلایی آقا سید احمد نجفی (حفظه الله) https://t.me/navayedel1

تویی رقیه بود.  رُقعه حیات بدستم. به بندگی شده ام مفتخر، خدای پرستم رقیه گر بنشیند به عرش میگویم بگیر عمه من. دست من غلام تو هستم رقیه خیز ز جا.  رو نشین به عرش عُلا ز بندگی خدا جسته ام.  که عبد تو هستم غلام و بنده و دربان و خاک کوی تو هستم خجالت است بگویم ز عشق روی تو مستم رقیه. تازه نگشتم تو را  به عبد عبیدٍ عبیدِ بنده تو من. ز وقت  روز الستم رقیه رفته به هفت آسمان و برگشته ولی خدایی  او هست…. سلام الله و صلوته علیها آخرین سروده آیةالله کربلایی آقا سید احمد نجفی ادام الله ظله الشریف که ناتمام ماند https://t.me/navayedel1

نوحهٔ شهادت خانم رقیه سلام الله علیها زمینه دو دمه سبک شاه گفتا کربلا امروز میدان من است شد خرابه مسکن و مأوای آل بوتراب(۲) ای فلک گردی خراب (۲) آب شد قلب پیمبر ٬ قلب زهرا شد کباب(۲) ای فلک گردی خراب(۲) سنگ بالش گشته و بستر شده خاک زمین (۲) یا امیرالمومنین (۲) دست این حوریه ها را بسته دشمن با طناب (۲) ای فلک گردی خراب (۲) منزل آخرشد وپایان هجران امشب است (۲) دیده گریان زینب است (۲) آه از قلب رقیه این شب پر اضطراب (۲) ای فلک گردی خراب (۲) یک سر اما لالهٔ صد برگ پیش روی ماست(۲) این همان وجه خداست (۲) آیهٔ تطهیر راشستند با دٌردِ شراب (۲) ای فلک گردی خراب (۲) شام را ای عمه جان با ناله ویران می کنم (۲) مو پریشان می کنم (۲) اشک می پاشم بروی خون لب گر نیست آب (۲) ای فلک گردی خراب (۲) گفته بودی که شبیه فاطمه هستم پدر (۲) شد شباهت بیشتر (۲) صورت وبازو وپهلویم ببین عالیجناب (۲) ای فلک گردی خراب (۲) من به طغیان یزید پست پایان میدهم (۲) عمه جان جان میدهم (۲) نالهٔ« یا لیتنی کنت معک» شد مستجاب (۲) ای فلک گردی خراب (۲) ریسمان واشد ولی زنجیر گردن وانشد (۲) آب هم پیدا نشد(۲) با تمیمم غسل دادند ام کلثوم و رباب (۲) ای فلک گردی خراب (۲) سلام الله علیهم اجمعین مصطفی نظری طهرانی https://t.me/navayedel1