نوای دل

نوحه اصحاب سعید بن عبدالله الکوفی باز شده باب غم  باده بده دمبدم از می قالوا بلی  پر شده پیمانه ام وای حسینم حسین (۴) گاه کنار حسن یار به وقت محن حال حسینی شده  این شجر بخت من  وای حسینم حسین (۴) ای پسر مرتضی از تو نگردم جدا اگر که هفتاد بار باز بسوزند مرا وای حسینم حسین (۴) مست جمالت شدم پیک وصالت شدم روح نمازی و من مثل بلالت شدم وای حسینم حسین (۴) منکه شدم یاورت پر زده دور سرت تا نکند گریه بر غربت تو خواهرت وای حسینم حسین (۴) بخت وحیدم نمود عشق سعیدم نمود من سپرت گشتم و تیر شهیدم نمود وای حسینم حسین (۴) سلام الله علیهم اجمعین مصطفی نظری طهرانی  https://t.me/navayedel1

مصیبت اصحاب  جناب سوید بن عمرو خثعمی خواستم از عشق بگویم دمی  ریخت دُر از دُرج دهانم کمی  شوق ز جام لب من جوش زد  زمزمه شد سوخت دل عالمی  گشت به دریای جنون غوطه ور  تر نشدش جامه به غیر از نمی  کرب شد و دست بلا را گرفت  اشک شد و ریخت بپای غمی  در صف اصحاب یکی پیر دیر سوید بن عمرو خثعمی  شوق شهادت به سرش بود و بود  حیدری و حسینی و فاطمی  پیر ولی پیرو پیر مغان  شیر شهیر بیشهٔ آدمی  سفرهٔ تسلیم و رضا باز بود  نشست بر خوان سعادت همی  ظهر که شد بانگ مؤذن بلند گرفت از شهادتین پرچمی  بر دل لشکر زد و از خصم کشت  هر که ندانست خمی از چمی تا که رمق از تن او اوفتاد  بر رخش از مرگ نشست شبنمی  خصم جفا کار رهایش نمود  چونکه ندانست که تو سالمی نائره جنگ به اوجش رسید نوبت یک جنایت اعظمی  حمله به سوی خیمه ها ساز شد به محرمان هجوم نامحرمی خون حسینی به رگش جوش زد حسین کشته تو ولی سالمی بلند شد خنجر بران به کف  کشت ز دشمنان کافر همی خسته شد و دوره شد کشته شد  عجیب قصه ای اگر مبهمی  ولی نشد پیکر تو توتیا سوید بن عمرو خثعمی  دیدهٔ زینب چو به مقتل فتاد  گفت برادر تو همان شا همی؟ سلام الله علیهم اجمعین  مصطفی نظری طهرانی  https://t.me/navayedel1

نوحهٔ شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها ذکرعالم دمبدم یارقیه سینه می زد فاطمه بارقیه کربلای دگر شد بپا در خرابه ازجنان آمده مرتضی در خرابه جلوه گر گشته شمس‌الضحی در خرابه وای زینب ۴ ناله می زد عمه بابای من کو روشنای شام یلدای من کو بیقرارم چرا پس حبیبم نیامد ناتوانم مریضم٬ طبیبم نیامد میهمان عزای غریبم نیامد وای زینب ۴ این طبق نیست همهٔ هستی من در آن است گنج پنهان در کف غارت دشمنان است مرهم زخم قلب پریشانم آمد در شب مردنم عمه جان ٬ جانم آمد خیرمقدم بگوئید که مهمانم آمد وای زینب ۴ مردم شام هرچه شد من سفر کردم امشب می‌زند شور این دل من برا عمه زینب بعد من میشود قامت او کمانی بعدمن میشود باغ قلبش خزانی بعد من عمه و قصه ناتوانی وای زینب ۴ سلام الله علیهم اجمعین» مصطفی نظری طهرانی https://t.me/navayedel1

علی ولی الله* ای زهرهء آسمان هستی ای لالهءبوستان هستی ای منبع نور درمدینه دیباچهء داستان هستی ای شاهد چیدمان عالم ای باعث سازمان هستی شیرازه دفتر ولایت ای مصحف عارفان هستی هم سوره کوثر وجودی قرآن مجاهدان هستی ای گوهر قلزم محمد دُر صدف نهان هستی ای فاطمه رخ علی صلابت ای جلوه جاودان هستی تمثال صبور مجتبایی با محنت بی کران هستی بی نام حسینتورا نخوانیم ای مادر آشیان هستی ای رائحهء وجود زینب سرمایه سروران هستی ای زمزمهء لبان کلثوم ای زمزم غم نشان هستی ای نور وجود شهربانو ای تاج سر سران هستی یاقوت کبود قلب عباس آلالهءعاشقان هستی با فاطمه داده دست وحدت ازرویش تا خزان هستی ای خنده غریبه ءلب تو ای گوهر دیدگان هستی/ ای اول و آخر مصیبت ای مادرقد کمان هستی مارا به رقیه بخش یارب آن بی بی مهربان هستی ای حاصل عشق ای رقیه بانوی دمشق ای رقیه سلام الله علیهم اجمعین « مصطفی نظری تهرانی» https://t.me/navayedel1

السلام علیک یا سیدتی فاطمة الرقیه ای رقیه من خراباتی شدم شام را دیدم سماواتی شدم خاک درگاه تو عرش کبریاست دست های کوچکت دست خداست سجده گاه عرشیان فرش تو هست جبرییل از بوی الهام تو مست بنده ی رق ام تو مولات منی در صعود و رقیه حالات منی رقعه ی آزادی ام در دست توست هستی ام هر دم رهین هست توست هر که را اندر ترقی رتبه ای است رتبه ات راقی تر از هر رفعتی است ابیاتی از مثنوی کربلاجناب کربلایی آقا سید احمد نجفی (حفظه الله) https://t.me/navayedel1

تویی رقیه بود.  رُقعه حیات بدستم. به بندگی شده ام مفتخر، خدای پرستم رقیه گر بنشیند به عرش میگویم بگیر عمه من. دست من غلام تو هستم رقیه خیز ز جا.  رو نشین به عرش عُلا ز بندگی خدا جسته ام.  که عبد تو هستم غلام و بنده و دربان و خاک کوی تو هستم خجالت است بگویم ز عشق روی تو مستم رقیه. تازه نگشتم تو را  به عبد عبیدٍ عبیدِ بنده تو من. ز وقت  روز الستم رقیه رفته به هفت آسمان و برگشته ولی خدایی  او هست…. سلام الله و صلوته علیها آخرین سروده آیةالله کربلایی آقا سید احمد نجفی ادام الله ظله الشریف که ناتمام ماند https://t.me/navayedel1

علی ولی الله نوحه زمینهٔ شهادت خانم رقیه سلام الله علیها» بهانه گرفته دل بیقرارم (۲) به غیرازتو بابا پناهی ندارم ابا یا ابا یابن الحیدر غریبم(۲) به طفلی شده سایه ات ازسرم کم (۲) کمان شدنهال وجودم ازین غم ابا یا ابا یابن الحیدر غریبم (۲) گل آرزویم٬ خزان کرده پرپر (۲) چراسرزده آمدی سویم ای سر ابا یا ابا یابن الحیدر غریبم(۲) خرابه نبد درخور میهمانم(۲) تورا روی دامان خود می نشانم ابا یا ابا یابن الحیدر غریبم(۲) سرمن شکسته سرتو بریده(۲) بشویم لبت را به خوناب دیده ابا یا ابا یابن الحیدر غریبم (۲) چو گیسوی تو حال من شدپریشان (۲) چو زهرا شده روی من ای پدرجان ابا یاابا یابن الحیدر غریبم (۲) علی گفتم وکعب نی مزدمن شد(۲) گل یاس تو زیرپا نسترن شد ابا یا ابا یابن الحیدر غریبم (۲) امیدم قرار دلم عمه جانم (۲) فقط امشبی نزدتو میهمانم ابا یا ابا یابن الحیدر غریبم (۲) همه هستیم ای پدر فدیهٔ تو (۲) لبت بوسم وجان کنم هدیهٔ تو ابا یا ابا یابن الحیدر غریبم (۲) سلام الله علیهم اجمعین مصطفی نظری طهرانی https://t.me/navayedel1