ناصر فکوهی / نوشته‌ها و سایر فایل‌ها

موریس بلوک، انسان‌شناسی شناختی در آزمون میدان پژوهش؛ به پیوست: ناصر فکوهی، تاملات فرهنگی، نشر نی، تهران 1389، رقعی، 203 صفحه، باصدای مترجم و نویسنده/ آغاز: 17 تیر 1403در کانال تلگرامی کتاب‌های صوتی ناصر فکوهی (و بزودی در یوتیوب ناصر فکوهی) بخش نهم: تاملات فرهنگی/ استعمار / ادامه https://t.me/c/1411042087/2493 دقت کنید چون این کانال خصوصی است ابتدا باید از طریق آدرس زیر عضو شوید تا بتوانید به لینک کتاب برسید https://t.me/joinchat/VBrLJ-yC2ZEfeMGY

ماجرای تجربه دردناک جولیان آسانژ و ویکی لیکس از جنگ عراق تا آزادی نهایی او / مستندی از تلویزیون آلمان / 2024 لینک در کانال فایل‌های فرهنگی انگلیسی/ انسان‌شناسی و فرهنگ https://t.me/iiacenglish/988

آدرس‌های بروز شده ناصر فکوهی در فضای مجازی به دلیل تغییراتی که در کانال‌‌های ناصر فکوهی مدیر انسان‌شناسی و فرهنگ ایجاد شده و ادامه دارد. آخرین آدرس‌ها در زیر در اختیار مخاطبان قرارمی‌گیرد. قابل ذکر است هر جا امکان داشته ما کانال‌ها را عمومی کرده‌ایم تا برای ورود آن‌ها نیاز به عضویت از طریق کُد نباشد. در برابر نام هر کانال عمومی یا خصوص بودن آن نوشته شده و در صورت خصوصی بودن آدرس ارائه شده همان کُد ورود و عضویت در کانال است. در برخی از کانال‌ها نظیر «درس‌ها» ممکن است برخی از آدرس‌ها از کار افتاده باشند که در حال ترمیم آن‌ها هستیم. با تشکر از علاقمندی و حمایت همیشگی شما. ایمیل [email protected] وبگاه انسان‌شناسی و فرهنگ https://anthropologyandculture.com وبگاه ناصر فکوهی https://nasserfakouuhi.com >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> کانال‌های تلگرام انسان‌شناسی و فرهنگ (عمومی) https://t.me/Anthropology_Iran نامه فرهنگ (عمومی) https://t.me/namehfarhang_iiac نوشته‌ها و سایر فایل‌ها (عمومی) https://t.me/nasserfakouhi کتاب‌های صوتی (خصوصی) https://t.me/+VBrLJ-yC2ZEfeMGY برگزیده فایل‌های فرهنگی به زبان انگلیسی (عمومی) https://t.me/iiacenglish برگزیده فایل‌های فرهنگی به زبان فرانسه (عمومی) https://t.me/iiacfrance اپرا و موسیقی کلاسیک (عمومی) https://t.me/iiacopera موسیقی مردمی ایران و جهان (عمومی) https://t.me/ethnicmusiciiac عکس‌های ناصر فکوهی (عمومی) https://t.me/nasserfakouhiphotos فایل‌های دیداری – شنیداری ناصر فکوهی (عمومی) https://t.me/nasserfakouhiaudiovisual فایل‌های شنیداری نوشته‌های ناصر فکوهی (عمومی) https://t.me/fakouhinotesandessays درس‌ها و درسگفتارهای ناصر فکوهی (خصوصی) https://t.me/+T2dvEGQx1drW3vv8 گفتارهای عمومی (خصوصی) https://t.me/+RSMFOl4f1tkKmOmP نقاشی‌های ناصر فکوهی (عمومی) https://t.me/nasserfakouhipaintings فرازگفتارها / ترجمه سخنان بزرگان فرهنگ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> اینستاگرام کانال نوشته‌ها و فایل‌های دیداری-شنیداری(عمومی) fakouhin@ کانال نقاشی‌های ناصر فکوهی (عمومی) nasser_fakouhi_paintings@

فهرست وبگاه‌ها و کانال‌های ناصر فکوهی در فضای مجازی/ فروردین 1403

#ژان_باپتیست_لولی (1632-1687) / #آهنگساز و #ویولونیست #باروک #فرانسوی لینک در کانال اپرا و موسیقی کلاسیک https://t.me/iiacopera/13394

انتشار هفتگی جلد دوم کتاب «بوطیقای شهر» (بخش پنجم)/ پیر سانسو، برگردان ناصر فکوهی با همکاری زهره دودانگه / فصل نهم: ورود به شهری کوچک، زیر باران https://t.me/nasserfakouhi/4510 ما می‌خواهیم از خلال این «واریاسیون شهری» سه عنصر را وارد بحث‌مان کنیم: پرسه‌زن، دوربین و باران. می‌شود استدلال کرد که اینها سه حرکت هستند که نمی‌توان آنها را از جنسی واحد دانست (هستی‌شناختی یا زیبایی-مکانیکی یا فیزیکی)؛ با وجود این، این حرکات یکدیگر را تقویت می‌کنند. باران به دوربین و به پرسه‌زن امکان می‌دهد که سیاحت خویش را با انعطاف انجام دهند. اما بدون دوربین هم نمی‌توانیم درک کنیم که تأثیر باران در محیط‌های درونی چیست، و بدون این مرد پرسه‌زن که به شهری ناشناس وارد می‌شود، شهر چیزی ندارد جز یک غروب غم‌بار و مبهم…. اما او از راه می‌رسد، درست در لحظه‌ای که باران بدون کمک او، آغاز به دگرگون‌کردن شهر کرده است. قصد ما آن است که با این واریاسیون اقلیمی که به ظاهر بسیار پیش‌پاافتاده است، درون یک شهر را به نمایش بگذاریم: از جای‌شناسی تا روان‌شناسی و جامعه‌شناسی، این مسیرِ این فصل از کتاب خواهد بود. در فیلم‌های سینمایی پیش از سال ۱۹۳۹، بسیار شاهد باریدن باران بر شهرهای کوچک بوده‌ایم و این باران‌ها اتفاقی نمی‌باریدند. برخلاف آنچه در رمان‌های دهقانی یا برخی اشعار روستایی خوانده‌ایم، این تصویر آیینی ارتباطی به زیروروکردن زمین، به امید بارورشدنش نداشت. حماسۀ طبیعی اینجا به سود روایتی اجتماعی کنار می‌رفت. خبر از ماجرایی انسانی بود که به‌زودی از راه می‌رسید. باران تازه باریده بود، خیابان‌ها نمناک بودند و دوربین با نرمش و تیزبینی بر پیاده‌روها، نماها و سقف‌ها می‌لغزید. باران حتی پیش از آنکه چشم‌انداز را دگرگون کند، نگاه را تغییر داد: نه نگاهی نمناک و آشفته را، بلکه نگاهی خاموش، پرشتاب، نرم و تردستانه. تازه‌وارد، حال چه ]سرپوشی[ محافظ داشت چه نه، چمدان‌به‌دست، احساس ترس و کمی اضطراب می‌کرد. چنین استقبالی در انتظارش بود. شهر خالی شده بود، کرکره ها بسته بودند، تک و توک ماشین‌هایی از خیابان می‌گذشتند. این خنثی بودن شهر انعکاسی بود از بی‌اعتنایی و بی‌اعتمادی ساکنانش، و در همان حال این موقعیت امکان می‌داد که صدای گام‌های مسافر تازه‌وارد به گوش برسد، سایه‌ای خاکستری از او دیده شود، زمزمه‌هایی درباره‌اش شنیده شود. او می‌توانست با فراغ‌بال پرسه‌زنی را از سر گیرد، و با کالبدی سیار، با گونه‌ای خودشیفتگی، از هر گام خود لذت ببرد. ادامه در وبگاه

انتشار هفتگی جلد دوم کتاب «بوطیقای شهر» (بخش پنجم)/ پیر سانسو، برگردان ناصر فکوهی با همکاری زهره دودانگه / فصل نهم: ورود به شهری کوچک، زیر باران ما می‌خواهیم از خلال این «واریاسیون شهری» سه عنصر را وارد بحث‌مان کنیم: پرسه‌زن، دوربین و باران. می‌شود استدلال کرد که اینها سه حرکت هستند که نمی‌توان آنها را از جنسی واحد دانست (هستی‌شناختی یا زیبایی-مکانیکی یا فیزیکی)؛ با وجود این، این حرکات یکدیگر را تقویت می‌کنند. باران به دوربین و به پرسه‌زن امکان می‌دهد که سیاحت خویش را با انعطاف انجام دهند. اما بدون دوربین هم نمی‌توانیم درک کنیم که تأثیر باران در محیط‌های درونی چیست، و بدون این مرد پرسه‌زن که به شهری ناشناس وارد می‌شود، شهر چیزی ندارد جز یک غروب غم‌بار و مبهم…. اما او از راه می‌رسد ... متن کامل در وبگاه ناصر فکوهی https://nasserfakouhi.com/%d9%88%db%8c%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%b4-%d8%a7%d9%86%d8%aa%d8%b4%d8%a7%d8%b1-%d9%87%d9%81%d8%aa%da%af%db%8c-%d8%ac%d9%84%d8%af-%d8%af%d9%88%d9%85-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d8%a8%d9%88%d8%b7%db%8c/

فرهنگ جامع انسان‌شناسی اجتماعی و فرهنگی (۱۴): استرالیای بومی / رابرت لیتون و مگان وارین / ترجمه ناصر فکوهی https://t.me/nasserfakouhi/4508 نخستین انسان‌هایی که برای زیستن به استرالیا وارد شدند، لااقل چهل و پنج هزار سال پیش به این سرزمین راه یافته‌اند. در زمان استعمار بریتانیا در‌ سال ۱۷۸۸ بیش از دویست زبان جماعتی[۱] بومی یا بیشتر در این قاره وجود داشت. در مناطقی که استعمار شدت بیشتری داشت ، اقتصاد بومی به سرعت تخریب شد و ما صرفا از خلال گزارش‌های جهانگردان [غربی] از وجود اقامتگاه‌های نیمه‌اسکان‌یافته بومی، کشت ریشه‌های خوراکی (Discorea Sp.) و ساخت حوضچه‌های مارماهی اطلاع داریم. با وجود این، چنین فعالیت‌هایی اخیرا از طریق پژوهش‌های باستان‌شناختی در جنوب شرقی و غربی قاره تایید شده‌اند، البته بیش‌تر پژوهش‌های انسان‌شناختی استرالیا در مناطقی به دور از نواحی اسکان اروپایی‌ها انجام شده‌اند و تصویر «کلیشه‌ای» فرهنگ‌های بومی استرالیا از همین مناطق ریشه گرفته است. اسپنسر و جیلن پُر‌نفوذ‌ترین مردم‌نگاران نخستین استرالیا با فاصله زیادی از افراد پس از خود، بالدوین اسپنسر† و اف. جی. جیلن† بودند. در نظریه‌پردازی‌های اواخر قرن نوزده، جامعه بومی استرالیایی از همان مقامی برخوردار بود که بومیان کارائیب در فلسفه روسو؛ و این برای آن‌ها تصویری بود از نمونه‌ای زنده از موقعیت آغازین انسانی. اسپنسر و جیلن بودند که اکثر داده‌های مورد استفاده برای ساختن نظریه‌های درک ماهیت چنین جوامعی را ارائه دادند. فریزر† در مقدمه خود بر «قبایل استرالیای مرکزی[۲]» ادعا می‌کند که اسپنسر و جیلن با «قبایلی روبرو شده‌اند که در عصر سنگ زندگی می‌کرده‌اند» ، قبایلی که فلز، کشاورزی و حتی فیزیولوژی تولید مثل را نمی‌شناخته‌اند و اسپنسر و جیلن «درست پیش از آنکه آن‌ها از میان بروند، … رازهایشان را ثبت کرده‌اند.»[۳]. فریزر بر آن بود که آن پژوهشگران در کار خود ثابت کرده‌اند بومی‌ها معتقد به شکل‌گیری نطفه از خلال فرایندی روحانی هستند که در آن نوزاد پیش از زایش به وسیله روح نیاکان جان می‌گیرد و این محتمل‌ترین سرچشمه توتمیسم است. او در پی آن بود که اصل علّی‌ای که احتمالا به مناسک امکان می‌داد شمار گونه‌های توتمی را افزایش دهند، روشن کند. دورکیم† نیز از سوی دیگر، داده‌های مورد نیاز برای ارائه نظریه جامعه‌شناختی خویش در باره منشاء دین را در کار اسپنسر و جیلن و پژوهشگر دیگر هم دوره آن‌ها، استرلو[۴]، به دست آورد. البته تاکید دورکیم بیش‌تر بر خصوصیت اجتماعی افزایش مناسک بود تا اهداف ابزاری آنها. اسپنسر و جیلن همچنین واژگان خویشاوندی در استرالیای مرکزی را مستند کردند. البته هر‌چند آن‌ها دچار این اشتباه شدند که منشاء طبقه‌بندی خویشاوندی را در «ازدواج گروهی» ببینند، اما توانستند روابط خویشاوندی را در نظامی از هشت زیر‌شاخه از قواعد ازدواج و تبار طبقه‌بندی کنند. و آن‌ها در کارهای بعدیشان وجود نظام‌های مشابهی را در استرالیای شمالی نیز نشان دادند. دو پنداره بسیار رایج در قرن نوزدهم اروپا در میان متفکران درباره بومی‌های استرالیا عبارت بودند از: نخست اینکه ساختار این بومیان آن‌ها را در جایگاه مشخصی بر یک مسیر خطی تطور (فرگشت) قرار می‌دهد و نه چگونگی قرار گرفتن و انطباق یافتن آن‌ها با محیط طبیعی‌شان؛ و پنداره دوم اینکه مردم بومی در حال از دست دادن فرهنگ متمایز کننده خود هستند و یا از میان می‌روند و یا با فرهنگ غالب یکی می‌شوند. ادامه در وبگاه

فرهنگ جامع انسان‌شناسی اجتماعی و فرهنگی (۱۴): استرالیای بومی / رابرت لیتون و مگان وارین / ترجمه ناصر فکوهی نخستین انسان‌هایی که برای زیستن به استرالیا وارد شدند، لااقل چهل و پنج هزار سال پیش به این سرزمین راه یافته‌اند. در زمان استعمار بریتانیا در‌ سال ۱۷۸۸ بیش از دویست زبان جماعتی[۱] بومی یا بیشتر در این قاره وجود داشت. در مناطقی که استعمار شدت بیشتری داشت ، اقتصاد بومی به سرعت تخریب شد و ما صرفا از خلال گزارش‌های جهانگردان [غربی] از وجود اقامتگاه‌های نیمه‌اسکان‌یافته بومی، کشت ریشه‌های خوراکی (Discorea Sp.) و ساخت حوضچه‌های مارماهی اطلاع داریم. با وجود این، چنین فعالیت‌هایی اخیرا از طریق پژوهش‌های باستان‌شناختی در جنوب شرقی و غربی قاره تایید شده‌اند... لینک به متن کامل در وبگاه ناصر فکوهی https://nasserfakouhi.com/%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af-%d8%ac%d8%a7%d9%85%d8%b9-%d8%a7%d9%86%d8%b3%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%a7%d8%ac%d8%aa%d9%85%d8%a7%d8%b9%db%8c-%d9%88-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86-2/

#پرسش_از_فرهنگ / سیزده/ #هنر و #توسعه #ناصر_فکوهی / تیر 1402