𝙓-𝙋𝙄𝙉𝙆

برای بالیاژ هم با یکی از هیرکالریستا صحبت کردم و اصلا خوشم نیومد. به من میگه چون موهات پرکلاغیه، بالیاژ درنمیاد. وا. ولم کون.

بهتون گفتم موهام رو به غایت کوتاه کردم؟ تا زیر چونه کوتاه کردم و جلوش رو لیر زدم.

ساعت ده که میشه، آلارم بابای منم روشن میشه. آجی تازه سر شبه. وا. میام حالا.

من و ملی به معنای واقعی کلمه داریم شهر رو پیاده‌گردی میکنیم. هیچی بهتر از این نیست که دو تا دوست باهم تصمیم بگیرند که رژیم بگیرند و وزن کم کنند. اگر تنها بودم، همون وسط‌ها خسته و ناامید میشدم بخاطر استپ‌‌ وزن‌‌ مکرر.

دادمان به جلاتو هوس، فخاری مقدم به اپال، اپال به سرو غربی، سرو غربی به سرو شرقی، مارکیز سنتر به ایران زمین و بعد خونه🙏🏻.

الارا روشنگری کرد🙏🏻. کنسله.

میخوام به ملی بگم بعنوان پیاده‌روی امروز باهم بریم پاساتا ولی میترسم غذاشون تموم بشه و کیر بشم.

پانزده تا ۲۲ سالگی، بهترین دوران زندگیه واقعا. با تمام سخت‌گیری‌های خانواده و بی‌پولی و تجارب اولیه انسانی و بهمان ولی باز هم دوران خوبیه. بعد از‌ ۲۲ سالگی همه چیز به گوه کشیده میشه بخاطر مسئولیت‌هایی که باید‌ بر عهده‌ گرفته بشه.

کسی از پامپ‌هاش خسته شده بود؛

حس میکنم در سراشیبی سقوطم. مثلا در یکی از همین روزهای بهاری وقتی بارون نم‌نم میخوره و من لاته کاراملم رو گرفتم دستم و همینجور که دارم بروکلین بیبی گوش میدم، خودم رو میکشم.