Knocking around~

من هرچی از والدینم شنیدم و یادمه صفات منفیه: خراب- خیابونی- جنده- تنبل- بهونه‌گیر- دیوانه- جنی- بی‌عرضه- بی‌ادب

میدونید چقدر وحشتناکه که یهو به خودتون بیاید و بفهمید توی این ۲۴ سالی که فرزند اینها بودید، یک بار از جانب حتی یکیشون "خوشگل" خطاب نشدید؟

کاملاً جدی وقتی بابت کاری از جانب یه نفر تحسین میشم پیش خودم میگم من که کار significantای نکردم پس چرا دارم محبت دریافت میکنم؟؟؟

هرچند من محبتی که شرطی باشه رو نمیخوام. همین الان میدونم که اگه بشم عروسک کوکیشون و هر کاری گفتن بکنم، مثل پروانه دورم میگردن و طلا میریزن به پام. ولی نمیخوام. همینطوری ۲۴ سال کردید توی سرم که محبت شرطیه و تا کار بزرگی نکنی لایق دریافت محبت نیستی و به اندازه‌ی کافی زندگیم رو به گا دادید.

چند شبه دارم با گریه میخوابم؟ چشمهام خشک شد انقدر‌ گریه کردم. برای کی؟ برای کسایی که مثلاً "والدینم"ان.

دارن ذره ذره من رو به مرگم نزدیک میکنن و کاملاً جدی وایمیسن یه گوشه تماشا و وقتی جیغ میکشم که "دارم میمیرم" میگن وای داری الکی بزرگش میکنی. عا باشه بیا سر قبرم همین رو بگو.

هشتاد درصد مواقع وقتی نمیتونم کامپلینت بقیه رو تحمل و کاملاً جدی ایگنورشون میکنم به خاطر اینه که کلمه به کلمه‌ش یادم میاره که چطور هیچوقت این recognition رو از جانب کسایی که من رو به دنیا آوردن به دست نخواهم آورد.

عوضی‌ها مگه من "بچه"تون نیستم؟ مگه به قول خودتون از‌ گوشت و پوست و خونتون نیستم؟ پس چرا کسایی که به قول خودتون "غریبه"ان من رو بهتر میشناسن و بیشتر درک میکنن؟

همین امروز داشتم به تراپیستم میگفتم که من احساس کمبود والد میکنم. کاملاً جدی. یعنی وقتی کنن گری میخونه: I watch the fathers with their little girls And wonder what I did to deserve this من زاااااار میزنم چون واقعا وات دید آی دو تو دیزرو دیس؟

بهش گفتم خب وقتی مثلا ساعت ۶ صبحه و من دارم خواب هفت ملکه میبینم، چطوری حواسم باشه سر شکم نخوابم؟ میگه خب مراقب باش. ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟