اِلارا.

زن باورت میشه این روزا رسید؟:)))))

انسان‌های عادی ممکنه گاهی ندونن دارن چیکار میکنن، من به عنوان یه انسان غیر عادی هیچ وقت نمیفهمم دارم چه غلطی میکنم.

خداروشکر نصف شب پریود شدم وگرنه شک میکردم به دلیل رفتارام🙏🏻

من باهوشم، بیوشیمی سخته😏

حالا اینکه چرا دارم این چرت و پرتارو میگم رو خودمم نمیدونم. شما اصلا نخونید من چی مینویسم.

اکس داداشم پزشکی میخونه و واقعاا انسان باهوشیه! تو یه سفر چند روزه که باهم بودیم، هر روز بارها و بارها به بهانه‌ی مختلف تکرار میکرد که شما ضریب هوشیتون خیلی پایینه، من خیلی باهوش و خفنم و از این دست صحبت‌ها:))) فکر کنم از اون موقع اعتماد بنفسم مُرد و احساس خنگ بودن بهم غلبه کرد.

نشستم گریه میکنم که خنگم و مهمترین امتحانمو پاس نمیشم؟ زن چه مرگته خب؟:))) پاشو درس بخون به جای مسخره بازی:)))))

همیشه تو مدرسه، آزمون، کنکور یا هر کوفتی خیلی موفق بودم و خودمو انسان باهوشی میدونستم. از بچگی ‌هم اطرافیانم میگفتن خیلی باهوشی، سریع یاد میگیری و… اما از وقتی پامو گذاشتم دانشگاه حس میکنم مغز فندوقی‌ام. شاید اینکه درس نمیخونم وضعیت نمره و درسامو خراب کرده باشه، اما واقعا یه وقتایی احساس میکنم کند ذهنم و هیچی بلد نیستم. گاهی حس عجیب خنگ بودم بهم دست میده! اینکه حس کنی به اندازه‌ی کافی باهوش نیستی، یا دیگه مثل قبل مغزت کار نمیکنه، ناراحت‌کننده ترین چیزیه که میتونه واست اتفاق بیوفته.

من کارشناسی رو تموم کنم دیگه واقعاا درس نمیخونم. ادامه نحصیل نمیدم.