3imar سیمار

... رأی بدهم، رأی ندهم #رحیم_قمیشی امروز مهمترین پرسش بین افرادی که می‌شناسم همین است، رأی بدهم یا نه. و البته بین دوستانم رأی دادن به پزشکیان در صورت غلبه بر تردیدشان یک اصل ثابت است. خیلی تحلیل خوانده‌ام، برای رأی دادن و ندادن، آنقدری که خسته شوم! انتظار داشتم روند مناظرات، تردیدها را خاتمه دهد، که متاسفانه نداد. سه نظریه وجود دارد که خیلی مختصر و بدون حاشیه بیانشان می‌کنم؛ - ما نزدیک قله‌ایم، با رأی ندادن، و یا رأی به پزشکیان، از مواهب رسیدن به قله و سرازیر شدن به بهشت گمشده بی‌بهره می‌مانیم. این بهشت برای برخی ممکن است جهنم باشد، اما برای من بهشت است! - رأی به پزشکیان قدمی رو به جلو است، ولو اینکه تمام اهداف ما برآورده نشود، ولی بی‌تفاوتی به انتخاب بین جلیلی یا قالیباف، و پزشکیان، نوعی آرمانگرایی است، غیر واقع‌بینانه، اصلأ غیر علمی است. - رأی نمی‌دهم تا در قدرت‌یابی هر کدام، که می‌دانم موفق به بهتر کردن حال ایران نمی‌شوند، سهیم نباشم. رأی نمی‌دهم تا حکام بفهمند محدود کردن دایرۀ انتخاب، تعیین یک رئیس ‌جمهور بی‌اختیار و مجری سیاست‌های کلانی که قبول ندارم، برایم نوعی تحقیر است. و من نمی‌خواهم فردا که فرزندم با روی کار آمدن مهمترین گزینه منتقد، یعنی آقای پزشکیان، باز هم اجازه یک اعتراض ساده نداشت، باز هم در خیابان تحقیر شد، باز هم تورم وحشتناک ادامه یافت، توضیح بدهم می‌دانستم، اما تنها امیدوار بودم این‌بار اینطور نشود! من با همه بررسی‌هایم گزینه سوم را برگزیده‌ام، اما چه کسی از آینده خبر دارد؟ چه کسی می‌داند حتما ترامپ سر کار می‌آید؟ چه کسی می‌داند نفت می‌شود ۲۰ دلار یا ۲۵۰ دلار. چه کسی می‌داند عمر دیگران چقدر است؟ هیچکس! صادقانه می‌گویم، همه ما در معرض انتخاب درست یا نادرست هستیم و هر کس با تحلیل خود گزینه‌ای را انتخاب می‌کند. در انتخابات جاری بیشترین رقابت بین نامزدها نیست، رقابت بین رأی دادن و ندادن است! و تا همین‌جا یعنی ما مردم پیروز شده‌ایم. یک قدم بسیار مهم برداشته شده است. ولو آنکه بنا به دلایلی، که غالبا در آیندۀ مبهم نهفته است، برخی به تصمیم رأی دادن به پزشکیان برسند، باز هم ما برده‌ایم. همه آنها گردنه مهم رأی بدهم یا ندهم را گذرانده‌اند، یعنی به ارزش رأی خود واقف شده‌اند، اما در دو تحلیل متفاوت، عده‌ای رأی می‌دهند و عده‌ای نمی‌دهند. نه آنکه رأی می‌دهد، خیانت کرده به خون شهدا، نه آنکه نمی‌دهد. نه آنکه رأی می‌دهد، به فکر ایران نبوده، نه آنکه نمی‌دهد. نه رأی دهنده سازشکار بوده، نه آنکه رأی نداده طرفدار خشونت و خونریزی. تنها یک رقابت است. و مگر دمکراسی جز پذیرش تنوع آراء و نظرات، و جز قبول تکثر، و ایجاد فرصت برای اکثریت، چیز دیگری است؟ من رأی نمی‌دهم، اما این حق را برای نزدیک‌ترین افراد به خودم قائل هستم، با تحلیلی متفاوت، با تصور آینده‌ و دورنمایی دیگر، به نتیجه رأی دادن برسند. وقتی هر کس قدر رأی خود را بداند وقتی هر کس برای مخالفش احترام قائل باشد وقتی هیچکس خود را محق مطلق نداند وقتی اکثر مردم با رای دادن و ندادن، دنبال آن باشند که به حاکمیت بفهمانند، به پایان حکومت مطلقه و تعیین تکلیف برای مردم رسیده است. ما موفقیت بزرگی کسب کرده‌ایم. هر کس باید به تردیدش غلبه کند. و مسئولیت اقدامش را بپذیرد. من و بسیاری دوستانم رأی نمی‌دهیم و فکر می‌کنیم در آینده به این رأی ندادن‌مان افتخار خواهیم کرد. آنها که رأی می‌دهند، مسئولیت فردی که به سر کار می‌آید را، حتما خواهند پذیرفت. قرار نیست پس از این انتخابات چند فرقه شویم. ایران ما نیازمند با هم بودن ماست ولو اختلاف سلیقه داشته باشیم رأی دادن و ندادن، معیار انسانیت و تعهد و واقع بینی و دلسوزی برای ایران نیست! اگر چه آرزوی من این است، رأی ندادنم خفتگان را بیدار کند که؛ اکثر مردم ایران به این نتیجه رسیده‌اند، تغییرات کوچک، سرنوشت آنها را تغییر نمی‌دهد و خواهان همان تغییری هستند که گفتنش جرم تلقی می‌شود! من نه به شمارش صحیح آرا باور دارم نه به توانایی هیچکدام، برای نمایندگی‌ام نه به آینده‌ای موهوم و خیالبافانه دلبسته‌‌ام نه می‌خواهم چهار سال خودم را سرزنش کنم رأی نمی‌دهم تا قدرتم را باور کنم و ایرانم را بهتر کنم با همان صلح و صفا، و عشق و محبت. ولی برای رأی‌دهندگان احترام تمام قائلم چون خودم را محور کائنات نمی‌دانم. و عقلم را ناقص! از آینده هم خبر ندارم. @simar50

آرون افشار بزار همه دنیا بدونه @simar50 #آهنگ_جدید

آنجا که همیشه بهار است چه کسی می‌داند شاید ماه بالنی‌ست مملو از آدم‌های زیبا که از شهری با شکوه در آسمان نمایان می‌شود و ای کاش من و تو وارد آن شویم و ای کاش مرا و تو را به بالن‌شان راه دهند چه می‌شود اگر با آن مردم زیبا به اوج رویم بر فراز خانه‌ها، مناره‌ها و ابرها پرواز کنیم، دور شویم و دور شویم به سوی شهری باشکوه آن‌جا که چشم احدی رنگ‌اش را هم ندیده آن‌جا که همیشه بهار است و تمام آدم‌ها عاشق و گل‌ها خودشان، خودشان را می‌چینند #ای_ای‌_کامینگز #مانی_مظاهری @simar50 #شعر_جهان #کنسرت_رضا_صادقی #جان_شیفته‌ام #دلیل_حال_خوب_هم_باشیم #سرزمین_آرزوها #رقص_بندری