انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی

🔊 الا ای آهوی وحشی کجایی 🎙 جاوید‌نام #فرامرز_اصلانی 📝 #حافظ 🆔: @ikiuadabiat

مرده‌باد شاعری که راز عشق و مرگ را نداند 📆 به مناسبت پنجم فروردین، سالروز کوچ شاعر و منتقد ادبی خوش‌آوازه معاصر، #رضا_براهنی 🎞 شعرخوانی قسمتی از شعر بلندِ اسماعیل 🆔: @ikiuadabiat

مرده‌باد شاعری که راز عشق و مرگ را نداند 📆 به مناسبت پنجم فروردین، سالروز کوچ شاعر و منتقد ادبی خوش‌آوازه معاصر، #رضا_براهنی 🎞 شعرخوانی قسمتی از شعر بلندِ اسماعیل 🆔: @ikiuadabiat

#جهان_داستان حرف ها از جنس آب­ند. یک‌­جا بند نمی‌­شوند. هرطور شده جاری می­‌شوند و به جایی که باید برسند می‌رسند. ما فکر می‌کنیم حرف‌ها که از دهان‌ها بیرون می‌آیند در گوش­‌ها دفن می‌شوند، اما این­‌طور نیست. آن­ها از گوش‌ها وارد مغزها می‌شوند و چرخی می­‌خورند و دوباره از دهان­‌ها بیرون می‌­زنند. وقتی حرف می‌­زنیم باید مراقب باشیم از انصاف و عدالت دور نشویم چون حرف­‌ها هنگام عبور از لابه­‌لای دندان‌ها تیز می‌شوند و زخمی می‌کنند و باعث می‌شوند تلخی‌ها و کدورت‌ها تا دم پنجره­‌ها جلو بیایند. 📙 دیرکردی ما شام خوردیم 🖊 #رسول_یونان #انجمن_علمی_زبان_و_ادبیات_فارسی

رخش به هرا بتاخت بر سر صفر آفتاب رفت به چرب‌آخوری گنج روان در رکاب کحلی چرخ از سحاب گشت مسلسل به شکل عودی خاک از نبات گشت مهلهل به تاب روز چو شمعی به شب نورده و سر فراز شب چو چراغی به روز کاسته و نیم‌تاب #خاقانی 🌱 #انجمن_علمی_زبان_و_ادبیات_فارسی، فرارسیدن #جشن_نوروز را به همه‌ی ایرانیان نژاده و هر آن کسی که دل در گرو فرهنگ دیرینه ایرانی دارد، شادباش و فرخنده‌باد می‌گوید. 🆔: @ikiuadabiat

بیست و هفتم اسفند، زادروز عبدالحسین زرین‌کوب (۱۳۰۱-۱۳۷۸) عبدالحسین زرّین‌کوب، مورّخ اندیشه‌ها و ادبیات مقاله‌ای از دانشنامۀ زبان و ادب فارسی به قلم روزبه زرّین‌کوب 🔸 عبدالحسین زرّین‌کوب، ادیب، مورخ و نویسندۀ معاصر و استاد دانشگاه تهران، در روزهای پایانی اسفند ۱۳۰۱ش. در بروجرد زاده شد. گاه، تاریخ تولد او را ۲۷ اسفند این سال نوشته‌اند اما دراین‌باره سند دقیقی وجود ندارد و به قول خود او، «هر سال، یک دو روز از نوروز پیرتر بود». زرّین‌کوب در زادگاهش به مدرسه رفت و تحصیل خود را تا پایان سال پنجم متوسطه در «رشتۀ علمی» در بروجرد ادامه داد. به سبب تعطیل شدن کلاس ششم متوسطه در تنها دبیرستان شهر، برای ادامۀ تحصیل، به تهران رفت، اما «رشتۀ ادبی» را برگزید و در ۱۳۱۹ش، تحصیلات متوسطه را به پایان برد و در میان دانش‌آموزان رشتۀ ادبی سراسر کشور رتبۀ دوم را به دست آورد. 🔴برای دیدن متن مقاله به نشانی زیر در وبگاه فرهنگستان مراجعه کنید: 🌐 https://apll.ir/?p=15549

درباره‌ی آتش اوستا پنج گونه "آتش" برمی‌شمارد که به ترتیب و از پائین به بالا [از گیتی به مینو] عبارتند از: ۱_ آتش آتشکده‌ها و کاربرد روزانه ۲_ آتشی که در گیاهان است ۳_ آتشی که در بدن جانوران است ۴_ آتشی که در ابر است (آذرخش) ۵_ آتشی که در بهشت است ‌‌ چون ایزد آتش (آذر) پسر اهورامزدا است، پس زیان او به نیکان نمی‌رسد [و تنها پیروان دروغ و اهریمن را می‌سوزاند]. آزمون عبور از آتش، مشابه آن‌چه سیاوش کرد، برپایه‌ی همین باور است: آتش، خوبان را نمی‌سوزاند‌. سیاوش خود از آتش است و  آتش به آتش آسیب نمی‌زند. پس او (که پاک بود) وقتی از آتش گذشت، از خود می‌گذشت و دو "هم‌گوهر" را از یکدیگر زیانی نیست". ‌ درباره‌ی مورد دوم و سوم:  ایرانیان می‌پنداشتند که در تن گیاهان و جانواران آتشی هست که آن‌ها را می‌رویاند و رشد می‌دهد و زنده نگه می‌دارد. بدون این آتش، آن موجود می‌میرد. در اوستا "مُردار" پلیدترین و ناپاکترین چیز است (جسد، خانه‌ی دیو است). پس بدن گیاهان و جانواران تا زمانی پاک است و تا زمانی می‌تواند همراه با اهورامزدا با اهریمن بجنگد، از آتش‌های خاص خود، نصیبی داشته باشند. برگرفته از دو کتاب شاهرخ مسکوب: درآمدی به اساطیر ایران سوگ سیاوش 🆔: @ikiuadabiat

@shafiei_kadkani ـــــــــــــــــــــــ خاستگاه و مبنای جشن چهارشنبه‌سوری ارتباطی با از آتش گذشتن یا کشته‌ شدن سیاوش ندارد. دکتر سجاد آیدنلو مجلهٔ بخارا، سال بیست‌ودوم، شمارهٔ ۱۲۹

‌‌<<هر شام ز ماه رمضان صبح امیدی است هر روز ازین ماه مبارک شب عیدی است>> - صائب تبریزی مجمع انجمن‌های علمی دانشگاه امام خمینی (ره) فرارسیدن رمضان‌الکریم، ماه هم‌دلی با بی‌نوایان و دوری از شکم‌بارگی را به تمامی دوست‌داران راستین ایزد منان شادباش می‌گوید و از تمامی بندگان مخلص حضرت‌شان التماس دعا دارد. 🔰 راه های ارتباطی با مجمع‌ انجمن‌های علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) تلگرام: ➡️ https://t.me/Anjoman2023 اینستاگرام: ➡️ anjomanelmi_ikiu ایمیل: ➡️ [email protected] ‏

📆 ۱۰ اسفندماه، زادروز شاعر سیاه معاصر، نصرت رحمانی ای دوست درازنای شب اندوهان را از من بپرس که در کوچه ی عاشقان تا سحرگاه رقصیده‌ام و طول راه جدایی را از شیون عبث گام‌های من بر سنگ فرش حوصله‌ی راه که هم‌پای بادها در شهر و کوه و دشت به دنبال بوی تو گردیده‌ام و ساعت خود را با کهنه ساعت متروک برج شهر میزان نموده‌ام! ای نازنین اندوه اگر که پنجه به قلبت زد تاری ز موی سپیدم در عود سوز بیفکن تا عشق را بر آستانه‌ی درگاه بنگری #نصرت_رحمانی 🆔: @ikiuadabiat