دکتر نیما شهریارپور

در بین اخبار مشارکتی ها و تحریمی های انتخابات یه عده پزشک دارن خودکشی میکنن...

در بین اخبار مشارکتی ها و تحریمی های انتخابات یه عده پزشک دارن خودکشی میکنن...

شرکت نکنم، چه می‌شود؟ ✍ رحیم قمیشی نخست بگویم، من موافق آن بوده و هستم جامعه به یک تصمیم همگانی، یک پارچه و ملی برسد. اگر به این نتیجه برسم قشر مهمی که آینده کشور متعلق به آنهاست، به نتیجه رسیده‌اند با مشارکت‌شان تاثیری در آینده بگذارند، ساعت آخر رأی گیری هم باشد به آنها ملحق خواهم شد. اما آنچه در این مدت دیده‌ام، هنوز سی درصد جامعه هم به نتیجه مشارکت در انتخابات نرسیده‌اند. همان سی درصدی که در اکثر شرایط، انتخابات را به عنوان؛ راه نفسی، ادای دین، وظیفه شرعی و یا ترس از گناه، نگرانی از عواقب رأی ندادن، شناخته و شرکت می‌کنند. کمتر جوانی را دیده‌ام با اشتیاق خود را برای رأی دادن آماده کرده باشد. و من قبول دارم نمی‌دانم آمارم دقیق است یا نه. اما احساسم آنست رأی دادن من نوعی دهن کجی به آنهایی است که گفته‌اند با وجود این شورای نگهبان رأی نمی‌دهند. گفته‌اند اگر رأی من مهم است چرا برای رفراندوم صلاحیت ندارم. و گفته‌اند ما با تعویض این و آن نتیجه‌ای نمی‌گیریم. گفته‌اند ما می‌خواهیم نظرمان را در مورد حکومت دینی بدهیم، نه اینکه کدام بهتر می‌تواند حکومت روحانیون را پیاده کند! برخی به‌حق می‌پرسند؛ رأی ندهیم چه می‌شود؟ اگر ما تعداد اندکی باشیم که رأی ندهیم، مسلما تنها راه را برای حذف خودمان باز کرده‌ایم. اما یک جمعیت مهم چهل و پنجاه درصدی که شرکت نکنند فریاد بلندی زده‌اند. رأی ندادن مسالمت‌جویانه‌ترین اعتراض است، و رأی دادن به گزینۀ تقریباً مناسب، مصالحه‌جویانه‌ترین پیام! به جوان‌ها نگوییم رأی ندادن یعنی بی‌تفاوتی، یعنی پذیرش ظلم. به آنها که معترضند نگوییم باید رأی بدهی، او رأی بدهد و وضع خوب نشود برای همیشه قهر می‌کند. سرخورده می‌شود. عاصی می‌شود. اجازه بدهیم رأی ندادن به عنوان یک فریاد، یک پیام، از سرِ درد، باقی بماند. یک فریاد برای دوست داشتن ایران. تسلیم نشدن به صحنه‌آرایی، تخلیه بغضی فرو خورده، واکنشی به سال‌ها ظلم. رأی ندادن را دستکم نگیریم، به‌ویژه وقتی به عنوان یک حرکت اجتماعی اتفاق می‌افتد. برخی معتقدند بر اساس یک اشتباه، آقای پزشکیان تأیید شده، و ما اگر از این فرصت استفاده نکنیم حسرت خواهیم خورد. همه شواهد گویاست هیچ اشتباهی در کار نبوده. این یک تحلیل کاملآ غلط است که نظام سهوا او را تأیید کرده! می‌پرسند آیا قدرت به دست اصولگرایان بیفتد وضع بدتر نخواهد شد؟ الزاماً خیر! وضع به اندازه‌ای بد شده که مردم تحمل بدتر شدن را ندارند! اصلاح‌طلبان مشکلاتی دارند، اصولگرایان مشکلاتی. فقط وقتی اصلاح‌طلبان در قدرت باشند، آنها عامل مشکلات معرفی می‌شوند، وقتی اصولگرایان باشند، دشمن می‌شود عامل همۀ مشکلات! مشکلات ساختاری و زیربنایی با دست به دست شدن قدرت اجرایی، هرگز حل نمی‌شوند. و پرسش آخر؛ آیا تحریم انتخابات حتماً نتیجه خواهد داد؟ شک نیست تحریم به تنهایی هیچ هدفی را برآورده نمی‌کند. آنهم در سیستمی که برای حفظ نظام آمادگی دارد آمار مشارکت را به هر نحو بالا بیاورد! شرکت نکردن در انتخابات، نه معنی‌اش حرکت به سمت خشونت است، نه مفهومش استقبال از بدتر شدن اوضاع. تنها یک حرکت است برای خودباوری معترضین. تمرینی است برای استفاده از ابزار دمکراسی. بیان این نکته مهم است که ما می‌فهمیم دمکراسی این نیست! ما باید برای فردای انتخابات برنامه داشته باشیم. ۹۰ درصد هم شرکت نکنند نظام از بین نمی‌رود. جهان هم هیچ عکس‌العملی نخواهد داشت. شاید برخی خوشحال هم شوند بی‌دردسر سوار قدرت شده‌اند! اما آن درصد قابل توجه، قرار نیست زانوی غم در بغل بگیرند که چرا قدرت را بدست نگرفتند! مگر قدرت در ریاست جمهوری و نمایندگی مجلس است؟ قدرت در دست و اراده مردم است، قدرت خود مردمند، مردمی که می‌توانند با تصمیم جدی خود اهداف بزرگ را محقق کنند. قدرت، مردمی هستند که تن به حقارت نمی‌دهند، مردمی که تا داوطلبی را کاملآ نپسندند، رأی نمی‌دهند. تا ندانند مدعی تغییر، چگونه می‌خواهد تغییر بدهد به او چک سفید امضا نمی‌دهند. ما فردای انتخابات باید حزب بسازیم. باید دست همدیگر را رها نکنیم. باید نشان دهیم بدون انتخابات هم می‌شود پیروز شد. باید ثابت کنیم مردمی هستیم دارای بینش سیاسی، با فرهنگ بالا و پشت هم، توانا برای انجام تغییرات بزرگ بدون خشونت، اهل مقاومت، خستگی ناپذیر. من در شرایط فعلی رأی نمی‌دهم. اکثر دوستانم رأی نمی‌دهند. برای آنها که امیدشان به یک کاندیدا و همین انتخابات است احترام قائلیم. آنها را که رأی می‌دهند متهم به هیچ فعل بدی نمی‌کنیم، اگر چه به ما اهانت شود! ما اکثریت هستیم. و نتیجه انتخابات آن را نشان خواهد داد. تبلیغات نظر مردم را تغییر نمی‌دهد. اکثر مردم ایران خواهان تغییرات واقعی هستند. نه تغییر دکورها و دولت‌ها این را با فریادمان ۸ تیر اعلام می‌کنیم و شجاعت ایستادگی را بر آن را داریم. پایان @ghomeishi3

📌هشدار قابل تامل محمد فاضلی جامعه شناس به حکمرانی درباره مهاجرت: حکمران! حواست باشد... http://t.me/nima_shahryarpour

استاد فاضلی را از پادکست‌ های دغدغه ایران میشناسم،میشناسیم‌ همیشه برام سوال بود چطوری انگیزش تموم نمیشه؟ چرا ادامه میده؟ چرا این مختصات جغرافیایی رو ول نمیکنه؟ چرا کارزار چای دبش راه انداخته؟ مگه نمیدونه اتفاقی قرار نیست بیوفته چرا مثل ما نمیگه اصلاح طلب،اصول‌گرا دیگه تمومه ماجرا؟ چرا تو گفتگوی آزاد با دکتر مالجو‌ که از بن‌بست صحبت میکنه راه در‌ رو نشون میده؟ امروز فهمیدم

🗞 زمختی حتی حق دیپلمات #فاضلی به نام #ظریف هم هست #برای_ایران ح‌ق: بغض هر کس یک جور باز می‌شود؛ یکی مثل ظریف با فریاد و یکی مثل فاضلی با قهر. چرا باید فکر کنیم یکی چون دیپلمات است، چون استاد دانش‌گاه است، چون دانش‌جوی شریف است، نباید رفتار علی‌الظاهر ناهنجار از خود بروز دهد؟ بله! ترک مناظره وسط برنامه‌ی زنده ظاهر زننده‌ای دارد لیکن وقتی به یاد بیاوریم صدا و سیمایی که باید رسانه‌ی ملی باشد، به حیات‌خلوت تندترین حلقه‌ی سوپرانقلابی‌ها تبدیل شده، نه فقط مجبوریم محمد فاضلی را درک کنیم بل‌که باید به او #حق هم بدهیم. از قضا معتقدم آن‌چه ساعاتی پیش در تی‌وی رخ داد، با شدت و حدت هر چه تمام‌تر به نفع پزشکیان تمام شد. این خطر وجود داشت که حرکت آهسته و پیوسته‌ی #مسعود نتواند موج لازم را ایجاد کند ولی خروش امروز فاضلی به علاوه‌ی خشم دیروز ظریف می‌تواند به‌ترین #آس برای فردای #پزشکیان باشد. واقعیت آن است که جامعه از پزشکیان انتظار یک داد داشت؛ دادی که ظریف با #گفتار و فاضلی با #رفتار زیر بار آن رفتند تا مسعود بی‌آن‌که خود هزینه‌ی فریاد و داد و بی‌داد را بدهد، از مواهب آن برخوردار شود. چه حرکتی بدتر از کوباندن سر به سینه‌ی دیگری؟ اما ای بسا که #زیدان را نه به خاطر صدها دریبل زیدانی و نه حتی به خاطر پنالتی چیپش به بوفون بل‌که به خاطر آن حرکت ماندگار در فینال جام جهانی تحسین می‌کنند. باری تو وقتی حواست به تفاوت صدا و سیما با کیهان نیست و کم و بیش این بی‌عقلی را به سایر ارکان مدیریتی کشور هم تسری داده‌ای، دیگر نباید گله کنی که چرا دانش‌جوهای شریف به جای اعتراض نرمال، فحش آنرمال می‌دهند. همه که آرامش و وقار البته قابل تحسین پزشکیان را ندارند؛ گاه هست که آدمی حس می‌کند چاره‌ای جز #طغیان ندارد. می‌خواهم بنویسم: درست از همان منظر که کار ظاهراً ناپسند زین‌الدین زیدان در نهایت به نفع زیزوی همیشه دوست‌داشتنی تمام شد، کار #محمد_فاضلی هم جز به انتفاع ویژه برای پزشکیان منجر نخواهد شد. من به وکالت از #مردم_ایران حرف نمی‌زنم. از طرف خودم می‌گویم که فاضلی به جای من هم آن میکروفون سیاه را #پرتاب کرد. این حق رسانه‌‌ی روسیاهی است که در قبال اعتراضات #جمهور کاری جز سیاه‌نمایی ندارد... ▪️ ده روز پیش به عنوان اولین نفر از این مهم نوشتم: پزشکیان می‌تواند با تجمیع دوم خرداد و سوم خرداد حتی حزب‌اللهی‌های خسته از امثال باقر و سعید را هم گرد خود جمع کند؛ مشخصاً حزب‌اللهی‌های چمرانیست. حالا حرف دیگری دارم: مسعود می‌تواند محبوب نسل #مهرشاد و #حمیدرضا و #محسن هم باشد؛ این لاله‌های پرپر وطن... #حسین_قدیانی لینک پیج کافه‌ی حق [پیج فرهنگی ح‌ق] https://www.instagram.com/hosein.ghadyani1401?igsh=MWxraWVlZjExeWNobA== لینک پیج حق‌نامه [پیج سیاسی ح‌ق] https://www.instagram.com/hosein.ghadyani1400?igsh=MXQ0bGQwdjR4anNvcA== لینک کانال ح‌سین ق‌دیانی: https://t.me/ghete26

علل هایپربیلیروبینما ایزوله