Asr Imkon | Rasmiy kanal 🇺🇿

Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Туянинг ичишига ўхшаб, бир мартада ичманглар. Икки марта, уч мартада ичинглар. Қачон ичсангиз, тасмия айтинг. Қачон ичиб бўлсангиз, ҳамд айтинг", дедилар". Термизий ривоят қилган. • Ичимликни ичиб бўлган одам бошқа кишига бермоқчи бўлса, ўнг тарафидаги одамга узатади. "Ижтимоий одоблар" китобидан OlimxonIsaxon

Қўлга киритилган нарсанинг лаззати, қадри ўша нарсага етишмоқ учун тортилган йўл заҳмати билан ўлчанади. Чўлнинг чангини ютмаган, тил ва лаблари чўл қуёшида қуриб-қақшамаган замзамнинг лаззатини билмайди. Умр бўйи Каъба хаёлини қурмаган, Каъба қадрини ҳис этолмайди. У ҳолда аввал ёнгин ки, сув сени қондирсин. Оч қолгин ки, нон тамоғингда бир лаззат бахш этсин. Соғингин ки, топганингда ҳақиқатдан уни топган бўлгин... Ҳазрати Мавлоно Жалолиддин Румий

Кишига билганингни ўргат-у, ақл ўргатма. Бошқаларга қулоқ тут, бироқ айтилган гапларнинг барини тўғри деб ўйлама. Сукут сақлаган кишини бевоқиф, кўп гапирган кишини ақлли, деб билма. Ҳаммани ўзингдай кўр. Ким бўлишидан қатъи назар, кишини паст деб топиш – аҳмоқлик, кўкка кўтариш – қўрқоқликдир. Онгли равишда содир этилган жасоратгина ҳақиқий жасорат, саводсизликдан келган жасорат – жаҳолатдир. Мавлоно Жалолиддин Румий

Камтарлик ҳақида Гарчи шунча мағрур турса ҳам, Пиёлага эгилар чойнак. Шундай экан, манманлик нечун, Кибру ҳаво нимага керак?!.. Камтарин бўл, ҳатто бир қадам, Ўтма ғурур остонасидан, Пиёлани инсон шунинг-чун, Ўпар доим пешонасидан. Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов

Армон Кеча керак бўлдинг, Болалик чоғим! Сенга қўл узатдим, Йўқ, Етолмадим. Ошкора ғирромлик қилди Ўртоғим, – Мен: бор, ўйнамайман, Деб кетолмадим… Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов, 1977 йил

Onamning bu so'zlarini men hech qachon unutmayman! Onam aytdilar: - Men sen bilan juda faxrlanaman, hech narsa haqida tashvishlanma, Qodir Allaoh taolo bizga o'zlashtira olmaydigan, biz kutara olmaydigan sinovlarni yubormaydi! Onamning bu so'zlaridan keyin juda xotirjam bo'ldim. Эти слова Мамы я никогда не забуду ! Она говорила: - Я так горжусь тобой ни о чем не переживай, Всевышний не посылает нам испытания, которые мы не сможем осилить! Мне становилось от ее слов очень СПОКОЙНО. Саидмурод Давлатов

🇮🇷Ko'zgular zali (Talar-e Ayeneh) - Guliston saroy majmuasining eng mashhur zallaridan biri. 1524-1576 yillar. Devor va shift ajoyib vizual effekt yaratadigan kichik oyna-kuzgular bilan qoplangan. Ko'zgular bir-birini aks ettirib, zal cheksiz degan xayolni keltiradi. Зеркальный зал (Талар-и-Айене) - один из самых известных залов дворцового комплекса Гулистан. 1524-1576 гг. Стены и потолок покрыты маленькими зеркалами, которые создают потрясающий визуальный эффект. Зеркала отражают друг друга, создавая иллюзию, что зал бесконечен. International Geographic

Oyning ajoyib tafsilotlari sizni hayratda qoldirsa kerak... Изысканные детали изображения Луны приведут Вас в восторг...

Бисмиллоҳ деб баён айлай ҳикмат айтиб, Толибларға дурру гавҳар сочтим мано. Риёзатни қоттиғ тортиб, қонлар ютуб, Мен дафтари соний сўзин очтим мано. Сўзни айдим ҳарким бўлса дийдор талаб, Жонни жонға пайванд қилиб, рагни улаб, Ғариб, етим, фақирларни кўнглин сийлаб, Кўнгли бутун халойиқдин қочтим мано. Қайда кўрсанг, кўнгли синуқ марҳам бўлғил, Андоғ мазлум йўлда қолса, ҳамдам бўлғил. Рўзи маҳшар даргогига маҳрам бўлғил, Мовуманлик халойиқдин қочтин мано. Ғариб, фақир, етимларни Расул сўрди, Ўшал туни Меърож чиқиб дийдор кўрди, Қайтиб тушуб ғариб, фақир ҳолинг сўрди, ғарибларни изин излаб туштум мано. Уммат бўлсанг, ғарибларға тобеъ бўлғил, Оят, ҳадис ҳар ким айтса, сомеъ бўлғил, Ризқу рўзи ҳарна берса, қонеъ бўлғил, Қонеъ бўлуб, шавқ шаробин ичтим мано. Мадинага Расул бориб, бўлди ғариб, Ғариблиғда меҳнат тортиб, бўлди ҳабиб, Жафо тортиб, яратқанға бўлди қариб, ғариб бўлуб, уқболардин оштим мано. Оқил эрсанг, ғарибларни кўнглин овла, Мустафодек элни кезиб, етим ковла, Дунёпараст, ножинслардин бўюн товла, Бўюн товлаб, дарё бўлуб тоштим мано. Ишқ бобини Мавлом очқач менга тегди, Туфроқ қилиб, ҳозир бўл, деб бўйнум эгди, Борон сифат маломатни ўқи тегди, Пайкон олиб, юрак-бағрим тештим мано. Кўнглум қоттиғ, тилим аччиғ, ўзум золим, Қуръон ўқуб амал қилмай, ёлғон олим, ғариб жоним сарф айлайин, йўқтур молим, Ҳақдин қўрқуб, ўтга тушмай, пиштим мано. Олтмиш учга ёшим етти, ўттум ғофил, Ҳақ амрини маҳкам тутмай, ўзум жоҳил, Рўза, намоз қазо қилиб, бўлдум коҳил, Ёмон излаб, яхшилардин кечтим мано. Во дариғо, муҳаббатни жомин ичмай, Аҳли аёл, хонумондин тугал кечмай, Журму исён гириҳларин мунда чечмай, Шайтон ғолиб, жон берарда шоштим мано. Имонима чангал уруб, қилди ғамнок, Пири муғон ҳозир бўл, деб сочти тарёк, Шайтон лаъин мендин қочиб кетти бепок, Биҳамдиллоҳ, нури имон очтим мано. Пири муғон хизматида югруб юрдум, Хизмат қилиб, кўзим юммай ҳозир турдум, Мадад қилди, Азозилни қавлаб сурдум, Ондин сўнгра қанот қоқиб учтим мано. Ғариб, фақир, етимларни қилгин шодмон, Ҳалқалар қилиб азиз жонинг айла қурбон, Таом тобсанг, жонинг бирла қилгил меҳмон, Ҳақдин эштиб бу сўзларни айдим мано. Ғариб, фақир, етимларни ҳар ким сўрар – Рози бўлур ул бандадин парвардигор, Эй бехабар, сен бир сабаб, ўзи асрор, Ҳақ Мустафо пандин эштиб, айдим мано. Ети ёшда Арслонбобға қилдим салом: “Ҳақ Мустафо амонатин қилинг инъом”, Ўшал вақтда минг бир зикрин қилдим тамом, Нафсим ўлуб, ломаконға оштим мано. Ҳурмо бериб, бошим силаб, назар қилди, Бир фурсатда уқбо сари сафар қилди, Алвидо, деб бу оламдин гузар қилди, Мактаб бориб, қайнаб, жўшуб-тоштим мано. “Инно фатаҳно”но ўқуб, маъно сўрдум, Партав солди, бехуд бўлуб, дийдор кўрдум, Муллом уруб, “ускут” деди, боқиб турдум, Ёшим сочиб, музтар бўлуб турдим мано. Аё нодон, маъно бул, деб айди, билдим, Ондин сўнгра чўллар кезиб, ҳақни суйдум, Рўзи қилди, Азозилни тутуб миндим, Лангар тугуб, белин босиб янчтим мано. Зикрин тамом қилиб, ўттум девонага, Ҳақдин ўзга ҳеч сўзламай бегонага, Шамъин излаб, шогирд кирдим парвонага, Ахгар бўлуб, куюб-ёниб ўчтим мано. Ному нишон ҳеч қолмади, ло-ло бўлдум, Аллоҳ ёдин ойта-ойта илло бўлдум, Холис бўлуб, мухлис бўлуб, лиллоҳ бўлдум, “Фано филлоҳ” мақомиға оштим мано. Суннат эрмиш, кофир бўлса, берма озор, Кўнгли қоттиғ, дил озордин Худо безор, Аллоҳ ҳақи, ондоғ қулға сижжин тайёр, Донолардин эшитиб, бу сўз айдим мано. Суннатларин маҳкам тутуб, уммат бўлдим, Ер остига ёлғиз кириб, нурға тўлдум, Ҳақпарастлар мақомиға маҳрам бўлдум, Ботин тиғи бирла нафсни янчтим мано. Нафсим мени йўлдун уруб, хор айлади, Термултуруб халойиқға зор айлади, Зикр айтурмай, шайтон бирла ёр айлади, Ҳозирсен, деб нафс бошини сончтим мано. Қул Хожа Аҳмад, ғафлат била умрунг ўтти, Во ҳасрато, кўздин, тиздин қувват кетти, Во вайлато, надоматни вақти ети, Амал қилмай, карвон бўлуб кўчтим мано. Аҳмад Яссавий (XI аср – 1166)

Дунёнинг энг бой шаҳари XIV-XV асрларда, Ғарбий Африкада жойлашган Тимбукту шаҳри дунёнинг энг бой шаҳари, ҳудуди эса Лондон шаҳридан беш маротаба катта бўлган. Илм, иқтисод ва ҳарбий салоҳиятига кўра, ўша вақтда дунёнинг пешқадам юртларидан эди. Шаҳар бу юксак нуфузга Мали ва Сонгай мусулмон империяси остида бўлган вақтларда эришган. Бугунга келиб, француз истилоси уни тарк этгач, Тимбукту шаҳри Лондондан 236 марта кичик. Унинг аҳолиси беш аср олдингидан кўра икки маротаба кам ва бу шаҳар айни дамда дунёнинг энг қашшоқ шаҳарларидан биридир. Тимбуктуда қадимий масжидлар, мадрасалар, хусусан, Санкор мадрасаси бўлиб, шаҳар Африка қитъасидаги энг йирик илм марказларидан бири бўлган. Африкалик мусулмонларда: «Туз шимолдан келади, олтин – жанубдан келади. Аллоҳнинг сўзи ва ҳикмати эса Тимбуктудан келади» деган мақол бор экан. Шаҳарда ўз вақтида Макка, Қоҳира, Дамашқ, Бағдод ва бошқа шаҳарлардан келтирилган ва ўрганилган юз минглаб қўлёзма асарлар жамланган. Тимбуктуда «Жингеребер», «Сиди Яҳё» ва «Санкор» масжидлари бўлиб, ЮНЕСКО дунё илмий мерос рўйхатига киритилган. Ўрта асрларда «Санкор» масжиди қошидаги жомеъда бир вақтда 25.000 илм толиблари шаръий илмлар билан бир қаторда, астрономия, медицина ва тарихга оид билимларни дарс қилиб ўрганишган. 1893 йили француз истилочилари томонидан шаҳар босиб олинган. 🔗 https://islom.uz/maqola/22348 🕋 @islomuz