مُنشآت؛

این آدما، این تلاشا، این غما، این خوندنا، این نوشتنا، این روزا. اینقدر گفتن ارزش نداره و غم نداشته باش که نمی‌دونم با دامن پر غم و غصه‌ام چیکار کنم. آخه اگه من غصه نخورم غصه منو می‌خوره. بگو. حداقل بهم بگو ارزششو داره تا دله این بنده‌هات آروم بگیره..

خدایا بهم بگو، بهم بفهمون که ارزششو داره.

تو مردنی هستی، اما چیزی که می‌نویسی تا همیشه می‌مونه.

آدمیزاد بین کم و هیچی، هیچی رو انتخاب می‌کنه.

آدمیزاد بین کم و هیچی، هیچی رو انتخاب میکنه.

می‌گفت ما کوچیکا آسمونِ دلمو خیلی بزرگه، چون خدامون بزرگه..

هیچ چیز بهتر از یه از برق کشیدن به موقع نیست. حتی اگه می‌تونستم رابطه های عشقی و انسانی که پایان مسخره دارن رو هم به موقع از برق می‌کشیدم. اون وقت همه با یه داستان نیمه کاره‌ی قشنگ می‌رفتن خونه‌هاشون.

بچه ها. یه داستان نیمه کاره خیلی بهتر از یه داستان با پایانِ مسخره‌ست.

تو جوری باش که دنیا ازت یاد بگیره زیبا باشه.