WARTA – беларускае нацыянальнае медыя

18 траўня, у 80-ю гадавіну дэпартацыі карэннага насельніцтва Крыма, беларусы прыядналіся да траурнага мітынга памяці ў Варшаве, што праходзіў ля Помніка ахвярам расейскага імпэрыялізму. Дзеля ўшанаваньня памяці нявінна закатаваных і замардаваных крымскіх татараў, на акцыю прыйшлі прадстаўнікі крымска-татарскай і ўкраінскай дыяспар Варшавы, а таксама прадстаўнікі польскага антыкамуністычнага змаганьня і пасол Украіны ў Польшчы Васіль Зварыч. […]

Гэй, саколы — польская, украінская и беларуская традыцыйная балада, створаная ў першай палове XIX стагоддзя. Дагэтуль аўтарства балады зьяўляецца таямніцай і выклікае дыскусіі дасьледчыкаў. Так, некаторыя лічаць аўтарам песьні ўкраінска-польскага аўтара Томаша Падуру (1801—1871 гады). Аднак частка дасьледчыкаў лічыць, што песьня была напісана польскім кампазітарам-класікам Мацеем Каменскім (1734—1825). Аднак часам можна сустрэць меркаваньне аб тым, што песьня зьяўляецца польскай або ўкраінскай народнай. Балада “Гэй, саколы” набыла шырокую вядомасьць падчас Польска-савецкай вайны. На сёньня мы можам сьцьвярджаць, што песьня“Гэй, саколы” – спеў-нітка, што злучае палякаў, украінцаў і беларусаў . Польская: Hej, tam gdzieś z nad czarnej wody Wsiada na koń kozak młody. Czule żegna się z dziewczyną, Jeszcze czulej z Ukrainą. Chór: Hej, hej, hej sokoły Omijajcie góry, lasy, doły. Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku, Mój stepowy skowroneczku. Wiele dziewcząt jest na świecie, Lecz najwięcej w Ukrainie. Tam me serce pozostało, Przy kochanej mej dziewczynie. (Chór) Ona biedna tam została, Przepióreczka moja mała, A ja tutaj w obcej stronie Dniem i nocą tęsknię do niej. (Chór) Żal, żal za dziewczyną, Za zieloną Ukrainą, Żal, żal serce płacze, Już jej więcej nie zobaczę. (Chór) Wina, wina, wina dajcie, A jak umrę pochowajcie Na zielonej Ukrainie Przy kochanej mej dziewczynie. Украінская: Гей, десь там, де чорні води, Сів на коня козак молодий. Плаче молода дівчина, Їде козак з України. Приспів: Гей! Гей! Гей, соколи! Оминайте гори, ліси, доли. Дзвін, дзвін, дзвін, дзвіночку, Степовий жайвороночку Гей! Гей! Гей, соколи! Оминайте гори, ліси, доли. Дзвін, дзвін, дзвін, дзвіночку, Мій степовий дзвін, дзвін, дзвін Жаль, жаль за милою, За рідною стороною. Жаль, жаль серце плаче, Більше її не побачу. (Приспів) Меду, вина наливайте Як загину поховайте На далекій Україні Коло милої дівчини. (Приспів) Гей, десь там, де чорні води Сів на коня козак молодий Плаче молода дівчина Їде козак з України беларуская: Гэй, над рэчкай, над чарненькай Сядлаў коня казачэнька, Развітаўся ён з дзяўчынай, Ды з каханай Украінай. прыпеў: Гэй, гэй, гэй саколы, Абмінайце горы, лясы, долы. Звон, звон, звон званочак, Мой стэповы жаўраночак. (прыпеў) Жаль, жаль, па дзяўчыне, Па зялёнай Украіне. Жаль, жаль, сэрца плача, Жаль, бо ён яе не ўбачыць. (прыпеў) Засталася ў любым краі Перапёлачка малая, А я тут, мне на чужбіне Ад растання сэрца стыне. (прыпеў) Мёду, мёду, мёду дайце, А памру, дык пахавайце, На зялёнай Украіне, Пры каханай мне дзяўчыне. Гэй, гэй, гэй саколы, Абмінайце горы, лясы, долы. Звон, звон, звон званочак, Мой стэповы жаўраночак, звонь.

У 1944 годзе згодна з сакрэтнай пастановай Дзяржаўнага камітэта абароны № 5859-сс «Аб крымскіх татарах», падпісанай Сталіным, пачалася спецаперацыя войскаў НКУС па вызваленьні Крымскага паўвострава ад карэннага насельніцтва. Фармальнай падставай стала абвінавачаньне крымскіх татараў у масавым дэзерцірстве і калабарацыянізме, якое цалкам не адпавядала рэчаіснасьці — больш за 17 тысяч крымскіх татараў з першых дзён вайны […]