Nira

نقد و مخالفت دست کم خوشحالم در این جهان می‌تونی انتخاب کنی در کنار کدوم یک از مخالفینت باشی و کی ازت انتقاد کنه. این انتخاب ارزشمندیه که می‌تونه تو رو از دست کسایی که قصد آزار دارن یا دوستی خاله خرسه می‌کنن، نجات بده. و من خوشحالم که چندی از اخلاقی‌ترین مخالفین رو کنارم دارم و آدم‌هایی که می‌تونم با خیال راحت از رعایت اخلاق و سوادشون، نقد به خودم و جاهای مختلف زندگیم رو بهشون بسپارم و بدونم قرار نیست چیزی بشنوم که شکمی اومده. خیلی خوبه که درباره‌ی این حق صحبت کنیم و به رسمیت بشناسیمش. من محق انتقاد از کسی بدون اجازه‌ی خودش نیستیم و مخالفتمون تا وقتی که خودش مایل باشه دربارش صحبتی کنه، نیستیم. زندگی شخصی آدم‌ها، یه قایق آروم روی آبه، نیازی به بوجود آوردن موج اضافی نداره، مگر اینکه فرد حد و اندازه و باعث و بانیش رو انتخاب کنه. هرآدمی حق داره قایقش رو آروم روی آب حفظ کنه. هرآدمی حق داره در آرامش، زندگی شخصیش رو زندگی کنه. و این چقدر قاعده‌ی انسانی‌ایه. پ.ن: وقتی از قصد آزار صحبت می‌کنیم از چی صحبت می‌کنیم؟ به این معنا نیست که من از آدم‌های انتخاب مخالف و منتقدم گاهی آزرده نمی‌شم چرا که این آزردگی موجب تکون خوردن و تغییر می‌شه اما "آزردگی اضافی" و بیهوده نصیبم نمی‌شه. دوستی خاله خرسه نیست.

اینستاگرام‌ نیرا/نیکا @archivenira @emicalll @scientific_resources #داوکینز #فرهنگ

وبینار مقدمه‌ای بر انسان‌شناسی نیرا در این وبینار به چیستی انسان‌شناسی، جدایی بزرگ طبیعت و فرهنگ و دیلماهای موجود در فرهنگ و علم نسبت بهش پرداختیم. برای مثال، آیا افسردگی یک بیماری فرهنگیه، یا یک بیماری ژنتیکی!؟ 📺 شما می‌تونید این وبینار رو به صورت ضبط شده بر روی پلتفرم یوتیوب ببینید: https://youtu.be/FOxeqcx0oIQ?si=fbYflVCx0PS5_LXV - این وبینار جلسه‌ی مقدمه و شروع دوره‌ی کامل درس‌هایی از آنتروپولوژیست-

وبینار مقدمه‌ای بر درس‌هایی از آنتروپولوژی یکشنبه (امروز) ۳۰ اردیبهشت ساعت ۲۰:۳۰ به وقت طهران برگزاری در چنل یوتیوب به لینک: https://youtube.com/live/rD2nvfkrvoE?feature=share مدرس: نیرا ‍| نیکا

یکشنبه، ساعت ۸:۳۰ به وقت طهران، در وبینار رایگان (اولین جلسه‌ی دوره) درس‌هایی از آنتروپولوژی، می‌بینمتون!

سکس. سکس یه اتفاق فیزیکی نیست، یه ارضای فکریه. یه حس درونیه. یه حس "کامل" بودن و به "کمال" رسیدن. فکر می‌کنم سکس باید طوری باشه که اگر نواخته بشه، شنیدنی باشه. اگر تصویر باشه، دیدنی بشه. سکس اون تصویر خشونت‌آمیز پورن‌ و فیلم‌های غربی نیست. سکس لذت کُند و زیبایی‌شناسانه‌ی شرقیه. به عمد، خاور دور. سکس دخول نیست، گاهی بازی دست‌ها، گاهی نگاه‌ها و گاهی صداهای متنوعه. و سکس، با ارضا به پایان نمی‌رسه بلکه تازه با ارضا شروع می‌شه و تا کمی بعد، گاهی چند دقیقه، گاهی چندساعت، ادامه پیدا می‌کنه. حسی توامان کمال و رهایی. اگر در سکس زیبایی و هنر ریشه نده، تنها عملی چندش و تکراری باقی می‌مونه. و هنر، تنها به معنای نرمی و ظرافت نیست. گاهی به معنای وایلد بودنه اما نه به پرخاش پورن‌های غربی. سکس هنر عمیقیست که اگر آدمی در زندگی خود آن را یاد بگیرد و بسازد، رها شدگی را تجربه می‌کند. چشم‌ها را باید شست، زیر باران باید رفت، سکس باید کرد.

گروه نالج کلاب: منبعی برای تمام آنچه می‌دانیم. فرقی نمی‌کنه چه رشته‌ای می‌خونید! فرقی نمی‌کنه چه علاقه‌ای دارید! اینجا برای همه، چیزی وجود داره. توی این گروه در تاپیک‌های متنوع می‌تونید سوالاتتون رو بپرسید، منابع رد و بدل کنید و درباره‌ی دیگر حوزه‌ها کنجکاوی کنید. اگر محیط آکادمیک به ما فرصت چندرشته‌ای و بین‌رشته‌ای بودن رو نداده، ما اینجاییم تا این فرصت رو فراهم کنیم. پیوستن به گروه: https://t.me/scienceclubgp

یین و یانگ، حقیقت داشت. من را بخاطر خودم دوست‌بدار. پیش‌تر‌ها معنی یین و یانگ را نمی‌فهمیدم. یادم نمیاد امتیاز بود یا جنت. یکی از این دو یکباری نوشته بود که هر ویژگی که در کسی عاشق آن می‌شویم، می‌تواند موجب تنفرمان از او نیز بشود. به عبارتی هیچ ویژگی‌ای به ذاته، خوب و بد نیست. هر ویژگی بنابر موقعیت‌های متفاوت، می‌توانند خوب یا بد باشند. شاید شما عاشق خونسردی کسی بشوید چون می‌تواند موقعیت‌ها را کنترل کند و در همین حین، زمانی که بسیار عصبانی هستید، خونسروی متقابل او، موجب تنفر شما از شخص او بشود. در هر بدی یک‌خوبی و در هر خوبی، بدی‌ای وجود دارد. راه دور زدن هم ندارد. از این دید انسانی که دائما به من دارند و تلاش می‌کنند عاشق ویژگی‌های خوب در موقعیت‌های خوب بشوند و نه عاشق من، به عنوان مجموعه‌ای از خوبی‌ها و بدی‌ها، ابراز خستگی می‌کنم. من به عنوان انسان قواعد و اهداف خودم را دارم. اگر کسی من را بشناسد، می‌داند در راستای بهتر شدن تلاش می‌کنم. اما لطفا اگر من را دوست‌دارید، به خاطر خودم دوستم داشته باشید. نه به خاطر آنچه که از من در موقعیت‌های خوب دیده‌اید و تصور کرده‌اید. بخاطر همان قدرت درونی و منحصر به فرد بودن هارمونی خوبی‌ها و بدی‌هایم. من را بخاطر واقعیتم دوست‌داشته باشید. و اگر‌از من‌متنفرید، از مجموعه‌ی من، متنفر باشید. ممنونم.

چیزی به اسم نظر من، وجود خارجی نداره. روزی انسان خواهد فهمید. در جلسه‌ی منتورشیپ امشب این موضوع رو مفصلا شرح دادم و یقین دارم که روزی انسان، بالاخره خواهد فهمید که چیزی به اسم نظر من، وجود خارجی ندارد. اغلب ما، مثالِ شیر نیچه‌ایم. باربر هنجارها و نرم‌های اجتماعیم. در چنین موقعیتی چیزی به اسم نظر من وجود ندارد. نظر من، زمانی معنا پیدا می‌کند که ما آلترناتیوهای دیگری نیز دیده باشیم. نرم‌ها و هنجارهای دیگری را نیز تجربه کرده باشیم و تحت تاثیرشان بوده باشیم و بعد، دست به انتخاب زده باشیم. پیش از اون، چیزی به اسم نظر من، وجود خارجی ندارد.

نرمال تو، نرمال بقیه نیست. اگر اون‌چیزی که آسیب نمی‌زنه، یه طیف باشه، نرمال هرکسی، توی این طیف، یه جایی قرار داره، متفاوت از بقیه. نه زندگی تو درسته، نه زندگی اون درسته. ته عشایر و خونه‌به‌دوش‌ها برترین، نه یک‌جا نشونی و چهارچوب بتنی. نه دامن پوشیدن درسته، نه شلوار. نه پیتزا خوردن اشتباهه و نه چلوکباب. هرکسی نرمال خودشو داره. هرکسی یجایی از این طیف خونه می‌کنه. جای اینکه به زور زور بزنی سر و تهش رو یکی کنی و از توش یه نرمال جهان شمول بکشی بیرون، یه قدم برو عقب و به اینهمه تنوع، تعظیم کن. جای اینکه گستردگی رو متراکم کنی تا قد حیطه‌ی دیدت بشه، حیطه‌ی دیدت رو گسترده کن تا از این همه تراکم، در بیای. اینارو به خودم می‌گم. وقتی تنوع رو می‌بینم. چرا و چی باعث شد که فکر کنی نرمال تو، به نرمال دیگران برتری داره و خواستی زورچپونی اونارو توی چهارچوبای خودت بگنجونی؟ چهارچوب بشکن، تنوع احترام کن.