🌸СОЛИХА АЁЛ🌸
📝 Аёл киши бола туғаётганида 20 та суяк синишига тенг оғриқни ҳис қилар экан. Сиз учун шунча дардни кўтарган онангизни бир оғиз қаттиқ сўзини кўтаролмайсизми?.. (Б.М.) Реклама учун @Solixa_Qiz https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig
Больше50 356
Подписчики
+54824 часа
-6997 дней
+37230 дней
Время активного постинга
Загрузка данных...
Find out who reads your channel
This graph will show you who besides your subscribers reads your channel and learn about other sources of traffic.
Анализ публикаций
| Посты | Просмотры | Поделились | Динамика просмотров |
01 “Мен сенинг онангман”, деган гапни эшитиш нечоғлиқ оғир бўлсаям, худди шу бир жумла гапни эшитиш учун келгандим. Йўқ, айтмадилар. Бунга ҳаққи йўқлигини яхши билгани учундир, балки. Ўз онамни фалончи опа деб чақираман, поччам менга ўгай ота эканлигини хаёлигаям келтирмайди.
Ота-она меҳрига қониб улғайган бу кичкинтойлар эса мени ҳеч қачон тушуна олишмаса керак”.
Шундай дея у бошидан ўтганларни менга ҳикоя қилиб берди.
Эр-хотин олдинма-кети
н ишдан қайтиб келишди. Хуш кайфият билан кечки овқатга ўтирдик. Ота қизлари билан суҳбатлашгиси келиб, уларнинг кенжасини сўроққа тутди.
– Биз йўғимизда одобли қиз бўлиб юрдингми, шириним?
Шундоғам “тўлиб-тошиб” ўтирган қизча бийрон тиллари билан бидирлаб кетди:
– Дада, холамга айтинг, уйимиздан кетсин. Сиз кетганда роса уришди. Бизни ёмон кўради. Ўзини дадасига борсин, – деди.
– Ойимга айтсак, фақат айб ўзларингда, дейдилар. Холамнинг ёнини олиш учун бизни уришадилар, – гапга аралашди ўртанчаси.
Катта қизи аввалига индамай ўтирди-ю, бўлмади. Уям юрагидагини тўкиб солди:
– Худди анавинда ўқиб берган эртагингиздаги Зумраднинг ўгай опаси Қимматга ўхшаб турткилайверадилар.
Жиблажибонларнинг холаси кўзида ёш қалқди. Аёлга тикилиб, кўзлари билан ундан нажот излади. Пушаймонлик, қўрқув, изтироб, ваҳимадан бўлак ҳеч нарса тополмагач, юзи қатъий тус олди. Тўсатдан рўпарасида ўтирган “поччаси”га қараб деди:
– Биз тарафга кетадиган поезднинг соатини аниқлаб беринг!
Уй эгаси ўнғайсизланиб жавоб қайтарди:
– Нималар деяпсиз? Бу чақимчиларга эътибор берманг! Ўз опангизнинг уйи, бегонаникидамассиз. Ёш бола-да, нима деганига ақли етармиди! Хотин, кел ўзинг гапир синглингга!
– Шунча йилда сени зўрға уйимга опкелдим деганимда, энди қўйиб юбораманми? Қишлоқда чанг ютиб, қора меҳнатда юрганинг яхшими? Онанг ўрнида она бўлишга тайёрман, лекин кетаман дема.
– Узр опа, – деди Холида алам билан.
– Онанинг йўриғи бошқа экан. Опалар уларнинг ўрнини босолмаслигига амин бўлдим. Менга кўрсатмоқчи бўлган меҳр-муҳаббатингизниям қўшиб фарзандларингизга беринг. Ахир, улар ўз болангиз, мен эса бор-йўғи бир сингилман, холос. Йиллар давомида бегоналашиб кетибмиз.
Энди ҳам бир-биримизсиз ўлиб қолмасак керак.
Аёл надомат билан ич-ичидан оғриқли жавоб берди:
– Сен... Сен ҳали ҳеч нарсани билмайсан-ку. Шу... жиянларингга меҳрлироқ бўлсанг нима қиларди?!
– Меҳр олиш учун олдин уни бериш керак. Оналар, кимлигидан қатъий назар, фарзандларига меҳрини тенг тақсимлашга мажбурдирлар. Қалби она тафти билан исимаганларнинг қаҳри қаттиқ бўлса, ҳеч ажабланманг.
Ҳеч нимани тушунмай ўтирган ўгай отасига қараб:
– Кетдикми почча, – деб ўрнидан турди. Нигоҳи қизларга тушиб, бир зум тўхтади.
– Билиб қўйинглар, – деди у.
– Сиз ўқиган эртакдаги ўгай она Зумрадни ёмон кўрсаям, ҳеч бўлмаса, ўзи дунёга келтирган қизи Қимматни жонидан ортиқ кўради. Афсоналарда оналар боласининг бахти учун юрагини суғуриб беради. Ҳаётда эса акси. Баъзи оналарга ўзи дунёга келтирган фарзанди ортиқча юк бўлиб қолади. Улар боласидан кўз юмиш эвазига бахтли ҳаёт кечирадилар. Бир бахтиқарони нима учун дунёга келтирганини ўйлаб ҳам кўришмайди. Илоҳо, тирик етимлик ва ўз онасининг ўгай қарашларидан Тангри сизларни асрасин! – деди-ю, чиқиб кетди.
Хайрлашиш илинжида ўрнимдан турдим. Бироқ у, шу хонадонга кириб келган куни сингари кетаётиб ҳам мен томонга қараб қўймади.
Бутунлай кетди. Бир-икки кун ўтгач, уни тез соғиниб қолдим. Хат ёзиш учун ён дафтарчамни очиб қарадим. Илгарироқ унга, яшаш жойингизнинг манзилини ёзиб беринг, деб илтимос қилган эдим. Лекин манзил ўрнида унда шундай сатрлар битилган эди:
Бувимга боламан, онамга сингил,
Отамни танимай ўтиб кетаман.
Ўртада сарсонман ташландиқ кўнгил,
Айтинг, бу дунёда яшаб нетаман?!
Хосият РАЖАБОВА
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 1 808 | 3 | Loading... |
02 – Ҳечам опа-сингил эмасмиз. Манави жинқарчалар менинг ҳеч қанақа жиянларим эмас, сингилларим бўлади.
– Айтгандим-ку, уларни яхши кўрасиз деб.
– Мен буни гапираётганим йўқ. Тўрталамизни битта аёл дунёга келтирган демоқчиман.
– Нима сизларни асраб олишганми?
– Сиғинди бўлганимдан кўра асранди бўлганим минг карра афзал эди. Бир куни кимгадир кўнглимни очишим аниқ. Сизга ҳаммасини гапириб бераман.
“Ҳа, шулар менинг ўрнимни эгаллашган. Қанчалик ҳаракат қилмай, яхши кўролмайман уларни. Гўёки, ҳаммасига қизалоқлар айбдордек. Аслида-ку, бу норасидаларда заррача ҳам гуноҳ йўқ. Ўша сиз опам деб ўйлаган аёл — менинг туққан онам. У бир пайтлар ҳозирги кўринишидан минг чандон гўзал бўлган. Ишонмасангиз, мана кўринг — унинг сурати. Доим ёнимда олиб юраман. Ўша пайтда қишлоқнинг энг олди қизи бўлганлигидан ўзига бино қўйиб, ота-она раъйига ҳам қарамай, ўзи севган йигит билан турмуш қуради. Шуниси ёмонки, оилада қайнанасининг гапини бир пулга қиммат деб билади. Сабаби, у ўзини ҳуснда ва ақлда тенгсиз деб ҳисоблаган. Оқибат, келишмовчилик, майда гап кўпайиб, эр-хотин ажрашишга мажбур бўлган. Ўртада норасида гўдак етим қолади. Шу чақалоқ мен эканман.
Онам эса мени ташлаб, пойтахтга жўнаб кетган. Ниятига етиб нуфузли олийгоҳ талабаси бўлади. Ўтмишини ҳаммадан қаттиқ сир тутиб, ўзини бокира, яхши тарбия кўрган жиддий қиз қилиб кўрсатганлар. Ўзини қай мақомга солганини билмадим-у, худди шу таассурот билан ҳозирги эрига, ҳали уйланмаган содда қишлоқ йигитига тегиб олади.
Бора-бора мени ҳам, бошқаларни ҳам бутунлай унутган онам янги ҳаётига сингиб кетган.
Мени эса бувим ва бобом раҳматли кичик фарзандимиз, деб ҳужжатлаштиришади. Уларнинг боласи эмаслигим жуда қаттиқ сир тутилган. Аслида кимлигимни олтинчи синфда ўқиб юрган пайтларимда билганман. Қўшни дугонам билан ниманидир устида тортишиб қолдик. Бирдан сочимга чангал солиб, қаттиқ тортди. Йиғлаб юбордим. “Ойимга айтиб бераман” деб йиғлаб кетаётсам, орқамдан:
– Сенда она нима қилади? Ташлаб кетган экан-ку, етимча — етти кулча, – деди хунук тиржайиб.
– Ёлғон, – дедим кўз ёшларимни артиб. – Ўзингдан тўқима.
– Ҳеч ҳам тўқиётганим йўқ-да. Анув куни ойинг бизникига кирганида айтдилар. “Катта қизим телеграмма жўнатиб, қизини бериб юборишимни сўрабди. Кафтимда тутиб ўстирган боламни қандай бериб юбораман? Бермай десам, ўз онаси”, дедилар. Билиб қўй, Холи! Ман кўп нарсани биламан. Шунақа!
– Йўқол, бўлмаган гапни гапирма, – деб уй томонга чопиб кетдим. Эшикдан кирибоқ ойимга, ҳозиргина дугонамнинг айтиши бўйича эса бувимга дуч келдим. Ҳаммасини сўрамоқчи эдим-у, ботинолмай, қучоғига бош қўйиб йиғлаб юбордим. Боя айтилган гаплар ҳақиқат бўлиб чиқишидан қўрқдим, жуда қўрқдим.
У киши менга тасалли бериб:
– Нима бўлди қизалоғим? Яна бирон ким билан уришдингми? Йиғламасанг, сенга зўр бир хушхабар айтаман. Катта опанг бир ўзи ёш болаларига қарашга қийналаётган экан. Сени жўнатишимни сўраб, телеграмма юборибди. Эртага эрта билан аканг сени олиб йўлга чиқади, бошингни ювиб ол, қизим, – дедилар мени юпатган оҳангда.
Тушундим. Сўрамасам ҳам борини билдим. Мен бу аёлнинг қизи эмас эканман.
Эртаси куни йўлга чиқдик. Уларникига ҳақиқий ота-онамни топиб олгандай ҳаяжон ва қўрқув билан борувдим. “Демак, мен онамга керак эканман”, деган болаларча соддалик бор эди юрагимда. Аммо бунинг акси бўлиб чиқди. Муддаоси — ёш болалари ва уйига қараб ўтириш учун қўл-оёғи чаққонроқ югурдак топиш эканлигини ўн кун ҳам ўтмай англаб етдим. Бошқа яшай олмай, ортимга қайтиб келдим. Вақт ўтиб уларни Тошкентга — мана шу ҳовлига кўчиб кетибди, деб эшитдик.
Мени оқ ювиб, оқ тараган бувим вафот этгач, куним тоғам ва холаларимга хизмат қилиш билан ўтадиган бўлди. Ота-онасига керак бўлмаган фарзандга ким ҳам меҳр берарди. Мени сал уришишса ҳам тоғдай ботиб кетади. Ҳар бирининг эшигида кун кўриш жонимга тегди. Ўз отамнинг-ку кимлигиниям билмайман. Ҳеч бўлмаса онам тирик, болам деб бағрига босар, деб таваккал йўлга чиқдим. Мана кўриб турганингиздек, мени ташлаб кетган онамни излаб келиб нимагаям эришдим. Гарчи катта опам деб билган одамимдан: | 1 579 | 4 | Loading... |
03 Тавба, ростдан ҳам ғалатироқ қиз экан. Унинг кўнглига қўл солиш бамисоли ўтмас арра билан дарахт қирқишдек гап бўлса керак. Ҳайтовур, шериги — ўрта ёшлардаги қорачадан келган жувон қуюққина сўрашди.
Бу аёл ҳам уларга қариндош экан. Чой-пойга уннаётсам, уй бекаси ошхонага меҳмон аёлни бошлаб кирди. Улар паст овозда нималарнидир пичирлаб гаплашишарди. Ёнгинасида турганим учун, хоҳласам-хоҳламасам гаплари қулоғимга чалиниб турарди. “Мен бугун қайтмасам бўлмайди”, деб нималарнидир уқтира бошлади меҳмон.
“У ёқда қиладиган зарур ишларим кўп. Бунинг ҳар кимникида тентираб юрибди. Эт-билан тирноқни ажратиб бўлмайди. Шу ёшгача қишлоқдан бошқа жойга чиқмади. Имконинг келса, бирон ўқишга жойлаб қўй. Сенгаям, унгаям ичим ачиганидан олиб келдим. Болани бошқа қийнама, ахир”, – деди куйиниб.
Бека унга жавобан бош ирғашдан нарига ўтмасди. Менга парвоям қилишмади. Бир соат ўтар-ўтмас, жувон кетиши кераклигини айтиб уй эгаларидан узр сўради.
– Шунча узоқ йўлдан келдингиз, бир-икки кун дам олинг, шаҳар айлантирамиз, – деди оила бошлиғи.
– Шундоғам қайнсинглингизни ташлаб кетяпман. Ўқийман, девди. Энди Холидага ўзинглар қарашворарсизлар. Тушунган одамсиз, мен йўриғини билмайман.
Шундай деб ўрнидан турди. Биз уларни кузатиб қўйдик.
Машғулотларга ҳафтасига олти кун бир соатдан қатнаётган эдим. Қўлим тикишга анча ўрганиб қолди деганимда, доктор “Даволанаётган пайтда кўзингизга зарар” дея униям ман қилди. Энди буёғига кун бўйи уйда ўтираман. Мен, Холида ва қизлар уйда қоламиз. Дарвоқе, олдинига меҳмон қизнинг феъли тор экан, деб кўнглим совиганди. Кейин эса ростини айтсам, унинг табиати, феъл-атворига роса қизиқиб қолдим. У менга ёқди, десам ҳам бўлаверади. Ўтаётган кунларда опа-сингилнинг бирон марта гаплашиб ўтирганини кўрмадим. Гўё тўқнаш келиб қолишдан қўрққандек ўзларини олиб қочишарди. Нима бўлгандаям, менинг таажжубланиб қўйишдан бошқа иложим йўқ эди.
Бир куни эрталаб ҳовлига чиқдим. Эр-хотин барвақт туриб ишга кетиб бўлишганди. Қизлар қий-чув солиб қувлашмачоқ ўйнашаяпти. Нарироқда тош устида уларни холаси паришонгина кузатиб ўтирибди. Аста ёнига бориб чўккаладим. Кичкинтойларнинг беғубор қўзичоқдай сакрашига ҳавасим келганидан беихтиёр:
– Қандай ажойиб қизлар, – дедим. Диққатини бўлганим учунми, “ҳамроҳим” кўз остидан норози қиёфада қараб қўйди. Уни гапга солишнинг айни мавриди эканини билиб, бепарво оҳангда гапимни давом эттирдим:
– Шунақа ширин жиянларингиз борлигидан бошингиз осмонга етса керак?
У жавоб ўрнига сукут сақлашни лозим топди. Суви сиқилган лимондай “пучайиб” қолдим. Муғамбирлигим тутиб:
– Биламан, роса яхши кўрасиз, – қўшиб қўйдим бўш келишни истамай.
– Ҳеч қачон яхши кўрмайман, – деди у кутилмаганда томдан тараша тушгандай қилиб қўрс оҳангда ва кўзимга тик қараб гапини давом эттирди:
– Улар менинг жиянларим эмас, душманларим! Кўришга кўзим йўқ уларни, – деди-ю, шарт ўрнидан туриб, қизлар томонга қараб кетди.
Негадир шу тобда ойимга тақлид қилиб ёқамни ушлаб қўйдим. Бекорга уларни эслаганим йўқ. Юрган йўлимда насиҳатларини қулоғимга қуйгани қуйган: “Қизим, ака-опангнинг болалари сенга туғишган ука-синглинг кабидир. Жигарбандингнинг боласи ўз болангдан кам бўлмайди”.
Уйга кирганимда ташқаридан Холиданинг бақириб-чақиргани, қизларнинг йиғлаган овози эшитилди. Уришиб қолишди шекилли.
Ҳаш-паш дегунча бир ярим ой вақт ўтиб кетганини сезмай қолибман. Менга булар қанчалик меҳрибонлик қилишмасин, барибир уйимни жуда соғиниб кетдим. Айниқса, ойимни. Шуни ўйлаганим ҳамоно пиқиллаб йиғлаб юбордим.
– Нега йиғлаяпсан?
Холида хонага қачон кирди экан?! Кап-катта қиз қилиғимдан уялиб кетдим.
– Уйимни соғиндим, – дедим ўзимни аранг тўхтатиб ҳиқиллаганча. Бир нафас жим бўлиб қолдик.
– Мен ҳам, – дея пичирлади овози бўғзига тиқилиб гапида давом этди:
– Лекин кимни? Буни ўзим ҳам билмайман. Тўғрисини айтинг, опамга ўхшайманми?
– Эътибор бермаганман... Ўхшасангиз керак. Ҳарҳолда опа-сингилсизлар. | 1 023 | 3 | Loading... |
04 📝Сиғинди кўнгил..
Иш билан пойтахтга келдим. Бир оз муҳим юмушларим ҳам чиқиб қолди.
Кўп ўқиб, кўзимни толиқтириб қўйибман шекилли, узоқни яхши кўролмаяпман. Дурустроқ врачга кўринсам девдим.
Шу сабаб энди ўзимга қиз болабоп бирон бир бошпана топмасам бўлмайди.
Хайрият, худо етказдими, курсдошларимдан бирини тасодифан учратиб қолдим. Ўқишни тугатиб кетганимгаям тўрт ойга яқин вақт ўтибди.
Анчадан бери кўришмаганимиз учун бир-биримизни саволга кўмиб ташладик:
– Турмушга чиқмадингми? – сўради ўртоғим Фозил.
– Йўқ, ҳозирча буни ўйламаяпман, олдин яхшироқ ишга жойлашиб олай.
– Э, оддий ўқитувчиликка ўқиганимиздан кейин барибир эмасми?!
Бу касбнинг катта-кичик лавозими йўқ. Ўзингни маорифга бағишладингми, раҳбармисан ё ўқитувчи, бир хилда заҳмат чекасан.
– Гапинг тўғри, – маъқулладим мен.
– Тошкентда қанча юрасан? – сўради у.
– Икки ё уч ойлар чамаси. Зерикиб қоладиганга ўхшайман. Лекин даволанмасам бўлмайди. Соғлик баридан муҳим.
– Турадиган жойинг борми? Эндиям ётоқхонага боролмайсан-ку!
– Билмадим...
– Уйимга олиб кетай десам, қиз боласан, – деди у ўйланиб. Кейин бир қарорга келдими, деди:
– Юр, мен билан. Бирга ишлайдиган ҳамкасбимга учрашиб кўрайлик.
Фозил мени шаҳар чеккасидаги оддийгина оилага жойлаштириб қўйди.
Ўзи эса “Икки ойлик тикувчилик курсини ҳам гаплашиб қўяман, қиз болага ҳунар ҳам керак бўлади. Бўш вақтингда қатнайверасан”, деб қўшиб қўйди.
– Кўнглимни тоғдай кўтардинг, миннатдорман, – дедим хурсанд бўлиб.
– Ҳечқиси йўқ. Эсингдами, менга имтиҳонларда роса ёрдам берардинг, – деди у самимият билан.
Уй эгалари очиқ кўнгил одамлар экан.
Бири-биридан ширин уч нафар қизлари бор. Улар билан тез тил топишиб кетдик. Қизалоқлар бирам шўхки, худди улоқчаларнинг ўзгинаси.
Бир ҳафта-ўн кун ичида мен чинакамига бу оиланинг аъзосига айланиб қолдим. Бизнинг аҳил-иноқлигимиздан қизларнинг отаси ва кўзларида доимо қандайдир дард акс этиб турувчи уй бекаси ҳам беҳад шод эдилар.
Бир куни шу аёл билан суҳбатлашиб ўтирганимизда, гап орасида ўринсиз савол бериб қўйдим:
– Турмуш ўртоғингиз билан бошқа-бошқа вилоятлардан экансиз. Ота-онангиз сизни узоқ жойга турмушга беришга қийинчилик билан рози бўлган бўлишса керак.
У индамади. Фақат кўзларини ерга тикиб, бир хўрсиниб қўйди. Бошқа бу ҳақда чурқ этмадим. Кунларимиз шу зайлда бир текис ўтаётган паллада қизлардан бири шундай деб қолди:
– Опажон, бугун уйимизга Холида холам келарканлар. Уларни биз ҳам кўрганмиз-у, лекин ҳозир эслай олмаймиз. Ойим айтдиларки, кичкина холам бизникига борган пайтларда ҳали ёш бола эканмиз.
– Ундай бўлса, меҳмонни кутиб олиш учун тараддуд кўрамиз. Мен деразани артаман. Сиз хоналарни йиғиштиринг, – дедим.
Ойна ювишга латта ҳўллаётсам, аёл оҳиста ёнимга келди. Ундан-бундан гапирган бўлди-да:
– Ҳалитдан узр сўраб қўяй, синглимнинг феъли ғалатироқ. Ўзи сиз қатори қиз. Ўйлайманки, уни тўғри тушунишга ҳаракат қиласиз. Дадам вафот этгач, ойим якка ўзлари катта қилдилар. Тарбияси бўш, кўнгли ярим, – деди.
– Буёғини ўзимга қўйиб беринг, синглингиз билан қалин дугона бўлиб кетамиз, мана кўрасиз, – дея хушҳол жавоб қайтардим.
Бир оз вақт ўтгач, эшик қўнғироғи жиринглади. Аёл бориб эшикни очди.
Озғин, қошлари чимирилган, сарғимтир тусли, ёши йигирмани қоралаб қолган қиз билан катта ёшли бир жувон кириб келди. Улар бир-бирларига анча тикилиб туриб қолишди. Сўнг аёл ўзини жувоннинг бағрига отди, бир оз йиғлаб олишгандан кейин сўрашиш навбати қизга келди.
Опа-сингилларнинг ўзаро муносабати мени қизиқтирарди.
Мана, ҳозир неча йиллардан бери кўришмаган эгачилар яна қанча кўз ёши қилиб олишса керак, деб ўйладим. Бироқ қиз “Салом”, деб аёлнинг ёнидан бепарво ўтди-ю, уларга пешвоз чиққан поччасига эринибгина қўл чўзиб қўяқолди. Эшикдан уришиб-туртишиб келган қизлар ўзларини холажонининг қучоғига отишди, бегонасирашмадиям.
Аммо уларни эркалаб, ўпиб қўйиш у ёқда турсин, “Боринглар, ташқарида ўйнанглар!” дейишдан нарига ўтмади. Мен томонга-ку, ақалли назар ҳам ташлаб қўймади. Ана холос! | 1 089 | 4 | Loading... |
05 😱ОЁК ШАКЛИ СИЗНИ ФЕЪЛ-АТВОРИНГИЗНИ, ХАРАКТЕРИНГИЗНИ АЙТИБ БЕРАДИ😳БУ ЖУДА КИЗИК🦶
Батафсил видеода🎥👇👇 | 1 237 | 0 | Loading... |
06 Қайтиб келганимиздан сўнг мени ишлатмади. Кун бўйи уйда ўтирардим. Бир ойга бир кило картошка, бир кило сабзи, пиёз ва бир литр ёғни етказишим керак эди. Пулга жуда қаттиқ эди. Шу даражада эдики, 50 сўмга сомса олиб еганимда мени ўласи қилиб калтаклаганди.
Доим бир қўлимда супурги, бир қўлимда чанг латта турарди. Келиши билан ҳамма жойни текшириб чиқар, йўқ жойдан жанжал чиқариб урарди. Сени мен одам қилдим, юргандинг кўча-кўйда деган гап оғзидан тушмасди.
Етти йил ҳаёт қурдик. Лекин бир тирноққа зор эдик. Мен ўша ҳаётда яшаб юраверардим, агар фарзандим бўлганида эди. У пайтлар пропискага қаттиқ туриларди. Эрим пропискали бўлди, ишли, уй-жойли бўлди. Энди унга керагим йўқ эди.
Сен билан ортиқ яшашни истамайман, сурхондарёлик қизга уйланмоқчиман, деди. У билан ажрашдик. Анча вақтдан ўтгач уйга борсам хотини чиқиб келди. Ҳомиладор экан. Уй менинг номимда эди. Уни ўзим ишлаб, меҳнат қилиб олгандим. Уйни бўшатиб қўйинглар, сотаман, дедим.
Сотдим. Бошқа уй олдим. Лекин омадим чопмади. Муттаҳамларга учраб қолган эканман. Мен олган уйни яна бир нечта одамга сотишган экан. Уларга қўшилиб қамалиб кетишимга оз қолди. Шундай қилиб уйсиз, пулсиз қолдим.
Ишлаб, ўз кунимни кўриб юрган кунларимнинг бирида, бир инсон билан танишдим. Оиласи бўлишига қарамай, мени никоҳига олмоқчи эканини айтди. Мен ҳам аёлман, фарзандли бўлишни истардим, рози бўлдим. Пешонамга битилган шу қизимни топдим — она бўлдим.
Фарзандли бўлиш фақатгина бахт дегани эмас экан. Энди ташвишларим икки ҳисса кўпайганди. Ёш бола билан ҳеч ким квартирага қўйишни истамас, уйимни расво қилиб юборади деган важ билан рад этарди. Амаллаб жойлашсам ҳам бироздан сўнг уй эгаси чиқариб юбораради.
Эрим бўлгани билан мен у учун иккинчиси эдим. Иккинчиси бўлиб яшаш сароб билан ҳаёт кечиришга ўхшар экан. Истаганда, керак бўлганда суянолмайсан. Керак бўлганингда пайдо бўлади, керак бўлганида ўрнини пайпаслаб қоласан.
Операция қилишларига тўғри келиб, шифохонада анча ётдим. Лекин эрим бир марта ҳам келмади. Одамлар уни таниб қолишидан қўрқди. Менинг аҳволимдан кўра одамларнинг гап-сўзи унга муҳимлигини ўшанда тушиниб етдим.
Ортиқ бундай яшаб бўлмасди. Фарзандим учун, ўзим учун ҳаракат қилмасам бўлмасди. Ҳафтанинг қайсидир куни шаҳар ҳокими фуқароларни қабул қилар экан. Қабулига бориб уй кераклигини айтдим. Ҳужжатларимни бердим. Бироз вақт ўтиб ўзлари телефон қилиб мана шу сиз кўриб турган уйнинг бошланғич тўловини қилиб беришди.
У вақтда «коробка» ҳолида эди. Бир вақтда учта жойда ишлаб, пул йиғиб, ҳамма нарсасини ўзим қилдирдим. Ҳаракат қилсангиз бераверар экан. Берди, Худога шукур. Уйим бор, фарзандим бор, номига бўлса ҳам эрим бор. Лекин ҳаётим йўқ, тушуняпсизми?
Ўзимнинг, фақат ўзимга тегишли бўлган ҳаёт йўқ. Эр-хотинларга ўхшаб гаплашиб ўтирадиган инсоним йўқ. Қаранг, менга қирқ ёш берасизми? Қирққа кирмай қариб кетдим. Ичим тўкилиб адо бўлган. Бу ҳаётда ўн ёшимгача яшадим. Ундан кейинги ҳаётимни ўчириб ташлашнинг иложи бўлса ўчириб ташлардим.
Аввал онамдан кўп хафа бўлардим. Энди тушунишга ҳаракат қиламан. У ҳам аёллик бахтини ҳис қилиб яшашни истагандир. Лекин ўша бахтни тополмади-ку. Калтак емаган, жанжалсиз ўтган бир куни йўқ эди. Бизнинг ҳаётимиз ҳам бузилгани қолди.
Отамни кўп эслайман. Охирги марта олдиларига борганимда туғилган кунлари эди. Мени болаларим келди, қаранглар мени шундай болаларим бор деб шифохонадагиларга шундай хурсанд бўлиб гапиргандиларки. «Яна бир оз қол, соғинганман», деганларида яна келаман деб кетганимга афсусланаман. Салдан кейин оламдан ўтдилар.
Ҳаётимни қизимга бағишладим. Ўзим ўқиёлмадим. Уни ўқишини, яхши давраларда юришини истайман. Мен кўрган кунларни кўрмасин».
Аёл ҳаётини дам йиғлаб дам бўғзига аччиқ бир нарса қадалиб, дам ўкинч билан сўзлаб берар экан бир гапи хотирамга муҳрланиб қолди
Чироғи ёниқ уй борки дарди бор. Ўзига яраша ташвиши бор. Мен ҳеч кимга осон тутмайман дейди.
Ҳеч кимнинг чироғи ўчмасин. Ташвишлари ҳасратларида суянчиқ бўладиган елка тутадиган ва фақат ўзига тегишли бўлган инсони бўлсин.
Чарос Маннонова суҳбатлашди.
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 1 192 | 6 | Loading... |
07 📝«Чироғи ёнган уй борки, дарди бор» — ўгай отадан озор кўрган қиз кечинмалари
«Ҳаётий ҳикоялар»нинг бугунги қаҳрамони отаси тирик бўлатуриб ўгай отанинг қўлида қолмаганида балки тақдири бутунлай бошқача бўлиши мумкин эди. Бўй қизнинг қалбига етказилган оғир жароҳат йиллар ўтса-да, битиб кетмаган. Хотиралар ҳамон бу ярани янгилайверади.
«Оилада бир қиз икки ўғил эдик. Битта қиз бўлганим учун отам мени ер-у кўкка ишонмасди. Эркалаб, «она қизим», дерди. Айтганим айтган, деганим деган эди. Ўн ёшимгача болаликнинг лаззатини ҳис қилиб яшадим.
Отам яхши топарди, онам эса уй бекаси эди. Ўн ёшимда отам автоҳалокатга учради. Миясидан олган оғир жароҳати натижасида жиннихонага ётқизишди. Аввалгидек ишлаб пул тополмай қолди.
Энди рўзғор ташвишлари онамнинг гарданига тушганди. Бир жойга салат тайёрловчи бўлиб ишга кирди. Уйимиздаги файз, аввалгидек осойишталик йўқолди. Онам жинни билан ортиқ яшолмаслигини, бошқа бировга кўнгил қўйганини, ажрашишга қарор қилганини айтди.
Ўшанда холамнинг гапи ҳеч эсимдан чиқмайди. «Ўғилларинг-ку майли, қизингни ўйла, унинг келажаги нима бўлади? Ҳаётини барбод қилишинг мумкин», деганди холам.
Лекин онам фикридан қайтмади. Отам билан ажрашди. Биз барча фарзандлар онамиз билан қолдик. Ўгай отамникида бир йил яхши яшадик. Бир йилдан сўнг ишлари чаппа кета бошлади, шекилли, ичиб келиб жанжал қиладиган бўлди.
Ичиб келганда онамни урар, бизни ташқарига қувиб соларди. Уйимиз тўртинчи қаватда эди. Биз — уйидан қувилган болалар кўп қаватли уйнинг пастида тунаб қолардик. Онам тўртинчи қаватдан ёпинишимиз учун кўрпа ташларди.
Ўшанда онамга ҳам осон бўлмагандир. Болалари ташқарида қолиб ўзи чиқолмасди. Ноиложликдан кўрпа ташларди. Ўгай отамдан шу даражада қўрқармиди, ёки ўзи пиширган ош бўлгани учун бировга дардини айтолмасмиди...
Булар ҳақида онам билан ҳеч қачон гаплашмаганмиз. Ўзи қачонлардир онам билан дилдан суҳбатлашганимизни, сирлашганимизни эслолмайман.
Ўгай отам эрталаб икки бурда буханка нон билан бир қошиқ шакар берарди. Шугина емакни ҳам бир мушт уриб берарди. Бизни текинхўрлар дерди.
Бир куни ўгай отам ҳар доимгидек ичиб келиб, онамни ураётганида катта укам «онамни урма», деб итариб юборди. Гандираклаб бориб боши деворга теккани учун милиция чақириб, укамни ўн кунга қаматиб юборди. Онам ҳеч нарса қилолмади.
Отамнинг онаси — бувим мактабимизга тез-тез бориб бизни кўриб турарди. Қўйнимизни тўлдириб совға салом, ширинликлар олиб келарди. Олишга олардик, лекин ўгай отам билса уради, деб еганимизча еб қолганини ташлаб кетардик. Ўгай отамдан шу даражада қўрқардик.
Укамни қаматганини эшитиб бувимникилар келиб иккинчи укамни олиб кетишди. Буни ҳам қаматиб юборади, болаларнинг тақдири нима бўлади, деб қайғуришди. Укаларимни ўйлашди-ю, мени ўйлашмаган экан.
Аслида ҳаммасидан қийини қиз боланинг тақдири бўларкан. Укаларимнинг бири қамоқда, бирини бувимлар опкетишган, онам ишда. Уйда ёлғиз эдим. Ўгай отам ичиб келиб, номусимга тегмоқчи бўлди. Қиз бола учун бундан оғир иснод бўлмаса керак.
Уйдан қочиб кетдим. Ўгай отамнинг қўлида хўрлангандан кўчада хор бўлиб ўлганим яхши, деб ўйлардим фақат. Кетяпман, кўзимдан ёшим шашқатор оқади. Ҳеч тўхтатолмайман. Қани ўзимни тиёлсам.
Шунда бир йигит гапга солди. Йиғлаётганимнинг сабабини сўради. 16-17 ёшлар эдим. Соддалигим бор эди. Тўлиб турган эмасманми, ҳамма гапни айтиб берибман, мен аҳмоқ.
Сенга бошпана бераман, қизлар турадиган бир жойни биламан, у ерда хавфсиз бўласан, деб мени ишонтирди. Кўзимга халоскордек кўринган бу одам аслида қўшмачи экан. Буни анча кеч билдим...
Уйга қайтиб бормадим. Мени ҳам излаб келишмади. Ўз кунимни ўзим кўра бошладим. Бозордан нарса олиб сотдим. Одамларнинг уйларини йиғиштирдим. Нима иш бўлса қилдим, лекин боши берк кўчани танламадим. Осон пул топишга учмадим. Ёмон йўлга юрмадим.
Бу орада ўзимга ўхшаган бир йигит билан танишдим. Асли келиб чиқиши сурхондарёлик эди. Оила қурганимиздан сўнг тошкентлик бўлганим учун пропискамга ўтди. Бирга ишлаш учун Россияга кетдик. У ерда ишлаб Ўзбекистондан уй олдик. | 1 112 | 6 | Loading... |
08 🔥 ТРЕНДДАГИ СУМКАЛАР ЭНДИ ЎЗИНГИЗ СУВ ТЕКИН НАРХЛАРДА
😍 РАСМДАГИ СУМКАЛАРНИ ҲАР БИРИНИ АТИГА #30000_СЎМДАН СОТИБ ОЛИШНИ ЎРГАТАМАН !
🏃♀БУГУН ФАҚАТ 10 КИШИНИ КУРСГА ҚАБУ ҚИЛАМАН ЖОЙЛАР ТЎЛИБ ҚОЛМАСДАН ШОШИЛИНГ! | 1 634 | 1 | Loading... |
09 Сиз ҳам мен қилган хатоларни қилманглар, агар шу хатони қилган бўлсаларинг, эрингиз ҳаёт бўлса никоҳини тиклашга ёрдам беринглар. Эрингиз юрагини ярмидан чиққан бўлсангиз, қолган ярмида қолишга ҳаракат қилинг…
Аллоҳдан яхшилик ва савоб умид қилинг...
Илтимос сингилжонлар, дугонажонлар, буни тарқатинг. Ҳамма шу ҳолатдаги опа-сингилларимиз ўзи учун ҳам, бошқа аёл учун ҳам талоқни талаб қилиши қанчалик катта гуноҳ эканлигини тушунишсин, тўғри йўл тутишсин… Керак бўлса, эрларининг оёғига сажда қилиб бўлсаям розилигини олишсин. Musaabir
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 1 747 | 10 | Loading... |
10 Икки йилдан кейин эрим тўсатдан касал бўлиб қолди, анализлар онкологик касаллик эканлигини кўрсатди. Ака-укалари билан кўрсатмаган дўхтиримиз қолмади. Лекин, кўпчилик дўхтирлар: "Эрингиз тузалишни хоҳламаяпти, ҳаётга қизиқиши қолмаган дейишарди...”. Лекин, намозини ва меҳнатини ташламасдилар, бола-чақаси учун кучи етганча ҳамма нарсани тўғрилаб кетишни хоҳларди. Энди билсам, эрим фақат шу фарзандари учун яшаган эканлар…
Қазоларига озгина қолганда врачлар эримни уйга бериб юборишди. Хўжайиним бир бурда бўлиб қолган эдилар. Охирги куни оғриқ қолдирадиган укол қилганимдан кейин бирдан менга қараб туриб: “Насиба, мендан рози бўл... боларим рози бўлишсин….”, - деб гап бошладилар, шу вақт мен умуман кутмаган ҳол бўлди… “Насиба, анави аёлни топ... рози бўлсин мендан, мен ифлос, ит, уни хор қилдим... Аллоҳ кечирсин, Аллоҳга солмасин мени", - деб инграб юбордилар.
Бу гапни эшитиб шошиб қолиб, адаси рози бўлинг, деб қайта-қайта айтавердим, эрим бўлса менга жим узоқ қараб туриб калима келтирди-ю, жим бўлиб қолдилар... Бутун дунё қоронғу бўлиб кетди, шунча йилга бирга яшаган хўжайинимдан розилик ола олмадим…. Бир умр биз учун жон фидо қилган турмуш ўртоғим розилик бермадилар….
Розилик қиёматга қолди, Жоним...
Бутун ҳаётим, кўз ўнгимдан ўтиб кетди, бирдан кўзим очилди. Шу вақтгача ўзимни “тўғри ишларим” нималардан иборат бўлганлиги кўзимга кўрина бошлади… Эримнинг қазоларидан ярим йил ўтиб ҳижобга кирдим, намозга тушдим, илм олишга тушдим.
Энди билсам, бутун ҳаётим эримни қийнаш билан ўтган экан, эримни бошқа аёлга муҳтожлиги менинг катта хатом экан. Эри ўринга чақирганда аёли ҳамма ишини ташлаб бориши кераклигини, эрининг гапини ҳатто ёлғиз қолганда ҳам жеркиб ташлаш мумкин эмаслигини билишим керак эди. Битта жеркиш ёки бошқа эркакларнинг топиши билан унинг топишини солиштириш эркак кишини безитишини мен аҳмоқ қаерданам билардим.
Одам илм олгани сари кўзи ҳам очилаверер экан, эркак киши уйланиш учун хотинидан рухсат олиши шарт эмас экан, иккинчи аёл олиш суннат ва бу ҳалоллик, қолаверса барака эканлингини ҳам кейин тушундим. Энг ёмони – Шайхнинг “Оила ва никоҳ” китобларидаги ҳадисларни ўқиб, бир аёл иккинчи аёлнинг талоғини эридан талаб қилса, уни Аллоҳ лаънатлашини кўриб лоҳас бўлиб қолдим. Нималар қилиб қўйдим…
Тушунганим, эрим ичида дард билан яшаган экан, уни қийнагани бу ноўрин талоқ экан. Ҳалигача шу аёл билан охирги суҳбатлари қанақа ўтганини билмайман, балким роса қарғагандир, балким “..хотинингни эплолмас экансан, нимага манга уйландинг...” дегандир. Бу тўғрисида бир оғиз ҳам гапирмаганлар, эркаклик ғурури сингани учун ҳам индамадилар… ҳаммасини ичларида олиб кетдилар... Эрим бечора, ҳалоллик сўраганини, зинодан қочганини, бир бечора етимларга бош бўлмоқчи бўлгани, Аллоҳ ва Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васалламнинг етим ва бевалар ҳақидаги ваъдаси борлигини кеч билдим… Агар ман рози бўлганимда балким Аллоҳ Ўзи йўл кўрсатармиди, сабр берармиди… Эримнинг яримта кўнглини тўлдириб яшармидим, чунки кўнглимда мани ҳеч қачон ташлаб кетмасликларини, хорлаб қўймасликларини билардим-ку… Ҳар қалай розилик ололмаганимдан яхши эди-ку бу...
Ман ўзимча кучим етмайди кундош билан яшашга, ҳеч ким билан бўлишмайман уни, деб ўйлардим. Энди билсам, синов иймонга қараб берилар экан, бу синовни Аллоҳ менга кучим етишини билгани учун берган экан. Шу – бу ҳаётдаги менга келган синов, менинг жаннат калитим экан… Энди ҳаммаси қиёматга қолди, эримни ҳам, ўзимни ҳам гуноҳкор қилиб қўйдим...
Эркакларнинг ғурури синса, уни қайта тиклаб бўлмас экан, қанча ҳаракат қилинг, қанча йиғланг фойдасиз, у сиз билан фақат оиласи деб яшашни бошларкан…
Охирида Сизлардан бир нарсани қаттиқ сўрамоқчиман: дугонажонлар, сингилжонлар! Агар сизни уйингизда ҳам шу ҳолат бўлса, бизни яратган Аллоҳнинг буйруқларига қарши чиқманглар, агар сиздан беркитиб уйланганини билсангиз, Аллоҳнинг тақдирига рози бўлинг, уни зино қилмаётганига рози бўлинг. | 1 588 | 8 | Loading... |
11 📝НАДОМАТ.
Ўзим Тошкентликман, бир қизим икки ўғлим бор. Ҳаммаси бўйи етган. Мана 3 йил бўлди, умр йўлдошимдан айрилиб қолдик, 6 ойча рак билан касаланиб, Аллоҳга омонатларини топширдилар. Шу ўтган уч йил ман учун роса азобга айланди. Тўғри тушунинглар, ҳаётдаги қийинчиликдан эмас, кимнинг уйида қийинчилик йўқ ҳозир. Мени қийнаган нарса – эримдан ҳаётининг охирида розилик ололмаганим.
Ҳар куни хаёлимда фақат шу хаёл... энди нима қиламан, Аллоҳнинг олдида нима дейман!?..
Қисқаси, ҳаммаси 6 йилча олдин бошланди, туппа-тузук яшаб юргандик. Уй-жойимиз бор, хўжайиним рўзғорни жуда яхши қилардилар, кам-кўсти йўқ. Еганимиз олдимизда, емаганимиз ортимизда, ҳамманинг бизларга ҳаваси келар эди. Эрим Думбировотда ҳовли қургандилар, ҳатто менга деб туғилган кунимда Ласетти машина ҳам олиб бергандилар.
Лекин, эрим тез-тез ишда қоладиган ва "заводда иш кўп", деб уйга келмай қоладиган бўлиб қолгандилар. Бир-икки юрагим хавотирга тушди-ю, лекин мани эрим унақа эмас, деб уйлаб ўзимни овунтириб юрардим.
Шундай кунларнинг бирида эримнинг бошқа оиласи борлигини билиб қолдим.
Бутун дунё қоронғу бўлиб кетди, мен кутган, яхши кўрган эрим бошқа аёл билан юриб кетибди.
Энг ёмони эрим бирон марта мени чертмаган ҳам, урмаган ҳам… шу мани эсимни оғдириб қўйди…
Келишлари билан жанжал бошланди, жаҳл устида нималар демадим, нималар деб ҳақорат қилмадим. Ўзимда йўқ, ҳатто қўлимдаги нарса билан уларни урибман ҳам.. Лекин эрим фақат бир гапни айтарди “У ҳам менинг аёлим! Мен ҳам, у ҳам Аллоҳнинг бандаси, зинодан кўра шу яхши деб...”
Роса уришдик, мен нима қилишни билмай, агар уни талоқ қилмасангиз кетаман, деб кўрдим, ўзимни осаман деб кўрдим, икки ўртада 12 ёшли қизим ҳушидан кетган, болаларим уввос солиб йиғлаган… Талоғимни беринг, деб сўрашгача бордим...
Энди болларим бўйи етганда эл-юрт ичида шарманда бўлдим.
Мани нимам кам у аёлдан…
Худога нима ёзгандим, нимага сизга тегдим, шу кунга лаънат деб роса бақирдим. Қисқаси, роса уришдик… Эрим ўз сўзида туриб олди: Никоҳ – Аллоҳдан, унинг талоғини талаб қилма, деб. Шу кетишда нақ 2 ҳафта жанжал бўлди, бу ўртада ҳаммани ишга солдим: онам, отам, укаларим... Эрим бечора ҳаммадан гап ва туҳмат эшитиш билан куни ўтарди.. Охири дугоналаримнинг гапи билан охирги йўлни тутдим: “Агар уни қўймасангиз, кўчага чиқиб тўғри келган эркак билан ётаман!" деб қўрқитдим.
Шундан кейин эрим жим бўлиб қолди, уйдан чиқиб кетиб, кечаси соат 1 ларда кўзида ёш билан қайтиб келди, “... ажрашдик…” деди. Бечора ҳатто ман билан гаплашаганда ҳам шу талоқ сўзини ишлатишга журъат эта олмаган экан энди билсам. Шунга ҳам қаноат қилмай, эримга қасам ичирдим бошқа уйланмайман, деб…
Шу билан кўнглим анча тинчиди, худди бир ифлос аёлдан эримни қутқарган бўлдим. Ҳалиям юрагимда аламим бўлса ҳам, ҳар қалай эрим мен билан қолди, деб ўзимни овутиб юрардим.
Бир-бир бу ҳодисалар эсимга тушса хўжайиним билан уришиб олардик, кейин яна ўзимизни босиб яшаб кетаверардик. Эрим ҳам худди ҳаммаси орқада қолгандек ўзини тутарди. Лекин, энди эримни феъли ўзгаришни бошлади, гапирсам жим... кўзимга узоқ қараб туради-да, “Ҳм” деб бошини ликиллатиб қўяди, кечалари уйқуси йўқ, телефонда нималарнидир ўқийди, энг асосийси кўзида қувонч йўқ бўлиб қолди. Кулса ҳам худди ёлғондан кулаётгандек.
Қанча ўзимни унга яқин тутсам, шунча эрим ўзини олиб қочадиган бўлиб қолди, ҳатто телефонларини титкиласам ҳам қараб туриб юзини тескари буриб қўя қолардилар, гапиришни ҳатто уришишни ҳам хоҳламасди….
Намозларида бўлса гуноҳлари кечирилишини сўрашларини эшитиб, этим жимирлаб кетарди. Озгина хурсанд юриб, кейин бирдан чуқур-чуқур хўрсиниб қўярдилар... Эримга яхши кўриниш учун кийимларимга эътибор бердим, озидим.. Хўжайиним ҳам энди кўпроқ уйда бўладиган бўлиб қолдилар, бир-биримизни тушунишга ҳаракат қилардик. Уларнинг кўнгилларини топишга ҳаракат қилардим. Лекин барибир эримни кўнгилларида нимадир бордек эди. Шундаям мен ўзимни хақ деб уйлардим, ҳар қалай нима десам хўп деяптилар-ку, деб ўйлардим... Мен бўлса худди бу ҳаётда энг катта нарса – бу ўз оиласини сақлаб қолиш, қолган аёлларни эса "эр ўғриси", "фоҳиша" деб уйлардим. | 1 625 | 8 | Loading... |
12 ЖИНЛАРНИНГ ТЎЙИДА ҚЎШИҚ КУЙЛАГАН ҚЎШИҚЧИ АЁЛ ТАВБАСИ!
Бир пайтлар Нура Тоқақа тахаллуси билан машҳур бўлган қўшиқчи ҳаётида бўлиб ўтган воқеа.
"Бир неча йил аввал дам олиш кунларининг бирида телефон жиринглаб қолди. Қўнғироқ қилган киши ғалати овоздаги аёл бўлиб, у мендан шу кеча қизининг тўйига келиб, қўшиқ куйлашимни таклиф қилди. Менинг юрагимда қандайдир хавотир бор эди.
Ва ниҳоят биз айтилган жойга етиб бордик. Телефонда мен билан гаплашган аёл кўришиш учун қаршимга келди, уни овозидан танидим. Мени қучиб, юзимдан ўпганида унинг терисини тошдек қаттиқ эканлигини ҳис қилдим. Мен куйлашни бошлашим билан улар ғалати тарзда рақсга тушишни бошлашди. Шу пайт уларнинг оёқлари инсонларнинг оёғидек эмас, балки эчкининг туёғидек эканлигини кўрдим...
Давоми👇 | 1 984 | 2 | Loading... |
13 Ассалом алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ!
Қалби мехру мухаббатда қайноқ, кўнгли тонгдай оқ ва соғинчи дийдорга муштоқ олисдаги Яқинларим!!!
Барчангизга рамазоннинг яна бир тонгги муборак бўлсин!!!
Яратган қўлласин, мададкор бўлсин,
Ҳар кўрар кунингиз гулбахор бўлсин.
Сиз шундай яшангки фоний дунёда,
Васлингизга ЖАННАТ ҳам интизор бўлсин...
Аллоҳим улуғ рамазон ойидаги ибодатимизга барака берсин, қилаётган хайрли ишимиздан, босган ҳар бир қадамимиздан Аллох рози бўлсин.
Ибодатларимиз ажру савобларга тўла бўлсин.
Ҳеч кимни эртанги отажак тонг умидидан бенасиб қилмасин!!!
Дуода бўлинг, Қадрдоним!!!
🌺 @Solixa_Ayol 🌺
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 2 509 | 23 | Loading... |
14 Қизимга қараб туриб:-болам, бутун дунё сенга қарши турган тақдирда-Онанг сен томон. Яқинларимиздан ҳафа бўлма, улар тилидан шайтон гапиряпти. Булар ҳаммаси синов. Бегуноҳ жонни ўлдиришга бандани ҳаққи йўқ. Мўмин одам бундай қилмайди -дедим.Ўзи адаштирмасин. Ҳаёт синовларига Роббим ўзи тўғри йўл кўрсатувчи.
Қиз беришда ҳеч қачон шошмаслик керак экан. Қуда бўлмишларни ўтмишини ҳам яхшилаб суриштиришга ёки очиқ-ойдин дангал гаплашиб олишга тортинмаслик керак экан. Қиз тушган оилани ички ишларига аралашиш нотўғри албатта,лекин унга мажбуран ёт ғояларни сингдириш ҳавфи ҳам бор экан. Муҳими, ёшларимиз шариатни, қандай яшашни ҳар кимдан ўрганишмасин.
-Устоз кўрмаган шогирд ҳар мақомга йўрғалабди"-дейдиган буюк Ўзбекни увол бўлган гул қизларини сони кўпаймасин...
Эндиликда қизимни биронта институтга ўқишга киргизишни ўйлаяпмиз. Аввал оддий телефон ишлатишига йўл қўймадик, энди эса ҳаттоки шофёрликка ўқитмоқчимиз. Машина минган аёлларни кўпчилик эркаклар суймайди. Лекин энди қизларни КИМГА ишониб топшириш мумкин? Қизимни тақдири бизга аччиқ сабоқ бўлди.
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 4 500 | 14 | Loading... |
15 Кўзингизни очинг, ОДАМЛАР!!! битта аламли савол бор-ЭНДИ ҚИЗЛАРИМИЗНИ ҚАНДАЙ ОДАМЛАРГА УЗАТАМИЗ, намозхон-тақводор деганимиз шулар бўлса?
Қиз ота онани кўргани келса, 1 кг гўшт, 4-8та нон кўтариб келади. (ҳаммаям бунақа қимайдию, кўрганими айтаманда) кейин ўша гўштни биронта овқат қилиб лаганга босиб, ёнига нондан ташқари у-бу егулик қўшиб 2 баравар кўпайтириб ўзларига қайтариб жўнатасиз. бир сафар овқатни ўзини берворсам, қайноғаси (ўша каттаси) камро бўпқопди депти.
уни хотинчаси эса:-бизни оналаримиз 1кг гўштни 2кг қилиб қайтарарди-деб қизимга таъна қилишибди.
Қизим ўша "фасодхонада" 9 ой яшаган бўлса,ҳеч қачон гап ташиб келмади. буларни ҳаммасини уйимга келгандан кейин ҳам 2-3 ойда айтди.
Бир куни қизим:-етти пуштини суриштир деб бекорга айтмас экан. Қайнотамни яхшироқ суриштириш керак эдикан-деб қолди. Қайнонамни айтишича қайнотам болалари гўдаклигида 2-3ойлаб уйга келмай ноъмалум жойларда санғиб юрардикан, шунинг учун ўғиллари олдида бурди тўкилган экан деди. кап-катта аёл келинларига шунча йиллик эрини салбий томонларини айтиб беришини ўзи ақлсизлик.
Айни тарбия берадиган пайтда ота шу аҳвол юриб болалари отадан оладиган тарбияни телефонлани маърузалардан, интернетдан олиб-Нимага менга айтмайсан, ахир ўгаймасманку-десам, "-бу гаплар кўнглизи оғритиб, сизи ҳавотирга солади деб айтмадим-дейди. ўзим туғиб тарбия қилган болам мен ўйлагандан кўра матонатли, мулоҳазали бўлиб етишганини кўриб, Оллоҳга ҳамд айтдим.
Дадаси Тўй куни, никоҳдан сўнг, қизимга анча насиҳат қилганди. ҳатто мениям хонадан чиқарвориб, ёлғиз ўзига. қизим ўша насиҳатга тўлиқ амал қипти."ҳеч қачон ёмон гап кўтариб,аразлаб келмагин.
Уларни назаридан қолмагин. Мени, онангни, айниқса Роббингни розилигига уларни розилиги сабаб эришасан"-деган экан. Бу кўнгилсизликлардан 1 ой ўтиб-ўтмай қизимни соғлиги ёмонлашди. Бир ёқда токсикоз, еган-ичганини ташаб, ҳоли қуриб борарди. Уни даволашга ётқизмоқчи бўлиб, оборсак"- Ҳомила тушиш ҳавфи бор, қони кам, буйраги зўриқиб ишлаяпти"-деди. Паспорт, закс қоғоз бн қабул қилишларини айтишди. 50км йўл босиб бордик. Машинада борган бўлсак ҳам қизим толиқди. Қуданикига қизим холаси билан кирди. Хужжатларини қаерда туришини ўзи биларди. Уйда қайнота бор экан. Оила боши деган 62 ёшли инсон келинини уйга киритолмабди. қайнона қаёққадир кетган экан.
"хотин ака"си бн катта ўғли("шайх ҳазратлари") келгунича дарвозахонада тўхтатиб турибди. Қайнонажон келиб, синглимни қолдириб, қизимни ўзини обкириб, роса"тузлабди:
-сен итни касофатингга сахар касал бўпқолдим, хозир Заксга бориб, ажримга қўл қўясан. бўлмаса паспортингни биздан ололмайсан-деб таҳдид қипти. қаранг, шу ҳолатда ўша қайнонага ўхшаган шаллақи бўлсам, кириб жанжал кўтарган бўлардим. 60га кириб ҳам ақлини топмаган заифа бн тенг бўлиб нима топардим.
Загс идорадан гувоҳнома нусҳасини олдик. паспортни милиция орқали олдик. Шифонага ётқиздик. шундан сўнг, яна бошқа синов бошланди. яқинларимиз (дадамдан,яъни бобосидан ташқари) ҳаммаси хатто иккала онам ҳам нимани маслаҳат (хатто талаб ҳам)қилишганини биласизми? ҲОМИЛАНИ, ЗУРРИЁДИМИЗНИ ОЛДИРИБ ТАШЛАШНИ...
-Хозир биттагина таблетка, ёки укол бн буни йўли осон ўзи ҳам билмай қолади доктор бн гаплашинг қизимиз ҳаётини янгитдан бошлайди, бола туғилса ўша пасткашларни бир умр ёдга солиб туради-дейишди.
Мени жавобим эса:-У ким бўлишидан қатъий назар бизни зурриёдимиз Худойимни азиз неъмати. Буюк Раҳмон берган ҳаётни бандаси тўхтатишга ҳаққи йўқ. ҳомилани қизимга билдирмай йўқ қилсакда, Роббимга нима дейман?-дедим. Кимдандир бу гапларни эшитиб қолган қизим обкирган дориларимга қараб: ~"Ая, булар орасида" ҳалигидай"лари борми"-деб сўради. Бунга сабаб, ўша "илмлилар"эндигина 18га кирган навниҳолимга-Ота-онадан кечиш мумкин. Ёлғиз Аллоҳга суянинг, сиз энди ота онезга бегонасиз, эр рухсат бермаса, ҳатто отани жанозасига ҳам бормаслик керак"- деб болагинамни одамларга бўлган ишончини ўлдириб, миясига ўзбекка ҳос бўлмаган ғояларни сингдиришга уринишгани сабаб. | 3 962 | 14 | Loading... |
16 бир дугонам эса етим ўсган жиянини (акаси қизи 2-3 ёшида ўлган, ўртоғимни дадаси неварасини катта қилиб узатди) ҳаёти қизимникига ўхшагани учун гумонга тушди. чунки у шўрлик ҳам "илмли, тақводор" одамларга тушган. у қизгаям онасини, бобосини кўришга келиш катта муаммо эди.
1,5-2 ойда келар, телефон қилсанг-талоқсан деб шарт қўйган экан. қиз шўрлик дарди ичида, бировга миқ этолмас экан. ўртоғим дадасини огоҳлантирибди, хабар олайлик деб,
Қурбон ҳайити, арафа кунда боришса, қиз куёв уйида йўқ экан. онасини олдига кетган деб алдашибди. Ўртоғимни дадаси собиқ келинни уйига келган, қиз у ердаям йўқ бўлган. биргалашиб қудани уйига қайтишса, у ҳовлидан бир болакай чиқиб,:
-келинаямни духтирга обкетишди, бошидан қон тўхтамаганди, ҳаммаси ўша ерда деган. маълум бўлишича, куёв тўра ожиза келинни аямай камар бн савалар экан. улар қизни вилоятни бош шифохонасидан топишди. бошига камарни темир томони тегиб, тикилган. битта қовурғаси синиб, ўпкасига санчилган ҳолда. шу бн у қизниям ажратволишди. куёвни судга беришди. буларни эшитиб шокка тушасиз албатта.
мана шу телефон орқали, интернет орқали мулла бўпқоган чаласаводлар туфайли мусулмонликка, мўминликка, шариатга ўчмас доғ тушаяпти. одамлар илмли, тақводорлардан шунчалар безиб кетяпти.
бу менимча жуда катта муаммо. бундай воқеаларни уламолар ўрганиб чиқиб, чора керак.бечора умри ҳазон бўлган ожизаларни уволидан қўрқишмаяпти.
Ўзбеклар оилани муқаддас билгувчи, бефарзанд ўтсада, жуфтини алмаштиришни ўйламаган, жуфтини кўнглига қараган миллатмиз.
Хозиргилар шариатда 4гача уйланишга рухсат бор деб, арзимаган баҳоналар бн ажрашиб, янгисига уйланиб кетишяпти. Катталар ўзи бош бўлиб:" онаси ўпмаган қиз обераман, қўясан"дегувчилар кўп топиляпти.
Бизни миллат-асли пайғамбарлар ҳулқи билан ҳулқланган миллат.каттани хурматини, кичикни иззатини жойига қўяди. ожизга суянчиқ бўлади. битта болага етти қўшни ота-оналик қилади. қўшнисини кулфатини аритишга ҳаракат қилади.
ҳатто илмли домлалари ҳам ўзидан улуғлар олдида насиҳат қилишга андиша қилади. меҳмон келса:-атои Худо-деб дастурхонга борини тўкади.
Ёшларимиз Ўзбекни асл қадриятларини унутиб юборишмасин деб қўрқаман.
Никоҳ ўқиётган имом домлалар, кўп кузатганман келинга насиҳат қилишади, қайнона-қайнотага ҳизмат қилиш, эрга итоат қилиш ҳақида. куёвларга бўлса фақат хотинни бошпана, кийим кечак бн таъминлаш, маҳр ҳақида айтиб ўтишади.айрим ҳадислар бн эрни ҳаққи буюклигини айтишади. эътибор берсак бу бн хурматли куёвтўралар ўзларини ўта мўътабар шахс деб ўйлаб қолишяпти.
хотинни қонуний, шаръий, инсоний хақларини эса, секингина четлаб ўтишяпти. гўёки уларни ҳақларини адо этишса, хотин бошимга чиқволади деб ўйлашса керак.
натижада табиатан ожиза бўлган келинларга жабр бўляпти. буларни сизга ёзяпману, кўзимда ёш, юрагимда тузалмас ярага туз сепяпман.
ҳали 40 га кирмай, гипертония(қон босими) касалини орттириб улгирдим, 2-3 марта дори ичиб, ҳасратимни тугатволаман.
Ҳурматли куёвтўраларга айтар гапим, оила қуришда, ўзимизни Ўзбекни одатларини чеккага суриб қўйманг, шариатни ҳаркимдан ўрганилмайди, айниқса интернет, телефондан.
Аёллар сизларга Оллоҳни омонати. Инсонни ҳис-туйғуларини ўйинчоқ қилманг. ҳеч қайси Ўзбек қизини ёмон йўлга бошламайди. ота онаникига бориб, ё телефонда гаплашиб "айниб"қоляпти деб гумонга борманг. уларни ўз ота онангиздек кўринг. улар сизга жонидан бир парчасини узиб олиб,ишониб топширган хурматизга хақдор инсонлар.
уларни хурмат қилиб кам бўлмайсиз аёлларни эркини чеклашга шариатдаям, қонундаям ҳаққиз йўқлигини унутманг...
Қайноналар, келин ҳам инсон, уни ҳаққида Оллоҳдан қўрқинг!
келинни ҳаққларида меҳрибон ва раҳмли Зот томонидан сўроққа тутиласиз.!
У Зотнинг азоби шиддатли!
Инсон хурмати-қадрини саватдаги егуликлару, совға салом билан ўлчашни бас қилинг!!!.
Хурматли қайноталар оилангиз ҳақида сиз жавобгарсиз!!Қудангиз сизга нуридийдасини ишониб топширган,келинни кўзини ёшлатманг!!!
Қуданикидан келадиган сарпою, саватларсиз ҳам кунингиз ўтган, буни буёғиям ўтади. | 2 888 | 13 | Loading... |
17 Қайнотадан сўрадик нима гап, қизим нима айб қилди талоққа яраша-деб.
У киши бўлса рўзғор ишларида эпчил, намоз рўзани канда қилмайди. покизалиги жойида, лекин ўғлим бн чиқиша олмаяпти деди.
Ахир, уларни тартибга чақириш-катталарни ишику, тартибга чақиришда икковига тенг чора кўрилади. келинни ўзига пўписа қилиб, ўғилгаям насиҳат қилиш керак.
Биринчи марта қудани уйида шундай бехурматлик кўрдикки, ҳеч ким қуданикида бундай хурматсизлик кўрмаган.
биз уларни ёши улуғ одамлар, мулоҳазали, етти ўлчаб бир кесадиган деб ўйлаб катта ҳато қилибмиз.
ҳамма катта ёшлилар ҳам нуроний бўлавермас экан.
Уларда оддий одамгарчилик, меҳмонни иззат қилиш, қисқаси Ўзбекчиликни кўрмадик. Балки бошқоронғиликдир деб ҳечким ўйлаб кўрмабди.
Гулдек қизимни бундай гумроҳларга топшириб хаётимиздаги катта хатога йўл қўйибмиз.
Чаласавод, чаламуллалар шариат шу деб қизимни ҳоҳлаган кўйига солишибди.
Нима эмиш:
-идда тугагунча уйимиздан бир қадам чиқмайди деган "фатво" беришган эмиш.
мен "обкетаман" - дедим,
қайнонам "хозир обкетсак уйи бузилади, обкетмаймиз" деди.
Улар мени боламга шундай туҳматлар қилишдики, мен она қалбим бн бу гаплар туҳмат эканлигини сезиб турдим."мазар еди" маросими керакмас деган куёвтўрани ўзи менга:
- Сиз менга нима қиб қўйибсиз ўзи?-деб таъна қилди.
Шундан кейин ҳаммаси аён бўла бошлади. Байрамларда совға салом юбормаганим, 5-7млн сарфлаб, фотиҳа тўйда 50-60 сават жўнатмаганим, ҳуллас уларни тил учида айтган гапларига лаққа тушганимизга экан бу кўргуликлар.
Қизимни обкетай десам, қизим ҳам мен иддани шу ерда ўткизаман, сиз булардан кечирим сўранг,мен бу ердан кетадиган бўлсам фақат ўлигим кетади-деди.
Қизимга қараб туриб, уни мияси заҳарланиб улгирибди, деб ўйладим.
У ҳақиқатни тушунмас, мени кўзёшларимга парво қилмас, мисоли фақат буйруқни бажарадиган, ўзини шахсиятини ҳам унутган "манқурт-зомби"га айланиб қолгандек эди. (қизим ота уйига қайтишни шунчалар орият санардики, ҳеч қачон аразлаб келмайман дерди)
Охири мен қуданикида ҳушимни йўқотиб, йиқилдим.
Тез ёрдам чақиришибди, мени бехуш ҳолда у ердан обкетишибди. Ўзимга келсам, қизим ўша ерда қолган эди. Назаримда болам у ердан соғ келадиганга ўхшамасди. Биздан кейин қизимни докторга обчиқишса 4 ҳафталик ҳомиладор дебди. мен ўзимга келгунимча уйдагилар ҳаммаси шокка тушишган.
Наҳот қиз боққанни ҳоли шу бўлса деб ҳаммаси қон йиғлаган ва қайноғам қудага тел қилиб жўнатинг қизни, онаси аҳволи оғир,ўзига келмаяпти деган шунда 62ёш"нуроний"эркак қуда:
- Мени эшигимдан чиққан келин ортига қайтмайди-деб, ўғлини уриб, талоғини берасан деб мажбуран яна талоқ қўйдириб чиқарибди.
Шу ҳолатдаям катта ўғил (биз уни "шайх"хазратлари деб атаймиз) қизимни миясини айлантириб, иддани бузиб чикетяпсиз, буни гуноҳини ўз бўйнизга олинг деб, ўзича бўйнига қўйиб чиқарибди
У оилада ота-она биз оми одаммиз, ўғилларимиз илмли деб фахрланиб ҳам юрса керак. 3-4 та оят ҳадисни аллакимлардан, тайини йўқ муллалардан ўрганиб олиб, беш вақт намоз ўқисела яхши одам бўлиб қолмайди.
қудани катта ўғли бир вақтлар қандайдир диний оқимга аралашиб қолганини тўйдан кейин билдик. уни хотини эса қизимга мажбурий диний таълим бераётганини эшитиб, қизимга ундан дарс олма дедим.
мана шу мени оилавий ишларимизга аралашди деган айбим....
Шу-шу қизим ҳомиладорлигининг биринчи ойида ажрашди, хозир беш ойлик ҳомиладор.
эндигина 19 га кирган навниҳолим ҳаёти барбод бўлиб, хўрланган холда ота уйида. кимни айбдор қилишниям билмайди..
Қуда тутинишда сўраб суриштиришда ҳеч қачон андиша қилиш керакмас экан. ҳамма гапни очиқ ойдин гаплашиб олишга андиша қилиш аҳмоқлик экан.
мен бўлсам, ота-онамиз тенгги одамларга йўқ деб дилини оғритсак, ундан кейин қанақа қудаларга дуч келамиз деб андиша қибмиз.
куёв бн бир марта гаплашиб,яна чақиргани тортинибмиз. "Синалмаганни сиртидан ўтма"деган мақолни мағзини чақдик.
қиз томон эгилади.,-қиз томон пастроқ саналади, доим қудага таъзимда туриш керак"-деган ёзилмаган қоидаларга амал қилмадик.
Бизни бу кулфатимизни кўрган қўшним неварасига келган совчиларга "илмли"бўлгани учун рад жавобини берибди. | 2 444 | 13 | Loading... |
18 Табиатин оғир-босиқ бўлган қизим бизга ўша уйдаги гапларни фақат яхшисини айтиб, ёмонини айтмас экан.
Фотиҳа тўйга 50-60 та сават қилмаганимиз, ҳай-ҳайлатиб сарпо қилмаганимиз ҳақида овсинлари, қайнонасини гапларини эшитиб эшитмасликка олиб ичига ютиб юравериб, ҳам бизни укаларини соғиниб, ойда бир бизникига келишга, телефонда бўлсаям гаплашишга рухсат йўқ,
Ундан олдинроқ март ойи бошларида қизимда бошқоронғилик аломатлари сезилди. яқин кунларда бизни ҳушхабар бн хурсанд қилади деб кута бошладим. қудалар бизга телефонда гаплашишни тақиқлаб қўйишган биз тел қилишимиз уларга ёқмасди. (Қаренг қандай кулгили қайси замон қайси маконда яшаймизу, қиз боққан шунчалик хор. Қизим тинч ўтирса бўлди деб,кўнишга мажбурсиз.)
Ҳуллас, хомиласи тушибди.
2 кун оғриб, беҳол ётибди.
Куёв "духтирга обчиқай" деса, қайнона:
- обчиқмесан, хечнарса бўлмайди - дебди.
куёв онасидан яширинча қизимга телефон бериб, мени хабардор қилишди.
шу билан мен икки ўт орасида қолдим ё қудадан сўролмиман, ё боролмиман.
Қайнонам билан маслаҳат қилиб, овсинларимни жўнатдик.
Улар қизим билан гаплашиб қайтишгач, менга телефон қилишга йўл очилди.
-қизим яхшими деб телефон қилиб менам, қизим ҳам балога қолдик мени уйимдаги гапни меҳмонлариз нимага сизга айтиб боради-деб роса таъзиримни берди, ахир боламни соғлигини сўрашга ҳаққим йўқми?
қиз узатиш дегани-бутунлай воз кечиш деганимаску?
мен тел қилганим сабаб духтирга чиқишдию, лекин қизим ўзи ҳам нима бўлганини билмай қолаверган ёзиб берган дорилариниям олмаган.
Хуллас, ҳомила тушмаган деб ҳисоблашган.
Қайнона қизимга ота-онез аралашмасин оиламиз ишларига деб дўқ қилган.
қизимни соғлигини сўраш оилавий ишга аралашишмаску!
Шундан сўнг орага совуқлик тушди.
Рўза кунлари қўққисдан куёв қизимни бизникига обкелди. ҳайрон бўлдим, хали бир ой бўлмадию деб,дадасига 1-2кун қолаверсин деб кетибди.
қизимдан сўрасам, уришиб қолдик деди, қолганини айтмади. эртасига дадаси обориб қўйди.
Муҳтарам қудаларимиз бизни синашган экан, изига қайтариб жўнатишимиз керак экану, биз куёвни гапи бн 1 кеча обқолиб, "гуноҳкор" бўбмиз шу сабабми, бошқами, қизимга сиз талоқ олдиз деб, ёшларни ажратишган.
Бизга эса ҳеч ким хабар бермаган. қизимгаям айтишга руҳсат беришмаган. қизим шу қадар тушкунликка тушганки, беш вақт намозни канда қилмайдиган, оқу қорани ажрата оладиган, савоб-гуноҳни тушинадигон қизим жонига қасд қилишга неччи марта уринган.
шу аҳволда бир ойдан ошиқ жазо ўтаган маҳбусдай азобланиб юрган.
бу орада "муҳтарам куёвтўрамиз" қизимни Загс идорасига обчиққан, онаси шунга рози бўлган, отаси бехабар бўлган қизим шунча зуғум остида бўлсаям, қаердан куч топган
билмадим, ажримга қўл қўймабди хозирда эса, улар заксни кесиб, янги келин олиш ҳаракатида.
Гулдек қизимни умри ҳазон бўлгани ҳам, туғилмаган гўдакни етим бўлиши ҳам уларни заррача ташвишга солгани йўқ.
Буни уйдагилар ҳаммаси сезган, овсинлари, қайноғалари қизим ўзини ўлдириб қўймасин деб пойлаб юришгану, бизга айтишни эп кўришмаган. 2 овсини қизим бн кеча кундуз бирга бўлишган тўғри, иддани эр уйида ўтириш керак экан, лекин бу ҳолатда қизни ота онаси хабардор бўлиши керакдир?
шунинг учун тушларимга кираётган экан.
туш ҳам хабар дейишади.
оналаримни ҳавотиридан сўнг, бу гапларни эшитиб, тўғриси довдираб қолдик қайноға бн куёв келинглар гаплашволелик, лекин отам билмасин дейишди уларникида ўша катта ўғилни маслаҳати бн ишлар ҳал бўларкан ота-она эса ижрочи дейдими, томошабинми нима дейишгаям хайронсан.
катта ўғил телефонда хар ҳил домлаларни маърузаларини эшитибми, ё интернет орқалими ҳуллас, "домла"бўпқоган экан.
аслида эса, биронта устоз кўрмаган бўлса керак.
қайнота бехабар тўйдан кейин талоқ тушиб, яна никоҳ ўқитишган экан. буниси 2 ми деб қайнонадан сўрасак, 3 чиси деди.
куёвдан қизимни айбини айтинг десам:
-сизларни соғинмасин, уйизга качон эсимга тушганда рухсат бераман, 6 ойми, 1 йилми, унгача рухсат сўрамасин. Телефонда бўсаям гаплашай демасин.рухсат бермасам кечаси йиғлаб уйқуми бузмасин деди.
мана нимадан тез-тез жанжал чиқаркан. куёвтўралар "шунчалар мўътабар бўпкетган экан".
Ахир ота-онани, жигарларни соғинмаслик инсонни қўлидан келмайдику? | 2 507 | 14 | Loading... |
19 Она-қиз қилиб тарбиялайди. қайнона-аёл қилиб тарбиялайди.
Маҳаллани боласи бўлсамам, мени айрим одамлар фалончини қизи деб ҳурмат қилса, кўпчилик фалончини келини деб ҳурмат қилади. чунки мени маҳаллада ўз ўрнимни топишимда қайнонами хизмати катта. биз 4 келин шунча йилдан бери сен-менга бормадик. бир биримизга ёрдамчи бўлдик. буни бизга қайнонам ўргатди дедим.
Биз маҳаллада намунали оила эканлигимизни, табиийки суриштириб билишган. балким,шунга қаттиқ ҳаридор бўлишгандир
Яхшилаб тўйга тайёргарлик кўра бошладик.
Қиз узатиш шунчалар алам экан. кўз қорачиғидек авайлаб, киймай кийдириб, емай едириб катта қилиб, узатар чоғиз ичиздан бир томириз узилгандек бўларкан, бунга сабр қилиш-айтишга осон экан.
Юбораётган саватлар қудаларга ёқармикин?
Устидаги сарпо қимматбаҳосидан бўлмади, қизим дакки эшитмасмикин деб ҳадикда ўтирасиз.
Бизда бундай бўлмади, чунки биз, эрим бн тўйдан олдинги осмондаги гапларга чиппа чин ишонибмиз.
Ҳатоимиз шундан бошланган деб ўйлайман.
Келин-куёв ҳавас қилгудек яхши турмуш бошлади. Бу бизга таскин бўларди, узоқ бўсаям қизимни тенгини топдик. Муносиб одамлар учради деб, Аллоҳга ҳамд айтардик.
Қизим шу ёшгача телефон ишлатмади, биронта йигит орқасидан юришга имкон бермади. Дадаси оилада тарбияга қаттиқ эътибор бергани учун шаънига гард юқтирмай катта бўлди.
Маҳалладаям жуда ҳаридори кўп бўлди. Шу томонлари бн куёвга маъқул келиши-табиий... тўйдан сўнг эл қатори мазар жўнатдим.
Уйимиз катталарига бу албатта ёқмади. Қудалар бн келишганмиз, жўнатиш шартмас деб ҳар сафар айтишди, лекин қизимдан янги хабар эшитаманку, борганлар менга қизимни саломини обкелади, деб барибир уринардим.
1-2 саватни пишириб, устига сарпо қўйиб, яна камига таксига 50 минг йўлкира бн жўнатардим.
Менга булар қизизи кўрдим, салом айтди-деган хабар олдида кўзга кўринмасди.
Қизимни буюмларини кўриб бир йиғласам, хонаси бўш турганини кўриб бир йиғлардим.
Ётган жойим ҳам тикондек, кечаси уйғонсам- болам-деган нидо юрагимни ўртарди.
Оналик шунақа машаққат экан. Лекин барига улар яхши одамлар, куёв яхши, қизим бахтини топди деган таскин бор эди.
Биз томонда тўйдан сўнг, куёвни ота онаси келинни ота онасидан бир ҳафта, 10 кунда, баъзилар 40 кунда хабар олгани, яъни "қуда ҳорманг"га келишади.
Хозирда кўпчилик келин-куёвни ҳам олиб келишади. Биз ҳам қизимни обкелишар деб роса кутдик, лекин улардан дарак йўқ.
Бу ҳам ўзбекнинг чиройли одати ҳисобланади. Жондай фарзандни вояга етказиб одоб тарбия бериб, ҳунар ўргатиб тамоман бошқа оилага бериб юборган ота онага хурмат юзасидан бориладиган бу ташриф фақат Ўзбекка хос бўлса керак.
Биз қудалардан анча ёш, яъни боласи тенгги бўганимизгами, улар олдида хурматимиз борлигини сезмадик.
Буни қиз томон паст саналади деган ёзилмаган қоидаларга йўйдик.
Тўйдан кейин 15 кунларда қудамга телефон қилиб, ҳол аҳвол сўрагач, қизим бн гаплашишга рухсат сўрадим.
Қуда қизимни чақириб телефонни берди.
Лекин қизим салом беришга улгирди холос, телефон қўққисдан ўчди.
Ичимда бир ҳадик уйғонди. Кейин билсам куёвтўра телефонни олиб ўчириб қўйган экан.
Қизим уйга тўйдан кейин 2,5 ойда келди.
Телефонга рухсат йўқ.
Биз учун ҳаёт аччиқ томонларини кўрсата бошлади.
Қизим 9 ой яшаган бўлса, ота уйига атиги 4 марта келди.
Охирги сафар келиб кетгандан сўнг кўникдик шекилли, 15 кунгача хурсандлигимиз олам жаҳон бўлиб юрдик.
Лекин кунда тушимга қизим кирар, лекин ҳотиржам эдим.
Қайнонам (аслида қайнонамни қайнона дейиш ноўрин,у киши ҳудди онамдек):
- қизиз билан гаплашдизми,2 кундан бери тушимга киряпти-деди.
- ҳавотир олманг,яхшидир-дедиму," тел қилиб хабар олай" деб ўйлаб қўйдим.
эртасига онам айтди:
-қизинг яхшими, тушимда безовта - деб.
Энди ростмона ҳавотирга тушиб куёв болага телефон қилдик.
Телефонни олмади.
Бу ҳол 3 кун давом этди, "борайлик" десам қудани уйига бориш ҳалиги ёзилмаган қонунларимизда уят эмиш.
Сўнг эрим қудани катта ўғлига телефон қилди.
У бўлса томдан тараша тушгандек
- укам қизизи қўйворган, қизиз идда ўтирибди - деди. | 2 566 | 13 | Loading... |
20 📝ЯНГИ КЕЛИНЧАКНИНГ АЧЧИК КИСМАТИ.
(кайгули хикоя, албатта укиб куринг)
Яқиндагина қизими уйи бузилди. Айтмоқчи бўганим оналарга кўзизи очинг демоқчиман, - деб бошладилар мухлисамиз...
Ёшим 38 да. Ўзим уй бекаси.Эрим дурадгор-ҳунарманд, у киши 42ёшда. Бир-биримизни қадрлаймиз, битта маҳаллада катта бўлганмиз, азалдан уй қизи бўлганим учун, мен у киши билан ҳатто учрашувга чиқмай, турмуш қурганмиз.
Худога шукур, бахтли умр кечириб келяпмиз.Худойим бизга 2қиз,1ўғил берди.
Бизни оилага кўпчилик ҳавас қилади. Қўшнилар орасида ёш бўлишимизга қарамай, яхшигина ҳурматимиз бор. Қизим 17га кириб кирмай, остонамизда совчилар серқатнов бўпқолишди. Биз бўлса, қизим 20га тўлсагина узатамиз деб жавоб қилардик.
Қизим мактабни битиришига тикувчига шогирд бердик, 1,5йил деганда яхшигина чевар бўлди. 18га кирганда эса, 2та шогирд ҳам олиб,одамлар назарига тушди. Кўзга яқин қиз бўлгани учунми, совчи кузатиб зерикдим.
Бизда, Андижонда қиз узатиш учун:
-Унаштирувда куёв томон совға салом жўнатади, қизга 8-10та кийимлик мато, рўмоллар, маҳси кавуш. Патир, шинмон, қанд-қурс, ҳуллас қуда томондан 10тача сават келади. Қиз томон бўлса шуни энг камида 25та қилиб қайтаради. Фотиҳа тўйда эса, бунақа саватлар сони 50-60та бўлади. Фотиҳа тўйини ўзи қиз томонга 5-7миллионга тушади.
Амаллаб тўйни ўтказган қизни ота-онаси энди куёв томонга мазар жўнатишни бошлайди. 3кун ё 1 ҳафта ҳар куни 3 маҳал, 40 кун эса ҳафтада 2 кун жўнатади.
Егулик солинган саватлар устига албатта совға салом, яъни кийим кечак албатта бўлиши керак. Булар куёв уйини безаб бўлгандан кейинги ҳаражатлар (яна куёв томонни туғилган кунлариям эсдан чиқмаслиги керак). Мебель, парда, гилам..неччи хона ажратилса, шунчани тўлдирасан. Айрим инсофли одамлар 2хона уй ажратса, биттасини ўзи тўлдиради. Шуларни ўйлаб, эр-хотин 5-7минг доллар пул йиғиб, яхшилаб тайёргарлик кўриб кейин узатамиз дердик. Шу орада қизимга қўшни туманлардан ҳам совчи кела бошлади.
Мен эса ўша гап, 20 га кирса узатаман, болам анча ёш кейин маҳалламизга берамиз, узоққа беромиман деб кузатардим.
Қўшни тумандан (орамиз 50км) келган совчиларни эса қайтаролмадик.
2 ой роса келишди.
Ахири қайнотам
"онангиз тенгги аёлни шунча овора қилдизми?" деб танбеҳ
берди.
Суриштирдик, йўлимиз шу томонга тушганда маҳалласига кириб ўтдик (ўзим ,ота-онам, 2 аммам) йўл узоқ, бермиман дедим.
Қайнонамга "сиз йўқ деб юборинг" дедик, ҳуллас йўқ дейолмадик.
Қуда бўлмишлар отамдан катта,онам тенгги эди.ёши катта одам, яна намозхон тақводор одамлар экан, 3 келини бор.
- Маҳаллада обрўли ўғли ичмайди, чекмайди, намозни канда қимайди, нимаси ёқмаяпти сизларга?-дегувчилар кўп бўлди.
- Фақат узоқлиги - деган баҳонамиз кулгили эшитилди,
- қўйингларей, хозирги замонда машиналар сероб бўлса, узоқни яқин қиладигон телефон бўлса, ноумид қилманглар, шундай одамларни-деган гаплар бн бошимиз айланиб қандай рози бўлганимизи билмай қолдик.
Қуда бўлмишлар оят ҳадислар билан қиз боқиб катта қилиб узатиш қандай савоблигини айтиб,
"мазар сарполар бизга керакмас, тўйдан кейин ҳам 40 кунлаб жўнатмайсиз, керакмас, қизимни сепи кам деб тўйни орқага сурманглар" деб бизни илмли, тақводор эканликларига ишонтиришди.
"Мебель, парда, гилам қилмайсиз, ўзимиз тўлдирамиз" деган гапи ҳойнаҳой тил учида айтди деган ўйда
-Қизимга атаб сеп йиққанман, борини бераман - дедим - қизим ҳали гўдак, камчиликларини юзига солмай, ўргатволаман десез майли. қизимга рўзғорни ўргатишизга аралашмайман, чунки она тарбияси бошқа, қайнона тарбияси бошқа - дедим. | 3 311 | 14 | Loading... |
21 Шароитлари яхши бўлган соғломлаштириш санаторийси Римани онасига жудаям ёқди ва фойда қилди. Анча соғлиги тикланди. Буни кўрган Рима яна кўпроқ пул ишлаб ўша санаторийга юборишни ҳоҳларди. Қиз энди онасини аҳволи анча яхши бўлгач, ўзи хотиржам бўлиб бирор бир касб эгалламоқчи бўлди. Унинг ягона орзўси, кондитер ошпаз бўлиш эди. Худди шундай ҳам бўлди. Ҳар хил тортлар пишира бошлади. Орадан бир неча ой ўтгач эса унинг ишини кўрган қўни қўшни ва маҳалладошлар буюртма бера бошлашди.
Мана ҳозир пиширган торт бу Руслан учун эди. Унинг туғилган куни эди да. Ота онасини тпнишлари гала бойлар эмасми. Бу тортни ейишгач улар ҳам буюртма бера бошлашишди. Энди бояқиш яхши пул топа бошлади. Топган пулларини онасини даволатиш учун ишлатиб бошлади. Онасининг санаторийга бориб келиши анча ижобий томондан ёрдам бўлди.
Рима онасини соғайиб бошлаганидан жудаям хурсанд эди. Мактабни битирганига беш йил бўлибди. Шу муносабат билан синфдошлар мактаб ҳовлисида учрашишга келишиб олишди. Рима энди чирой кийимлар кийиб сочларини чиройли қилиб турмаклаб олди. Руслан билан биргаликда шу учрашувга боришди. Улар фотиҳали эдилар. Уни кўрган синфдошларини оғзи ланг очилиб танимай қолишди. Ўқитувчиларни айтмайсизми.
Худди шу пайт синфдошларинэ орасидан мактабни битиртирган синф раҳбари чиқиб келди. Ҳайратини яширишни иложи ҳам йўқ эди.
-- Рима сени бу ерда кўраман деб ўйламагандим. Ҳам бунақа ажойиб шоҳона кийимда..... Барибир мактабни, ўқитувчиларни ҳиссаси бор деб ўйламан.- деди.
-- Рима қанақа ютуқларга эришган бўлса бу ўзининг ҳаётга бўлган интилиши сабаб бўлди. Мени бўлажак рафиқам нима эришган бўлса, барчасини ўз кучи, ўз меҳнати билан эришди. Эслайсизми сиз доим уни фақат ташқи кўринишига қараб хулоса чиқариб пастга урар эдингиз. - деди Руслан.
Ўқитувчиси ўшанда айтган гаплари учун яна бир марта панд еди. Азиз ўқувчим... ҳеч қачон кимнидир ташқи кўринишига қараб хулоса чиқарманг. Ёзиш биздан хулоса эса ҳар кимни ўзига боғлиқ...... ўзингизни эхтиёт килинг.
Крикдуши Шухрат
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 4 021 | 6 | Loading... |
22 Касал бўлиб қолгач ҳатто эри ҳам яъни Риманинг отаси оиласини ташлаб кетиб қолган экан. Бояқиш қизгинани ўзи ҳам бетоб онасига ҳам кичик укасига қарар экан. Уларга қараш билан баробар ишлаб оз моз рўзғор учун пул ҳам топишга улгураркан. Шаҳарчадаги баланд уйларнинг ҳовлиларини супириб сидирар....уй деразаларини ювар эди. Шундан рўзғор учун чой пули оларкан. Яна шуни билдики, бояқиш ҳеч кимдан ёрдам олмас... ўзи ҳаракати билан рўзғорини боқаётган экан.
Руслан қизнинг ҳаётини яшаш шароитини тўлиқ билгач....мактабда қизни ҳар хил гап сўз ва ҳақоратлардан ҳимоя қилиш кераклигини билди.
Кунларнинг бирида мактабда дарсда синф раҳбарининг қизни камситиб айтган сўзларига синфком Руслан чидаб туролмади.
-- Устоз.....кечирасиз...сиз ҳозир Римани баралла айблаб оғзингизга келган камситиш ва ҳақоратли сўзлар билан койияпсиз. Аммо сиз бирон марта ўз ўқувчингизни бундай ўзгаришига, баҳоларнинг пасайиб кетишига , дарсларга кўпинча кеч келаётганига нима таъсир қилаётганига қизиқиб суриштирдинггизми .....ҳеч бўлмаса бир марта.?-
деди .
Синф раҳбари бу гапларни эшитиб бутун синф ўқувчилари олдида ўзини бироз йўқотиб қўйди....ҳеч нарса деёлмай қолди. Бояқиш эса синфхонадан тушкун кайфиятда югурганча чиқиб кетди. Руслан ўқитувчига шу гапларни гапириб бўлдию, жавобиниям кутмасдан қизнинг изидан уни етиб олиш учун шошиб чиқиб кетди. Ташқарида мактабга кириш айвончасида Рима йиғлаб ўтирарди....қўллари билан юзини беркитган ҳолатда. Руслан уни овитуш учун унга яқинроқ борди. Бояқиш жудаям ақллида....кўз ёшларини синфдошига сездирмасликка уриниб беркитди.
-- Рима....сен хавотир олма, мана кўрасан ҳаммаси яхши бўлади...- деди Руслан.
-- Менга сени раҳминг келиши керакмас.- дея ҳозир жавоб бердию, ўрнидан туриб кўча томон чопқиллаб кетиб қолди.
Маҳалладошларидан ҳамма ҳақиқатни билиб олган Руслан, кечга яқин баклашга йиғиб топширадиган кичик корхоначага албатта Римани кузатиб келди. Ва у билан қўшилиб ишлай бошлади.
-- Сен нима қиляпсан бу ерда? Бу мени ишим...бу иш сендан кўра менга жудаям керак .- деди Рима.
-- Буни биламан....сенга ёрдам бериш учун ишлаяпман.- дея тушунтирди йигит.
-- Мен ўзим уддалай оламан бу ишларни раҳмат.- жавоб берди қиз.
-- Бўлди мени ёрдамимни инкор этма.... мени ишлаган ҳаққимниям олгинда уйларингга бор. Бориб дарсларингни тайёрлагин бу муҳимроқ. Ҳоҳласанг бирга дарсларни тайёрлаймиз.- деди Руслан.
Бу сўзларни эшитган Рима ҳаяжонидан бироз кўзи ёшланди ва :
-- Нима сабабдан менга ёрдам бермоқчисан?- ишонмаган ҳолда сўради қиз.
-- Ишонасанми.....сен кўпдан бери менга ёқасан.- дея совгисини изҳор қилди.
Рима бироз жилмайиб, унинг ёрдамини қабул қилди. Шу кундан бошлаб Руслан синфдошига ёрдам бера бошлади. Айниқса ўқишида кўпроқ кўмак бера бошлади.... чунки ҳа демай битирув имтиҳонлари эди - да....
Русланни отаси яхшироқ ишда ишлар, шу сабабли оиласи тўқроқ яшашарди. Ҳам катта фарзанд , ҳам аъло баҳоларга ўқиётгани учун ҳам унга битирув кечасидан кейин ўғлига танлаган ҳоҳлардим и олиб беришга ваъда беришганди. Худди мана шу кун ҳам келди. Руслан мактабни битириб олийгоҳга ҳам кирди. Ота онасидан ўзи истаган совғасини сўради. Биласизми нимани сўради....Риманинг онаси учун даволаш санаторийсига йўлланма тўғирлаб беришларини сўради. Унинг ота онаси ҳам худди шундай қилишди. Бу ўғли томонидан қилинаётган биринчи саховатпеша ёрдам иши эди. | 3 627 | 5 | Loading... |
23 📝ИСБОТ.......
(воқийлик асосида ёзилди)
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм....
Ассалому алейкум дўстларим....
Соғ саломатмисизлар....
Барчангизга Рамазон муборак бўлсин..
-- Сени фақат ҳожатхонада пол ювиш учун фаррошликка ишга олишади.- дея ўқувчи қизнинг устидан ўқитувчиси кулди. Аммо орадан бир йил ўтиб ўқитувчи ўша кулгуси учун пушаймон бўлди.
Биринчи синфдан то тўртинчи синфгача Рима жуда аъло баҳоларга ўқиди. Қизчанинг кундалик дафтарида қаторасига беш баҳолар турарди. Рима мактабга....дарсга ҳар доим худди байрам учун бораётгандек чиройли кийиниб, сочига оппоқ лента тақиб борарди. Ўрта синфларда ўқиш даврида Римани ўзлаштириши бироз пасайиб , кўп тўрт баҳолар ҳатто баъзида уч баҳо ҳам оладиган бўлди. Бундан ташқари дарсларга кечикиш ҳолатлариям пайдо бўла бошлади. Қизчанинг бу ҳолатига ҳамма ҳайрон бўлар....лекин ҳеч ким сабабига қизиқмасди.
Юқори синфга ўтгач Рима умуман ўқишни ташлаб қўйди. Ҳатто дарсга келмаган кунлари ҳам кўпая бошлади. Унинг ҳолати ҳам ёмон....баъзида мактабга эски кийимларда келарди. Шу юриш туриши, кийиниши сабаб синфдошлари орасида ҳатто бутун мактаб бўйича кулгуга қолаётганди. У билан ҳеч ким гаплашмас....фан ўқитувчилари унга уришар, синф раҳбари эса уни синфдан синфга қолдириб юборишини кўп такрорларди.
-- Сен ўзингни шу ҳолатингни кузгуда кўрганмисан...- дея бақирарди ўқитувчиси...-- Сен фақат пол ювишга ярайсан....бу ҳаётингда бошқа ҳеч нарсага ярамайсан....Сен фақат ҳожатхоналарни полини ювишга ярайсан бошқа ишга сени олишмайди...сендан яхши инсон чиқмайди эшитяпсанми.
Рима эса ўқитувчисининг бу бақириқ ва ҳақоратларини жим тинглар....совуқ нигоҳлар ила деразадан ташқарига тикилиб турарди. Синфдош қизлари ҳам унга ҳечам яқинлашмас....ҳатто саломлашмай ҳам қўйишганди. Бир ўзи битта партада ўтирарди, ёлғиз. Бояқиш бу ҳолатдан сиқилиб ҳеч ким билан гаплашмас....дарс тугагач ҳаммадан биринчи уйига кетса.....эрталаб дарсга кечикиб келарди.
Бу ҳолатдан хавотир олган синфком Руслан.. синфдоши Рима нега бунақа аҳволга тушиб қолганини билиш учун уни кузатмоқчи бўлди. Ахир синфда энг аълочи қиз эдида....шундай аълочи ўқувчи қандай қилиб иккичи қизга айланиб қолиши мумкин. Нега дарсдан кейин биринчилардан бўлиб чопқиллаб уйига шошишини сабаби нимада эди.
Уларнинг уйи шаҳарчанинг бир четида жойлашган бўлиб, жудаям хароба ҳолига келиб қолган эски уйлар ичида экан. Рима ўша хароба уйда онаси ва битта кичик укаси билан бирга яшашарди. Руслан уйнинг пансидан жим туриб синфдоши Римани зимдан кузата бошлади. Рима уйга келиши билан иккита челакда сув таший бошлади. Челаклар ҳаддан зиёд оғри бўлиб, Рима аранг кўтариб борарди. Орадан яна ярим соат ўтган бўлса ҳам Руслан жим ва сабр билан турарди. Энди бу сафар Рима уйидан катта челакда ювинди сувни олиб чиқиб бир четга тўкиб ичкарига кириб кетди. Бир икки дақиқадан сўнг қўлида катта бозор сўмка билан чиқди ва шошилиб укасини боғчадан олгани ва биратўла дўкондан нон олиш учун тезгина жўнади.
Биласизми синфком Руслан Римани изидан кузатишга аранг улгурарди....қиз ишларни тез бажарарди. Йигит кейинги сафар янаям яхшироқ кузатишни мўлжал қилиб, ҳозирча эса қизни маҳалласидагилардан унинг оиласи ва яшаш шароити ҳақида сўраб суриштира бошлади. Маҳалладаги қўшнилардан шуни билдики....Риманинг онаси жуда оғир бетоб бўлиб ётиб қолган экан. Анча йилдан бери уйда, касаллиги сабаб ҳеч қаерда ишламайди. | 3 447 | 6 | Loading... |
24 Ёз келиб қуёшга чиққанимдан негрдан фарқим қолмай қоларди.
Ундан ҳам ёмони - қорайиб эримга ҳам ёқмай қолардим. Вазияит чатоқлигини кўрган овсиним бир рецептни ўргатганди 1 ҳафтада сутдек оқариб камига 10 ёшга ёшарибман. (Эрим айтди ☺️)
Ёзда қуёшни тагида футбол ўйнаб ҳам қораймасликни истаганлар учун бу рецептни бўлишаман...
9 минг турадиган 3 та маз ва юзингиз жонланади!
Рецептни ёзиб олинг!
• 0,5 чой қошиқ метилуратцил;
• 1 томчи...
Батафсил ўқиш 👇 | 2 969 | 7 | Loading... |
25 📝Мулоҳаза учун
Аёл ҳар кеча уйқудан олдин дуо қилиб, Аллоҳга шукр қилади. Бир кеча уйқудан олдин шундай шукрона дуоси қилди:
— Аллоҳим! Шукрлар бўлсин, тонгга қадар эримнинг хуррагини эшитаман. Демак, у яшаяпти!
Аллоҳим! Шукрки, қизим ҳар куни ювиқсиз идишларни ювгани ва уй тозалагани учун шикоят қилади. Демак, у уйда ва кўча-куйда санғимайди. Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, солиқ тўлайман. Демак, касбу-корим бор ва ишсиз эмасман. Аллоҳим! Шукрки, кийимлари менга тор келаяпти. Демак, озиқ-овқатим етарли.
Аллоҳим, шукрлар бўлсинки, кун охирида қаттиқ чарчаб қолаяпман. Демак, оғир ишларни бажаришга куч-қувватим бор. Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, ҳовли супураман ва деразаларни артаман.
Демак, уйим-жойим бор. Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, баъзан бетоб бўлиб қоламан. Демак, кўп вақт соғлом бўламан. Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, ҳадяларга пул сарфлайман. Демак, ҳадя улашадиган яқинларим ва дўстларим бор! Аллоҳим! Шукрлар бўлсинки, ҳар куни тонгда соат уйғотгичи товушидан уйғониб кетаман. Демак, ҳаётман, яшаяпман.
Ҳақиқатдан ҳам шукрини адо этишимиз ва шукрини унутганимиз керак бўлган жуда кўп неъмат бор.
Аллоҳим! Берган барча неъматингга шукрлар бўлсин!
Умида АЗИЗ
🌺 @Solixa_Ayol 🌺
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig | 4 584 | 57 | Loading... |
26 📝"РАҲМАТ, ДАДАЖОН!"
У мактабни олтин медалга битирди. Кўпчилик унга ҳавас билан, айримлар ҳасад билан қарарди.
Ўқитувчиси уни синфдошларининг олдида мақтади:
– Мана, Зебо ҳамма фанларни аъло баҳоларга ўқигани учун мактабимизни олтин медаль билан битиряпти, – деди ўқитувчиси фахрланиб.
Шу пайт орқароқда ўтирган бир синфдош йигит луқма ташлади:
– Ҳа! У ҳатто соқовлар тилини ҳам яхши билади!
Синфда енгил кулгу кўтарилди. Ўқитувчи ўша йигитга танбеҳ берди. Шунда Зебо:
– Ҳечқиси йўқ, устоз! – деди маъюслигини яшириш учун жилмайишга ҳаракат қилиб. – У тўғри айтяпти... Ҳа, менинг дадам гапирмайдилар. Лекин шу ҳолига мен ҳар куни мактабдан қайтганимда, овқат пишириб кутиб ўтирдилар, дарсларимни қилишга ёрдам бердилар. Мен уларнинг ёрдами билан бугун олтин медални қўлга киритдим. Мен шу даражага етганим учун отамдан бир умр миннатдорман, уларга ҳар куни “Раҳмат, дадажон!” деб айтишдан чарчамайман. Ва келажакда ана шундай гапиролмайдиган болалар мактабида ўқитувчи бўлишни ният қилганман.
Синф сув қуйгандай жимжит эди.
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig | 3 654 | 6 | Loading... |
27 📝 Бир неча кун аввал укамни боғига борган эдим.
Шафтолилар ҳали пишиб етилмаган бўлса ҳам, шафтоли териш авжида... Укам 3-4 та мардикор аёлларни олиб келиб, шафтоли тердираётган экан.
Аёлларга бироз ёрдамлашган бўлиб, сухбатга тортдим. Бирлари эътиборимни тортди. Озғин, рангпаргина, лекин чайир аёл. 12-13 ёшлардаги қизини олиб ишга чиқибди.
У аёлни кўнглига қараб, меҳр билан гаплашганим учунми “Опа, сизга бир илтимосим бор эди” деб қолди тортинибгина.
“Қандай илтимос экан?”
“Укангиздан бироз қарз олиб беринг, жудаям зарур эди, қизим билан шафтоли тугагунча уларникида ишлаб, қайтараман” деди секингина. Шу гапни гапириб бўлгунча, кўзлари ёшга тўлди.
“Нега пул керак сизга, синглим?”
“Эрим устачилик қилади, анчадан бери бўғин касаллиги билан оғрийди, ўзи эндигина иш топилиб ишга чиққанди, кеча беллари оғриб ишдан қайтишди. Катта фарзандим ногирон туғилган, яна бу қизимдан кичик икки болам бор. Янги уй қурганмиз, ҳеч пул орттира олмаймиз. Пул беришса, эрим докторга борар эди. Қолганига болаларга енгилроқ уст – бош қилиб берардим. Оёғидаги тапичкалар бўмай қолди, шунга...” Аёлнинг овози титрабгина чиқди.
“Рўзғорга қийналмаяпсизларми, еб-ичишга?”
“Ҳовлига оз-оздан ҳамма нарса экканман, бўлиб турибди, қопда ун олсак анчага етади. Анчадан бери гўшт олганим йўқ, худо ҳоҳласа яқинда хайит келади. Узоқ – яқиндаги қариндошлардан, қўни-қўшнилардан гўшт чиқади, худо ҳоҳласа болларим маза қилиб гўштга тўйишади.”
Очиғи, аёлнинг гапларидан бўғзимга тош қадалгандек бўлди, энди мани кўзларим ёшга тўлди...
Эҳ, менинг гўштга тўйиш учун хайитни кутган сингилжонима..
🌺 @Solixa_Ayol 🌺
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig | 3 409 | 7 | Loading... |
28 🦋🌺Аёл нафақат гӯзал бўлиши балки Ёрини кӯзига яхши кӯриниши керак🥂💒
📖❓Эрингиз бошқага қараб кетмаслиги учун.🟣Эр ӯз Аёлини Телбаларча севиш учун👑 Эрини Ипсиз боғлаш Сирлари😀👇
🤫Биз сизга Энг Сирли нарсалар берамиз🤗
🤰Туғриқдан кейинги муаммолар➡️💕Ҳеч кимга айтолмаган оғриқли нуқтангиз...😍Фойдали нарсалар сиз учун➕🌸
❤️Эрни Ипсиз боғлаб ӯзига қаратиш
❤️Мен Сизни Ӯз Каналимда кутаман👇 | 4 076 | 2 | Loading... |
29 Унинг ҳикояси шу ерга келганда тишимни тишимга босиб зўрға чидадим столни гурсиллатиб муштламаслик учун.
--Учинчи марта эса... Учинчи марта эса пул ундириш мақсадида мени ҳалол-пок, ҳеч кимга ёмонлик қилмаган, бировнинг хасига хиёнат қилмаган бир дин арбобининг машинасига ечинтириб киргизиб мени зўрламоқчи бўлди деб туҳмат қилишга мажбурлади. Ўзига ўхшаган гиёҳванд, ўша оғу учун онасини сотишга тайёр ҳамтовоқлари гувоҳ сифатида борадиган бўлишди. Мен охирги дақиқада фикримдан қайтдим.У одамнинг юзи шу қадар нурли эдики унга ёмонликни шайтон ҳам раво кўрмаган бўларди балким. У киши келиб машинасига калит солган маҳал юрагимдаги бори ёмонлик тумандек тарқаб кетди. Худонинг борлиги рост! Кўнглимга қаердан худо имон солди билмайман, машинанинг иккинчи ён эшигини очиб аста сирғалиб тушиб қолдим. Ўгай онамни охирги пайтларда кўп эслайдиган, унинг олдига қочиб кетишни режалаштириб юрардим. Машинадан тушиб қочаётган маҳалда мени тутиб олишди ва аямай тепкиллай бошлашди. Тасодифан келиб қолган бир инсон... Мен унга ҳам туҳмат қилдим. Унга қарши гувоҳлик бердим. Поччам мени узоқ қариндошим деб таништирган бир йигитга турмушга берди. Эрим гиёҳванд моддалар истеъмол қилмас, бу нарсалардан ҳазар қиларди.
--Дунёдаги ҳеч бир гиёҳванд моддалар сотувчи ўзи уни истеъмол қилмайди--дерди у. Унинг учун ҳам мен бир буюм, кўнгилхушлик учун керак эдим. Ўша одам, мен туҳмат қилган, тўғрисини айтганда туҳмат қилишга мажбур қилган одам.. Унинг сўзи худога етиб борган экан. У...У...менинг юзимга қарамай бир гап айтган эди:
---Сени ернинг тагидан бўлса ҳам топаман!
Бошимга шунча кўргиликлар солган ўша машъум тундан бошлаб бир куни шу аёлни учратсам тикка сўяман деб қасам ичган эдим. Бу менинг иккинчи қасамим эди. Мана қаршимда турибти. Ҳозир пичоқни олиб киндигидан бўғзигача очиб яна қамоққа тушишдан қўрқмайман. Лекин қўлим пичоққа бормайди. Шунча алам, ғазаб, нафрат ўрнини фақат ҳаяжон қоплаб олган эди. Айтган эдим. Мен шу гапни айтган эдим. Кечира олсангиз кечиринг мени деганда, Худога фарёдим бўғзимдан отилиб чиққанда шу гапни ҳам айтган эдим. ОДАМ аталмиш энг ёвуз махлуқнинг юзига қайтиб қарамасликка қасам ҳам ичгандим. Бу менинг учинчи қасамим эди. Шу сабаб юзига қарамай айтгандим.
Ё ҚОДИР ЭГАМ! ҚУДРАТИНГ ШУНЧАЛИК БУЮКМИ?ШУНЧАЛИК МУҚАДДИРМИСАН?БИР КУНДА ҲАЁТИ ОСТИН УСТУН БЎЛГАН БАНДАНГНИНГ ОҲИНИ ЭШИТГАНМИДИНГ?
Кўзимдан оқаётган ёшларни тиёлмасдим. Менинг вужудимни ҳиссиз бир буюмга айлантирган барча бадликларни Худога келтирган имоним, унинг борлигига ишонганим ювиб кетган эди.
--Сиз мени танимадингиз Мен эса танидим. Мен ўша Сизга туҳмат қилган аёлман.
Юзим кўз ёшларимдан ҳўл бўлиб кетган, йилларки кўксимда мадда боғлаб кетган дард, тошга айланиб қолган юракдан чиқолмай ётган дард кўзларимдан тўкилаётган эди. Наврўзанинг кўзига қараганим рост. Лекин юзига, дудоқлари, бўйни, латофатига разм солмагандим. Бошимни кўтариб энди қарадим. Мен ичган қасамларимни буздим!
Аёл зотига ёрдам бермайман деб қасам ичган эдим мен!
Ўша аёлни кўрсам сўяман деб қасам ичган эдим...
Ёлғон дунёнинг ҳеч бир вакилининг юзига қарамайман қайтиб деб қасам ичган эдим...
Мен қасамхўрман!
Ёшим олтмишдан ошди. Наврўза менга уч ўғил туғиб берди. Ғани аканинг айтганини қилиб болаларимни урмай, авайлаб ўстирдим.Кўнгли авайланган боладан ёмонлик чиқмайди. Сайдулло ўзидай хасталикка чалинган бир аёлга уйланиб тиниб кетди. Фақат Бобохўжа. Ҳамма дардини ичига ютган эканда. Юрак хасталигидан қирққа етмай вафот этди.
Агар ҳақ бўлса Ҳақ бандасини эшитади. Ҳар дилни ранжитишдан олдин, кўнгил оғритишдан олдин ўйланг, унутманг! ҲАҚ БАНДАСИНИ ДОИМ ЭШИТАДИ.
тамом.
Ушбу ҳикоя ғоясини бериб ёзилишида устозлик қилган, йўл йўриқ кўрсатган Устоз, "Ишонч" газетаси ва "Сиёсат" журнали бош муҳаррири Миродил ака Абдураҳмоновга ўз миннатдорчилигимни билдираман.
ЗЕЙЛ ЛЕЙЛА МУСТАФАСАЙЯР
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 4 215 | 9 | Loading... |
30 Онам Толибжон... Толибжон шу қизга уйлансин деяптилар ака.
--Бир умр сўққабош ўтмайсизку Толиб ака, ростдан ҳам...-- деди Бобохўжа ҳам менга қарамай ўйчан. Балким қачонлардир уйлан дейишса хуш ёққандир менга, ҳозир ҳам уйлан дейишса хуш ёқади тоқ эркакнинг тўқсон тўққиз фоизига. Менинг эса нафрат деса нафратмас, ғазаб деса ғазабмас, алам ва чорасизлик қоришиғидаги тушунарсиз бир туйғу эгаллади. Иккала йигитга шунақа қарадимки иккови ҳам нафаси ичига тушгандек жим қолишди. Орадан икки кун ўтибми тушлик пайти уйчанинг эшиги аввал оҳиста таққиллаб сўнг ярим очилиб Наврўза кўринди.
--Ассалом алейкум. Кирсам майлими?
Гупиллаб сомса ҳиди димоқларга урилди.
--Сомса олиб келдим. Опам бериб юбордилар.--қўлидаги тоғорани столга қўйиб табуреткага омонатгина ўтирди у. Сомсани иштаҳа билан едик. Йигитлар бир бир туришди. Мен ҳам ўрнимдан туриб эшикка қараб юрган эдим Наврўза тўхтатди.
--Беш дақиқа вақт ажратсангиз... Кейин бутунлай кетаман. Илтимос...
Қайтиб келиб жойимга ўтирдим. На бир сўз келди оғзимга, на бир ўй хаёлимга. Наҳотки шунчалик ҳиссиз бўлиб қолган бўлсам деб ўйлардим.
---Мени лаҳаддан олиб чиқдингиз. Бир оғиз кимсан деб ҳам сўрамадингиз Нега?--овозида қатъият билан берган саволига жавоб кутиб жим қолди.
--Менга кимлигингни ҳам, қаерданлигингни ҳам қизиғи йўқ. Кетсанг омон бор! Ёлғон дунёда ризқинг тугамаган экан. Мен ишлашим керак, йигитлар кутиб қолишди.
Мен рост гапираётган эдим. Ҳақиқатдан ҳам дунё, ундаги одамлар, уларнинг кимлигию ҳаёт тарзи менга қизиқ бўлмай қолгани рост эди.
--Қизиғи бўлмаса ҳам эшитинг. Дардимни дастурхон қилмайман. Беш дақиқа...
Яна эшик олдидан қайтдим. Уни эшитиш учун эмас, муштипаргина синглимнинг маъюс кўзлари хотирамдан қалқиб чиққани учун ҳам қайтдим агар тан олиб айтадиган бўлсам.
--Аввал бошдан айтиб ўтай, чиркин кирдикорларингни фош қиламан деганим учун менга кучли уйқу дори юбориб ими-жимида кўмиб юборган бўлишлари керак ғамгин сўз бошлади Наврўза Онамни эслолмайман. Дадам камсуқум, юввош одам эдилар. Ўгай онам ҳам дадамга худди мослаб яратилгандай маъсума, босиқ ва у ҳам анчайин юввош аёл эдилар. Мени ҳеч қачон камситмаган. Ўз болаларини урушса ҳам мени урушмасди. Ҳар доим мулойим гапирган. Иш буюрса ҳам аллақандай ҳадиксирагандай, илтимос оҳангида гапирарди. Ўсмирлик давримда холам, марҳум онамнинг синглисининг ўргатган гапига кириб йўқ ердан жанжал қила бошладим. Ўгай онам чидади. Охиригача чидади. Токи туҳмат қилгунимча. Токи бегона эркакни тўшагида кўрдим деб холам ҳаммага айтиб чиққанда тасдиқламагунимча чидади. Бунисига чидолмади. Юзимга қараб ич-ичидан эзилиб йиғладида, кутилмаганда қулочкашлаб шапалоқ тортиб юборди. Бу холамга баҳона бўлиб катта можарони бошлади. Бечора ўгай онам ва дадам судма суд оввора бўлиб юра-юра охири мени холамга беришга рози бўлишди. Холамга мен эмас, мени боқиб олгани учун бериладиган пул кераклигини ўшанда билмаган, ақлим етмаган экан. Уларникида яшай бошлаганимга кўп бўлмай поччамнинг гиёҳвандлигини пайқаб қолдим. Холам ҳам поччамдай оғуга берилган бўлмасада ундан бадтар айёр, товламачи эканлигини билиб қолдим. Дадамнинг раҳматлик онанг сингли билан борди келдини йиғиштирган эди дегани бежиз эмаслигини ўшанда тушундим мен. Поччам холамни кўп урарди. Холам эса аламини болаларидан оларди. Бора бора поччам мени ҳам жазолайдиган, ҳар хил ишларни қилишга мажбурлайдиган бўлди. Раҳм-шафқат туйғуси унга буткул бегоналиги учун ундан қаттиқ қўрқардим. Одам ўлдиришдан ҳам тоймайдиган поччам... Йўқ, йўқ у киши мени номусимга тегмади. Мендан пул топиш мақсадида фойдалана бошлади. Аввал бировга берган қарзининг устига фалон пул берувдим, мана шу қиз гувоҳ деб икки баравар кўп пул ундирганида ёлғон гувоҳлик беришга мажбур қилди. Иккинчи марта пора бир аёлдан катта миқдорда олинган молнинг пулини олиб бориб бердим деб айтишга мажбурлади. У урмасди, унинг жазоси кечаси ухлатмаслик эди. Ишлаб, ҳаракат қилса балким билинмас, стулга ўтқазиб қўйиб уйқу бермаса ёмон. Кўзинг юмилиб кела бошлаганда муздай сувни шариллатиб башарангга тўғрилайди... | 3 682 | 7 | Loading... |
31 --Эй Худо! Токи менга туҳмат қилган шу аёлни менга рўбару қилмас экансан жонимни олма!
Қамоқхонада маҳбусдан олдинроқ унинг нимага қамалганию кимлиги ҳаққида маълумот бориши рост эканига ўшанда ишондим. Муҳими айбдор ёки туҳматга йўлиққанинг ҳаққида ҳам маълумот борар экан. Аёллар,нораста қизлар номусига тажовуз қилганлар ва баччабозларнинг ҳолига маймунлар йиғлаши ҳам рост. Бутун баданига йўғон бўйни аралаш игнатешма сурат солиб ташланган, мускуллари ўйнаб турган одамга йўлакда мен " тасодифан" учраб қолдим, тўғрироғи учратишди. Орқасида учта ўзига ўхшаган нигоҳи темирни тешгувчи йигит менга ўқрайиб турибти. Қамалганлар, жиноятчилар хунук бўлади деб ўйларканман негадир. Бу хушсурат одамнинг кўзларида олов ёниб тургандек, нигоҳи ёндириб юборгудек эди.
---Туҳмат қилишдими малим?-беписанд иршайди у. Жавоб бермадим.
--Соқовмисан?! Пахан сенга савол берди!--унинг ортида турганлардан бири лип этиб ёнимда пайдо бўлиб қолди. Нима дейишни, ўзимни қандай тутишни билмай талмовсираб қолдим ўшанда. Биқинимга тушган муштдан энкайиб қолган эдим, буйрагимга тушган зарбдан ағнаб тушдим. Кучли оғриқдан нафасим чиқмай қолди. Мени урган йигит ўрнимдан турғизаётганда бор кучим билан чотига тепиб юбордим.
---Уҳҳҳҳҳ!... Сўяманнннн сени малимчаааааа!...---деганча тишлари орасидан сизиб дарғазаб менга ташланмоқчи бўлиб хезланганда Пахан дегани тўхтатди уни. Юзимга яқин келиб кўзимга қаради. Кўзимни олиб қочмадим. Ўлдирса ўлдирар! Шу ерда ўлиб кетишга рози эдим аслини олганда.
--Ғуруринг борга ўхшайсан малим! "Қулоқ" қа айланмасанг яшайсан. Акс ҳолда "петух" га айлантириб бошингга тожингни ўзим қадайман!
Шундай дея у елкаси билан мени туртиб ўтиб кетди. Унинг ортидан бирин кетин шотирлари эргашишди. Уларнинг туртиб кетишига имкон бермадим. Ўша кундан бошлаб" Пахан" ким, "Қулоқ" ким, "Петух" ким билиб ола бошладим. Қанча калтакланмай, икки кунлаб сувсиз ётмай қулоққа айланмадим. Петухга ҳам айлантиришолмади. Қамоқдан чиққанимдан сўнг хотирамдан буткул ўтмишимни ўчириб ташладим. Ғани ака айтгандек рост дунёнинг бошланишида юрибман. Қасамимни бузмаслигим керак эди. Мана ўша кунлар яна хотирамда қайта жонланиб руҳим азобланяпти. Лекин қандай бузмаслик мумкин эди? Тириклай қабрга кўмилган аёл Эҳ дунё!
Миямдан ортиқча ўй хаёлларни қувиб иш билан овуниб юрганимда Сайдулло ўпкаси оғзига тиқилиб ҳаллослаб келди.
--Толиб ака, янгани кеча ярим тунда туғруқхонага олиб кетувдилар онам. Ўлик туғилибти боласи. Бояқиш қабрда ҳавосиз бўғилгани қўрқув ва яна руҳий сиқилишлар ўз ишини қилибтида. Ҳалироқ бир хабар оларсиз.
Нега мен хабар оламан?
Бобохўжа ҳоҳолаб кулиб юборди юзимга қараб. Сайдулло ҳам ерга қараб елкалари силкинаётганидан у ҳам кулаётган эди.
--Ҳали санларга кулги бўлдимми? қўлимдаги белкуракни кўтариб ёлғондакам урмоқчидай бўламан. Йигитлар бўлса бадтар кулишади. Ўзим ҳам уларга қўшилиб кула бошладим. Қачонлардан бери бунақа кулмаган эдим. Бизнинг Рост дунё бошланишида ҳам ҳаёт, ҳазил борлигини биринчи марта ҳис қилдим. Руҳим енгил тортиб борарди кулганим сари.
--Бирга борамиз! дедим қатъий.
--Туғруқхонагами? Биз борсак уят бўлароввв Толиб ака? --Бобохўжанинг бу гапидан бадтар кулдик. Лекин кечга яқин бордим. Ўзини чақириб кўришмаган бўлсамда мева-чева, ширинликлар,қийма кабоб олиб бориб бериб юбордим ҳамширадан.
Наврўзанинг туғруқхонадан чиққанини, ўзига бироз келгач Шоҳиста опага сомса тугиб бозорга олиб чиқишда ёрдам бериб юрганини Сайдуллодан эшитиб турардим.
Ростдан ҳеч кими йўқ шекилли Толиб ака.--деди Сайдулло бир куни. Енгил табиатга ҳам ўхшамайди. Бўлмаса аллақачон чиқиб кетарди. Юрибти онамга қарашиб. Онам ҳозир икки баравар кўп сомса сотаяптилар десангиз.
Унинг боладек беғубор юзидаги мамнунликдан менинг ҳам кайфиятим кўтарилади.
--Сомсахона оч!-маслаҳат берган бўлади Бобохўжа ярим ҳазил ярим чин оҳангда.
Толиб ака, ану янгам келмоқчи олдингизга. Сайдулло яна кулгисини зўрға тийиб гап қотди бир куни эрталаб келган заҳоти.--Раҳматини айтиб энди кетмоқчи шекилли ака. Онам ҳам бир нимани сезгандай рости билан Толибжонни аёлимисиз деб сўрадилар. Йўқ, уйсиз, жойсиз қолганим учун паноҳ бўлдилар дебти. | 3 447 | 8 | Loading... |
32 Сайдулло оғзи қулоғида илжайиб қайтди.
--Энди "янгамиз" оғзига маҳкам бўлса бўлди.-Наврўзага аттай эшиттириб гапирди у.
--Қоронғу тушсин, таксида олиб борасан.-дедим Сайдуллога.
--Гап тез тарқалади. Бир аёл билган гап сир, иккита аёл билдими сирлиги қолмайди. Ҳеч кимга ҳеч нарса деманг. Бизни ҳам ортиқча даҳмазаю-балога қолдирманг.-Бобохўжа одатича қисқа ва нишонга тегадиган қилиб гапирди.
--Мен мошина тўхтатиб тураман. Сизлар чиқаверинглар-- деди Бобохўжа шапкасини бостириб.
--Толиб ака, Сиз бормайсизми? Ҳар ҳолда борганингиз маъқул. Бирор манзил топгунимизча яшаб турсин деб ўзингиз гаплашсангиз шубҳадан холироқда.--Сайдулло иккимизга жавоб кутиб бир-бир қаради.
--Кетдик!-йўл бошладим мен. Ортимдан келаётган Сайдулло нималардир дейди, қулоғимга кирмайди. Сайдуллонинг ортидан изми-ихтиёрини аввало тақдир, сўнг бизга топширган аёл шарпадек сассиз келмоқда эди.
Сайдуллонинг онаси Шоҳиста опани кўрмаган бўлсамда сиртдан танирдим. Қатлама, варақи сомса, қулинг ўргилсин мантилари билан бизни кўп сийлаган. Юзида нури бор, меҳр балқиб турган аёл эканлар. Отаси бамаъни, қарашлари ўткир, барваста ва тетик Сирожиддин ака ҳам бир қарашда илиқ таассурот уйғотдилар. Гап сўз қисқа бўлди. Дастурхонга манзират қилган эдилар, мен унамадим.
--Бормасак бўлмайди. Эртага учта қабр қазиш керак. Саҳардан бошламасак улгурмаймиз. Шоҳиста опа қўярда қўймай кичикроқ тоғорада тўлдириб мошкичири солди.Тандир нон,қип-қизариб пишган бир неча бўличка солиб берди елим пакетга.
--Бемалол келаверинг иним.Келин билан хайрлашиб чиқинг,ҳу анави чироғи ёниқ уйда.-қўли билан ҳовли тўрига имо қилди Шоҳиста опа.
Остонада туриб томоқ қирдим.Боши эгик Наврўза қаршимда пайдо бўлганда яна ўша рўзғорим,оилам билан тинч тотув яшаган кунларим эсимга тушиб кўксим ачиша бошлади.
--Яхши қол сингил.Бирор бошпана топибми ,ўз уйинггами чиқиб кетар бўлсанг Аллоҳимнинг паноҳида бўл.
Наврўзанинг елкалари,қўллари титрарди.
--Раҳмат...Раҳмат ака...Халоскоримсиз. Ташвишга қўйдим.Кечира олсангиз кечиринг мени.
Ҳеч нима демасдан шарт бурилиб чиқдим.
"КЕЧИРА ОЛСАНГИЗ КЕЧИРИНГ..."
Яна бир аёл менга шундай деган эди.Қутқариб қоламан деб ўзим минг бир балога гирифтор бўлишимга сабаб бўлган аёл айтган эди.Ўша аёлни ҳам,(мен уни ҳатто танимасдим ҳам) ҳаётимни остин устун қилган ўша кунни ҳам ва шу мудҳиш кун ортидан тортган жабр,қийноқ ва азобларни ҳам хотирамдан буткул ўчириб ташлаган эдим. Ора-сира тушимга қамоқхонадаги қоронғу хонада аъзойи баданимни моматолоқ қилиб устимга ҳар томондан ёғилган дубинка зарблари кириб туришини айтмаганда. Ўшанда ҳам айбимни бўйнимга олмаган, бунданда бадтар қийноқларга чидаган эдим. Ҳамма далиллар менга қарши эди. Фақат ўзим қутқармоқчи бўлган аёлнинг кўрсатмаларига умид қилгандим.Мен, оддий ўқитувчининг хизмати қиммат тургувчи шахсий адвокатга маблағим йўқ эди. Давлат томонидан ажратилган адвокат ўқиб берган гувоҳлик ва ариза- ўша аёл ҳақиқатда мен уни зўрлаганимни тасдиқлаб ёзган аризасини тергов изоляторида ўқиб берганида қулоғим чиппа битиб қолганини эслайман. Миямга бигиз санчилгандай оғриқдан иҳраб юборгандим ўшанда. Тўртта девдай йигитнинг чангалидан уни қутқариш учун ўзимни ажалга муаллақ рўбару бўлаётганимни билиб таваккал қилган эдим. Ўша топда бобомнинг кўп қайтарадиган гапи кўнглимдан ўтгани ҳам эсимда. Яхшиликни жавоби ёмонлик болам дерди бобом. Қамоқхона, қамалиш эмас ҳамкасбларим, оилам, эл улус наздида тубан кимсага айланиб қолганим мени буткул руҳан ва маънан синдириб ташлаган эди. Шу сабаб ҳатто суд залида ҳатто гувоҳларнинг кимлигига ҳам қизиқмасдим. На кўрсатмаси қулоғимга кирар, на уларнинг юзига қарардим." Йўқ одам... Мен йўқ одамман... ". Хаёлимдан фақат шу сўзлар кечарди.
---Кечира олсангиз кечиринг мени!...-- қўлимга кишан солиб олиб чиқишаётганда ортимдан йиғи аралаш эшитилган овоздан таққа тўхтаб қолдим. Бутун бир дунёда ҳозир менинг ягона гувоҳим ҳам, паноҳим ҳам Худо эди. Бўғзимдан қандай отилиб чиққанини ўзим ҳам билмай қолдим. | 3 426 | 7 | Loading... |
33 📝ҚАСАМХЎР. 3 қисм
--Айтдимку дунёга сиғмаган, ўзимиздай деб.- деди Бобохўжа фақат ўзимиз эшитадиган қилиб.
Тафсилот, кўрган-кечирганни сўраш бошқа олам одамларига хос. Яъне биздай ҳамма юз ўгирганлар тафсилот суриштиришмайди . Боши деворга теккач кўзи ярқ этиб очилган, жиноят, хиёнат оламини кўрганлар токи ўзи айтмаса ҳеч нима сўрашмайди ҳаёти ҳаққида. Наврўзага қараб ундан яна бирор нима дейишини кутдик. У бошқа ҳеч нарса демади. Айбдор, абгор, ночор бир ҳолатда кўзларини яна ерга тикиб жим қолди. Учта каравот, битта илгич, битта шкафу телевизор қўйилган тумбочкадан бошқа жиҳози бўлмаган, қабристонга қайсиямдир савобталаб эҳсон қилган гилам тўшалган бу уйчада уччаламиз яшаймиз. Наврўзани ҳам бу ерда олиб қолсак, тиқилиб ҳам яшашимиз мумкин, аммо ёш аёлнинг учта эркак билан бир хонада яшаши... Хаёлимда бу муаммони қандай ечишни ўйлардим. Ёки таваккал деб милицияга қўнғироқ қилсаммикан? Кимдир аниқ йўлидан олиб ташламоқчи бўлган бу ожиза бошимизга бало бўлсачи?
--Мен онам билан гаплашиб кўрай, бир ечим топармиз.-Сайдулло нима дейсизлар фикримга дегандек менга ва Бобохўжага қаради.Биз иккаламиздан садо чиқмагач яна қўшиб қўйди:
- Сукут аломати ризо!
Шу топда раҳматлик Ғани аканинг овози худди қулоғим тагида жаранглагандек бўлди.Борарга ерим,кирарга гўрим йўқ маҳал мени нега ёнига олгани,боз устига кўзимга қараб туриб айтган эди:
--Сен жиноят қилмагансан Толиб.
--Қаердан биласиз Ғани ака?Балким ростдан жиноят қилгандирман?- синовчан кулимсираб савол бераман.
--Уларнинг турқи бошқа бўлади.Кўзлари, боқишлари бошқача бўлади. --бамайлихотир чой ҳўплаб жавоб беради у.---Ееееййй,Толиб!Қамоқ ҳам ярим ҳаж дейдилар.Одам ажратишни ўша ерда ўргангансан сен ҳам.Ўзингга билинмайди,вақти келиб бунга ўзинг амин бўласан.
Бошимни кўтариб бурчакда қунишибгина ўтирган аёлга қарадим.
--Наврўза!
Чўчиб тушиб ялт этиб қараган ожизанинг кўзларига тик қарадим.Қаерда кўрганман бу ғамгин кўзларни? Тушдами, ҳушдами эслолмайман. Лекин кўрганман. Синглимнинг кўзларига ўхшайдими ёки онамнинг? Саҳардан бери энди унга тузукроқ разм солдим. Кўзларига тикилиб қарадим. Йўқ!Йўқ,йўқ!Бу кўзларда ёмонлик йўқ.Аро йўлда қолган,нима қиларини билмай қолган аёл нигоҳи бу!Мен ва эрининг ўртасида қай биримизни танлашни билмай кўзимга жовдираган синглимнинг нигоҳлари шунақа эди.Юз қўлини ювиб сочларини тартибга келтириб олган Наврўза менга кимнидир эслатарди. Юрагим алланечук бўлиб кетди.Жигарим,ягона синглимни,менинг ғамимда адо бўлиб дийдор қиёматга қолган волидамни қаттиқ соғинганимни биринчи марта тан олдим,уларни қўмсаётганимни ҳис қилдим.Бу ҳам кимгадир сингил,кимгадир фарзанд,вужудидаги тифли бегуноҳга она... Бахт аз таваккал!Нима бўлса бўлди.Ичган қасамимни уни қабрдан олиб чиққандаёқ бузган эдим.
---Агар бирор нима керак бўлса тортинмай айтавер сингил.---мўлтираб турган қиз нимага бирдан отини тутиб чақирганимдан хижолат бўлмасин деб иложи борича ўзимни хотиржам сўзлашга уриндим. У бош чайқаб эшитилар эшитилмас шивирлади:
--Ҳеч нарса керакмас.Раҳмат...
Сайдуллога юзланиб буюрдим:
--Сен уйингга бориб онанг билан гаплаш.Нима дейсан,ким деб таништирасан ўзинг биласан.
--Бобохўжанинг Маликайи Дилоромидан хабарлари бор.Айтганимда севингандилар онагинам.Ўзимга тегишли десам...Турқимни кўриб турибсизку ака...Менга қайси аёл яқинлашади?-овози ҳирқираб чиқди Сайдуллонинг.--Боз устига ҳомиладор.
--Турқингга нима қилибти ошна?Қалбинг бор сенинг,юрагинг бор!Муҳими одамсан!Маъноси катта бунинг.Одамсан ошнам!--Бобохўжа қўлини унинг елкасига ташлаб шапатилаб далда берди.
---Айтасанда сен Бобо!...Ҳай майли,бўладиган ишдан гапирайлик.Толиб аканинг аёли дейман.Бошқа гапга ишониш қийин.
Сайдуллонинг гапидан сўнг менга остидан қўрқа писа менга назар ташлаган Наврўза сесканиб кетганини илғадим.Кўзларини юмиб тез-тез нафас ола бошлади. Пешонасида тер томчилари йилтираб, лаблари титрарди унинг. Лекин эътироз билдирмади.Эътироз билдиргудек аҳволда ҳам эмасди. | 3 386 | 7 | Loading... |
34 Ризқи тугаган келинчак...😭
Қадим замонларда Худо Азроил алайҳиссаломга бориб бир қизнинг жонини олиб келасан деб буйруқ берибди.Азроил борса у қиз келинчак экан. Янги туғилган боласи бор экан.Келин боласини эмизиб,бешикда тебратиб ўтирган экан.Буни кўрган азроил келинга рахми келиб жонини олмабди.Келинчакни ёнида бир ёши 80 дан ошган кампир ўтирган экан.Азроил худони олдига бориб: "Мен жонини олмоқчи бўлган қиз келин бўлибди, ёш боласи бор экан. Хали чилласи ҳам чиқмаган.Уларни ёнида бир кампир бор.Ёши 80 дан ошган. Ўшани жонини олиб келай" - дебди. Шунда Худо Азроилга..
🔴ДАВОМИ...👇 | 3 849 | 0 | Loading... |
35 --Олиб бориб беринг Толиб ака.
Уйчанинг эшигини тақиллатдим ҳар эҳтимолга қарши.
---Кираверинг қизнинг овози йиғи аралаш эшитилди. Йиғлаяпти. Демак ўзига нисбатан қилинган бу шафқатсизлик кўнглини оғритяпти. Агар бу англашилмовчилик бўлганда дарҳол уй манзилини айтган хабар юборишни сўраган бўларди. Ёки ҳеч бўлмаса машина топиб беришни сўрарди.
---Мана сингил. Устингга кийиб оларсан. Топганимиз шу бўлди пакет ичида нима борлигини билмасам ҳам шундай деб қўйдим. Чой пой ичиб ол. Биз ишимизга қарайлик.
Ўзимга қолса таппа ташлаб кечгача ухлардим. Майли, бирор чекка дарахт остида мизғиб оларман деб Бобохўжа ва Сайдуллонинг олдига судралгудай бўлиб кета бошладим. Агар ўлган деб адашиб кўмишган бўлса чиқиб кетар, мабодо Бобохўжа айтгандек ўзимиздай дунёга сиғмаганлардан бўлса унда худо бир йўлга бошлар. Шундай деб ўйлашга ўйладиму, лекин сутдан оғзи куйган қатиқни пуфлаб ичади дегандек кўнглимда таҳлика ва хавотир бор эди.
Пешинда тушликка келиб уйчамиз эшиги олдида уччаламиз ҳам туриб қолдик бир муддат. Сўнг эшикни яна мен тақиллатдим.
--Кираверинг ака яна унинг хастагина овози эшитилди. Юрагим ҳапқириб кетди. Ака! Қанча бўлди бу сўзни эшитмаганимга... Биттагина синглим ўша туҳматларга қолиб ҳамма мендан юз ўгирганда менга ишонганди.
--Ишонмайман, акам бу ишни қилмаган!
Изиллаб йиғлаганча нуқул шуни қайтарарди.
--Бировнинг хотинини зўрлаганни акам десанг талоқ қўяман!
Эрининг қаҳр билан айтган гапидан сўнг қўллари шалвираб, менга маъюс тикилиб қолганди. Шўрликкина синглим Ноиложгина синглим!Бир этак боласи билан қаёққа борарди? Эр эса орияти баланд қишлоқ йигити эди. Ҳамма далиллар, ҳатто тақдир ҳам менга қарши бўлиб турган маҳалда айбсизлигимни исботлаёлмай ичимда синглимга фотиҳа бергандим.
"СЕНДАН РОЗИМАН. БОШИНГ ТОШДАН БЎЛСИН! ҚАЙДА БЎЛСАНГ ОМОН БЎЛ!"
Ҳозир ака деган сўзни эшитиб синглимни эсладим. Кўксимдаги тошга айланаёзган бир нима гупуриб кетди. Ичкарига кириб сочиқ совунни олиб чиққан Сайдулло ҳам маъюс эди.
--Аёлимдан қолган кийимларни олиб келгандим. Ғалати бўлиб кетдим--сочиқ тутган қўллари титрарди унинг.
Бобохўжа эса жиддий эди.Юзига темир маска кийгандек ҳеч бир ҳиссиёт белгиси сезилмасди.
Қўлимизни ювиб ичкари кирганимизда уйчамиз бир мунча саранжом бўлиб қолган, аёл кишининг қўли сезилиб қолган эди.
--Ҳолим йўқлиги учун ёлчитиб йиғиштириб қўёлмадим. --деди Наврўза учаламиз баравар атрофга разм солаётганимизни сезиб. Сайдулло гўшт консерваси очиб қайнатилган макаронга аралаштирди. Банкадан маринадланган бодиринг, помидор ва майонез қўйди дастурхонга Бобохўжа. Мен буханка нонни қўлимда бурдалаб дастурхонга қўйдим. Сайдулло бурчакдаги чанги артилиб тозагина бўлиб қолган телевизорни ёқди. Бобохўжа яна Наврўзага ликопчада овқат, нон, помидор ва бодиринг қўйиб санчқи билан узатиб таъкидлади:
--Сиз ейишингиз керак! Шарт!
Наврўза хўрсиниб бош қимирлатди. Жим овқатландик.
--Менинг борадиган жойим йўқ.
Қўқисдан айтилган бу гапдан биз оғзимизда овқат билан Наврўзага қараб қолдик. У кўзларида умиди сўнган, ноилож одамнинг нигоҳи билан бизга тикилиб турарди.
--Кеч кириб қолади ҳали замон. Мени эса борадиган жойим йўқ деди у яна ўша оҳангда. Унинг сўзидаги оҳангда хавотирдан кўпроқ қўрқув ва чорасизлик кўпроқ сезиларди. Биз кўз уриштириб олдик.
---Сингил, ўзингни таништир. Кимсан, қаердансан? мен ниҳоят ҳаммамизни қийнаб турган саволни бердим. Наврўза нигоҳини ерга тикди.
--Мен... Гумроҳман. Адашган бандаман.. Хиёнат.. Хиёнаткорман!
Наврўза ёноғида думалаган ёшни артиб бошини дадил кўтариб бизга қаради.
--Жабрдийда, хўрланган қилиб кўрсатиб ўзимни раҳмингизни келтириш ниятим йўқ. Қабр оғзиданмас, қабрга қўйилаётибмас, қабрга кўмилиб қайтиб тирилиб чиқдим. Шунинг учун ҳам Қодир Худога имон келтириб борича айтяпман. Мен хиёнаткорман, гумроҳ, нонкўрман
давоми бор.
ЗЕЙЛ ЛЕЙЛА МУСТАФАСАЙЯР
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 4 113 | 10 | Loading... |
36 --Қабрни кўмиб қўйиш керак Толиб ака. Қолган гаплар кейин. Бизни халқ воҳимани уясику!
Иккита белкуракни олиб кетаётиб орқасига қарамай қўшиб қўйди:
--Сайдуллони йўлда келаётган жойида оламан. Секин тушунтираман ўзим. Сиз ювиниб олиб, жароҳатларингизга у- бу даво қилинг Толиб ака.
Кўча кўрганда! Тушунди.Ҳозир Сайдулло келиб қолганда аниқ даҳшатга тушарди ва саволларга кўмиб ташларди. Бироз хотиржам бўлиб ўрнимдан турдим. Аёл ҳам мадорсиз қўлларига тиралиб ўрнидан туришга уринди. Энди унга тузукроқ разм солдим. Орқасида лой ва хас-хашак илашган қоп-қора сочлари белигача паришон тўзғиб тушиб турибти. Пешонаси бироз тирналган. Яраси янгилигидан кеча қабрдан тортқилаб чиқарганимда тирналган. Эркак киши ҳар қандай ҳолатда ҳам аёлнинг жозибасини илғар экан. Тупроқ, чанг юқиб лойга айланган юзи ниҳоятда дилбар эди унинг.
--Ётавер сингил. Турма.
--Устимга... Бирон нима ёпинишга деди у заиф овозда хижолатомуз.
Эҳ каллаварам! Устига бирор нима ёпиш хаёлимга келмапти.
Йигитлар бирор соатларда келиб қолишди. Мен ювиниб чой дамладим унгача. Тирноқларим остини тупроқ, тош бўлаечаларидан тишимни тишимга қўйиб тозалаб кўк дори суртдим. Юзимдаги жароҳат, шилинган жойларни перекись водородда ювдим. Каравотга ўтирганча дастасини ушлаб турган қўлига бошини ташлаб суяниб ўтирган аёлга кружкада қайноқ сув узатдим.
--Исминг ким сингил?
--Наврўза...
Бир нуқтага тикилган кўзларини ердан олмай жавоб берди у. Бошқа пайт бўлганда исминг чиройли экан деган бўлардим. Ҳозир бу ортиқча. Аввало хавфсиз жойда эканига ишониши учун ҳам бу тахлит мулозаматларнинг кераги йўқ.
--Сал ўзингга келиб ол. Сўнг маслаҳатлашиб бир қарорга келармиз. Бу йигитлардан ҳам,мендан ҳам тортинма.
Наврўза индамади. Қўл-юзини ювиб кирган Сайдулло ва Бобохўжа ҳар кунгидек дастурхонга егулик қўя бошлашди.Сариёғ, оқ қанд, нон, колбаса...
--Бугун тухум-пухум қовуришга фурсат бўлмади Борича энди. Келинглар дастурхонга, келинг сингил-деди Сайдулло мезбонлик қилиб.
--Раҳмат -паст овозда миннатдорчилик билдирди Наврўза, лекин келмади дастурхонга. Бобохўжа бир бўлак нонга сариёғ суриб устига колбаса қўйди. Ликопчага икки дона оқ қанд ва бутербродни каравот устига қўйиб жойига қайтиб ўтираркан жиддий қиёфада дўмпайган қорнига ишора қилиб Наврўзани ейишга ундади:
--Сиз енг. Керак сизга ҳозир.
Аёл маъюс нигоҳ ташлади. У ёки ҳали нималар бўлганини тўлиқ англаб улгурмаган ёки унга ҳамма нарса барибир эди.
Нонуштадан сўнг йигитларга имладим. Уччаламиз ташқарига чиқдик.
--Милицияга, тез ёрдамга хабар қилиш керак-деди Сайдулло.
--Шошилма. Бу ишда бир сир бор. Рақам билан кўмилган аёл. Демак ўликхонадан олиб келинган. Ўликхонада эса жасадни ёриб паталогоанатом ҳужжат расмийлаштириши керак. Бу иш қилинмаган. Ўлим расман қайд қилинмаган. Бу аёлдан кимдир қутулмоқчи бўлган шекилли.
Менинг фикримни йигитлар бўлмай эшитишди. Сайдулло бош ирғаб маъқуллади. Бобохўжа сигаретни босиб босиб тортганча ўйчан эшитди.
--Унга кийим керак. Сайдуллога атай қараб айтдим бу гапни, худди сен топиб келасан дегандай қилиб.
--Уйга бориб келаман таксида Сайдулло маслаҳат кутгандек менга қаради.--Толиб ака, ану аёл дод вой қилиб бир бало бошласачи?
--Нима бало бошлайди? Толиб ака бўлмаса тириклай кўмилганича чириб кетарди. Бор тезроқ, ҳали замон зиёратчи, таъзиядор, тобут кўтарган, хуллас кела бошлашади. Бориб кел тез! Бобохўжа Сайдуллони шошилтириб менга юзланди:
--Ишимизни қилаверайлик тушгача Толиб ака. Сал ўзига келиволсин. Ака... Бу шўрлик ҳам ўзимизданми дейманда... Дунёга сиғмаганлардан. Сайдулло кийим олиб келиб берсин кутайликчи, балким ўзи чиқиб кетар?
Бобохўжанинг гапи маъқул келди. Тўғри гапирди у Бобохўжа йўлакларни супуриб чиққунча Сайдулло қўлида елим пакет билан келиб қолди. Мен ишлашга ҳолим йўқлиги бир томон, бармоқларим, тирноқларим ости лўқиллаб оғригани бир томон бирор иш қилишга ҳам ярамай йўлак четидаги скамейкада ўтирардим. Сайдулло қўлидаги пакетни менга тутқазди. | 3 867 | 8 | Loading... |
37 📝ҚАСАМХЎР 2 қисм
Ўпкам оғзимга тиқилгудай нафас олишим қийин, чарчоқдан оёқларим чалишиб тирноқларимнинг ости ачишаётган бўлсада миямда энди нима бўлади деган ўй чарх урарди. Уйчамга етиб келганимда худди ортимдан душман қувлаб келаётган эдию, улардан мени сирли ва сеҳрли ғор яширгандай таскинми, хотиржамликми туйгандай бўлдим. Аёлни каравотга амаллаб ётқизиб ўзимни полга гурсиллаб бор оғирлигим ташладим. Кўзларим юмилиб боряптию, миямда жавоби йўқ саволлар ғужғони, юракда таҳлика... Боя айтганимдай кенг дунё сиғдирмаган икки йигит ёрдамчиларим ҳали замон келиб қолишади. Одам зотига ишонмай қўйган бўлсамда бу икковига ишонаман. Бобохўжа ўгай отанинг таҳқирлари ва калтакларига чидолмай уйидан қочиб ертўлаларда, кўчада катта бўлган йигит. Қайсиямдир каттаконнинг зобит ўғлининг пагонига юлдуз қўшиб бериш учун қилмаган ишини дўзах азобида бўйнига қўйиб қаматиб юборишган. Кўчада ўсган болага қамоқ азобларини енгиш осонроқ кечадими ёки мағрурлиги сабабми ҳурмат қозонади ўз доирасидагилар орасида. Аммо эл-улус наздида оғуфуруш тамғасини олиб, емаган сомсасига пул тўлаб тавқи лаънатга қолиб кетаверади. Қамоқдан чиққач Ғани ака раҳматлик мени қандай қанотига олган бўлса мен ҳам уни худди шундай қанотимга олдим. Яқинда ўзига ўхшаган кўнгли ярим, туҳматга йўлиққан бир аёл билан танишиб қолди. Мана шу қабристонда. Жигарпорасини тупроққа қўйган бир ғамдийда аёл экан. Ора сирада ўшаникига боради. Яқин орада оила қуришни мўлжалаяпти. Худонинг яшириб қўйгани бор экан манга ҳам деб қувонади ёш боладек... Сайдулло эса. Панжаларига тариқдек оқ доғлар тошиб уч ой деганда аъзойи баданини қоплагач ота-она, ёлғиз опасию укасидан бошқа ҳамма ундан ўзини олиб қоча бошлайди. Ўттизни энди урган норғул йигит руҳан эзилиб озиб тўзиб кетади. Хотини гап-сўзсиз бир куни кўч - кўронини йиғиштириб кетиши ва ярим йил ўтмай бошқага турмушга чиқиши буткул руҳан мажруҳга айлантиради уни.
--Болаларимни кўргани бордим Толиб ака. Танишмайди мени деганди яқинда чуқур уҳ тортиб. Қари ота онасини йўқлаб туради. Бу ерга ёши улуғ бир отахон эргаштириб келган эди.Шунгаям уч йилдан ошибти. Ўрнимдан ярим туриб аёлнинг юзига разм солдим. Ёш, нари борса йигирма уч, йигирма тўрт ёш... Оҳакдай оппоқ оқариб кетган юзи дилкашгина, қуюқ киприклари сал қимирлаб қўйди. Тирс тирс ёрилган лаблари титраб титраб билинар билинмас нафас олаяпти. Сув, сув бериш керак унга. Темир чойнакдаги ҳали совиб улгурмаган, илиқ сувдан пиёлага озгина қуйиб бошини бироз кўтариб аёлнинг лабига тутдим. Тамшаним тамшаниб бир икки қултум ютди. Киприкларини аранг кўтариб юзимга қаради. Бу сафар бақирмади. Чидаб бўлмас оғриқ жонига азоб бераётган кишидай аламли қошларини чимириб, чаккаларида ёш думалади. Каравотга орқамни суяб ўтирдим. Нима дейишни ҳам нима қилишни ҳам билмасдим тўғриси.
--Сингил, энди бардам бўласан. Сени ўлди деб гумон қилиб кўмиб юборишган экан. Бекас, эл-уруғинг йўқ эканда сенинг ҳам?... Рақам билан кўмилганига кўра жасадни олиб гўр-чўб қиладиган бирор кишинг ҳам йўқ экан. Нариги дунёни кўриб келдинг сингил.
Бор таваккал деб айтиб юбордим. Чўзиб, яшириб нима қилдим дедим ўзимга ўзим. Ҳозир сал ҳушини йиғиб олиб бақира бошласа яна балоларга гирифтор бўлишим аниқ. Аёлга орқа ўгириб ўтирганим учун унинг юзини кўрмасдим, лекин нафас олиши тезлашганидан, бўғзидан отилган дардли ингроқ мендан эшитгани унга қай даражада таъсир қилганини сездим. Қадри, инсонийлигигинамас бу дунёда бор бўлгани йўқ қилинган аёлнинг дардли, аламли ингроғи... Ҳозир савол жавоб қилиб ўтиришнинг мавриди эмас эди. Қабрни қайта кўмиш керак. Баъзан саҳарлаб зиёратга келадиганлар бор. Очиқ қабрни кўриб ваҳимага тушиши, ортиқча гап сўз кўтариши мумкин. Шуларни ўйлаб ҳар қанча толиққан бўлмай ўрнимдан энди туришга чоғланган эдим эшик очилиб Бобохўжа кўринди.
--Толиб ака, кечаги янги қабр... А?!
Унинг гапи оғзида қолди. Менинг афт-ангорим, каравотда ёқасиз-енгсиз майит кўйлакда ётган аёлга кўзи тушиб барини тушунди. Худди фикримни ўқиётгандай ташқарига йўналаркан мен ўйлаётган гапни айтди: | 4 005 | 9 | Loading... |
38 ❤️🔥💎ЭРИНГИЗ УЙГА ТАЛПИНИБ КЕЛИШНИ ХОХЛАЙСИЗМИ?
➡️❤️ЖУДА ЁҚИМЛИ КАНАЛ❤️ БОЛЛАР КИРМАСИН ❌ АЁЛЛАР СИРЛАРИ
💋ЭРИНГИЗ ОЛДИНГИЗДАН БИРЗУМГА ҲАМ КЕТОЛМАЙ ҚОЛАДИ РОМ ҚИВОЛАСИЗ💋ХУДДИ ЁШ КЕЛИНЧАКДАЙ❣️
❣️❤️КАНАЛИМИЗДА ЭРНИ РОМ ЭТИШ ЙӮЛЛАРИ ФАҚАТ БИЗДА КИРСАНГИЗ ЧИҚИБ КЕТОЛМАЙСИЗ👇👇👇
https://t.me/gieshalar_siri/8989
https://t.me/gieshalar_siri/9009 | 3 114 | 1 | Loading... |
39 -Жим турма сингил. Бир нималар гапириб тур.-ғиштларни олаётиб аёлга буюрдим.
-Қўрқ... Қўрқяпман... Қаердаман?-унинг овози ҳирқираб чиқди. Шўрлик кўп бақирганидан томоқ йўли ва овоз бойламлари хасталанган эди. Қаердалигини ҳатто идрок ҳам қилолмаётган бу ожиза қабрдалигини билса юраги ёрилиши тайин. Шу сабаб иложи борича эҳтиёт бўлишга ҳаракат қилишим кераклигини тушуниб имкон қадар осуда ва хотиржам овозда унга жавоб бердим:
-Ер бехосдан ўпирилди. Қўрқма. Чида бироз.
Тирноқларим ости, бармоқларим учидаги чидаб бўлмас оғриқ миямгача қақшатсада амаллаб охирги ғиштни олдим. Миям фавқулодда тез ишларди. Ким бу аёл? Нега уни тириклайин кўмишди? Наҳотки ювувчи ювиб, жаноза ўқилгунга қадар тахтадек қотиши керак бўлган жасаднинг иссиқлиги ва қотмаганини сезишмади?
Ўйимда ғужғон ураётган саволларга жавоб излашнинг на фурсати на мавриди эмас эди. Шошилиш керак. Лекин барибир минг ўй гумонга борардим. Бир марта ёрдам бериб бошимга минг бир кўргиликлар тушгани ҳар хаёлга бошлар эди. Қабрни очдим, энди ташлаб кетсам ўзи амаллаб чиқиб олармикан? Ёки чиқишига ёрдамлашиб сўнг кетсаммикан? Шу пайт аёл яна хўрсиниб хўрсиниб йиғлай бошлади. Қабр ичига кириб унга дедим:
-Ўрнингиздан тура оласизми?
-Вужудим негадир карахт...-пичирлади у йиғи аралаш.
Ё Қодир Худо! У ҳомиладор эди... Қабрга ташқаридан тушиб турган бир қатим нур унинг дўмпайиб турган қорнини кўришимга имкон берди. Бошимдан ўтказган кунлар тажрибаси эҳтиёткорликка ўргатиб қўйган эди. Шу сабаб аёлни ўзим суяб турғазмадим. Бир қўлимни у томон чўзиб дедим:
-Қўлингизни беринг.
Унинг қалтироқ қўллари панжамга чирмашганда тафтидан қўлим куйгудай бўлди. Аёлнинг қўллари мен кутгандай совуқ эмас, аксинча қайноқ ва нам эди. Қаттиқ қўрқув ва ҳаво етишмаслигидан унинг тана ҳарорати кўтарилган. Йиртиб бурдалаб ташлаган кафан лахтаклари илашган қўлларини елкамдан ўтказиб уни суяб турғиздим. Енгсиз юпқа майитларга кийгизиладиган кўйлакда, қушча дек дир дир титраётган гавдаси менга беҳол суянди.
-Сув... Сув ичгим келяпти...
Шўрлик аёл... Бир неча соат лаҳадда ҳаво етишмай ётгани учун сувсизланиш бошланган эди унда.
-Бироз чида сингил. Ташқарига чиқиб олайлик.
Оёқ остидаги нам тупроққа оёқ ботади. Аёлни суяб, қўлтиғи остидан маҳкам ушлаб олганча тепага кўтарила бошладик. Бечоранинг тамом ҳоли қолмаганидан оёғи тойиб судралади. Аёлни ташқарига судраб чиқаётганимда ҳамма ёқ ёп ёруғ эди. Мен ниҳоятда чарчаганимдан ҳолсизлана бошлаган, менга суянган ожиза эса мендан бадтар ҳолсиз, чалажон эди. Ниҳоят ташқарига чиқдик. У бошини кўксимга қўйганча кўзлари юмуқ турар, кучсиз қўллари енгимни ғижимлаб олган эди. Аёл кўксини тўлдириб тўлдириб икки-уч нафас олгач секин киприкларини кўтарди. Нурсиз кўзлари атрофга назар ташлагач сесканиб кетиб юзимга қаради. Қарадию даҳшатдан кўзлари олайиб чинқириб юборди. Шу заҳотиёқ ҳушини йўқотиб шилқ этиб йиқилди. Тутиб қолмасам ерга ағнаб тушарди. Юзим ҳозир қай даражада қўрқинчли тасаввур қилардим. Терлаганимда терга ёпишган тупроқ ва чанг, қўлимдан юққан қон излари, бир икки жойда янтоқми, бутанингми илдизи тирнаб ўтганини ҳис қилгандим, ундан қолган излар мени қўрқинчли махлуққа айлантириб қўйгани аниқ эди. Охирги кучимни тўплаб аёлни кўтариб қабристон чеккасидаги уйчамга қараб юрдим.
ДАВОМИ БОР.
ЗЕЙЛ ЛЕЙЛА МУСТАФАСАЙЯР
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK | 4 913 | 10 | Loading... |
40 Бетон тошни бир тепдим-да, қабрни кавлашга тушдим. Юрагим қаттиқ урар,
томоғимгача келиб, оғзимга тиқилиб қолаётганга ўхшарди. Тўхтовсиз ҳансирайман,оғзим қуриб тилим танглайимга ёпишади.
– Нега жимсиз Ғани ака, гапиринг.
Бир маҳал у шартта ўрнидан турди-да, «Кўзингни оч, хезалакмисан, ковла қабрни», деб бақира кетди.
Бу гапларни эшитиб, танам музлай бошлади. Бошим гир айланиб, осмонга тикилиб қолдим.
Шу пайт яна овоз келди.
– Ҳеййй...
Бутун кучимни жамлаб лаҳаднинг биринчи ғиштини суғуриб олдим. Эй Худо, дейман. Овозим узоқ-узоқлардан садо беради. Шундай садоки, бутун қабристонни бошига кўтараётгандек гўё. Бошим айланиб, яна кўзим тинди, аммо зум ўтмай қоронғулик қаърида қандайдир бир нур кўринганга ўхшади. Мен шундагина юз берган воқеанинг тузатиб бўлмас оқибатларини кўз олдимга келтира бошладим.
Қўрқув менга аждаҳодай ташланиб, «қўлингни торт, ифлос, исқирт, ярим тунда бегона бир аёлнинг қабрини очишга қандай журъат қилдинг, ит эмган», деяётганга ўхшарди.
Ҳа, чиндан ҳам гўрда ётган аёл бўлса, тирикми, ўликми фақат Худога аён, балки чиндан ҳам мен ўйлагандек, ҳали бу дунёдан ризқи узилмагандир.
Аммо...
Шу пайт яна бир аёлга тажовуз қилгансан, деб беш йилга қаматганларни, оилам, бола чақамнинг мендан юз ўгириб кетганлари, Худойи таоло эса менга меҳрибонлик қилиб, мени Ғани гўрковга рўбарў қилган пайтларни эслайман.
Ўшанда ҳам хушим, ақлим ўзимда эмас эди. Миямда ўша аёлни қутқариб қолсам бас, деган ўй бор эди, холос.
Кейин...
Ўасам ичдим, биқинимга ўткир пичоқ санчганларида ҳам, тепкилайвериб
юзимни моматалоғини чиқариб ташлаганларида ҳам улардан кўзимни олиб қочмадим. Аранг қимирлаётган чап қўлимни кўтариб, Худойимга илтижо қилолдим, холос.
Ўшанда ҳеч ким ёнимни олмади. Ярим яланғоч ётган аёл эса мендан баттар аҳволда эди.
Уч ярим йил деганда қамоқдан чиқдим. Ўшанда на дўстим, на бирон танишим ва на қариндош уруғим одамдек қўл берди, жой берди, ҳатто бир бурда нонни аядилар. Ғани гўрков эса ёнига олганди.
Мана етти йилдирки, Ғани гўрковга берган ваъдамга кўниб, гўр қазийман, ўзимдек бу дунёга сиғмай қолган икки йигитни ҳам ёнимга олиб, одамларнинг гуноҳию, савобини бир уюм тупроққа кўмаман... Аввалига ниҳоятда оғир бўлди.
Ўасам ўти ҳар куни юзимга кулини сочади. Аммо чидадим. Тунлари бир четларга борволиб, унсиз-унсиз йиғлайман. Дардимни ўликларга айтаман. Кейин кўндим, кейин чидай бошладим. Шу-шу тақдирга тан бердим. Дунёнинг аввали ва охири ўртасида бор-йўғи бир сониячалик умр деган Ҳилқат борлигини англаб, Яратганнинг ёзуғига шукрона қила бошлаганимда...
Энди бу бало бормиди пешонамда, биров эшитса, кўрса, нима деб жавоб бераман? Илма-тешик бўлиб кетган кекса оламнинг сирлилиги қолибдими...
– Нега жимсан, гапир, тириклайин жонимни олма синглим, гапир, Худо хайрингни берсин фақат жим турма...
Ўлик ноламни эшитдими, ё менга Худойимнинг раҳми келдими, яна овоз келди. Энди бу овоз бўйнига пичоқ тортилган қўйнинг овозидан фарқ қилмасди. Аёл
ҳунук йўталар ва бўғзига тиқилган совуқ қабр ҳавосини чиқара олмай нола қиларди.
Лаҳаднинг ярмини бўшатганимдагина унинг типирчилаётганини ҳис этдим. У тирик эди. Беихтиёр этигим қўнжидаги пичоқни олиб, кафанини кеса бошладим.
Энди унинг нафас олишлари эшитилар, унинг шам каби сўнаётган сўнгги ишончи эса қулоғим остида аста яратганга шукрона айтарди.
Ҳар икки гапида нафас, нафас дерди у. Мен шундагина танам қалтираётганини,
мажолим қуриб, қўлларим ўзимга бўйсунмаётганини ҳис эта бошладим. Аммо
Худодан бошқа ҳеч ким менга нажот бермаслигини билардим. Фақат олис-олисдаги
Ойнинг сарғимтир шуъласи қандайдир кўринмас йўллар топиб, атрофимни ёритмоқчи бўларди.
Қабр оғзига терилган ғиштларни бир бир олаётганимда аёлнинг заиф овозда ҳиқиллаб йиғлай бошлайди. Оёғимга совуқ нарса сирғалиб тегиб кетди. Илон, қабр илонлари. Заҳари йўқ, оқиш сарғимтир калта илонлар. Одатда майит биринчи шуларнинг ўлжасига айланади. Ҳозир ҳам ўлжа илинжида келган илонлар аёлнинг товуш чиқарганидан чўчиб яқинлашолмаган бўлиши керак. Ҳаво кирганини сезиб чиқиб кетишяпти қабрдан. | 4 707 | 10 | Loading... |
“Мен сенинг онангман”, деган гапни эшитиш нечоғлиқ оғир бўлсаям, худди шу бир жумла гапни эшитиш учун келгандим. Йўқ, айтмадилар. Бунга ҳаққи йўқлигини яхши билгани учундир, балки. Ўз онамни фалончи опа деб чақираман, поччам менга ўгай ота эканлигини хаёлигаям келтирмайди.
Ота-она меҳрига қониб улғайган бу кичкинтойлар эса мени ҳеч қачон тушуна олишмаса керак”.
Шундай дея у бошидан ўтганларни менга ҳикоя қилиб берди.
Эр-хотин олдинма-кети
н ишдан қайтиб келишди. Хуш кайфият билан кечки овқатга ўтирдик. Ота қизлари билан суҳбатлашгиси келиб, уларнинг кенжасини сўроққа тутди.
– Биз йўғимизда одобли қиз бўлиб юрдингми, шириним?
Шундоғам “тўлиб-тошиб” ўтирган қизча бийрон тиллари билан бидирлаб кетди:
– Дада, холамга айтинг, уйимиздан кетсин. Сиз кетганда роса уришди. Бизни ёмон кўради. Ўзини дадасига борсин, – деди.
– Ойимга айтсак, фақат айб ўзларингда, дейдилар. Холамнинг ёнини олиш учун бизни уришадилар, – гапга аралашди ўртанчаси.
Катта қизи аввалига индамай ўтирди-ю, бўлмади. Уям юрагидагини тўкиб солди:
– Худди анавинда ўқиб берган эртагингиздаги Зумраднинг ўгай опаси Қимматга ўхшаб турткилайверадилар.
Жиблажибонларнинг холаси кўзида ёш қалқди. Аёлга тикилиб, кўзлари билан ундан нажот излади. Пушаймонлик, қўрқув, изтироб, ваҳимадан бўлак ҳеч нарса тополмагач, юзи қатъий тус олди. Тўсатдан рўпарасида ўтирган “поччаси”га қараб деди:
– Биз тарафга кетадиган поезднинг соатини аниқлаб беринг!
Уй эгаси ўнғайсизланиб жавоб қайтарди:
– Нималар деяпсиз? Бу чақимчиларга эътибор берманг! Ўз опангизнинг уйи, бегонаникидамассиз. Ёш бола-да, нима деганига ақли етармиди! Хотин, кел ўзинг гапир синглингга!
– Шунча йилда сени зўрға уйимга опкелдим деганимда, энди қўйиб юбораманми? Қишлоқда чанг ютиб, қора меҳнатда юрганинг яхшими? Онанг ўрнида она бўлишга тайёрман, лекин кетаман дема.
– Узр опа, – деди Холида алам билан.
– Онанинг йўриғи бошқа экан. Опалар уларнинг ўрнини босолмаслигига амин бўлдим. Менга кўрсатмоқчи бўлган меҳр-муҳаббатингизниям қўшиб фарзандларингизга беринг. Ахир, улар ўз болангиз, мен эса бор-йўғи бир сингилман, холос. Йиллар давомида бегоналашиб кетибмиз.
Энди ҳам бир-биримизсиз ўлиб қолмасак керак.
Аёл надомат билан ич-ичидан оғриқли жавоб берди:
– Сен... Сен ҳали ҳеч нарсани билмайсан-ку. Шу... жиянларингга меҳрлироқ бўлсанг нима қиларди?!
– Меҳр олиш учун олдин уни бериш керак. Оналар, кимлигидан қатъий назар, фарзандларига меҳрини тенг тақсимлашга мажбурдирлар. Қалби она тафти билан исимаганларнинг қаҳри қаттиқ бўлса, ҳеч ажабланманг.
Ҳеч нимани тушунмай ўтирган ўгай отасига қараб:
– Кетдикми почча, – деб ўрнидан турди. Нигоҳи қизларга тушиб, бир зум тўхтади.
– Билиб қўйинглар, – деди у.
– Сиз ўқиган эртакдаги ўгай она Зумрадни ёмон кўрсаям, ҳеч бўлмаса, ўзи дунёга келтирган қизи Қимматни жонидан ортиқ кўради. Афсоналарда оналар боласининг бахти учун юрагини суғуриб беради. Ҳаётда эса акси. Баъзи оналарга ўзи дунёга келтирган фарзанди ортиқча юк бўлиб қолади. Улар боласидан кўз юмиш эвазига бахтли ҳаёт кечирадилар. Бир бахтиқарони нима учун дунёга келтирганини ўйлаб ҳам кўришмайди. Илоҳо, тирик етимлик ва ўз онасининг ўгай қарашларидан Тангри сизларни асрасин! – деди-ю, чиқиб кетди.
Хайрлашиш илинжида ўрнимдан турдим. Бироқ у, шу хонадонга кириб келган куни сингари кетаётиб ҳам мен томонга қараб қўймади.
Бутунлай кетди. Бир-икки кун ўтгач, уни тез соғиниб қолдим. Хат ёзиш учун ён дафтарчамни очиб қарадим. Илгарироқ унга, яшаш жойингизнинг манзилини ёзиб беринг, деб илтимос қилган эдим. Лекин манзил ўрнида унда шундай сатрлар битилган эди:
Бувимга боламан, онамга сингил,
Отамни танимай ўтиб кетаман.
Ўртада сарсонман ташландиқ кўнгил,
Айтинг, бу дунёда яшаб нетаман?!
Хосият РАЖАБОВА
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK
👍 14😢 2
– Ҳечам опа-сингил эмасмиз. Манави жинқарчалар менинг ҳеч қанақа жиянларим эмас, сингилларим бўлади.
– Айтгандим-ку, уларни яхши кўрасиз деб.
– Мен буни гапираётганим йўқ. Тўрталамизни битта аёл дунёга келтирган демоқчиман.
– Нима сизларни асраб олишганми?
– Сиғинди бўлганимдан кўра асранди бўлганим минг карра афзал эди. Бир куни кимгадир кўнглимни очишим аниқ. Сизга ҳаммасини гапириб бераман.
“Ҳа, шулар менинг ўрнимни эгаллашган. Қанчалик ҳаракат қилмай, яхши кўролмайман уларни. Гўёки, ҳаммасига қизалоқлар айбдордек. Аслида-ку, бу норасидаларда заррача ҳам гуноҳ йўқ. Ўша сиз опам деб ўйлаган аёл — менинг туққан онам. У бир пайтлар ҳозирги кўринишидан минг чандон гўзал бўлган. Ишонмасангиз, мана кўринг — унинг сурати. Доим ёнимда олиб юраман. Ўша пайтда қишлоқнинг энг олди қизи бўлганлигидан ўзига бино қўйиб, ота-она раъйига ҳам қарамай, ўзи севган йигит билан турмуш қуради. Шуниси ёмонки, оилада қайнанасининг гапини бир пулга қиммат деб билади. Сабаби, у ўзини ҳуснда ва ақлда тенгсиз деб ҳисоблаган. Оқибат, келишмовчилик, майда гап кўпайиб, эр-хотин ажрашишга мажбур бўлган. Ўртада норасида гўдак етим қолади. Шу чақалоқ мен эканман.
Онам эса мени ташлаб, пойтахтга жўнаб кетган. Ниятига етиб нуфузли олийгоҳ талабаси бўлади. Ўтмишини ҳаммадан қаттиқ сир тутиб, ўзини бокира, яхши тарбия кўрган жиддий қиз қилиб кўрсатганлар. Ўзини қай мақомга солганини билмадим-у, худди шу таассурот билан ҳозирги эрига, ҳали уйланмаган содда қишлоқ йигитига тегиб олади.
Бора-бора мени ҳам, бошқаларни ҳам бутунлай унутган онам янги ҳаётига сингиб кетган.
Мени эса бувим ва бобом раҳматли кичик фарзандимиз, деб ҳужжатлаштиришади. Уларнинг боласи эмаслигим жуда қаттиқ сир тутилган. Аслида кимлигимни олтинчи синфда ўқиб юрган пайтларимда билганман. Қўшни дугонам билан ниманидир устида тортишиб қолдик. Бирдан сочимга чангал солиб, қаттиқ тортди. Йиғлаб юбордим. “Ойимга айтиб бераман” деб йиғлаб кетаётсам, орқамдан:
– Сенда она нима қилади? Ташлаб кетган экан-ку, етимча — етти кулча, – деди хунук тиржайиб.
– Ёлғон, – дедим кўз ёшларимни артиб. – Ўзингдан тўқима.
– Ҳеч ҳам тўқиётганим йўқ-да. Анув куни ойинг бизникига кирганида айтдилар. “Катта қизим телеграмма жўнатиб, қизини бериб юборишимни сўрабди. Кафтимда тутиб ўстирган боламни қандай бериб юбораман? Бермай десам, ўз онаси”, дедилар. Билиб қўй, Холи! Ман кўп нарсани биламан. Шунақа!
– Йўқол, бўлмаган гапни гапирма, – деб уй томонга чопиб кетдим. Эшикдан кирибоқ ойимга, ҳозиргина дугонамнинг айтиши бўйича эса бувимга дуч келдим. Ҳаммасини сўрамоқчи эдим-у, ботинолмай, қучоғига бош қўйиб йиғлаб юбордим. Боя айтилган гаплар ҳақиқат бўлиб чиқишидан қўрқдим, жуда қўрқдим.
У киши менга тасалли бериб:
– Нима бўлди қизалоғим? Яна бирон ким билан уришдингми? Йиғламасанг, сенга зўр бир хушхабар айтаман. Катта опанг бир ўзи ёш болаларига қарашга қийналаётган экан. Сени жўнатишимни сўраб, телеграмма юборибди. Эртага эрта билан аканг сени олиб йўлга чиқади, бошингни ювиб ол, қизим, – дедилар мени юпатган оҳангда.
Тушундим. Сўрамасам ҳам борини билдим. Мен бу аёлнинг қизи эмас эканман.
Эртаси куни йўлга чиқдик. Уларникига ҳақиқий ота-онамни топиб олгандай ҳаяжон ва қўрқув билан борувдим. “Демак, мен онамга керак эканман”, деган болаларча соддалик бор эди юрагимда. Аммо бунинг акси бўлиб чиқди. Муддаоси — ёш болалари ва уйига қараб ўтириш учун қўл-оёғи чаққонроқ югурдак топиш эканлигини ўн кун ҳам ўтмай англаб етдим. Бошқа яшай олмай, ортимга қайтиб келдим. Вақт ўтиб уларни Тошкентга — мана шу ҳовлига кўчиб кетибди, деб эшитдик.
Мени оқ ювиб, оқ тараган бувим вафот этгач, куним тоғам ва холаларимга хизмат қилиш билан ўтадиган бўлди. Ота-онасига керак бўлмаган фарзандга ким ҳам меҳр берарди. Мени сал уришишса ҳам тоғдай ботиб кетади. Ҳар бирининг эшигида кун кўриш жонимга тегди. Ўз отамнинг-ку кимлигиниям билмайман. Ҳеч бўлмаса онам тирик, болам деб бағрига босар, деб таваккал йўлга чиқдим. Мана кўриб турганингиздек, мени ташлаб кетган онамни излаб келиб нимагаям эришдим. Гарчи катта опам деб билган одамимдан:
👍 6
Тавба, ростдан ҳам ғалатироқ қиз экан. Унинг кўнглига қўл солиш бамисоли ўтмас арра билан дарахт қирқишдек гап бўлса керак. Ҳайтовур, шериги — ўрта ёшлардаги қорачадан келган жувон қуюққина сўрашди.
Бу аёл ҳам уларга қариндош экан. Чой-пойга уннаётсам, уй бекаси ошхонага меҳмон аёлни бошлаб кирди. Улар паст овозда нималарнидир пичирлаб гаплашишарди. Ёнгинасида турганим учун, хоҳласам-хоҳламасам гаплари қулоғимга чалиниб турарди. “Мен бугун қайтмасам бўлмайди”, деб нималарнидир уқтира бошлади меҳмон.
“У ёқда қиладиган зарур ишларим кўп. Бунинг ҳар кимникида тентираб юрибди. Эт-билан тирноқни ажратиб бўлмайди. Шу ёшгача қишлоқдан бошқа жойга чиқмади. Имконинг келса, бирон ўқишга жойлаб қўй. Сенгаям, унгаям ичим ачиганидан олиб келдим. Болани бошқа қийнама, ахир”, – деди куйиниб.
Бека унга жавобан бош ирғашдан нарига ўтмасди. Менга парвоям қилишмади. Бир соат ўтар-ўтмас, жувон кетиши кераклигини айтиб уй эгаларидан узр сўради.
– Шунча узоқ йўлдан келдингиз, бир-икки кун дам олинг, шаҳар айлантирамиз, – деди оила бошлиғи.
– Шундоғам қайнсинглингизни ташлаб кетяпман. Ўқийман, девди. Энди Холидага ўзинглар қарашворарсизлар. Тушунган одамсиз, мен йўриғини билмайман.
Шундай деб ўрнидан турди. Биз уларни кузатиб қўйдик.
Машғулотларга ҳафтасига олти кун бир соатдан қатнаётган эдим. Қўлим тикишга анча ўрганиб қолди деганимда, доктор “Даволанаётган пайтда кўзингизга зарар” дея униям ман қилди. Энди буёғига кун бўйи уйда ўтираман. Мен, Холида ва қизлар уйда қоламиз. Дарвоқе, олдинига меҳмон қизнинг феъли тор экан, деб кўнглим совиганди. Кейин эса ростини айтсам, унинг табиати, феъл-атворига роса қизиқиб қолдим. У менга ёқди, десам ҳам бўлаверади. Ўтаётган кунларда опа-сингилнинг бирон марта гаплашиб ўтирганини кўрмадим. Гўё тўқнаш келиб қолишдан қўрққандек ўзларини олиб қочишарди. Нима бўлгандаям, менинг таажжубланиб қўйишдан бошқа иложим йўқ эди.
Бир куни эрталаб ҳовлига чиқдим. Эр-хотин барвақт туриб ишга кетиб бўлишганди. Қизлар қий-чув солиб қувлашмачоқ ўйнашаяпти. Нарироқда тош устида уларни холаси паришонгина кузатиб ўтирибди. Аста ёнига бориб чўккаладим. Кичкинтойларнинг беғубор қўзичоқдай сакрашига ҳавасим келганидан беихтиёр:
– Қандай ажойиб қизлар, – дедим. Диққатини бўлганим учунми, “ҳамроҳим” кўз остидан норози қиёфада қараб қўйди. Уни гапга солишнинг айни мавриди эканини билиб, бепарво оҳангда гапимни давом эттирдим:
– Шунақа ширин жиянларингиз борлигидан бошингиз осмонга етса керак?
У жавоб ўрнига сукут сақлашни лозим топди. Суви сиқилган лимондай “пучайиб” қолдим. Муғамбирлигим тутиб:
– Биламан, роса яхши кўрасиз, – қўшиб қўйдим бўш келишни истамай.
– Ҳеч қачон яхши кўрмайман, – деди у кутилмаганда томдан тараша тушгандай қилиб қўрс оҳангда ва кўзимга тик қараб гапини давом эттирди:
– Улар менинг жиянларим эмас, душманларим! Кўришга кўзим йўқ уларни, – деди-ю, шарт ўрнидан туриб, қизлар томонга қараб кетди.
Негадир шу тобда ойимга тақлид қилиб ёқамни ушлаб қўйдим. Бекорга уларни эслаганим йўқ. Юрган йўлимда насиҳатларини қулоғимга қуйгани қуйган: “Қизим, ака-опангнинг болалари сенга туғишган ука-синглинг кабидир. Жигарбандингнинг боласи ўз болангдан кам бўлмайди”.
Уйга кирганимда ташқаридан Холиданинг бақириб-чақиргани, қизларнинг йиғлаган овози эшитилди. Уришиб қолишди шекилли.
Ҳаш-паш дегунча бир ярим ой вақт ўтиб кетганини сезмай қолибман. Менга булар қанчалик меҳрибонлик қилишмасин, барибир уйимни жуда соғиниб кетдим. Айниқса, ойимни. Шуни ўйлаганим ҳамоно пиқиллаб йиғлаб юбордим.
– Нега йиғлаяпсан?
Холида хонага қачон кирди экан?! Кап-катта қиз қилиғимдан уялиб кетдим.
– Уйимни соғиндим, – дедим ўзимни аранг тўхтатиб ҳиқиллаганча. Бир нафас жим бўлиб қолдик.
– Мен ҳам, – дея пичирлади овози бўғзига тиқилиб гапида давом этди:
– Лекин кимни? Буни ўзим ҳам билмайман. Тўғрисини айтинг, опамга ўхшайманми?
– Эътибор бермаганман... Ўхшасангиз керак. Ҳарҳолда опа-сингилсизлар.
👍 10
📝Сиғинди кўнгил..
Иш билан пойтахтга келдим. Бир оз муҳим юмушларим ҳам чиқиб қолди.
Кўп ўқиб, кўзимни толиқтириб қўйибман шекилли, узоқни яхши кўролмаяпман. Дурустроқ врачга кўринсам девдим.
Шу сабаб энди ўзимга қиз болабоп бирон бир бошпана топмасам бўлмайди.
Хайрият, худо етказдими, курсдошларимдан бирини тасодифан учратиб қолдим. Ўқишни тугатиб кетганимгаям тўрт ойга яқин вақт ўтибди.
Анчадан бери кўришмаганимиз учун бир-биримизни саволга кўмиб ташладик:
– Турмушга чиқмадингми? – сўради ўртоғим Фозил.
– Йўқ, ҳозирча буни ўйламаяпман, олдин яхшироқ ишга жойлашиб олай.
– Э, оддий ўқитувчиликка ўқиганимиздан кейин барибир эмасми?!
Бу касбнинг катта-кичик лавозими йўқ. Ўзингни маорифга бағишладингми, раҳбармисан ё ўқитувчи, бир хилда заҳмат чекасан.
– Гапинг тўғри, – маъқулладим мен.
– Тошкентда қанча юрасан? – сўради у.
– Икки ё уч ойлар чамаси. Зерикиб қоладиганга ўхшайман. Лекин даволанмасам бўлмайди. Соғлик баридан муҳим.
– Турадиган жойинг борми? Эндиям ётоқхонага боролмайсан-ку!
– Билмадим...
– Уйимга олиб кетай десам, қиз боласан, – деди у ўйланиб. Кейин бир қарорга келдими, деди:
– Юр, мен билан. Бирга ишлайдиган ҳамкасбимга учрашиб кўрайлик.
Фозил мени шаҳар чеккасидаги оддийгина оилага жойлаштириб қўйди.
Ўзи эса “Икки ойлик тикувчилик курсини ҳам гаплашиб қўяман, қиз болага ҳунар ҳам керак бўлади. Бўш вақтингда қатнайверасан”, деб қўшиб қўйди.
– Кўнглимни тоғдай кўтардинг, миннатдорман, – дедим хурсанд бўлиб.
– Ҳечқиси йўқ. Эсингдами, менга имтиҳонларда роса ёрдам берардинг, – деди у самимият билан.
Уй эгалари очиқ кўнгил одамлар экан.
Бири-биридан ширин уч нафар қизлари бор. Улар билан тез тил топишиб кетдик. Қизалоқлар бирам шўхки, худди улоқчаларнинг ўзгинаси.
Бир ҳафта-ўн кун ичида мен чинакамига бу оиланинг аъзосига айланиб қолдим. Бизнинг аҳил-иноқлигимиздан қизларнинг отаси ва кўзларида доимо қандайдир дард акс этиб турувчи уй бекаси ҳам беҳад шод эдилар.
Бир куни шу аёл билан суҳбатлашиб ўтирганимизда, гап орасида ўринсиз савол бериб қўйдим:
– Турмуш ўртоғингиз билан бошқа-бошқа вилоятлардан экансиз. Ота-онангиз сизни узоқ жойга турмушга беришга қийинчилик билан рози бўлган бўлишса керак.
У индамади. Фақат кўзларини ерга тикиб, бир хўрсиниб қўйди. Бошқа бу ҳақда чурқ этмадим. Кунларимиз шу зайлда бир текис ўтаётган паллада қизлардан бири шундай деб қолди:
– Опажон, бугун уйимизга Холида холам келарканлар. Уларни биз ҳам кўрганмиз-у, лекин ҳозир эслай олмаймиз. Ойим айтдиларки, кичкина холам бизникига борган пайтларда ҳали ёш бола эканмиз.
– Ундай бўлса, меҳмонни кутиб олиш учун тараддуд кўрамиз. Мен деразани артаман. Сиз хоналарни йиғиштиринг, – дедим.
Ойна ювишга латта ҳўллаётсам, аёл оҳиста ёнимга келди. Ундан-бундан гапирган бўлди-да:
– Ҳалитдан узр сўраб қўяй, синглимнинг феъли ғалатироқ. Ўзи сиз қатори қиз. Ўйлайманки, уни тўғри тушунишга ҳаракат қиласиз. Дадам вафот этгач, ойим якка ўзлари катта қилдилар. Тарбияси бўш, кўнгли ярим, – деди.
– Буёғини ўзимга қўйиб беринг, синглингиз билан қалин дугона бўлиб кетамиз, мана кўрасиз, – дея хушҳол жавоб қайтардим.
Бир оз вақт ўтгач, эшик қўнғироғи жиринглади. Аёл бориб эшикни очди.
Озғин, қошлари чимирилган, сарғимтир тусли, ёши йигирмани қоралаб қолган қиз билан катта ёшли бир жувон кириб келди. Улар бир-бирларига анча тикилиб туриб қолишди. Сўнг аёл ўзини жувоннинг бағрига отди, бир оз йиғлаб олишгандан кейин сўрашиш навбати қизга келди.
Опа-сингилларнинг ўзаро муносабати мени қизиқтирарди.
Мана, ҳозир неча йиллардан бери кўришмаган эгачилар яна қанча кўз ёши қилиб олишса керак, деб ўйладим. Бироқ қиз “Салом”, деб аёлнинг ёнидан бепарво ўтди-ю, уларга пешвоз чиққан поччасига эринибгина қўл чўзиб қўяқолди. Эшикдан уришиб-туртишиб келган қизлар ўзларини холажонининг қучоғига отишди, бегонасирашмадиям.
Аммо уларни эркалаб, ўпиб қўйиш у ёқда турсин, “Боринглар, ташқарида ўйнанглар!” дейишдан нарига ўтмади. Мен томонга-ку, ақалли назар ҳам ташлаб қўймади. Ана холос!
👍 8
Фото недоступноПоказать в Telegram
😱ОЁК ШАКЛИ СИЗНИ ФЕЪЛ-АТВОРИНГИЗНИ, ХАРАКТЕРИНГИЗНИ АЙТИБ БЕРАДИ😳БУ ЖУДА КИЗИК🦶
Батафсил видеода🎥👇👇
👍 3
A🦶
B🦶
C🦶
D🦶
Қайтиб келганимиздан сўнг мени ишлатмади. Кун бўйи уйда ўтирардим. Бир ойга бир кило картошка, бир кило сабзи, пиёз ва бир литр ёғни етказишим керак эди. Пулга жуда қаттиқ эди. Шу даражада эдики, 50 сўмга сомса олиб еганимда мени ўласи қилиб калтаклаганди.
Доим бир қўлимда супурги, бир қўлимда чанг латта турарди. Келиши билан ҳамма жойни текшириб чиқар, йўқ жойдан жанжал чиқариб урарди. Сени мен одам қилдим, юргандинг кўча-кўйда деган гап оғзидан тушмасди.
Етти йил ҳаёт қурдик. Лекин бир тирноққа зор эдик. Мен ўша ҳаётда яшаб юраверардим, агар фарзандим бўлганида эди. У пайтлар пропискага қаттиқ туриларди. Эрим пропискали бўлди, ишли, уй-жойли бўлди. Энди унга керагим йўқ эди.
Сен билан ортиқ яшашни истамайман, сурхондарёлик қизга уйланмоқчиман, деди. У билан ажрашдик. Анча вақтдан ўтгач уйга борсам хотини чиқиб келди. Ҳомиладор экан. Уй менинг номимда эди. Уни ўзим ишлаб, меҳнат қилиб олгандим. Уйни бўшатиб қўйинглар, сотаман, дедим.
Сотдим. Бошқа уй олдим. Лекин омадим чопмади. Муттаҳамларга учраб қолган эканман. Мен олган уйни яна бир нечта одамга сотишган экан. Уларга қўшилиб қамалиб кетишимга оз қолди. Шундай қилиб уйсиз, пулсиз қолдим.
Ишлаб, ўз кунимни кўриб юрган кунларимнинг бирида, бир инсон билан танишдим. Оиласи бўлишига қарамай, мени никоҳига олмоқчи эканини айтди. Мен ҳам аёлман, фарзандли бўлишни истардим, рози бўлдим. Пешонамга битилган шу қизимни топдим — она бўлдим.
Фарзандли бўлиш фақатгина бахт дегани эмас экан. Энди ташвишларим икки ҳисса кўпайганди. Ёш бола билан ҳеч ким квартирага қўйишни истамас, уйимни расво қилиб юборади деган важ билан рад этарди. Амаллаб жойлашсам ҳам бироздан сўнг уй эгаси чиқариб юбораради.
Эрим бўлгани билан мен у учун иккинчиси эдим. Иккинчиси бўлиб яшаш сароб билан ҳаёт кечиришга ўхшар экан. Истаганда, керак бўлганда суянолмайсан. Керак бўлганингда пайдо бўлади, керак бўлганида ўрнини пайпаслаб қоласан.
Операция қилишларига тўғри келиб, шифохонада анча ётдим. Лекин эрим бир марта ҳам келмади. Одамлар уни таниб қолишидан қўрқди. Менинг аҳволимдан кўра одамларнинг гап-сўзи унга муҳимлигини ўшанда тушиниб етдим.
Ортиқ бундай яшаб бўлмасди. Фарзандим учун, ўзим учун ҳаракат қилмасам бўлмасди. Ҳафтанинг қайсидир куни шаҳар ҳокими фуқароларни қабул қилар экан. Қабулига бориб уй кераклигини айтдим. Ҳужжатларимни бердим. Бироз вақт ўтиб ўзлари телефон қилиб мана шу сиз кўриб турган уйнинг бошланғич тўловини қилиб беришди.
У вақтда «коробка» ҳолида эди. Бир вақтда учта жойда ишлаб, пул йиғиб, ҳамма нарсасини ўзим қилдирдим. Ҳаракат қилсангиз бераверар экан. Берди, Худога шукур. Уйим бор, фарзандим бор, номига бўлса ҳам эрим бор. Лекин ҳаётим йўқ, тушуняпсизми?
Ўзимнинг, фақат ўзимга тегишли бўлган ҳаёт йўқ. Эр-хотинларга ўхшаб гаплашиб ўтирадиган инсоним йўқ. Қаранг, менга қирқ ёш берасизми? Қирққа кирмай қариб кетдим. Ичим тўкилиб адо бўлган. Бу ҳаётда ўн ёшимгача яшадим. Ундан кейинги ҳаётимни ўчириб ташлашнинг иложи бўлса ўчириб ташлардим.
Аввал онамдан кўп хафа бўлардим. Энди тушунишга ҳаракат қиламан. У ҳам аёллик бахтини ҳис қилиб яшашни истагандир. Лекин ўша бахтни тополмади-ку. Калтак емаган, жанжалсиз ўтган бир куни йўқ эди. Бизнинг ҳаётимиз ҳам бузилгани қолди.
Отамни кўп эслайман. Охирги марта олдиларига борганимда туғилган кунлари эди. Мени болаларим келди, қаранглар мени шундай болаларим бор деб шифохонадагиларга шундай хурсанд бўлиб гапиргандиларки. «Яна бир оз қол, соғинганман», деганларида яна келаман деб кетганимга афсусланаман. Салдан кейин оламдан ўтдилар.
Ҳаётимни қизимга бағишладим. Ўзим ўқиёлмадим. Уни ўқишини, яхши давраларда юришини истайман. Мен кўрган кунларни кўрмасин».
Аёл ҳаётини дам йиғлаб дам бўғзига аччиқ бир нарса қадалиб, дам ўкинч билан сўзлаб берар экан бир гапи хотирамга муҳрланиб қолди
Чироғи ёниқ уй борки дарди бор. Ўзига яраша ташвиши бор. Мен ҳеч кимга осон тутмайман дейди.
Ҳеч кимнинг чироғи ўчмасин. Ташвишлари ҳасратларида суянчиқ бўладиган елка тутадиган ва фақат ўзига тегишли бўлган инсони бўлсин.
Чарос Маннонова суҳбатлашди.
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK
👍 13😢 2
📝«Чироғи ёнган уй борки, дарди бор» — ўгай отадан озор кўрган қиз кечинмалари
«Ҳаётий ҳикоялар»нинг бугунги қаҳрамони отаси тирик бўлатуриб ўгай отанинг қўлида қолмаганида балки тақдири бутунлай бошқача бўлиши мумкин эди. Бўй қизнинг қалбига етказилган оғир жароҳат йиллар ўтса-да, битиб кетмаган. Хотиралар ҳамон бу ярани янгилайверади.
«Оилада бир қиз икки ўғил эдик. Битта қиз бўлганим учун отам мени ер-у кўкка ишонмасди. Эркалаб, «она қизим», дерди. Айтганим айтган, деганим деган эди. Ўн ёшимгача болаликнинг лаззатини ҳис қилиб яшадим.
Отам яхши топарди, онам эса уй бекаси эди. Ўн ёшимда отам автоҳалокатга учради. Миясидан олган оғир жароҳати натижасида жиннихонага ётқизишди. Аввалгидек ишлаб пул тополмай қолди.
Энди рўзғор ташвишлари онамнинг гарданига тушганди. Бир жойга салат тайёрловчи бўлиб ишга кирди. Уйимиздаги файз, аввалгидек осойишталик йўқолди. Онам жинни билан ортиқ яшолмаслигини, бошқа бировга кўнгил қўйганини, ажрашишга қарор қилганини айтди.
Ўшанда холамнинг гапи ҳеч эсимдан чиқмайди. «Ўғилларинг-ку майли, қизингни ўйла, унинг келажаги нима бўлади? Ҳаётини барбод қилишинг мумкин», деганди холам.
Лекин онам фикридан қайтмади. Отам билан ажрашди. Биз барча фарзандлар онамиз билан қолдик. Ўгай отамникида бир йил яхши яшадик. Бир йилдан сўнг ишлари чаппа кета бошлади, шекилли, ичиб келиб жанжал қиладиган бўлди.
Ичиб келганда онамни урар, бизни ташқарига қувиб соларди. Уйимиз тўртинчи қаватда эди. Биз — уйидан қувилган болалар кўп қаватли уйнинг пастида тунаб қолардик. Онам тўртинчи қаватдан ёпинишимиз учун кўрпа ташларди.
Ўшанда онамга ҳам осон бўлмагандир. Болалари ташқарида қолиб ўзи чиқолмасди. Ноиложликдан кўрпа ташларди. Ўгай отамдан шу даражада қўрқармиди, ёки ўзи пиширган ош бўлгани учун бировга дардини айтолмасмиди...
Булар ҳақида онам билан ҳеч қачон гаплашмаганмиз. Ўзи қачонлардир онам билан дилдан суҳбатлашганимизни, сирлашганимизни эслолмайман.
Ўгай отам эрталаб икки бурда буханка нон билан бир қошиқ шакар берарди. Шугина емакни ҳам бир мушт уриб берарди. Бизни текинхўрлар дерди.
Бир куни ўгай отам ҳар доимгидек ичиб келиб, онамни ураётганида катта укам «онамни урма», деб итариб юборди. Гандираклаб бориб боши деворга теккани учун милиция чақириб, укамни ўн кунга қаматиб юборди. Онам ҳеч нарса қилолмади.
Отамнинг онаси — бувим мактабимизга тез-тез бориб бизни кўриб турарди. Қўйнимизни тўлдириб совға салом, ширинликлар олиб келарди. Олишга олардик, лекин ўгай отам билса уради, деб еганимизча еб қолганини ташлаб кетардик. Ўгай отамдан шу даражада қўрқардик.
Укамни қаматганини эшитиб бувимникилар келиб иккинчи укамни олиб кетишди. Буни ҳам қаматиб юборади, болаларнинг тақдири нима бўлади, деб қайғуришди. Укаларимни ўйлашди-ю, мени ўйлашмаган экан.
Аслида ҳаммасидан қийини қиз боланинг тақдири бўларкан. Укаларимнинг бири қамоқда, бирини бувимлар опкетишган, онам ишда. Уйда ёлғиз эдим. Ўгай отам ичиб келиб, номусимга тегмоқчи бўлди. Қиз бола учун бундан оғир иснод бўлмаса керак.
Уйдан қочиб кетдим. Ўгай отамнинг қўлида хўрлангандан кўчада хор бўлиб ўлганим яхши, деб ўйлардим фақат. Кетяпман, кўзимдан ёшим шашқатор оқади. Ҳеч тўхтатолмайман. Қани ўзимни тиёлсам.
Шунда бир йигит гапга солди. Йиғлаётганимнинг сабабини сўради. 16-17 ёшлар эдим. Соддалигим бор эди. Тўлиб турган эмасманми, ҳамма гапни айтиб берибман, мен аҳмоқ.
Сенга бошпана бераман, қизлар турадиган бир жойни биламан, у ерда хавфсиз бўласан, деб мени ишонтирди. Кўзимга халоскордек кўринган бу одам аслида қўшмачи экан. Буни анча кеч билдим...
Уйга қайтиб бормадим. Мени ҳам излаб келишмади. Ўз кунимни ўзим кўра бошладим. Бозордан нарса олиб сотдим. Одамларнинг уйларини йиғиштирдим. Нима иш бўлса қилдим, лекин боши берк кўчани танламадим. Осон пул топишга учмадим. Ёмон йўлга юрмадим.
Бу орада ўзимга ўхшаган бир йигит билан танишдим. Асли келиб чиқиши сурхондарёлик эди. Оила қурганимиздан сўнг тошкентлик бўлганим учун пропискамга ўтди. Бирга ишлаш учун Россияга кетдик. У ерда ишлаб Ўзбекистондан уй олдик.
👍 13
Фото недоступноПоказать в Telegram
🔥 ТРЕНДДАГИ СУМКАЛАР ЭНДИ ЎЗИНГИЗ СУВ ТЕКИН НАРХЛАРДА
😍 РАСМДАГИ СУМКАЛАРНИ ҲАР БИРИНИ АТИГА #30000_СЎМДАН СОТИБ ОЛИШНИ ЎРГАТАМАН !
🏃♀БУГУН ФАҚАТ 10 КИШИНИ КУРСГА ҚАБУ ҚИЛАМАН ЖОЙЛАР ТЎЛИБ ҚОЛМАСДАН ШОШИЛИНГ!
👍 3
👉БАТАФСИЛ МАЪЛУМОТ👈
👉КУРСГА ЁЗИЛИШ УЧУН👈
Сиз ҳам мен қилган хатоларни қилманглар, агар шу хатони қилган бўлсаларинг, эрингиз ҳаёт бўлса никоҳини тиклашга ёрдам беринглар. Эрингиз юрагини ярмидан чиққан бўлсангиз, қолган ярмида қолишга ҳаракат қилинг…
Аллоҳдан яхшилик ва савоб умид қилинг...
Илтимос сингилжонлар, дугонажонлар, буни тарқатинг. Ҳамма шу ҳолатдаги опа-сингилларимиз ўзи учун ҳам, бошқа аёл учун ҳам талоқни талаб қилиши қанчалик катта гуноҳ эканлигини тушунишсин, тўғри йўл тутишсин… Керак бўлса, эрларининг оёғига сажда қилиб бўлсаям розилигини олишсин. Musaabir
🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK
👍 6😢 1
Икки йилдан кейин эрим тўсатдан касал бўлиб қолди, анализлар онкологик касаллик эканлигини кўрсатди. Ака-укалари билан кўрсатмаган дўхтиримиз қолмади. Лекин, кўпчилик дўхтирлар: "Эрингиз тузалишни хоҳламаяпти, ҳаётга қизиқиши қолмаган дейишарди...”. Лекин, намозини ва меҳнатини ташламасдилар, бола-чақаси учун кучи етганча ҳамма нарсани тўғрилаб кетишни хоҳларди. Энди билсам, эрим фақат шу фарзандари учун яшаган эканлар…
Қазоларига озгина қолганда врачлар эримни уйга бериб юборишди. Хўжайиним бир бурда бўлиб қолган эдилар. Охирги куни оғриқ қолдирадиган укол қилганимдан кейин бирдан менга қараб туриб: “Насиба, мендан рози бўл... боларим рози бўлишсин….”, - деб гап бошладилар, шу вақт мен умуман кутмаган ҳол бўлди… “Насиба, анави аёлни топ... рози бўлсин мендан, мен ифлос, ит, уни хор қилдим... Аллоҳ кечирсин, Аллоҳга солмасин мени", - деб инграб юбордилар.
Бу гапни эшитиб шошиб қолиб, адаси рози бўлинг, деб қайта-қайта айтавердим, эрим бўлса менга жим узоқ қараб туриб калима келтирди-ю, жим бўлиб қолдилар... Бутун дунё қоронғу бўлиб кетди, шунча йилга бирга яшаган хўжайинимдан розилик ола олмадим…. Бир умр биз учун жон фидо қилган турмуш ўртоғим розилик бермадилар….
Розилик қиёматга қолди, Жоним...
Бутун ҳаётим, кўз ўнгимдан ўтиб кетди, бирдан кўзим очилди. Шу вақтгача ўзимни “тўғри ишларим” нималардан иборат бўлганлиги кўзимга кўрина бошлади… Эримнинг қазоларидан ярим йил ўтиб ҳижобга кирдим, намозга тушдим, илм олишга тушдим.
Энди билсам, бутун ҳаётим эримни қийнаш билан ўтган экан, эримни бошқа аёлга муҳтожлиги менинг катта хатом экан. Эри ўринга чақирганда аёли ҳамма ишини ташлаб бориши кераклигини, эрининг гапини ҳатто ёлғиз қолганда ҳам жеркиб ташлаш мумкин эмаслигини билишим керак эди. Битта жеркиш ёки бошқа эркакларнинг топиши билан унинг топишини солиштириш эркак кишини безитишини мен аҳмоқ қаерданам билардим.
Одам илм олгани сари кўзи ҳам очилаверер экан, эркак киши уйланиш учун хотинидан рухсат олиши шарт эмас экан, иккинчи аёл олиш суннат ва бу ҳалоллик, қолаверса барака эканлингини ҳам кейин тушундим. Энг ёмони – Шайхнинг “Оила ва никоҳ” китобларидаги ҳадисларни ўқиб, бир аёл иккинчи аёлнинг талоғини эридан талаб қилса, уни Аллоҳ лаънатлашини кўриб лоҳас бўлиб қолдим. Нималар қилиб қўйдим…
Тушунганим, эрим ичида дард билан яшаган экан, уни қийнагани бу ноўрин талоқ экан. Ҳалигача шу аёл билан охирги суҳбатлари қанақа ўтганини билмайман, балким роса қарғагандир, балким “..хотинингни эплолмас экансан, нимага манга уйландинг...” дегандир. Бу тўғрисида бир оғиз ҳам гапирмаганлар, эркаклик ғурури сингани учун ҳам индамадилар… ҳаммасини ичларида олиб кетдилар... Эрим бечора, ҳалоллик сўраганини, зинодан қочганини, бир бечора етимларга бош бўлмоқчи бўлгани, Аллоҳ ва Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васалламнинг етим ва бевалар ҳақидаги ваъдаси борлигини кеч билдим… Агар ман рози бўлганимда балким Аллоҳ Ўзи йўл кўрсатармиди, сабр берармиди… Эримнинг яримта кўнглини тўлдириб яшармидим, чунки кўнглимда мани ҳеч қачон ташлаб кетмасликларини, хорлаб қўймасликларини билардим-ку… Ҳар қалай розилик ололмаганимдан яхши эди-ку бу...
Ман ўзимча кучим етмайди кундош билан яшашга, ҳеч ким билан бўлишмайман уни, деб ўйлардим. Энди билсам, синов иймонга қараб берилар экан, бу синовни Аллоҳ менга кучим етишини билгани учун берган экан. Шу – бу ҳаётдаги менга келган синов, менинг жаннат калитим экан… Энди ҳаммаси қиёматга қолди, эримни ҳам, ўзимни ҳам гуноҳкор қилиб қўйдим...
Эркакларнинг ғурури синса, уни қайта тиклаб бўлмас экан, қанча ҳаракат қилинг, қанча йиғланг фойдасиз, у сиз билан фақат оиласи деб яшашни бошларкан…
Охирида Сизлардан бир нарсани қаттиқ сўрамоқчиман: дугонажонлар, сингилжонлар! Агар сизни уйингизда ҳам шу ҳолат бўлса, бизни яратган Аллоҳнинг буйруқларига қарши чиқманглар, агар сиздан беркитиб уйланганини билсангиз, Аллоҳнинг тақдирига рози бўлинг, уни зино қилмаётганига рози бўлинг.
👍 16