.𝑰𝒏𝒇𝒓𝒐𝒊𝒆𝒔.

بودن، لحظه، حسرت، خنده گاهی خیره به آینده شاید باید آسون بگیرم یکی، باهم، دوتا، تنها یه اسم، یه بغض، صدای پا شاید باید آروم بمیرم دفترا بی‌برگ و کاغذا خالی ذهنا خسته از شعر خیالی شاید باید از فردا بخونم آدما دورن و سایه‌ها نزدیک غروبا بلند، کوچه‌ها تاریک شاید باید تنها بمونم دویدم تا رسیدم به صبح یه لحظه امید توی این راه ندیدم، ندیدم. بریم از آرزو یه‌جای دور یه‌جایی پر از رنگ و نور اونجایی که بارون بباره بریم از این قفس به یک سفر یه‌جایی بی اما، بی اگر اونجا که باشه زیر پامون ستاره

بودن، لحظه، حسرت، خنده گاهی خیره به آینده شاید باید آسون بگیرم یکی، باهم، دوتا، تنها یه اسم، یه بغض، صدای پا شاید باید آروم بمیرم دفترا بی‌برگ و کاغذا خالی ذهنا خسته از شعر خیالی شاید باید از فردا بخونم آدما دورن و سایه‌ها نزدیک غروبا بلند، کوچه‌ها تاریک شاید باید تنها بمونم دویدم تا رسیدم به صبح یه لحظه امید توی این راه ندیدم، ندیدم. بریم از آرزو یه‌جای دور یه‌جایی پر از رنگ و نور اونجایی که بارون بباره بریم از این قفس به یک سفر یه‌جایی بی اما، بی اگر اونجا که باشه زیر پامون ستاره

هوای جالبیه، درهمین حال که آفتاب داره قدرت بیناییمون رو‌ ازمون میگیره بارون میگیره و بوم.

[کسی باید باشه باید، کسی که دستاش قفس نیست!]

شاید زندگی همین دویدن ها گاهی رسیدن و نرسیدن ها باشه!

هر چیزی که دیرتر از زمانش اتفاق بیفته دیگه هیچ معنایی نداره.

خیلی عجیبه با آدمایی میری دیت که حتی فکرشم نمیکردی میری سمت شغلی که فکرشم نمیکردی احساساتت به جایی میرسه که فکرشم نمیکردی باورات به سمتی عوض میشه که فکرشم نمیکردی میزان اهمیتت به مسائل طوری میشه که فکرشم نمیکردی دیدت به زندگی طوری تغییر میکنه که فکرشم نمیکردی با آدمایی دوست میشی که فکرشم نمیکردی با آدمایی قطع رابطه میکنی که فکرشم نمیکردی کسایی رو میزاری توی زندگیت بمونن که فکرشم نمیکردی تصمیمایی میگیری که فکرشم نمیکردی راهتو جوری عوض میکنی که فکرشم نمیکردی و فکر میکنم که همینه، همینه تغییر کردن و بزرگ شدن.

یه کارایی میکنم که اگه یه روز قبلش بهم بگن قراره همچین کاری کنی ، میگم: نه بابا دیگه انقدرم کصخل نیستم