کلاس شاهنامه مسکوب

‏با چهره واقعی مسعود پزشکیان آشنا بشید؛ پزشکیان روی دختران دانشجو چاقو و اسلحه می‌کشید تا حجاب را رعایت کنند. روایت مینا احدی، یکی از دانشجویان دانشگاه تبریز و هم‌دوره‌ای ‎پزشکیان را در مورد رفتار وحشیانه او و دوستانش در این دانشگاه بشنوید.

"تاثیرِ آثارِ کلاسیک‌" اثری که از بوته‌ی نقد و محکِ زمان سربلند بیرون‌بیاید و چند نسل آن‌ را بپسندند، کلاسیک می‌شود. و این کلاسیک‌شدن الزاماً نیاز به گذر از چند قرن نیز ندارد. امروز آثارِ شاملو و اخوان و فروغ در شمارِ آثارِ کلاسیکِ شعرِ فارسی درآمده‌اند. اثرِ کلاسیک، آن‌گونه که در اقبالِ مستمرّ مردم به غزل‌های حافظ یا آثارِ شکسپیر می‌بینیم، مطابق‌با طبعِ سلیمِ یک ملت و گاه فراترازآن سرشتِ عامِ بشری خلق‌می‌شود. این‌جا سخن بر سرِ اعمّ و اغلب مخاطبان است که گفته اند "النادرُ کالمعدوم". به گمان‌ام این بیتِ پیامِ اکبرآبادی، شاعرِ هندوستانیِ عهدِ صفوی، تحلیلِ ذوقی و شاعرانه‌ی خوبی است از تاثیرِ دوچندانِ اشعارِ کلاسیک بر طبعِ مخاطب: شعرِ قدما بُرد پیام از سرِ ما هوش پُرزور بوَد نشئه‌ی آن می که کهن شد (منتخب‌اللطائف، رحم‌علی‌خان ایمان، تصحیح حسین علی‌زاده_مهدی علی‌زاده، انتشارات طهوری، ۱۳۸۶، ص ۱۷۵). @azgozashtevaaknoon

🕹👾 بسیاری از بچه‌های دیروز بازی آتاری را در صندوق خاطرات شیرین خود دارند و هنوز لذت آن نسخۀ قدیمی را با شکل‌ امروزین آن عوض نمی‌کنند. ابزار ویژۀ این بازی دستۀ آتاری است که برحسب شکل به «‌دسته‌خلبانی» و «دسته‌گوشت‌کوبی» و «دسته‌قایقی» معروف بود. این اهرم، با قابلیت حرکت در همۀ جهت‌ها، اشاره‌گر یا دیگر نشانه‌های نمایشیِ بازی را هدایت می‌کرد. امروز که گرایش به کاربرد واژه‌های انگلیسی زیاد شده، بسیاری ترجیح می‌دهند این وسیله را «جوی‌استیک» بنامند، اما بهتر است آن را «اهرمک» بنامیم که به زبان خودمان است. ✍🏻سمانه ملک‌خانی #واژه_شناسی گروه واژه‌گزینی #رایانه_و_فناوری_اطلاعات @cheshmocheragh

📔بزرگداشت صائب تبریزی سخنرانان: #دکتر_محمود_فتوحی_رودمعجنی #دکتر_هومن_یوسفدهی #دکتر_بهمن_بنی_هاشمی همراه با اجرای موسیقی سنتی 🗓 دوشنبه ۱۱ تیر 1403 ساعت 17 🏡 سالن حافظ 🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد. 🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است. 💢انجمن سرو سایه فکن💢 💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢 🆔 @iranianhht

دوست گرامی نامه‌ای که از شهر “ولتر” و “رنان” به بلاد شیخان و حنبلیان زمان فرستاده بودید رسید. به قول خاقانی تحیّتی بود از خیرالبلاد و اطیبها الی شر البلاد و اوحشها. خیلی خوشحال شدم که کارتان به سامانی رسیده و مشغول شده‌اید. خوشا به حالتان که در زبده و خلاصة بلاد عالم یعنی پاریس با زبده‌ترین اشخاص همکاری دارید. هذا هی الجنة التی کنتم بها توعدون. به قول آن هندی: اگر فردوس بر روی زمین است، همین است و همین است و همین است. ما هم در این دوزخ روزگاری می‌گذرانیم. جسماً و روحا در غربتیم. غربتی که نه غربی است و نه شرقی. مثل موجوداتی که جاذبه‌ای بر آنها وارد نیست و در فضا معلق هستند. ما نیز احساس بی‌چارگی و بی‌وزنی می‌کنیم و به فضا نرفته، فضانورد شده‌ایم؛ آنچه معاش است بسته به موئی است که هر دم، دمِ تیزِ شمشیر بازسازی و پاکسازی بر سرش ایستاده است. معادی هم که امید دهنده باشد نداریم، مانند یهود فقیر خسرالدنیا و الآخرة ذلک هو الخسران المبین. می‌گفتیم و به خود نوید می‌دادیم که در دوران تقاعد به کنجی می‌نشینیم و به گفته حافظ جز صراحی و کتاب، یار و ندیم نمی‌گیریم. اما آنچه صراحی است، شکسته است و کتاب‌ها نیز در معرض تهدید آب و آتش نشسته است. گوشه گرفتم ز خلق و فایده‌ای نیست، گوشه چشمش بلای گوشه‌نشین است. گاهی ندای ظریفی به گوش می‌رسد که چون سرآمد دولت ایام وصل بگذرد ایام هجران نیز هم. اما من ایام وصل نداشتم و همان ایام برای من مانند شب‌های هجران تیره بود! به جهنم! سرتان را چرا درد بیاورم. روزگار همین بوده است و خواهد بود. این دم را که دوستی سلام صفایی از راه وفا فرستاده خوش بدارم و خود را به یاد دوستان باخبرِ دور، از دشمنان بی‌خبرِ نزدیک، دور سازم. سلام به همه‌ی آن دوستان برسان و چو با حبیب نشستی و باده پیمودی، به یاد آر حریفان باده پیما را. ایام به کام و دوران عزت مستدام بوده باشد. قربانت .

همچنان، به امیدِ «بد کمتر»... سی سال از این یادداشت‌های مسکوب، «روزها در راه»، می‌گذرد و اینک هم پس از آمدن و رفتن این همه روزها و ماه‌ها و سال‌ها، همان دغدغه‌ها و نگرانی‌ها و حسرت‌ها و غم‌ها و دردها و افسوس‌ها... پ.ن. تصویر و متن آن نامه زریاب را، اگر ندیده‌اید، در بخش نظرها می آورم. .

انیمیشن کیک زرد این انیمیشن کوتاه را ببینید، اگر بخواهید شهر موش‌ها را بدون قتل‌عام دشمن نجات دهید چه خواهید کرد؟ @naslep4c

رای نمی‌دهم چون ... سحر سلطانی یکم. سه‌شنبه شب با اینکه عید غدیر و تعطیل رسمی بود آخرین جلسه کلاس سیزده ساله‌ها را برگزار کردم، حالا دیگر باید برای تابستان به کلاس فلسفه‌ی نوجوان‌ها بروند. ترم بهار را با نمایش انیمیشن «کیک زرد» شروع کردیم، موشها که دستور پخت کیکی بی‌نظیر را دارند مورد حمله گربه‌ای ظالم قرار می‌گیرند، شهردار موشها با گربه قرار می‌گذارد هر هفته چند کامیون کیک زرد برای گربه ظالم بفرستد تا او مغازه کیک فروشی خودش را در شهر قلعه‌ای گربه‌ها راه بیندازد و سود حاصل از فروش را با هم نصف کنند، به مرور موشها تبدیل به کارگرانی برای پختن کیک می‌شوند که حق خوردن آن را هم ندارند. آنها انقلاب می‌کنند، شهردار را می‌کشند، درون کیکها دینامیت گذاشته به میهمانی گربه‌ها می‌فرستند، میهمانی گربه‌ها با انفجار کیکها به هم می‌ریزد، آنها هم حمله کرده شهر موشها را با خاک یکسان می‌کنند. حالا بچه‌های کلاس من دو ماه فرصت داشتند شهر موشها را نجات بدهند بدون کشتن شهردار موشی و گربه‌ها! در طی ترم بهار یعنی ۱۲ ساعت گفتگوی مداوم و طرح نقشه، نقد راه حلها و اصلاح ایده‌ها، بچه‌های کلاس توانستند از راه‌حل های بسیار ساده و دم‌دستی به تاکتیک‌ها و استراتژی‌های پیچیده، کم هزینه و کاربردی برسند، مفاهیمی مانند نقاط ضعف و قدرت، ائتلاف، هزینه و فایده، جاسوسی، دسیسه چینی، پروپاگاندا، سبک زندگی، خانه امن، مهاجرت، بمان و پس بگیر و... را به چالش کشیدند. دوم. معلمهای ایران باید بیش از مرور گذشته به ترسیم آینده چشم بدوزند، معلم‌ها خیلی زود یاد می‌گیرند اشتباه در انتخاب چه تاثیرات ویرانگر نسلی بر جا خواهد گذاشت و چگونه آیندگان محکوم به تاوان خواهند شد. معلمان، انبیای تاریخ هستند چون رسالتشان آویختن چراغ دیروز برای روشن کردن مسیر فردای کودکان است. معلمان حق ندارند در مسیر باطل بمانند و اشتباهات را تکرار کنند. «آنها باید درس بگیرند تا حق درس دادن داشته باشند.» سوم: من همان معلمی هستم که در هر دقیقه از کلاس‌هایم می‌بینم نسل امروز ایران چگونه قدرت تجزیه و تحلیل دارد، روایتها را از آن خود می‌کند، انتخابگری و خوداصلاحی دارد، چرایی و چیستی هر موقعیتی را بارها ارزیابی می‌کند، شنونده است و تفکر سیستمی دارد. من همان معلمی هستم که به ضرس قاطع اعلام می‌کنم هیچ آخوند، طلبه، انقلابی ۵۷ و ذهن ایدئولوگی نمی‌تواند پا به پای این نسل بدود. رای نمی‌دهم چون زندگی و جهانم را صرف تقویت و پرورش این نسل می‌کنم و خرده امید و شعور و اراده‌ام را صرف انتخاب بین بد و بدتر از فسیلهای تاریخ گذشته نخواهم کرد. تنها آرمان و رای من : #زن_زندگی_آزادی ۷ تیر ۱۴۰۳