" هوشنگ ابتهاج "

موج رقص انگیز پیراهن چو لغزد بر تنش جان به رقص آید مرا از لغزش پیراهنش #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

بانگ خروس از سرای دوست برآمد خیز و صفا کن که مژده سحر آمد چشم تو روشن باغ تو آباد دست مریزاد! همّت حافظ به همره تو که آخر دست به کاری زدی و غصه سر آمد بخت تو برخاست صبح تو خندید از نفست تازه گشت اتش امید وه که به زندان ظلمت شب یلدا نور ز خورشید خواستی و برآمد گل به کنار است باده به کار است گلشن و کاشانه پر ز شور بهاراست بلبل عاشق ! بخوان به کام دل خویش باغ تو شد سبز و سرخ گل به بر آمد جام تو پر نوش کام تو شیرین روز تو خوش باد کز پس آن روزگار تلخ تر از زهر بار دگر روزگار چون شکر آمد رزم تو پیروز بزم تو پر نور جام به جام تو می زنم ز ره دور شادی آن صبح آرزو که ببینیم بوم ازین بام رفت و خوش خبر آمد #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

"سایه" اما، تا مرز همزبانی، به حافظ نزدیک شد و تا این حد نزدیک شدن به شعری از گذشتگان با حفظ خصوصیات و رویدادهای زمانه کاری ست که من می دانم تا چه اندازه مشکل است و مستلزم توانی ست در حد توان سایه. مدتی با سایه در رادیو همکار بودم، چه قدر برای مبارزه با ترانه های مبتذل و بازاری و کاباره یی در همین شورای شعر و موسیقی تلاش می کردیم. به نظر من، "سایه" در تهذیب موسیقی ایرانی، تا آنجا که در اختیار او بوده است، سهمی چشمگیر دارد و این خدمتی در کنار کار شاعریِ او بوده است. محمدرضا شجریان، خواننده ارزشمند این روزگار، گذشته از استعداد ذاتی و اهتمام و کوشش فراوانش برای کشف و آموزش، گمان می کنم تا حد چشمگیری نیز وامدار راهنمایی های سایه باشد. موسیقی در کنار شعر، دلگرمی زندگی "سایه" است. #سیمین_بهبهانی 📝دفتر هنر، سال سوم، شماره 5 @hoshang_ebtehhaj

درد تو سرشت توست درمان ز که خواهی جست تو دام خودی ای دل تا چون برهانندت #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

صبـح امید و پرتو دیدار و بزم مهـر ای دل بیا که اینهمه اجر وفای توست #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

ز کدام رَه رسیدی؟ زکدام در گذشتی؟ که ندیده دیده ناگَه به درون دل فِتادی؟ #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

موج رقص‌انگیز پیراهن چو لغزد بر تنش جان به رقص آید مرا از لغزش پیراهنش می‌تراود بوی جان امروز از طرف چمن بوسه‌ای دادی مگر ای باد گل بو بر تنش #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

نامدگان و رفتگان از دو کرانه‌ی زمان سوی تو می‌دوند هان ای تو همیشه درمیان درچمن تو می‌چرد آهوی دشت آسمان گرد سر تو می‌پرد باز سپید کهکشان هرچه به گرد خویشتن می‌نگرم درین چمن آینه‌ی ضمیر من جز تو نمی‌دهد نشان #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

تا چند حسابِ بود و نابود کنم وقت است که با این همه بدرود کنم از آزادی بهره‌ام این شد؛ که به حبس بنشینم و سیگارش را دود کنم ... #هوشنگ_ابتهاج @hoehsang_ebtehhaj

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند یکی زشب گرفتگان چراغ بر نمی کند کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند دل خراب من دگر خراب تر نمی شود که خنجر غمت از این خراب تر نمی زند گذر گهی است پر ستم که اندرو به غیر غم یکی صلای آشنا به رهگذر نمی زند چه چشم پاسخ است از این دریچه های بسته ات برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی زند نه سایه دارم و نه بر بیفکنندم و سزاست اگر نه بر درخت تر کسی تبر نمی زند #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj