درباره‌ی ما

انتخابات و خون شهدا عده‌ای به احترام خون شهدا تکلیف به رأی دادن می‌کنند. عده‌ای به احترام خون شهدا تکلیف به رأی ندادن می‌کنند. پشت تفاوت ظاهری این دو نگاه، شباهتی اساسی نهفته است. هر دو، بنیادگرایانه‌اند. در هر دو، نوعی قدسی‌سازی‌ سیاست نهفته است. هر دو، با ادعای آسمانی کردن امر زمینی، در واقع امر زمینی را، با پیوند زدن‌اش به «خون شهید»، قدسی و آسمانی می‌کنند. امر زمینی فی‌نفسه ناقص و ناکامل، تاحدی فاسد، همراه با خطا و اشتباه، آمیخته با غرایز و امیال، و مخلوط با قدرت و منفعت است. آسمانی نمایاندن امر زمینی، نقص و فساد و خطا و غریزه و میل و قدرت و منفعتی را که با هر ساحت زیست زمینی آمیخته است پنهان می‌کند؛ امر زمینی را ناب و مقدس و معصوم چونان امر آسمانی جلوه می‌دهد و به این ترتیب درواقع در خدمت امیال و منافع و غرایز مدعیان آسمانی بودن قرار می‌گیرد. یک سو را حق و مخالفان را باطل معرفی می‌کند و دوگانه‌ی حق و باطلی می‌سازد که زمینه‌ساز حذف و طرد و سرکوب هر آن‌کسی است که در ظاهر مخالفِ امر آسمانیِ مورد ادعا است و در واقع مزاحمِ منافع و امیال نهفته در پس آن است. ادامه

📛دیکتاتوری در شیلی چگونه پایان یافت ؟ 🖋️ اکونومیست فارسی برگی از تاریخ آگوستو پینوشه (Augusto Pinochet) در 11 سپتامبر 1973 طی یک کودتای نظامی به قدرت رسید. این کودتا منجر به سرنگونی حکومت دموکراتیک سالوادور آلنده شد. پس از کودتا، پینوشه به عنوان رئیس‌جمهور نظامی شیلی حکومت کرد و تا سال 1990 در قدرت بود. دوران حکومت پینوشه به دلیل نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب مخالفان سیاسی به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. بر اساس گزارش‌ها، در طول حکومت وی، هزاران نفر کشته، ناپدید و یا تحت شکنجه قرار گرفتند در سال 1989، مردم شیلی توانستند با انتخاب پتریسیو آیلوین (Patricio Aylwin) به عنوان رئیس‌جمهور، سرنوشت سیاسی خود را تغییر دهند و به دوران حکومت نظامی آگوستو پینوشه پایان دهند. این اتفاق به‌وسیله یک روند دموکراتیک و انتخابات آزاد ممکن شد که نتیجه چندین سال تلاش و مبارزه سیاسی بود. زمینه و شرایط تاریخی 1. رفراندوم 1988: اولین قدم مهم در تغییر سرنوشت سیاسی شیلی، رفراندومی بود که در اکتبر 1988 برگزار شد. در این رفراندوم، مردم شیلی باید تصمیم می‌گرفتند که آیا پینوشه باید برای یک دوره هشت ساله دیگر در قدرت بماند یا خیر. نتیجه رفراندوم با اکثریت آرا "نه" بود، که به معنی عدم تمدید حکومت پینوشه بود. 2. ائتلاف سیاسی: اپوزیسیون ضد پینوشه، با تشکیل یک ائتلاف گسترده به نام "کنسرتاسیون دموکراتیک" موفق به متحد کردن نیروهای مختلف سیاسی از جمله سوسیالیست‌ها، مسیحیان دموکرات و دیگر احزاب میانه‌رو و چپ شد. این ائتلاف توانست با ارائه یک برنامه سیاسی جامع، اعتماد مردم را جلب کند. انتخابات 1989 پس از رفراندوم 1988، حکومت نظامی مجبور به برگزاری انتخابات آزاد شد. انتخابات ریاست‌جمهوری در دسامبر 1989 برگزار شد و پتریسیو آیلوین، نامزد ائتلاف کنسرتاسیون، توانست با کسب بیشترین آرا به پیروزی برسد. عوامل موفقیت 1. مشارکت مردمی: یکی از کلیدهای موفقیت، مشارکت گسترده مردم در فرآیند دموکراتیک بود. آگاهی عمومی از اهمیت انتخابات و تمایل برای تغییر، موجب شد تا نرخ مشارکت بالایی در انتخابات داشته باشند. 2. تاکتیک‌های مسالمت‌آمیز: اپوزیسیون با استفاده از روش‌های مسالمت‌آمیز و قانونی، توانست به اهداف خود برسد. مبارزات انتخاباتی با تاکید بر اصلاحات دموکراتیک و حقوق بشر انجام شد. 3. فشار بین‌المللی: فشارهای بین‌المللی نیز نقشی اساسی در پایان دادن به حکومت پینوشه داشت. جامعه بین‌المللی از طریق سازمان‌های حقوق بشری و دولت‌های خارجی، بر حکومت نظامی شیلی فشار آورد تا به دموکراسی بازگردد. 🔗نتیجه گیری انتخاب پتریسیو آیلوین به عنوان رئیس‌جمهور، آغازگر دوره جدیدی از دموکراسی در شیلی بود.در آن دوره مهم ترین عامل یعنی اتحاد مردم و مشارکت بالا توانست به دیکتاتوری پینوشه پایان دهد ، 📍مردم شیلی مشارکت در انتخابات را به معنی تایید سیاست حاکم بر جامعه و مشارکت خود در کشتن جوانهای کشور نمی دانستند 📍مردم شیلی برای تغییرات به جای قهر و انفعال و امید به قدرت ها یا شخصیت های خارجی در یک روش مسالمت آمیز موفق به تغییر ساختار حکومت دیکتاتوری خود شدند. 📍مردم شیلی به جای خط کشی بین خود و دوستانشان و زدن انگ و ننگ به خاطر طرفداری از کاندیدها و دعوت به مشارکت در انتخابات برای نتیجه گیری از هر خط فکری که بودند با هم متحد شدند و نه یک شبه بلکه طی یک مبارزه ۱۷ ساله موفق به ایجاد تغییرات شدند. @economistfarsi 🌐کانال اکونومیست فارسی

🔴تحریم انتخابات، آری یا نه؟ 🔻اگر به دنبال پاسخ علمی هستید، نتیجه بررسی ۱۷۱ مورد تحریم انتخابات را که توسط یکی از معتبرترین اتاق‌های فکر آمریکا انجام ‌شده است ببینید. 🔴کانال علم سیاست: 🆔 @PoliticalScience_ir

▪️▫️▪️ #یادداشت انقلاب یا اصلاح کانال تلگرامی ایران فردا، خرداد ۱۴۰۳ از زمانی که آنتونیو گرامشی استراتژی «جنگ مواضع» را، حدود ۹۰ سال پیش، در مقابل استراتژی «جنگ رودررو» برای کسب هژمونی مطرح کرد، دیگر دوگانه‌سازیِ مانویِ استراتژی‌های «انقلاب یا اصلاح» به یک ساده‌سازی کودکانه تبدیل شده است. وی معتقد بود که پافشاری به جنگ رودررو با بلوک تاریخیِ حاکم سرمایه‌داری (انقلاب)، باعث تضعیف جامعه‌ی مدنی و قدرت‌گیری فاشیسم می‌گردد. این موضوع نه‌تنها برای طبقه‌‌ی کارگر، بلکه برای هر حرکت تکاملی یا توسعه‌ی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی صادق است. درواقع جنگ مواضع (به‌جای اصلاحات)، تلاشی چندوجهی برای تحقق خواسته‌ها و منافع طبقات و اقشار مختلف در چارچوب یک برنامه‌ی مشترک، در تخالف و تضاد با بلوک حاکم است. با چنین برنامه‌ای ضدیت با هژمونی حاکم (anti-hegemony)، با تشکیل یک بلوک تاریخی به هژمونی جایگزین (counter-hegemony) تبدیل می‌شود، و ایدئولوژی اولیه، و جنبش‌های واکنشی و پراکنده‌ی طبقات و اقشار مختلف به نظامی نوین می‌انجامد. خواه نام این تحول را انقلاب بگذاریم یا اصلاح، و یا اصلاحات انقلابی و بنیادی... متن کامل: https://B2n.ir/r48087 ▫️▪️▫️ @iranfardamag @athari_alborz

🔴پیام ویدیویی همایون کاتوزیان‌، استاد دانشگاه آکسفورد و متخصص برجستهٔ تاریخ اجتماعی ایران: 🔻«به نظرم اگر مسعود #پزشکیان رئیس‌جمهور شود وضع مردم بهتر از وضع فعلی‌شان می‌شود و رای دادن به او عاقلانه است.» #برای_ایران 🔴کانال علم سیاست: 🆔 @PoliticalScience_ir

🔴 جواد کاشی: ممکن است در این انتخابات بازی یکدست‌سازی به هم بخورد 🔴 در این انتخابات کسی انتظار نداشت آقای خاتمی شرط بگذارد و این شرط پذیرفته شود 🔻عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: همه ما از خودمان پرسیدیم چرا شرط خاتمی پذیرفته شد در حالیکه این همه سرمایه و هزینه داده شد برای اینکه نظام بتواند یکدست شود. 🔻شبیه این اتفاق یک بار دیگر هم در سال ۹۲ افتاد. فضای سنگین پس از سال هشتاد و هشت بر کشور حاکم بود و خیلی از دوستان ما می‌گفتند دیگر در را بستند و انتخابات موضوعیت خود را از دست خواهد داد. اما چرا دوباره یک دریچه باز کردند؟ 🔻همه ما در این بازی باید یک چیزهایی یاد بگیریم. نظام یاد بگیرد که با خالص‌سازی توسط جریان خاصی با چه مسائلی مواجه شد. به طبقه متوسط هم می‌شود خطاب کرد، جنبش ۱۴۰۱ بسیار قدرتمند بود و آثار پایداری از خودش به جا گذاشت، اما اگر فکر می‌کند با این جنبش‌ها قادر است قدرت عظیم سیاسی ایجاد کند در اشتباه است. بنابراین، باید راهی برای تعامل میان این سه صدا در عرصه سیاست پیدا کنیم./ جماران https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1635368 🗳 @jamarannews

♦️ بیانیه نهضت آزادی: 🔹 از مسعود پزشکیان حمایت می‌کنیم 🔹 برای اصلاح شرایط کنونی، راهی کم‌هزینه‌تر و مطمئن‌تر از انتخابات آزاد و سالم وجود ندارد جزئیات در👇👇 https://www.entekhab.ir/003Kcv 🆔 @Entekhab_ir

من رفتنی‌ام، ایران تو بمان محمد فاضلی من دو بار به ناحق از دانشگاه اخراج شدم (۱۳۹۰ و ۱۴۰۰) و همکارانم در هر دو دانشگاه شاهدان این رفتار ناحق هستند. بار اول حتی شکایت نکردم و دم برنیاوردم. بار دوم هم کلامی درباره آن در عرصه عمومی نگفتم، تا آن‌‌جا که می‌توانستم آن‌را پنهان کردم و هیچ نقشی در رسانه‌ای شدن آن نداشتم. فقط در مهرماه ۱۴۰۰ به وزارت علوم شکایت کردم که تا امروز به آن رسیدگی نشده است. اما هیچ کدام از این‌ها مهم نیستند و تلویحاً و با صراحت بارها گفته‌ام که حتی اگر امروز بگویند به دانشگاه برگرد، بازنمی‌گردم. به هیچ شغل دولتی بازنمی‌گردم. هیچ اهمیتی هم ندارد. من همکاری با دکتر مسعود #پزشکیان را آگاهانه #برای_ایران انتخاب کردم. سخنانش را شنیدم، از دوستان درباره شخصیت و کارش پرسیدم، ده‌ها نفر تماس گرفتند و از من خواستند به ستاد ایشان کمک کنم. من اطمینان پیدا کردم که مسعود پزشکیان بهترین گزینه موجود است، صداقت دارد، ساختار مجلس و دولت و نظام حکمرانی را می‌فهمد، کلامی دروغ نمی‌گوید، و یکی از بزرگ‌ترین دردهای این کشور یعنی عدم توافق میان نخبگان و نزاع دائمی میان آن‌ها و در نتیجه عقب‌ماندگی کشور را می‌فهمد و برای درمان آن منش و روش دارد. من آمده بودم به دور از هیاهو، در زمانه‌ای که دعوت به عدم مشارکت، تحسین و لایک بیشتری دارد، از ضرورت مشارکت و قرار دادن کشور در مسیر «عقلانیت بهبود تدریجی اما مستمر» بدون تندروی بگویم. و اتفاق دیشب در تلویزیون هیچ تغییری در این باورم ایجاد نکرده است. من در آن صحنه نه شخص محمد فاضلی، بلکه مشاور نامزدی بودم که می‌خواهد «عقلانیت اصلاح‌جوی میانه‌رو، توافق‌ساز و تدریجی‌گرا» را نمایندگی کند. اما #شهاب_اسفندیاری که اهمیت یک امر ملی را درک نمی‌کند، تلویزیون کشور را در مهم‌ترین رخداد سیاسی جاری آن، به صحنه کینه‌توزی شخصی، بالا آوردن پرونده‌ای شخصی که من خود سه سال است از آن دم نزده‌ام، و صحنه‌آرایی برای تحقیر شخص من تبدیل کرد. بدتر آن‌که از لحن حرف زدن، تا زمان پرسیدن سؤال تا اقدام برای قطع میکروفون، همه طراحی شده بود تا #محمد_فاضلی را تحقیر و حضور انتخاباتی دکتر #پزشکیان را تضعیف کنند. آن‌چه مرا به هم ریخت، جز مشاهده یک صحنه کاملاً آماده شده در همه ابعاد برای تبدیل کردن یک امر ملی، امری حیاتی برای ایران، به صحنه کینه‌توزی شخصی بود. هیچ دلیلی وجود نداشت که در برنامه‌ای در این سطح به زندگی شخصی کسی وارد شوند که در آن برنامه مشاور نامزد ریاست جمهوری است نه شخص محمد فاضلی. با این‌حال، از بینندگانی که از این رخداد ناراحت شدند، عذرخواهی می‌کنم. ⭕سخن آخر پرتاب میکروفون رفتاری از سر عصبانیت شدید در آن لحظه بود. هیچ معنایی جز اعتراض به آنچه شرح دادم، نداشت. من عمیقاً به شجاعت، صداقت و از خودگذشتگی مسعود پزشکیان احترام می‌گذارم که با از خود گذشتگی برای کار کردن در مملکتی پا به میدان گذاشته است که در رسانه ملی آن می‌توانند «امر ملی انتخابات» را به صحنه کینه‌توزی شخصی بدل کنند. من همه عمر برای ایران زندگی کرده‌ام، به ایران و مسائلش اندیشیده‌ام، و بقیه عمر را هم همین گونه خواهم زیست. ورودم به هیچ عرصه‌ای از سیاست برای منفعت شخصی نبوده و نیست. اکنون نیز بر همان راه و روشم. از صمیم قلب به دکتر مسعود پزشکیان احترام می‌گذارم و امیدوارم آن‌چه گذشت ایشان را در پیمودن راهی که انتخاب کرده‌اند استوارتر سازد؛ ایمانش به سیاست اخلاقی و رفع تبعیض بیشتر شود. در چند جلسه‌ای که با مسعود پزشکیان داشتم، او را مجذوب اخلاق و راستی یافتم؛ سخنش درباره مردم حقیقی است؛ مثل مردم زیسته است؛ تبعیض را درک کرده؛ صداقت و دیانت رحمانی را در خود نهادینه کرده؛ و باوری عمیق به علم و تخصص دارد. به قیمت چند رأی بیشتر هم حاضر به دادن وعده‌های دروغین نیست. ما با انتخاب او هم ده‌ها مشکل عظیم پیش رو داریم، و بهبودهای بزرگ در زندگی ما ایرانیان به آسانی به دست نخواهد آمد؛ اما در منش و روش و اخلاق و کردار مسعود پزشکیان، و بدنه اجتماعی اثرگذاری که او را پشتیبانی می‌کند، ظرفیت‌های ایجاد بهبود وجود دارد. من با عزمی جزم‌تر به مسعود #پزشکیان رأی می‌دهم و هیچ انتظار شخصی از او ندارم، بالاخص انتظار برای پیگیری کردن آن‌چه در آن برنامه گذشت. شما هم بیایید راه «عقلانیت بهبود تدریجی اما مستمر» را انتخاب کنیم. من رفتنی‌ام، ما رفتنی هستیم، ایران تو بمان. بازخوانی ایران معاصر @fazeli_mohammad

چنین کنند روبهان چو کرد باید کار! من در تمام سالهایی که انتخابات ریاست‌جمهوری ایران را دنبال کرده‌ام نطقی اینقدر آتشین و جانانه و حساب‌شده ندیده‌ام. حتی میرحسین موسوی هم سال ۸۸ اینطور سخن نگفت. به نظرم گرمی تنور انتخابات (اگر اصلا گرم‌شدنی باشد) از این به بعد است. اینکه ظریف را روباه مکار دروغگو بدانیم یا دیپلماتی کم‌نظیر برای ایران (که متاسفانه در عالم سیاست منافاتی با همدیگر ندارند)، فرقی ندارد در اینکه این ۹ دقیقه را پرشور و معقول و پرده‌در نبینیم. تمام کلمات حساب‌شده بود از نام بردن محترمانه و ستایشگرانه از محمد خاتمی تا دادن آمار و اطلاعاتی که ادعاهای اصولگرایان را دروغ‌های وقیحانه نشان داد. حتی شاید بکاربردن اصطلاح جنجالی «شیره‌مالیدن» هم تعمدی بود برای وایرال شدن. همچنان برای شرکت کردن یا نکردن در انتخابات توصیه‌ای ندارم و هنوز به نتیجه‌ای قطعی نرسیده‌ام ولی مطمئن هستم فرقی‌ست بین اینکه سکان سیاست خارجی را جلیلی دست بگیرد با اینکه دست ظریف باشد. @FarjamiMahmud