⭕️ سلسله موی دوست ⭕️

@Selseleye مُزد عاشقی، رنج است اما اين رنج، روشنی می‌بخشد. از دلی عاشق که می‌شکند موسيقی و ترانه می‌تراود. #جبران_خليل_جبران ⭕️⭕️

@Selseleye مذهب شما چیست ؟ من به الهام آنی وجدانم اعتقاد دارم #ژان_لوک_گدار ⭕️⭕️

@Selseleye زندگی چیز با شکوهی است. تنها چیزی که توی آن شادی وجود ندارد این است که مردم شریف باید از یک مشت دزد و ابله فرمان ببرند. امّا زندگی را برای این نساخته‌اند بالاخره عمر اینها به سر می‌آید. مثل زخمی که نمی‌تواند روی بدن سالم دوام بیاورد. 📕 انگل #ماکسیم_گورکی ⭕️⭕️

من دلم گرفته، هر چه می‌روم نمی‌رسم ردّ پای دوست، کوچه ‌باغ عشق، سایبان زندگی کجاست... #محمدرضا_عبدالملکیان

‍ 💬هشتم اردیبهشت‌ماه زادروز سیمین دانشور ▫️خانم دانشور را من اولین‌بار در سال ۱۳۴۵ دیدم. از آن دیدار چهرۀ سیاه مهربان او، قامت کشیدۀ او با قوسی اندک بر پشت، چون کسانی که وقت راه رفتن کمی قوز می‌کنند و لبخند او که بیشتر از دهانش در چشم‌هایش جلوه داشت و لباس سادۀ او همراه با سهل‌انگاری شلخته‌واری در انتخاب پوشاک به یادم مانده است و یک همراه تکیده‌تر از خودش که هرچه این یکی بشاش بود آن یکی عبوس و عصبی و اخمو نشان می‌داد. ▫️اولین بار او را در زیر سقف دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران دیدم. سرسرای طبقۀ اول، با شویش، جلال آل‌احمد که آن وقت‌ها کشمکشی طولانی‌شده با دانشکدۀ ادبیات هم داشت. گویا در مسئلۀ دکتر شدنش و بر سر مقالۀ دکترایش یا چیزی از این دست و می‌شد حدس زد که به دانشکدۀ ادبیات آمدن جلال، بیشتر از آنکه برای دیدن همسرش باشد نوعی اعلام حضور زنده‌تر و جوری «گردگیری» با «رئیس»‌های مدرسۀ زنش بود که آبشان با جلال به یک جوی نمی‌رفت. ▫️مرد با لنگر راه می‌رفت. نگاهی در روبه‌رو، سیگاری لای انگشت‌ها و کلاهی بر سر و زن آرام قدم برمی‌داشت. با همان لبخند که گفتم. کیفی حمایل ساعد و مشتی کاغذ در دست. با تمام تشخصی که در آن محیط به عنوان استاد داشت می‌خواست نشان دهد که در سایۀ مردش گام می‌زند ... نوعی پذیرش حمایت از مرد. شاید هم نمایشی خوشایند و مادروار، به دلجویی از مردش که او را شایسته‌تر از بسیاری می‌دانست که در آنجا کرسی و نیم‌کرسی داشتند. ▫️کلاس سیمین خانم، حال و هوای خاص خودش را داشت. بیشتر مثل خانوادۀ پرجمعیتی بود که بر محور مادر می‌چرخید. از آن رابطه‌های خشک شاگرد و معلمی که از بقایای فرهنگ مکتب‌خانه به شمار می‌رفت و خودش را تا کلاس‌های دانشگاه مخصوصاً دانشکدۀ ادبیات هم رسانده بود، نشانی در کلاس او نمی‌دیدی. ▫️تکیه‌کلامش «بچه جان!» بود که به همۀ ما از ریز و درشت و پسر و دختر خطاب می‌کرد. آن‌قدر از ته دل و آن‌چنان طبیعی که بی‌آنکه به یاد بیفتد که او از خود بچه‌ای ندارد، تو را به صرافت این مطلب می‌انداخت که: چه ظرفیت شگفت مادرانه‌ای در اوست که می‌تواند همۀ یتیم‌های جهان را زیر بال بگیرد. راحت درس می‌داد. گریزهای ظریفی هم به مسائل اجتماعی می‌زد که در شرایط آن روزها خالی از گستاخی و شجاعت نبود. حسین منزوی «سیمین دانشور از نگاه ...»، حسین منزوی، بخارا، فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۱، شمارۀ ۸۶، ص ۳۴۹. ▫️بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی ✍موقوفات دکتر محمود افشار

@Selseleye بزرگسالی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد درمی‌یابد بهتر است به خاطر دلیلی درست رنج کشید تا به خاطر دلیلی اشتباه لذت برد. بزرگسالی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد درمی‌یابد عاشق بودن و از دست دادن بهتر از بی عشق بودن است. #مارک_منسن 📕 شاد بودن کافی نیست ⭕️⭕️

@Selseleye در این زندگانی اگر تک و تنها در گوشه‌ای منزوی بمانی و فقط پژواک صدای خود را بشنوی، نمی‌توانی حقیقت را کشف کنی. فقط در آئینه انسانی دیگر است که می‌توانی خویشتن را کاملاً ببینی. 📕 ملت عشق #الیف_شافاک ⭕️⭕️