خبرخوانی روز

📄 انتخابات دوقطبی یا چند قطبی؟ ✍امتداد -داوود حشمتی : 🔹با اعلام تایید صلاحیت نامزدها تحلیل‌های مختلف از جنبه‌های گوناگون این موضوع را واکاوی می کنند. اما یکی از تحلیلها که ناظر بر روزهای رای‌گیری انجام میشود، این است که ببینیم: در هفته آخر شاهد چه نوع رقابتی هستیم؟ آیا انتخابات نظیر سال 76، 88 و 96 یک انتخابات دوقطبی میشود؟ یا اینکه شاهد انتخاباتی چند قطبی هستیم؟ مانند مرحله اول انتخابات 84 و 92. به نظر می‌رسد محتمل ترین حالت همان انتخابات چند قطبی است. 🔹تایید صلاحیت پزشکیان که یکی از سه گزینه جبهه اصلاحات بود، یک تحلیل مهم را هم بر هم زد. برخی بر این باور بودند که جبهه اصلاحات هر کاندیدایی را از همان ابتدا معرفی کند، ردصلاحیت خواهد شد. اما تایید صلاحیت پزشکیان، نادرستی آن را اثبات کرد. 🔹حالا یکی از گزینه‌های جبهه اصلاحات، تایید شده و در طرف مقابل ما با چند کاندیدا روبه رو هستیم که البته همه آنها نیامده‌اند که رئیس جمهور شوند. 🔹در میان اسامی تایید صلاحیت شدگان، نه پورمحمدی امروز شانسی دارد، نه قاضی‌زاده هاشمی. از سه نفر باقی مانده در میان اصولگرایان هم، زاکانی اعلام کرده که اگرچه در انتخابات قبل فعالیت پوششی برای رئیسی داشته، اما این بار آمده برای اینکه «تا آخر» بماند. زاکانی به خوبی می داند در جریان دورنی اصولگرایان از حمایت کافی برای تبدیل شدن به گزینه اصلی برخوردار نیست. خصوصا با اتفاقاتی که در انتخابات مجلس افتاد. 🔹حمایت جریان‌های سیاسی قدرت در درون اصولگرایی امروز از دو چهره به صورت روشن و مشخص مشاهده می‌شود. اول قالیباف است و دوم سعید جلیلی. وجود زاکانی برای هر دو نفر این کاندیداها مضر خواهد بود. در صورتی که زاکانی تایید صلاحیت نشده بود، سعید جلیلی می‌توانست رای کابینه دولت رئیسی را هم همراه خودش کند. اما حالا زاکانی مدعی رای کابینه است و آمده تا طلب سال 1400 را از آنها نقد کند. 🔹از همین رو زاکانی در نهایت این بار هم در نقش پوششی ایفا نقش می کند و پیش از آغاز رای گیری در انتخابات با صندوق، خداحافظی می کند. چرا که در صورت باقی ماندن در انتخابات پدرخوانده ها که در انتخابات اخیر (با عنوان لیست چنارها شناخته شدند)، او را مسبب شکست قلمداد خواهند کرد. اگرچه همین امروز هم تلاش می‌کنند او را از ادامه مسیر منصرف کنند. 🔹بنابراین در نهایت دو گزینه اصلی در سمت «مدافعان»‌ و «تداوم دهندگان وضع موجود» باقی می‌مانند که عبارتند از قالیباف و سعید جلیلی. 🔹اتحاد میان آن دو نه شدنی است و نه برای جریان اصولگرایی مطلوب است. در صورتی که آنها دست به اتحاد بزنند، انتخابات به حالت دوقطبی در هفته پایانی تبدیل میشود. در انتخابات دوقطبی که یک طرف آن همه اصولگرایان باشند، مانند سال های 96 و 76 برنده میدان اصولگرایان نخواهند بود. (مساله انتخابات 88 به این دلیل متفاوت بود که رقیب دولت مستقر بود). 🔹دلیل اصلی باخت اصولگرایان در انتخابات دو قطبی به نظر نگارنده این است که در شرایط دوقطبی، شاهد افزایش مشارکت هستیم و افزایش مشارکت به طور طبیعی به نفع جریانی است که به دنبال تغییر است. نه جریانی که مدافع وضع موجود باشد. 🔹در نهایت به نظر می‌رسد ما با یک انتخابات چند قطبی روبه رو هستیم که یک ضلع آن جلیلی است، ضلع دیگر آن قالیباف، ضلع سوم مسعود پزشکیان است. در نهایت مهمترین ضلع این انتخابات کسانی هستند که قصد مشارکت در انتخابات را ندارند. همانها که از سال 98 به این طرف، از صندوق ناامید شدند. هرچقدر که درصد این ضلع‌ آخر افزایش پیدا کند، شانس جریان اصولگرا برای پیروزی در انتخابات بیشتر خواهد بود. و اگر این درصد به مانند انتخابات اخیر به 60 درصد عدم مشارکت برسد، پیروز میدان نه پزشکیان است، نه قالیباف، بلکه سعید جلیلی خواهد بود. از همین رو هواداران او بیشترین تلاش را برای کاهش مشارکت و ناامید کردن مردم از رای دادن خواهند داشت.  🔹در طرف مقابل می توان حدس زد در صورت عبور مشارکت از حدود 60 درصد، پیروزی برای یک کاندیدا در همان دور اول رقم می خورد. #امتداد @emtedadnet

📄چند پارگی دولت در انتخابات ✍امتداد - داوود حشمتی : 🔹با ثبت نام مهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد دولت رئیسی، اولین گزینه از بدنه دولت وارد انتخابات شد. گزینه‌ای که به نظر می‌رسد تنها فردی نباشد که از دولت وارد گود انتخابات شده است. به زودی شاهد چند پاره شدن دولت رئیسی در ستاد انتخابات کشور خواهیم بود. 🔹بخشی از دولت که به پایداری نزدیک هستند از حالا تلاش می کنند تا خود را به کمپین سعید جلیلی یا علیرضا زاکانی پیوند بزنند. 🔹هسته اصلی نزدیک به ابراهیم رئیسی که به داماد او نیز متصل است، با کاندیداتوری مهدی اسماعیلی گرد او جمع خواهند شد. این مساله از همراهی میثم نیلی (برادر داماد ابراهیم رئیسی) و محسن منصوری (معاون اجرایی رئیسی) با وزیر ارشاد دولت سیزدهم، مشخص بود. 🔹اما این تنها شاخه ای از دولت نیست که در انتخابات حاضر خواهد شد. حزب تازه تاسیس شریان که برای انتخابات 1402 فعالیت خودش را از ابتدای سال گذشته آغاز کرده بود، بسیاری از افراد نزدیک به مهرداد بذرپاش را در کنار خود جمع کرد. این حزب توانست در انتخابات با تشکیل یک ائتلاف ضدقالیبافی، در تهران پدرخوانده های اصولگرایی که خود را «لیست چنارها» می‌دانستند، شکست دهد. حالا پاجوش‌ها در حال تشویق بذرپاش هستند تا او را وارد انتخابات کنند. 🔹شاخه دیگری از دولت که به محمد مخبر مرتبط می‌شود در رابطه تنگاتنگی با جریان شورای ائتلاف اصولگرایی است. آنها نیز در حال رایزنی های نهایی هستند. احتمالا از آن جریان، شاهد حضور یک نفر خواهیم بود. کسی که یا قالیباف خواهد بود و یا بر سر ورود مخبر توافق خواهند کرد. حضور زودهنگام علیرضا زاکانی برای ثبت نام مشخص کرد که او قصد ندارد فعلا با لیست چنارها توافق کند. 🔹همچنین شنیده ها حاکی است جریان دیگری که در سالهای پیش از ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی به او نزدیک بودند هم خواهان حضور در انتخابات هستند. در این دسته خصوصا کسانی همچون صولت مرتضوی (وزیر کار و رئیس ستاد انتخاباتی او) و شاخه‌ای که در تولیت آستان قدس به او کمک می کردند، حضور دارند. 🔹در این میان به نظر می‌رسد تیم نزدیک به ابراهیم رئیسی و خانواده او اجازه استفاده از برند او را به جز مهدی اسماعیلی به کسی دیگر واگذار نخواهد کرد. 🔹لذا افراد دیگر ناگزیر هستند بدون اینکه خود را تداوم دولت رئیسی معرفی کنند، در انتخابات فعالیت کنند. در این وضعیت نیز شانس چندانی برای آنها قابل تصور نیست. از سوی دیگر، نتیجه نهایی را ائتلاف هایی مشخص خواهد کرد که قبل و یا بعد از تایید صلاحیت ها شکل خواهد گرفت. کاندیداهای اصولگرا و همچنین نزدیک به دولت باید انتخاب کنند که آیا تا به آخر در رقابت ها باقی می‌مانند و سبد رای اصولگرایان را مانند سال 92 تکه تکه می‌کنند، و یا به کمپین جلیلی وارد خواهند شد. #امتداد @emtedadnet

📄 شکست پاجوش ها در مجلس نماد اختلاف ✍امتداد - داوود حشمتی: 🔹پاجوش های در مجلس تلاش کردند تا مانع از ورود قالیباف به مجلس شوند. اما وقتی در این کار موفق نشدند، برای حذف او از ریاست مجلس اقدام کرد و در آنجا هم شکست خوردند. در این میان چند نکته کلیدی در رابطه با روش شناسی اصولگرایان می توان دریافت که نشانه های اختلافات در آینده را نشان می دهد. 🔹اول: جمعیت پاجوش ها با شعار «این بار فرق می کند» به سراغ انتخابات مجلس رفتند تا مجلس را تغییر دهند. آنها وانمود می کردند همانطور که انتخابات تهران را از «چنارها» بردند، در شهرستان ها هم وضعیت همینگونه رقم خورده است. اما آمارها نشان داد که این ادعا درست نبود. 🔹دوم: نمایندگان  بعد از ورود، مانند همه دوره های مجلس به سراغ تشکیل فراکسیون رفتند. به طور طبیعی چنارها و پاجوش ها باید از هم جدا میشدند و فراکسیون های مختلف تشکیل داده و به رقابت با یکدیگر می پرداختند. اما این اتفاق نیفتاد. لذا شاهد بودیم که چنارها و پاجوش ها در کنار هم با 212 عضو، فراکسیون اکثریت مجلس را تشکیل دادند. بنابراین با وجود دعواهای بیرون از مجلس، دیدیم که در نهایت حمید رسایی در کنار باقر قالیباف در یک فراکسیون نشست، تا نشان دهند همه با هم هستیم. 🔹سوم: مهم بود که چرا آنها هر کدام فراکسیون مستقل تشکیل ندادند؟ در صورت تشکیل فراکسیون مختلف، وزن هرکدام مشخص میشد. مهمتر اینکه در چنین شرایطی تعداد مستقلین می توانست به عنوان یک وزنه روشن خودنمایی کند. 🔹چهارم: به طور معمول فراکسیون اکثریت مجلس همواره قدرت را در داخل مجلس و در تصویب لوایح بر عهده دارد. همچنین رئیس چنین فراکسیونی همواره رئیس مجلس میشد. اما این بار فرق می کرد. کاندیداهای ریاست موقت فراکسیون مجلس نبویان و موسی غضنفرآبادی بودند. نبویان که حاضر نشده بود با قالیباف در انتخاب رئیس رقابت کند، قصد داشت رئیس فراکسیون اکثریت شود. اما پاجوش ها به خاطر جاخالی دادن به نفع قالیباف از او انتقام گرفتند. در نهایت موسی غضنفرآبادی با حدود 100 رای رئیس این فراکسیون شد. 🔹پنجم: از عجایب دیگر اینکه؛ همین موسی غضنفرآبادی در انتخابات نایب رئیسی مجلس، تنها 16 رای کسب می کند. این اتفاق نشاندهنده صوری بودن ریاست او بر فراکسیون است و احتمالا در مرحله نهایی از ریاست فراکسیون هم حذف خواهد شد. 🔹ششم: از 212 نفر اعضای فراکسیون انقلاب، 60 نفر حاضر نشدند به گزینه فراکسیون برای ریاست مجلس  (که قالیباف بود)، رای دهند. لذا 60 نفر از آنها به مجتبی ذوالنور رای دادند. حتی اگر یکی دو نفر هم رای باطله داده باشند، باقی مانده اعضای فراکسیون انقلاب در حدود 150 نفر، به باقر قالیباف رای دادند. 🔹هفتم: امیرحسین ثابتی یکی از پاجوشها بعد از اعلام نتایج در گزارشی نوشت که قالیباف با کمک اصلاح طلبان به ریاست رسید. به عبارت روشنتر حدفاصل 150 تا 198 رای متعلق به کسانی است که می توانند در فراکسیون مخالفان تعریف شوند. 🔹هشتم: درسی که از این وضعیت میشود گرفت این است که پاجوش ها و چنارها اگر در بیرون با هم مخالفند در درون اما برای اینکه مشخص نشود در اقلیت هستند، با یکدیگر وحدت می کنند. در عین حال به زودی انتقام باخت در هیات رئیسه مجلس را در انتخابات ریاست جمهوری از قالیباف می گیرند. #امتداد @emtedadnet

📄رقابت در لیگ دو /  سعید محمد به دنبال بهشت ✍امتداد -داوود حشمتی : 🔹اگر رسیدن به صندلی ریاست جمهوری در خیابان پاستور تهران لیگ دسته اول به حساب بیاید، تلاش برای رسیدن به ساختمان خیابان بهشت، برای بسیاری از سیاستمداران، لیگ دسته دومی است که می تواند آنها را به لیگ دسته اول پرتاب کند. 🔹از همین رو به موازات رقابت‌هایی که برای سال آینده در ریاست جمهوری شاهد خواهیم بود، رقابت برای جانشینی زاکانی در شهرداری تهران هم آغاز شده است. برای این صندلی، افراد بسیاری رویا پردازی کردند، اما در میان‌ آنها به نظر میرسد مهرداد بذرپاش و سعید محمد از همه مشتاق‌تر باشند. 🔹این تیم که توانسته یک بار قالیباف را در رقابت‌های مجلس دوازدهم شکست دهد، حالا تلاش برای جاشینی زاکانی را کلید زده است. این البته تنها یک تحلیل  نیست. خبری است که تیم قالیباف آنها را افشا کرده است. یکی از سایت های نزدیک به قالیباف در این باره ضمن حمله به سعید محمد می‌نویسد: «نه تنها در انتخابات ریاست جمهوری 1400 تایید صلاحیت نشد که قبل تر از آن از قرارگاه خاتم کنار گذاشته شده بود و با وجود تلاش های فراوان مورد اعتماد آقای رییسی برای کابینه قرار نگرفت و نهایتا فقط یک سال به مناطق آزاد رفت و در آن سمت هم توفیقی حاصل نکرد و اکنون کمپین خود را برای شهرداری تهران آغاز کرده تا بتواند ناکامی های سیاسی خود را مرتفع کند.» 🔹از نگاه بسیاری، صندلی شهرداری پایتخت میتواند آنها را در حد ریاست جمهوری بالا ببرد. کلیدداری پایتخت از آنجا که مورد توجه عامه مردم و در چشم رسانه‌ها قرار دارد، برای افرادی که تمایل به حضور در ریاست جمهوری دارند، بسیار جذاب است. 🔹مهمتر از آن اینکه هر چهارسال یکبار، انتخابات شوراهای اسلامی شهرها، همراه با انتخابات ریاست جمهوری برگزار میشود و سال آینده موعد برگزاری این انتخابات است. 🔹در تحلیل آخرین انتخابات شوراهای شهرو روستا، اصولگرایان نزدیک به قالیباف توانستند اکثر کرسی های شورای شهر را تصاحب کنند، اما از آنجا که چهره‌ای قدرتمند برای این منصب در اختیار نداشتند، رقابت را به تیم دولت باختند و اتاق شهردار تهران به زاکانی رسید. 🔹حالا کارنامه 4 ساله زاکانی با رفتارهای لجوجانه با ملت، قطع درختان پارک‌ها، قراردادهای محرمانه و تراکم فروشی در قبرستان، اصولگرایان را هم به فکر تعیین گزینه جایگزین برای زاکانی انداخته است. 🔹تیمی که توانست انتخابات مجلس دوازدهم را در تهران از آن خود کند، از حالا می‌داند که تنها با 250 هزار رای می تواند شهرداری تهران را تصاحب  کند. رایی که با توجه  به انتخابات اخیر مجلس به دست آوردنش توسط این تیم، راحت و ساده به نظر میرسد. در نتیجه بعد از پیروزی رسایی و ثابتی بر قالیباف، شاید شاهد نشستن رفتن سعید محمد هم به بهشت باشیم. #امتداد @emtedadnet

✅ سم سیاست اندیشه‌هایی که دستگاه حکومت را بی حس می کند ✍🏻داوود حشمتی: حرف‌ها و اظهارات کسانی همچون اسدالله بادامچیان که «مشارکت در انتخابات را قابل قبول» می‌داند و یا وزیرکشور که مشارکت 8 درصدی را «حماسه» خوانده بود، نه فقط برای سیاست، بلکه برای کل سیستم همچون سمی است که رفته رفته اعضا و قوای تصمیم‌گیرش را «فلج» می‌کند. 🔹اسدالله بادامچیان به عنوان دبیرکل حزب موتلفه اسلامی در گفتگو با ایسنا گفته است: «با وجود همه جوسازی ها و فشارهای داخلی و خارجی، ۲۵ میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند که رقم قابل قبولی است» 🔹نگاه کسانی همچون اسدالله بادامچیان و وزیر کشور برای سیاست، همچون «سم» است، برای مدیریت کشور. از همین رو موتلفه بهتر است به همان کاری که در آن مهارت بیشتری دارد بپردازد و به حجره‌های بازار باز گردد. 🔹«سیاست» و علم سیاست «تدبیر عرفی برای ایجاد راهکار در جهت حل منازعات جامعه است.» کسانی که متوجه نمیشوند «کاهش مشارکت مردم در انتخابات» و عدم استفاه از «حق خود برای انتخاب کردن» چه آسیبی به کل سیاست و سیستم می زند، در بهترین حالت ناآگاهند. 🔹جریانی که از سال 98 تلاش کرده با مشارکت حداقلی مردم و ناامید کردن آنها از صندوق رای به قدرت برسد، به خوبی به یاد دارد که جمهوری اسلامی همواره به خاطر اینکه اکثریت قاطع ملت را پشت سر خود داشت، میتوانست در نظام بین‌الملل سر بلند کند. همین همگرایی داخلی هم بود که منازعات کمتری را در کشور شاهد بودیم. برعکس امروز که از هر گوشه گرفتاری و درگیری برای کل سیستم ایجاد میشود. 🔹اما حالا افتخار این دسته این است که تکیه بر اقلیت دارند و خوشحال هستند از اینکه؛ دیگر گروه‌ها و گرایش‌ها نمی‌توانند بر این اقلیت غلبه کنند. فراموش کردند که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری، رئیس جمهور رقیب آراء باطله بود و ممکن است این بار آراء باطله او را شکست داده و نفر اول شود، حتی اگر او پیروز انتخابات لقب بگیرد. در این وضعیت اگر کسانی پیدا شوند مدام در گوش مسئولان بخوانند که «مشکلی نیست» و «همه جای دنیا وضعیت به همین منوال است»، در عمل در حال «بی‌حس» کردن و «فلج کردن» سیستم عصبی کشور را از درون هستند، تا درد ناشی از عدم حضور مردم را درک نکند. درحالی که این «درد» نشاندهنده مشکلی است که باید برطرف شود. آنها که به دنبال «بی‌حس» کردن موضعی کشور هستند، شاید به تصور خود در حال خدمت و توجیه‌گری باشند، اما در واقع تلاش می‌کنند تا سیستم به دنبال حل درد نباشد، و وضعیتش وخیم‌تر شود. #امتداد @emtedadnetj

📄چرا یک جریان به دنبال برساختن بحران در خیابان است؟

بحران‌طلبی در زنگ حساب

✍🏻شرق-داوود حشمتی: یک جریان خاص به دنبال این است که با ایجاد یک بحران دست‌ساز، سیستم را به نزاع در خیابان با مردم وادار کند. آنچه تا‌کنون به‌طور قطع می‌توان گفت این است که مجموعه حاکمیت تن به خواسته‌های این جریان نداده است. 🔹با این حال آنها برای کشاندن سیستم به این وضعیت تلاش می‌کنند. سود آنها و منافعی که از این نزاع در خیابان می‌برند، در سیاست و کسب مناصب قدرت بسیار زیاد است. 🔹در اینجا توضیح خواهیم داد که 1️⃣ چه عواملی ممکن است منجر به یک بحران خیابانی دیگر شود؟ 2️⃣بحران خیابانی برای کدام جریان‌های داخلی و خارجی مطلوب است؟ 3️⃣ اهداف و مزایای بحران خیابانی برای این جریان‌ها چیست؟ 4️⃣ خطرات احتمالی که سیستم را تهدید خواهد کرد، در کجاست؟ و 5️⃣در نهایت اینکه رابطه این پروژه احتمالی با انتخابات سال آینده در چیست؟ 🔸متن کامل #امتداد @emtedadnet

✳️چرا بحران در خیابان را می‌خواهند؟ 🔸این جریان در حمایت از دولت و یکدست‌کردن ساختار مدیریتی کشور تمام تلاش خود را کرد. حالا و بعد از گذشت سه سال هیچ بهانه‌ای برای عدم تحقق وعده‌هایش ندارد. سه سال از عمر دولت، مجلس و شهرداری‌‌ها گذشته و «زنگ حساب» برای‌ آنها فرا رسیده است. تورم، گرانی و عدم حل برخی منازعات بین‌المللی از یک سو و مواجهه با توده‌های مردم در پایتخت و پارک‌ها از سوی دیگر، آنها را در موقعیت سختی قرار داده است. در چنین شرایطی بار دیگر به انتخابات نزدیک می‌شویم. 🔸لذا ترس ابتدایی آنها فعال شده است. ترس آنها این است: «مبادا مردم به صورت غیرمنتظره تصمیم بگیرند بار دیگر در انتخابات شرکت کنند و بساط آنها برچیده شود؟». این ترس نه فقط برای جریان سیاسی قدرت‌محور داخلی، بلکه برای جریان برانداز هم فعال است. همان‌طور که وعده‌های جریان یکدست‌شده در مدیریت طی سه سال گذشته محقق نشده است، ادعاهای براندازان نیز در سال 1401 پوچ‌بودنش را نشان داد. سیستم اما تلاش کرد با یک «عفو» غیرمنتظره بحران خیابانی سال 1401 را مدیریت و به یک آرامش عمومی تبدیل کند. 🔸اما نگاهی به موضع‌گیری هر دو جریان (قدرت‌محوران و براندازان) نشان می‌دهد آنها با همین عفو هم به‌شدت مخالف بودند. از همین رو است که «راه نجات» برای آنها ایجاد یک بحران دوباره خیابانی است. ✳️اهداف جریان آشوب‌طلب 🔸هدف اصلی و نهایی جریان «قدرت‌محور سیاسی» این است که اکثریت مردم همچنان از کنش‌های مدنی و انتخاباتی دور باشند. آنها تنها در سایه همین وضعیت است که می‌توانند بار دیگر در قدرت ابقا شوند؛ چراکه از حضور اندک رأی‌دهندگان وفادار به خود اطمینان دارند. به این ترتیب اهداف و مزایای یک بحران خیابانی برای آنها به این شرح می‌تواند دسته‌بندی شود: 1- شکاف بیشتر حاکمیت و ملت که منجر به کاهش مشارکت انتخاباتی در سال آینده خواهد شد. در سایه این وضعیت آنها در نقش ناجی سیستم ظاهر می‌شوند. 2 – برخورد قهرآمیز درخیابان یا در محاکم قضائی با کسانی که احیانا سال 1401 مورد عفو قرار گرفتند. آنها از عفوشدن این افراد به‌شدت ناراحت بودند و خواهان این هستند که بار دیگر در خیابان با آنها تسویه‌حساب کنند. 3 – تبدیل‌شدن «قدرت‌طلبان» به محور در فضای مدیریت فرهنگی، امنیتی و اجتماعی. 4 – تبدیل‌شدن «قدرت‌طلبان» به عنوان محور اقدامات رسانه‌ای. 5 – سرپوش‌گذاشتن بر ناکارآمدی حاصل از یکدست‌شدن قدرت؛ ‌فرار از پاسخ‌گویی در زنگ حساب. 6 – خنثی‌شدن هر نوع صدای اصلاح‌طلبی. 7 - ضریب‌گرفتن صدای براندازی که قدرت و توان سال 1401 را هم ندارند. هم عربستان سعودی از حمایت دست کشیده و هم اسرائیل با وجود جنگ غزه توان حمایت از آنها را ندارد. 8 – با تندترشدن فضا و رفتن شعارها به سمت مرکزیت حاکمیت، آنها بار دیگر از خود برای سیستم یک ناجی می‌‌سازند. تنها اشکال چنین وضعیتی این است که ممکن است در ارزیابی خود برای مقابله با «بحران دست‌ساز» دچار خطای تحلیلی شده و کنترل از دست آنها خارج شود. ✳️اتحاد قدرت‌محوران و براندازان 🔸بنابراین روشن است که بحران خیابانی می‌تواند هم خواسته براندازان باشد و هم خواسته جریان‌ قدرت‌محور. با راه‌افتادن چنین فضایی، بار دیگر حرف از اصلاح و تغییر، حتی از درون اصولگرایان هم برای مدتی به محاق می‌رود. این وضعیت برای واپس‌گرایان هم مطلوب است. 🔸از طرف دیگر راه‌افتادن یک بحران خیابانی باعث می‌شود تا فضای سیاست، امنیتی و نظامی شود. در چنین فضایی است که آنها دست بالاتر را در همه زمینه‌ها خواهند داشت. در نهایت با جمع‌شدن بحران بعد از چند ماه، آنها خود را به عنوان ناجی سیستم از «بحران نزاع در خیابان» معرفی و با ژست قهرمانانه وارد رقابت‌های انتخاباتی سال آینده می‌شوند تا به کمک اندک رأی‌‌دهندگان خود و در غیاب اکثریت ملت به قدرت خود تداوم ببخشند. 🔸این نوشتار هشداری است برای پروژه‌هایی که نشانه‌های آن از هم‌اکنون قابل رؤیت است.این نوشتار هشداری است برای پروژه‌هایی که نشانه‌های آن از هم‌اکنون قابل رؤیت است. @khabarkhany

✳️چرا یک جریان به دنبال برساختن بحران در خیابان است؟ / بحران‌طلبی در زنگ حساب روزنامه شرق /داوود حشمتی (19 اردیبهشت 1402) (بخش اول) 🔸یک جریان خاص به دنبال این است که با ایجاد یک بحران دست‌ساز، سیستم را به نزاع در خیابان با مردم وادار کند. آنچه تا‌کنون به‌طور قطع می‌توان گفت این است که مجموعه حاکمیت تن به خواسته‌های این جریان نداده است. با این حال آنها برای کشاندن سیستم به این وضعیت تلاش می‌کنند. سود آنها و منافعی که از این نزاع در خیابان می‌برند، در سیاست و کسب مناصب قدرت بسیار زیاد است. در اینجا توضیح خواهیم داد که 1- چه عواملی ممکن است منجر به یک بحران خیابانی دیگر شود؟ 2‌– بحران خیابانی برای کدام جریان‌های داخلی و خارجی مطلوب است؟ 3‌– اهداف و مزایای بحران خیابانی برای این جریان‌ها چیست؟ 4- خطرات احتمالی که سیستم را تهدید خواهد کرد، در کجاست؟ و 5- در نهایت اینکه رابطه این پروژه احتمالی با انتخابات سال آینده در چیست؟ ✳️وضعیت مطلوب 🔸جریان «قدرت‌محور» که تلاش می‌کند همچنان حضورش را در ساختار مناصب انتخابی حفظ کند، همواره با یک تهدید بیرونی و یک تهدید درونی روبه‌رو است. تهدید بیرونی برای آنها این است که ناگهان مردم تصمیم بگیرند بار دیگر دست به شناسنامه برده و رأی بدهند. تهدید درونی هم درگیری داخلی با جریان‌های دیگری است که بخش‌هایی از قدرت را در دست دارند. 🔸بنابراین، جریان «قدرت‌محور» تلاش می‌کند اول تهدید بیرونی را از کار بیندازد. برای این کار کشاندن جامعه و سیستم به یک رویارویی در خیابان، آنها را در منطقه «امن» قرار می‌دهد. مضافا اینکه‌ در شرایط بحران خیابانی، سیستم ناچار می‌شود رفتارهای «قدرت‌طلبانه» آنها را تحمل کند. در نهایت آنها به یک وضعیت مطلوب دست پیدا می‌کنند که هر دو تهدید از سر آنها برطرف شده است. ✳️خروجی‌های یک نزاع خیابانی جدید 🔸برای شروع تنها یک جرقه کافی است. این جرقه‌ها از سه ناحیه ممکن است اتفاق بیفتد. اول، فشارهای خیابان در برخورد با مردم در مسئله حجاب. دوم، بحث حضور زنان در ورزشگاه (که نمونه اخیر آن در اصفهان دیده شد). سوم، تغییر قیمت حامل‌های انرژی که منجر به بازتکرار وقایع آبان 98 باشد. 🔸سال گذشته نوشتیم که این دسته تلاش می‌کنند اساسا در زمینه برخورد با بی‌حجابی قانونی وجود نداشته باشد. آنها قانون نمی‌خواهند. چرا قانون نمی‌خواهند؟ چون قانون دست آنها را برای برخورد در خیابان می‌بندد (نگاه کنید به مقاله: «شرق» دلایل مخالفت تندروها با قانون حجاب را بررسی می‌کند: هنوز هم مسئله یک کلمه است: قانون، 24 تیر 1402، روزنامه شرق). در همان مقاله پرسیدیم: «چرا می‌خواهند قانون به جای مشخص‌کردن مجازات در زمینه حجاب، دست آنها را برای هر نوع بی‌قانونی باز بگذارد تا ضمن برخورد با مردم در خیابان‌ها حتی به کنسرت‌ها و کافه‌ها نیز حمله کنند؟». 🔸با این حال با اجرای «طرح نور» تلاش کردند تا به بهانه یک توییت، دولت را در مقابل سیستم قرار دهند. دولت اما از این تله فرار کرد و نشان داد قصد ندارد به سرنوشت احمدی‌‌نژاد در دو سال پایانی دچار شود (نگاه کنید به «گریز دولت از باتلاق افراطی‌ها، روزنامه شرق، 3 اردیبهشت 1403). 🔸حالا در آستانه نهایی‌شدن طرح حجاب بار دیگر فشارها از این ناحیه و همین‌طور موضوع ورود زنان به ورزشگاه آغاز شده است. اتفاقی که به‌طور روشن قابل مشاهده بود که جریانی «قدرت‌محور» به وقایع استادیوم اصفهان ضریب داد تا آن را به یک مسئله اصلی تبدیل کند. در نهایت هم دولت را وادار کرد تا به بهانه «کرامت زنان» از حضور زنان در ورزشگاه جلوگیری کند. 🔸با این حال باید گفت موضوع فراتر از این حرف‌هاست. آنها «اقتدار کمیته‌ای» نظام در خیابان را می‌خواهند و صراحتا به آن اشاره می‌کنند (نگاه کنید به مقاله «مانور اقتدار کمیته‌ای»، شرق، 6 آذر 1402). ✳️چرا بحران در خیابان را می‌خواهند؟

📄چرا یک جریان به دنبال برساختن بحران در خیابان است؟

بحران‌طلبی در زنگ حساب

✍🏻شرق-داوود حشمتی: یک جریان خاص به دنبال این است که با ایجاد یک بحران دست‌ساز، سیستم را به نزاع در خیابان با مردم وادار کند. آنچه تا‌کنون به‌طور قطع می‌توان گفت این است که مجموعه حاکمیت تن به خواسته‌های این جریان نداده است. 🔹با این حال آنها برای کشاندن سیستم به این وضعیت تلاش می‌کنند. سود آنها و منافعی که از این نزاع در خیابان می‌برند، در سیاست و کسب مناصب قدرت بسیار زیاد است. 🔹در اینجا توضیح خواهیم داد که 1️⃣ چه عواملی ممکن است منجر به یک بحران خیابانی دیگر شود؟ 2️⃣بحران خیابانی برای کدام جریان‌های داخلی و خارجی مطلوب است؟ 3️⃣ اهداف و مزایای بحران خیابانی برای این جریان‌ها چیست؟ 4️⃣ خطرات احتمالی که سیستم را تهدید خواهد کرد، در کجاست؟ و 5️⃣در نهایت اینکه رابطه این پروژه احتمالی با انتخابات سال آینده در چیست؟ 🔸متن کامل #امتداد @emtedadnet

✅فقه بی‌خانمان یا توقف؟

بررسی توصیه فقیهی برای مبادله با طلا و نقره به جای پول

✍🏻هم‌میهن-داوود حشمتی: در شهرستان طالقان ایران، جماعتی زندگی می‌کنند که به آنها مکتب «توقف» گفته می‌شود. آنها در عصر پیش از انقلاب صنعتی باقی ماندند و منتظر ظهور منجی هستند. از آب و برق لوله‌کشی استفاده نمی‌کنند و لوازم برقی و مکانیکی مانند خودرو ندارند. تا حد ممکن تلاش می‌کنند از مظاهر تمدن (که اساساً بعد از انقلاب صنعتی اول) ایجاد شد، دوری کنند. 🔹نمونه دیگری از آنها، جماعتی با عنوان «آمیش‌ها» هستند که مسیحیان معتقدی هستند. این دسته در ایالت پنسیلوانیا در آمریکا زندگی می‌کنند و از مظاهر تمدن دوری می‌کنند. برخی از آمیش‌ها هم اگرچه از برق استفاده می‌کنند، اما از وسائل مدرن مانند خودرو و موبایل دوری می‌کنند. با این حال همه آنها به ظاهر پول را به‌عنوان یکی از اختراعات بشری که توانسته به مردم در دادوستد کمک کند، قبول دارند. 🔹با این وجود شاهد هستیم نسخه‌هایی که برخی از فقها برای اقتصاد امروز می‌پیچند، نوعی رجعت عجیب به گذشته است که حتی آمیش‌ها و مکتب توقف را هم رد کردند. در همین رابطه می‌توان به توصیه آیت‌الله محسن‌اراکی برای جایگزینی طلا و نقره به‌عنوان «واسطه‌های مالی» در اقتصاد اشاره کرد. 🔹این توصیه‌ها این سوال را ایجاد می‌کند که آیا برخی از فقها اساساً با دنیای جدید و انقلاب‌های صنعتی آشنا هستند و عامدانه از آن عبور می‌کنند؟ 🔹در چنین زمانه و دورانی که بلاکچین‌ها خودشان را حتی به دولت‌ها تحمیل کردند، توصیه برای بازگشت و مبادله از طریق طلا و نقره با کدام منطق صورت می‌گیرد؟ با منطق این تفکر برای معامله‌های کلان چگونه باید طلا حمل و نقل کرد؟ مهمتر از آن دولت چگونه تراکنش‌ها را کنترل کند و با گرفتن مالیات امورات ملت را بگذراند؟ 🔹واضح است که باید به این تفکر پرداخته شود. خصوصا آنکه در میان ورودی‌های اخیر مجلس از تهران شاهد حضور کسانی هستیم که به این تفکر معتقدند. وجه مشترک همه این افراد در یک چیز است: «رجعت به گذشته.» آنها تلاش می‌کنند چرخ حرکت جامعه را متوقف کنند و آن را به عقب بازگردانند. 🔸متن کامل #امتداد @emtedadnet