امتداد

🎥در درون این ساختمان خاص پنتاگون 🔹ترجمه و زیرنویس شده در «انتخاب» ( ۹:۲۳ دقیقه) #امتداد @emtedadnet

✅روستای سوخته ✍🏻هم‌میهن-زهرا جعفرزاده: گزارشگر "هم‌میهن"، در گزارشی میدانی‌ از روستای امامزاده ابراهیم در شماره امروز این روزنامه نوشت: 🔹«آقا نرو. وایسا.» زن دست کودکش را گرفته و می‌دود به‌سمت ماشینی که نیمه ماه قرمزی روی در و دیوارهایش نقش بسته. ماشین نه کوچک است نه بزرگ، کنار سکویی ترمز گرفته و در بزرگش باز است و داخل پر از بسته. مردم گوشه یکی از ساختمان روستای امامزاده ابراهیم شفت، صف کشیده‌اند، این‌پا و آن‌پا می‌کنند، نکند بسته‌ها تمام شوند و جا بمانند. داخل بسته‌ها چند قابلمه روحی است. 🔹زن پوزخندی می‌زند: «در مغازه من ۷۰۰-۶۰۰ قابلمه روحی بود. همه‌اش سوخت.» از لای چادر سفید و بزرگ هلال‌احمر، نگاهی به ماشین و مردم می‌اندازد و قاشق را از پلوی قرمز ظرف یک‌بار مصرف پُر می‌کند و می‌گذارد در دهان پسرش. پسر دوساله بازیگوش‌اش: «از پنجشنبه من و همسر و پسرم اینجا زندگی می‌کنیم.» سه چادر گوشه حیاط نشسته‌اند، ساکنان دو چادر در صف‌اند و خانم نوری، نشسته به تماشا. 🔹خانه خانم نوری، سال 92 هم سوخته بود و بعد از سال‌ها پول روی هم گذاشتن ـ دو سال پیش ـ توانست وسایلش را کامل و مغازه را بازسازی کند: «هفته پیش دومیلیارد تومان جنس خریدم و ریختم داخل مغازه. حالا روی‌هم‌رفته 20 تا 30 میلیارد تومان ضرر کردیم.» خانه‌شان چهار طبقه بود، هر چهار طبقه هم بتن. نما چوبی اما خانه و زندگی‌شان بیمه نبود: «به مرگ خودم فکر می‌کردم، به سوختن خانه نه.» همسرش پیمانکار است و ستون‌ها را محکم ساخته بودند از ترس سیل، زلزله و باد. اما نمی‌دانستند شعله‌های آتش نانوایی، آنها را چادر‌نشین می‌کند. آن‌هم درست یکی، دو ماه مانده به فصل رفت‌وآمد مسافر. 🔹یادآوری شب حادثه برای آقای سالارپور، مرد سالخورده امامزاده ابراهیم سخت است، با دستش دستگاه خمیرگیر پشت نرده‌های سوخته را نشان می‌دهد. دستگاه هنوز شکلش را دارد. سیم برق همین دستگاه، ساعت حدود 11 شب چهارشنبه دوازدهم اردیبهشت‌ماه اتصالی کرد. او در مغازه کناری که قصابی است، صدای جرقه‌ها را شنید اما تا به خود آمد، دید که از لابه‌لای نرده‌ها شعله‌ای بیرون زده. کنار در جعبه شیلنگ آتش‌نشانی است. لوله شیلنگ، دور خودش پیچیده شده، بازش می‌کند تا روی شعله‌ها بریزد، لوله پلاستیکی اما نفس‌تنگ است. کمی آب‌پاشی می‌کند و تمام. آب داخل لوله‌ها توان خاموش‌کردن آتش را ندارد و در نیم‌ساعت، شهرک چوبی را خاکستر می‌کند. 🔹ساختمان متعلق به ستاد بحران فرمانداری امامزاده ابراهیم است، آنها را ظهر پنجشنبه اسکان داده‌اند. ساختمان جهاد سازندگی و یک‌مدرسه دیگر هم پر از اهالی است. آنها می‌گویند که روستایی‌ها به کانکس نیاز دارند. به آنها اتاقکی در ساختمان فرمانداری داده‌اند. از در و همسایه‌ها هم شنیده که قرار است وام بلاعوض به آنها بدهند. خود اهالی می‌گویند که حداقل 400 تا 500 میلیارد تومان خسارت وارد شده است: «مردم سه‌ماه تابستان کار می‌کنند برای کل سال‌شان. خیلی‌ها به بازار بدهکارند و بدهی‌شان از 500 تا 600 میلیون تومان تا یک‌میلیارد تومان است. خانه‌سازی در این روستا به‌دلیل شرایط جاده‌ای، متری تا 25 میلیون تومان است.» 🔹صفر قربانی، رئیس شورای روستا، در اتاق انتهایی ساختمان استانداری که اتاق‌هایش را به اهالی خانه‌سوخته داده‌اند، نشسته و درباره ماجرای ماشین آتش‌نشانی می‌گوید که ماشین آتش‌نشانی‌ آب داشت، اما نیرو نداشت: «ما فراخوان داده بودیم که یک‌نفر برای کمتر از 80 روز بیاید و در این بخش فعال شود. اما از دهیاری و استانداری تاکید کرده بودند که آتش‌نشان باید در آزمون قبول شده باشد. به‌همین‌دلیل اجازه استخدام نمی‌دادند.» 🔹 همان ماشین آتش‌نشانی هم شب حادثه، نه راننده داشت، نه آب و نه کسی که راهش بیاندازد. راننده دوسال پیش استعفای اعتراضی داشت. اهالی می‌گویند آن‌شب به آتش‌نشانی زنگ زده‌اند، راننده که نبود، یک آدم عادی نشست پشت فرمان و به محل حادثه آمد. مسیر کوتاه بود اما راننده نمی‌دانست چطور باید پمپ آب را باز کند، هرچه کردند ماشین به کارشان نیامد. 🔹حسین صفایی، عضو شورای روستا می‌گوید که بیش از 120 ساختمان و بیشتر از 300 واحد همراه با مغازه‌های بازار به‌طور کامل در شهر سوخته‌اند. اهالی اما تاکید می‌کنند که بیش از 500 واحد مغازه و خانه آتش‌ گرفته. هر ساختمان شامل مغازه، اقامتگاه و خانه اهالی بود. راست و چپ، مغازه و خانه بود. 🔹استاندار گیلان و معاونانش، مدیرکل هلال‌احمر و مدیران بیمه به منطقه آمده‌اند. خسارت‌ها از سوی بیمه صورت‌جلسه شده، به آنها گفته‌اند این آشغال‌ها را جمع کنید. دستگاه می‌آوریم و خاکبرداری می‌کنیم. اهالی اما می‌گویند تا زمانی که میزان پرداختی مشخص نشود، دست به این مصالح سوخته نمی‌زنیم. 🔸متن کامل #امتداد @emtedadnet

روستای رحیم‌آباد صالح‌آباد در خراسان رضوی زیرآب رفت معاون فرماندار صالح‌آباد خراسان رضوی: 🔹خانه‌های قدیمی روستای رحیم‌آباد که در مسیر ‎سیلاب بوده‌اند کلا زیر ‎آب رفته است. 🔹سیلاب به بیش از ۲۵ واحد مسکونی خسارت جدی وارد کرده. 🔹تمامی وسایل ‎مردم در این روستا به طور کامل از بین رفته است./ ایسنا @hammihanonline

🎥 رضا لاری‌پور، سخنگوی نظام پزشکی :بحران کمبود پزشک متخصص ✍🏻لاری‌پور: اواخر دهه 80 تحقیقی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد که نشان می‌دهد تب تخصص‌گرایی بین فارغ التحصیلان رشته پزشکی 94 درصد بوده، اما امروز شاهد این هستیم که در برخی از رشته‌های تخصصی صندلی‌های خالی دوره دستیاری وجود دارد. پزشکان دوست ندارند وارد رشته‌های بیهوشی، طب اورژانس، اطفال و بعضا فوق‌تخصص برخی رشته‌ها مثل جراحی قلب و اطفال شوند. وظیفه ما این است که اعلام کنیم صندلی ها خالی مانده. اگر شرایط برای ماندن پزشکان ایجاد نشود ممکن است مجبور شویم در آینده‌ای نه چندان دور، برای درمان نزد پزشکان ایرانی در سایر کشورها برویم./شرق    👈 گفت‌گوی کامل #امتداد @emtedadnet

✅کودک خلافکار یا کودک مبتلا به تکانهٔ دزدی؟ ✍🏻 Prem Jagyasi ✍🏻ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو @alipsychiatrist 🔹"در دوران مدرسه، من لذت زیادی از برداشتن پاک‌کن‌ها، مدادها و جامدادی‌های رنگی از کیف همکلاسی‌ها و جمع کردن آنها می‌بردم. اینطور نبود که به این وسایل نیاز داشته باشم یا احساس کنم‌ در حال انجام کار بدی هستم اما حس رضایت‌بخشی از تملک چیزهای مختلف داشتم. در آن زمان هنوز هیچ درکی از مفهوم دزدی نداشتم" این‌ها صحبت‌های یک بیمار مبتلا به اختلال تکانه‌ی دزدی(Kleptomania) است؛ اختلالی که با میل تکرارشونده و غیرقابل‌مقاومت برای دزدیدن چیزهایی که مورد نیاز یا باارزش نیستند، مشخص میشود. کلپتومانیا در کودکان چندان مورد توجه قرار نگرفته است. شاید به این دلیل که میل به برداشتن وسایل دیگران تا حدی در اغلب کودکان مشاهده می‌شود و با گذشت زمان کمتر می‌شود. کودکان ۲ تا ۴ ساله وسایل دیگران را برمیدارند به این دلیل که ایده‌ی دقیقی از اینکه چه چیزی متعلق به آنها و چه چیزی متعلق به دیگران است، ندارند. کودکان ۵ تا ۸ ساله نسبت به موضوع مالکیت آگاهی دارند اما توانایی کنترل بر خود(self-control)، در آنها رشدنیافته است و میتوان اتفاق افتادن موردی رفتار دزدی را در آنها یک عادت مادام‌العمر یا اختلال جدی در نظر نگرفت. اما ادامه پیدا کردن رفتار دزدی پس از سن حدود هشت سالگی یا تشدید آن در نوجوانی، به احتمال قوی نیازمند توجه درمانی است. 🔹پذیرفتن اینکه کودکی مبتلا به اختلال تکانه‌ی دزدی است، تجربه دشواری برای والدین است اما آگاهی از علائم و شناسایی آنها برای برخورد موثر کمک‌کننده است. کودکی که به صورت تکانه‌ای دزدی میکند، تحت تنش روانشناختی شدیدی است که پس از اقدام به دزدی، با احساس تسکین و لذت جایگزین میشود. این یک عمل انجام شده در تنهایی است و کودک به صورت بسیار محتاطانه‌ای سعی می‌کند که آن را مخفی نگه دارد. کودکان دچار کلپتومانیا از حس شرم، گناه و ترس رنج میبرند و همواره در وحشت گیر افتادن هستند. اغلب اشیایی که آنها جمع می‌کنند استفاده نمی‌شوند، فقط یک جا انبار می‌شوند. 🔹علت دقیق کلپتومانیا در کودکان مشخص نیست اما مانند هر اختلال دیگر، عوامل زیست‌شناختی، محیطی و روانشناختی در آن دخیل هستند. کاهش سطح پیام‌رسان عصبی سروتونین با انجام رفتارهای خطرجویانه مرتبط است. همچنین تغییر در سطح پیام‌رسان عصبی دوپامین میتواند باعث تمایل کودک به انجام عمل دزدی برای تحریک مرکز لذت در مغز شود. از طرفی درمان روانشناختی کودکان مبتلا به کلپتومانیا نشان می‌دهد که اشیاء دزدیده‌شده به خودی خود خواسته‌ی کودک نیستند بلکه نماد چیز دیگری مثل آرزوها و خواسته‌های ذهنی‌ی هستند که برآورده نشده و کودک قادر به فهم و حرف زدن درباره آنها نیست. به عبارتی، تملک اشیاء دزدیده شده، روشی پیچیده و نمادین برای برآورده کردن آرزوهای بیان‌نشده است. در همین ارتباط، کودکانی که یک محرومیت یا فقدان واقعی یا خیالی را تجربه کرده‌اند  ممکن است از دزدی برای کنار آمدن با رنج فقدان یا کم کردن اضطراب از دست دادن استفاده کنند. 🔻 ادامه در INSTANT VIEW (مشاهده فوری) #امتداد @emtedadnet

✅تصویری زیبا از تهران امروز 📷 پیام هنرور #امتداد @emtedadnet

🎥تجمع اعتراضی ۱۰۰ کارمند اتحادیه اروپا علیه جنگ غزه مختلف اتحادیه اروپا برای اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان در غزه در بروکسل تجمع کردند معترضان سه کفن سفید رنگ که به شکل اجساد کودکان غزه بود و آن‌ها را آغشته به لکه‌های قرمز کرده بودند، بر روی زمین در میدانی مقابل دفتر مرکزی کمیسیون اروپا در پایتخت بلژیک قرار دادند. بر روی این کفن‌ها عباراتی چون «حقوق بین‌الملل»، «معاهدات اتحادیه اروپا» و «کنوانسیون نسل‌کشی» نوشته شده بود تا از این طریق اعتراض خود را به نحوه پاسخ‌گویی رژیم صهیونیستی به عملیات «طوفان‌ الاقصی» حماس در هفتم اکتبر (۱۵ مهر ماه) نشان داده شود. @eskannews_com instagram.com/eskannews

✅در مراسم رونمایی کتاب «کوچینگ زندگی کودک و نوجوان» مطرح شد؛ مهارت آموزی و استعدادیابی، حلقه‌ مفقود در آموزش و پرورش ✍اقتصاد ۲۴ نوشت: مراسم رونمایی کتاب «کوچینگ زندگی کودک و نوجوان»، روز دوشنبه، هفدهم اردیبهشت ماه با حضور مترجمان اثر و جمعی از مدیران و مربیان مدارس تهران و شهرستان، در پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی برگزار شد. 🔹در ابتدای این مراسم، مظاهر بابایی، مدیرکل پردیس‌های پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی اظهار کرد: خوشبختانه در این کتاب مباحثی از جمله توانمندسازی و استعدادیابی کودکان و نگرانی‌هایی که از بابت آینده‌ی آن‌ها داریم مطرح شده است و باتوجه به ظرفیت‌هایی که در کشور وجود دارد انتشار این کتاب مایه مباهات است. 🔹بابایی در پایان سخنان خود از همکاری با تیم آکادمی کوچینگ کودک و نوجوان ابراز خرسندی کرد و گفت: امیدواریم این تیم حرفه‌ای براساس مرز‌های دانش حرکت کند و یک اتفاق خوب را رقم بزند. 🔸تمرکز کوچینگ بر آموزش غیر مستقیم است 🔹در ادامه‌ی این مراسم، ابوالفضل سلیمی، مدیرعامل هلدینگ آموزشی صفر تا صد و یکی از مترجمان کتاب  «کوچینگ زندگی کودک و نوجوان» درخصوص «نیکی جاینت»، نویسنده‌ی اثر اظهار کرد: او یکی از پژوهشگران نامدار بریتانیایی و بنیان‌گذار مجموعه‌ی «انسان کامل و کودک با رویکرد کوچینگ» است. 🔹وی درخصوص چرایی انتخاب کتاب گفت: ما در نظام آموزش و پرورش یک حلقه‌ی مفقوده‌ای در بخش استعدادیابی و مهارت‌های زندگی داریم که اگرچه درباره‌ی آن بسیار سخن رفته، اما تاکنون کسی به آن ورود نکرده است. 🔹سلیمی ادامه داد: اولین کتاب مجموعه‌ی ما «چگونه یک کوچ عالی باشیم» بود که شامل بیست و چهار درس برای مدیران می‌شد تا بتوانند رفتار‌های خود را به سبک کوچینگ به روز کنند و در واقع آن کتاب برای به روزرسانی مدیران سنتی بسیار کارآمد بود. بعد از آن ما کتاب «کوچینگ زندگی کودک و نوجوان» را در دست ترجمه قرار دادیم. 🔹مدیرعامل هلدینگ آموزشی صفر تا صد، با اشاره به مشکل کودکان هفت تا دوازده سال اظهار کرد: ما برای این گروه سنی هزاران ساعت آموزش ایجاد کردیم و تمرکز روی درس‌هایی است که به سادگی فراموش می‌شوند. ما در حال حاضر با نسل آلفا مواجه هستیم که بسیار جلوتر از ما قرار دارند. 🔹وی افزود: بعد از دوران کرونا که بچه‌ها در وسعت بیشتری وارد شبکه‌های مجازی شدند، با اضطراب بیشتری هم مواجه شدند و این خطر بزرگی است که فعالان فرهنگی ما باید درخصوص آن اقدام کنند. 🔹سلیمی با بیان اینکه کوچینگ، یکی از رویکرد‌های جدید آموزشی است گفت: ابزاری که برای کوچینگ بزرگسال استفاده می‌شود پرسشگری است، اما برای کودکان که هنوز ذهنشان انتزاعی و نقادانه نشده متفاوت است و باید برایشان ابزار متفاوتی ایجاد کرد و آن، آموزش غیرمستقیم و موقعیت‌محور، از طریق بازی و انیمیشن و‌... است و این شروع خوبی است تا بتوانیم خیلی از رفتار‌ها را به عادت بدل کنیم. 🔸والدین امروزی در ظاهر مدرن و در تفکرات سنتی هستند 🔹در ادامه حامد حسنعلی، مدیر آکادمی کوچینگ کودک و نوجوان و مترجم دیگر کتاب با اشاره به اینکه «نیکی جاینت»، نویسنده‌ی اثر، یک مشاور بسیار حرفه‌ای است گفت: او بچه‌هایی را که دچار آسیب‌هایی مانند اعتیاد، خودزنی و... شده بودند را درمان می‌کرد و آن‌ها به زندگی نرمال بازمی‌گشتند، اما پس از مدتی دوباره گرفتار آسیب می‌شدند. «نیکی جاینت» در این خصوص دچار یأس شد که آیا راهی که می‌رود درست است؟ و همین نقطه‌ای بود که به سمت مطالعه‌ی کوچینگ رفت. 🔹او با بیان اینکه کوچینگ سبب ایجاد توانمندسازی می‌شود اظهار کرد: با دانش دیروز نمی‌توان بچه‌های امروز را برای فردا  آماده کرد. ما دوازده سال مدرسه رفتیم و از آن دوران تنها خاطره باقی مانده است و دیدیم که بسیاری از آموزش‌های آن دوران در زندگی واقعی به کار ما نیامدند. 🔺متن کامل #امتداد @emtedadnet

#اختصاصی  ✅در گفتگو با امتداد مطرح شد؛  روایت تلخ پدر یک دانشجوی ایرانی مقیم کانادا از مصائب خانواده پس از مرگ او در یک سانحه رانندگی  ✍امتداد-گروه خبر: شاید خبر تصادف و فوت یک جوان دانشجوی ایرانی در کانادا در روزهای اخیر در شبکه‌های اجتماعی شنیده و تکرار شده باشد. اما به نظر می‌رسد که این پرونده تصادف ابعاد دیگری نیز در خود داشته باشد. جوان دانشجویی که در حوزه فناوری اطلاعات(IT) بسیار فعال بود و پدر و مادرش زحمت زیادی برای تهیه ملزومات سفر او به کانادا و تحصیلش در این کشور متحمل شدند.  🔹محسن (نوید) مسگری که پس از سال‌ها تلاش با کسب نمره زبان، گرفتن پذیرش از یک دانشگاه کانادایی با رنکینگ بالا و طی کردن مراحل قانونی جهت دریافت ویزای تحصیلی، در ۲۵ سالگی برای ادامه تحصیل و ساختن رویاهایش به این کشور سفر کرد و در فروردین‌ماه سال جاری در شرایطی که پیاده در حال عبور از خط عابر پیاده در یک خیابان حوالی دانشگاه محل تحصیل خود بود، یک تصادف تلخ، جان جوانش را به کام مرگ کشید. 🔹مرگی که در غربت رقم خورد و این در حالی بود که هیچ‌کدام از اعضای خانواده این دانشجوی جوان ایرانی، ساکن کانادا نبودند و وی به تنهایی در این کشور زندگی می‌کرد. 🔹حمید مسگری، پدر نوید در این رابطه به امتداد می‌گوید: «در ابتدا هیچ دسترسی به نوید نداشتیم و از هر طریقی که تماس می‌گرفتیم نیز هیچ خبری به دست نمی‌آمد. تا اینکه با واسطه یکی از دوستان ساکن در کانادا مطلع شدیم در زمان عبور از خط عابر پیاده در حالی که چراغ برای عابرین سبز بوده، یک خودرو با نوید برخورد کرده و کشته شده است.» 🔹این پدر داغ دیده ادامه می‌دهد: « فارغ از ابعاد بزرگ فاجعه برای خانواده در ایران که هیچ دسترسی به فرزندشان در کانادا نداشته‌اند و ابدا هیچ نوع ویزای فوری یا اضطرار از سوی دولت کانادا برای ایرانیان در این شرایط وجود ندارد، دولت این کشور و یا پلیس آن اصلا لزومی نمی‌دید درباره آنچه پیش آمده برای خانواده توضیحی بدهد. حتی همین حالا که حدود یک ماه از مرگ نوید می‌گذرد، ما اطلاع درستی از جزییات حادثه نداریم و نمی‌دانیم که چگونه و از چه طریقی می‌توان در مورد این حادثه غم انگیز اطلاعات دقیق و موثقی کسب کرد». 🔹پدر نوید تصریح می‌کند: «این در حالیست که پسرم همواره فردی محتاط و قانونمدار بود و من ایمان دارم که محال است؛ نوید در اثر بی‌احتیاطی دچار این حادثه شده باشد.» 🔹این پدر داغدار در ادامه نیز می‌گوید: «نوید ما به صورت قانونی و رسمی از دانشگاه پذیرش گرفت و راهی کانادا شد. کشوری که سالیانه پذیرای تعداد قابل توجهی از جوانانی است که غم دوری از خانواده و وطن خود را به دوش می‌کشند تا برای ادامه تحصیل و کسب موفقیت‌های علمی و کاری به کشوری دور دست مهاجرت کنند. سوالی که روح من را آزار می‌دهد، این است که آیا دولت کانادا در قبال این شهروندان هیچ مسولیتی ندارد؟ این حادثه که برای فرزند ما رخ داد، نشانه‌های روشنی داشت که باید هر ایرانی یا شاید شهروند هر کشوری که در این کشور است به آن معترض باشد. که چرا هیچ اطلاعاتی درباره مرگ یک انسان به این شکل وجود ندارد؟ چرا حتی کوچکترین حقی برای یک خانواده داغدار که دستش از همه جا کوتاه است، قائل نیستند که بتوانند بدون نیاز به سپری کردن چندین ماه برای اخذ ویزا به کانادا سفر کنند و اطلاعات کاملی از اینکه چه بر سر فرزندشان که ۲۵ سال برای رسیدنش به این مرحله تلاش کردند بدست بیاورند». 🔹پدر این دانشجوی ایرانی، ادامه می‌دهد: «گرچه وداع آخر با فرزندمان را از دست‌ دادیم ولی، خواسته ما این است که دست‌کم بتوانیم بر سر آرامگاه فرزندمان برویم تا شاید اندک مرهمی باشد بر درد و رنج این مصیبت غیرقابل توصیف. ببنید نوید ما در ۲۵ سالگی درگذشت، اما اکنون آن چه ابعاد این ماجرا را تلخ تر می‌کند، این است که متوجه شدیم مشابه این اتفاق می‌تواند برای هر ایرانی دیگری رخ بدهد. بدون این که دولت کانادا خود را در قبال شهروندانی که قانونا وارد این کشور شده اند مسول بداند». 🔺متن کامل #امتداد @emtedadnet

✅امتداد سه روزنامه دلواپس را بررسی می‌کند: با همه بی‌حجاب‌ها مقابله کنید ✍🏻امتداد-گروه سیاسی: هرچه آتش برخورد خیابانی با موضوع حجاب شعله‌ورتر شود کیهان هم خشنودتر خواهد بود. حالا دیگر همه چیز روشن است. شاید روزی اسنادش هم منتشر شود که جریانی زیست و تدوام قدرتش را در بحران دنبال می‌کند.حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز روزنامه کیهان نوشته:«همان‌گونه که دادستان محترم تاکید کرده است، باید هم برخورد قاطع با دست‌های پشت‌پرده و جرایم سازمان‌یافته در اولویت باشد. و اما پرسش آمیخته به دغدغه‌ای‌ نیز در میان است و آن، این که مبادا منظور از اولویت برخورد با جرایم سازمان‌یافته، به معنا و مفهوم بی‌توجهی و رها کردن مقابله با کشف حجاب در انظار و اماکن عمومی باشد! این سؤال از آنجا مطرح است که متاسفانه در ماده ۴۹ لایحه موسوم به عفاف و حجاب، به گونه‌ای غیر‌قابل توجیه و در مغایرت آشکار با احکام شرعی و قوانین جاری کشور‌، مقابله با حکم شرعی و قانونی کشف حجاب نادیده گرفته شده است…امید است این لایحه که نه فقط در پیشگیری از کشف حجاب ناکارآمد است، بلکه ترویج‌کننده این پدیده پلشت نیز هست، از اساس کنار گذارده شود….و اما، اولویت برخورد قاطع و پشیمان‌کننده با جرایم سازمان‌یافته و عوامل پشت صحنه پدیده خانمانسوز کشف حجاب نباید مانع مقابله با خانم‌های کشف حجاب‌کننده‌ای باشد که اکثریت قریب به اتفاق آنها از پشت صحنه ماجرا بی‌خبرند» 🔹روزنامه جوان هم مثل برخی مقامات گاهی اصرار دارد ثابت کند که کلا در جهان دیگری زندگی می‌کند. این روزنامه با تصویری از ابراهیم رییسی میان دختران نوجوان و به مناسبت روز دختر در تقویم ایران نوشته:«شاداب، خندان و امیدوار؛ این واقعیت دختران ایران است، از دیروز تا امروز و فردا. ورای همه آنچه رسانه‌های پروژه‌بگیر و کارفرما‌پذیر مدام پمپاژ می‌کنند، دختران و زنان این مرز و بوم قرن‌هاست که نسل‌پرورند و تمدن‌ساز. درست به همین دلیل است که غرب و شرق فکری، مدام تلاش می‌کند رشته‌های دختران و زنان ایران را پنبه کند، اما نتوانسته و نمی‌توانند.  این الگوی سوم که نوپایی خود را طی کرده است، اکنون استوارتر از هر زمان دیگری طی طریق می‌کند، تشخص یافته و راهبر شده است، چه در علم و دانش بنیان، چه در ورزش و اقتصاد و چه در اجتماع و سیاست. دختر ایرانی، بالنده و درخشان است. »اصلا ما کلا در حال بالنده بودنیم. دختر و پسر و زن و مرد هم ندارد. به لطف دولت مردمی و مجلس انقلابی چنان چشم انداز روشنی به آینده داریم که همه با هم داریم می‌بالیم! 🔹روزنامه همشهری هم با عنوان «دورهمی فرشته‌ها» سراغ همان مراسمی رفته که بهانه عکس و یادداشت روزنامه جوان بود با این تفاوت که اینجا نقش اول تانک انقلاب و حضورش میان فرشته‌ها است. همشهری نوشته:«مدیریت شهری پایتخت به رسم چندسال اخیر، امسال نیز برنامه‌های ویژه‌ای طراحی کرده تا این مراسم به بهترین شکل ممکن اجرا شود. 🔹دختران آرمانی در ورزشگاه 12هزارنفری آزادی در گام اول، دیروز سالن ۱۲هزارنفری مجموعه ورزشی آزادی، میزبان دختران به مناسبت روز دختر بود. جشن بزرگ «دختران آرمانی» به مناسبت ولادت حضرت معصومه(س)، با حضور سیدابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور، علیرضا زاکانی شهردار تهران، زضا مراد صحرایی، وزیر آموزش و پرورش، علیرضا فخاری استاندار تهران، انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور، امین توکلی‌زاده معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، مصطفی زیبایی‌نژاد مدیرکل فرهنگی شهرداری تهران و جمعی از مسئولان و مدیران دولتی و شهری برگزار شد.» #امتداد @emtedadnet