گروه هنری آسو🌞✨

نمیاید؟

بیاید اینجا:)

چون من خیلی این روزا سرم شلوغه نمیرسم کلی چنل رو هندل کنم

https://t.me/+_eQujQ6JAZMyZDE0 آسو از بین نرفته فقط اینجاست:)

من امروز عزدار شدم اینجا رو چک نمیکنم برگشتم لطفا رفته باشین چنل جدیدم:)❤️

https://t.me/+_eQujQ6JAZMyZDE0 داریم نقل مکان میکنیم اینجا بیاین اینجا که موسسه منه:)📻🍂

خوب تر باش…🦋

ایده تصویر نویسی راجبش بنویسید:)”📸🤍

اصل نوشتن بعد از نوشتن شروع می‌شود اگر گمان می‌کنید که روند نوشتن به‌صِرفِ نوشتن تمام می‌شود، بدجوری در اشتباهید. نوشتن مثل آش‌پزی است؛ وقتی می‌نویسیم، فقط مواد را روی هم می‌ریزیم. پختن چیز دیگری‌ است. ویرایش و بازخوانیِ چندین‌باره باعث می‌شود متنمان خوب بپزد و خوب جا بیفتد. من برای این کار هم آداب خودم را دارم و همه را با وسواس به‌جا می‌آورم: اول، چند روز از نوشته دور می‌مانم و می‌گذارم عرق نوشته خشک شود و نفَسش جا بیاید. چند روز بعد، در فراغت و سر فرصت، پای لپتاپ می‌نشینم و مثل دلاک قلتشنی که پوست مشتری‌اش را می‌کَند تا هرچه بیش‌تر از بدنش چرک بکِشد، بی‌رحمانه به جان نوشته می‌افتم و تا می‌توانم زوائد و اضافات را از متن و بطنش کم می‌کنم. بعد، عین داوینچی تن برهنه‌اش را بارها و بارها سر تا پا ورانداز می‌کنم. آن گاه برمی‌خیزم، چرخی می‌زنم، و مشاطه‌وار با وسواس و بی ذره‌ای احساس، دست به آرایش سر و تنش می‌برم. کلمه‌ها را موزون می‌کنم. جمله‌ها را میزان می‌کنم. بندها را به هم‌ گره می‌زنم. باز برمی‌خیزم و خریدارانه‌ نگاهی به قامتش می‌اندازم. اگر آن‌‌قدر دل‌انگیز و شهوت‌انگیز باشد که حتی خودم هم دل‌ ببازم، دست‌به‌کار انتشارش می‌شوم. #نگارش #ویرایش #از_نوشتن #آداب_نوشتن معین پایدار، ۱۰ آذر