تکرارِغریبآنه‌ی‌روزها

عزیزِ من. ببخشید که عیب‌هایم تو را اذیت می‌کند.

خدایا قربونت برم بی‌جنبه شدی.

خدایا همین آب و هوا رو تا آخرِ تابستون برامون نگه دار، البته بدون خرابیاش. مرسی، دمت گرم.

چه کرده‌ای تو با دلم..؟

دردم هزار ساله مثل دردِ حافظه...

این من تو ‌را می‌خواهد... حتی اگر در میان دست‌هایت، عقربه‌های ساعتِ روحش، دوباره و دوباره، مچاله و خرد شوند. متوجه می‌شوی عزیزم؟

شاید حقایق بی‌مقدمه سر برسند. شاید خاکسترها یادشان برود که مرده‌اند... بی‌تابی کنند برای دوباره گر گرفتن، و شعله کشیدن. شاید تو باید کاری کنی تا من آرام شوم. شاید...!

جملاتی که توی پرانتز قرار گرفتند، از جملاتیه که بچه‌های توی ناشناس فرستادند و چون خوشم اومد بازم این کار رو انجام می‌دم پس به هشتگِ جدید سلام کنید. #آشناست