جامعه‌شناسی زن روز

📩 #گزیده ✍ ازدواج، نوعی قراداد کار است که شرایط آن فقط زمانی کاملاً برملا می‌شود که زن به کوتاهی در انجام تعهدات خود متهم شود. 🖋️#پاملا_ابوت 🖋️#کلر_والاس 📕An introduction to sociology: feminist perspectives 📕جامعه‌شناسی زنان 🖋️ترجمه منیژه نجم‌عراقی 🟢#ازدواج 📖 منبع گزیده‌های فمینیستی: 📷 lnstagram.com/excerpt_from_feminism ❤️ @Zane_Ruz_Channel

📚فمینیسم و دولت 📚 بحث‌هایی پیرامون رابطه فمینیست‌ها و دولت: تقابل، تعامل، هر دو، یا هیچ‌کدام؟ •دبیر مجموعه: دکتر نازنین شاه‌رکنی 📌 کتابچه‌ اول دانشکده 🔖فمینیست‌ها با دولت‌ها چه باید بکنند؟ آیا باید به دنبال کمک گرفتن از آنها باشند؟ باید سعی کنند نادیده‌شان بگیرند و انرژی‌شان را صرف تقویت جامعه‌ی مدنی و توانمندسازی زنان کنند؟ یا باید مستقیم یا غیرمستقیم به مبارزه با همین دولت‌ها – که امتداد تاریخی اقتدار پدرسالارانه‌اند – بپردازند؟ 🔖 آیا کار با دولت به معنای در خدمت دولت بودن است؟ اصلاً مگر وضع زنان و جنبش‌های فمینیستی در زمان‌ها و مکان‌های مختلف یکسان است که بتوان نسخه‌ای یکسان در این خصوص تجویز کرد؟ 🟢#معرفی_کتاب ❤️ @Zane_Ruz_Channel

❤️ زنان در صف اول قربانیان هستند 🔹بحران خشکسالی در ایران از دید پژوهشگر اجتماعی آب 🖊پانیذ میلانی نزدیک‌ترین افراد به تحولات مربوط به آب، همیشه زنان هستند و اولین کسانی هستند که از خشکسالی آسیب می‌بینند. ما نباید این پیوند عمیق را نادیده بگیریم. در فرهنگ ما و در ادبیات ما مردها تامین‌کننده و زنان تامین‌شونده هستند. این دو‌گانه باعث شده زنان در همه مسائل اجتماعی به حاشیه رانده شوند و هیچ سهمی نداشته باشند. مثلا زنان روستایی بسیار زحمت می‌کشند اما چون در اقتصاد ما جایی ندارند به حاشیه رانده می‌شوند. این دوگانه در مسائل مربوط به آب هم دیده می‌شود به طوری که زنان هیچ سهمی از آب هم ندارند. زن‌ها در این مورد هم نیروی پشت صحنه و به حاشیه‌رانده شده هستند.

قوانین کشور ما را مردان نوشته‌اند و همین داستان آب را هم مردان نوشته‌اند

و حالا ما دچار بحران‌های سرزمینی هستیم و زنان هم از این بحران‌های سرزمینی و نتایج قوانینی که ننوشته‌‌اند رنج می‌برند. زنان ما هیچ سهمی در مدیریت آب ندارند از پایین‌ترین سطوح مانند مدیریت قنات‌ها و میرآب‌ها تا بالاترین سطوح مدیریتی مثل وزارت نیرو. حتی نگاه‌ها به زنانی که وارد رشته‌های دانشگاهی مربوط به مدیریت آب می‌شوند هم سنگین است و همه با تعجب از این زنان می‌پرسند چرا یک زن وارد این رشته تحصیلی بشود؟ این در حالی است که وقتی خشکسالی بیاید همه اعضای یک جامعه آسیب می‌بینند. ما فقط ۱۰ میلیون زن روستایی در ایران داریم آیا متناسب با این تعداد مدیر زن در وزارت نیرو داریم؟ اصلا چه زنانی وارد سطوح مدیریتی وزارت نیرو شده‌اند؟ آیا این زنان تاثیرگذار بوده‌اند؟ این در حالی است که در بحران‌هایی مثل خشکسالی زنان ما در صف اول قربانیان هستند. #زنان_بحران_آب ادامه مطلب 👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel

❤️ بمناسبت روز فردوسی ✍ عموما مرگ سهراب و سیاوش را تراژدی می‌دانند در حالیکه آنچه بر سر زنان آمده بی‌اهمیت تلقی شده و حتی سزاوار آن دانسته شده‌اند. در همین شاهنامه و در داستان سیاوش، قتل سودابه به دست رستم، یکی از وحشیانه‌ترین اتفاقات و یک تراژدی تمام عیار از خشونت علیه زنان است که کماکان با همان توجیهات ادامه دارد. سودابه در مرگ سیاوش نقشی نداشته و مدت‌ها از ماجرای آنها گذشته بود و خود سیاوش حکم عفو سودابه را از کیکاووس گرفته بود. سیاوش در واقع قربانی بی‌تدبیری و حماقت و خوش خیالی خودش و رستم شد و به سعایت گرسیوز و به دستور افراسیاب و به دست یکی دیگر گروی زره کشته شد. ولی رستم برای آنکه خشم و سوگ را فروبنشاند، سودابه را مقصر جلوه می‌دهد که سیاوش به گفتار زن شد به باد و تکلیف همه زنان را هم روشن می‌کند که خجسته زنی کو ز مادر نزاد. سپس در حضور کیکاووس به سودابه بینوا حمله می‌کند و او را می‌کشد از آن سو افراسیاب قصد جان فرنگیس می‌کند.

گویا هر جا هر خبط و دیوانگی که مرتکب شده‌اند تلافی‌اش را سر زنان در آورده‌اند.

🔹بیست و پنج اردیبهشت روز فردوسی است. در مناسبت‌های بزرگداشت سرآمدان و مشاهیر به خصوص ادبیات خوب است علاوه بر تعریف و تمجید ضرورت خوانش انتقادی آثارشان فراموش نشود. 🖊دکتر سیمین کاظمی #خشونت_علیه_زنان 🔮 @Zane_Ruz_Channel

❤️ بدن زن در خدمت نظامی‌گری و جنگ‌افروزی 🖋غزاله معتمد 🔣مرور قصه‌ی زنان محصور در «چشمه‌ی زندگی» اینجا زایشگاهی‌ست که افسران نازی آن را مدیریت می‌کنند. زنان جوان زیادی در آن به بردگی جنسی واداشته شده‌ و بدن‌های‌شان به نفع ارتش نازی به گروگان گرفته شده است؛ اینجا زایشگاه لِبِنزبورن (Lebensborn) است. 🔹زایشگاه لبنزبورن لبنزبورن که در زبان آلمانی یعنی «چشمه‌ی زندگی» نام یکی از مؤسسه‌های مرتبط با سازمان اس اس (ارتش خصوصی حزب نازی) در آلمان نازی بود. هاینریش هیملر (Heinrich Himmler)، رییس سازمان، آن را در نیمه‌ی دهه‌ی ۱۹۳۰ تاسیس کرد. هیملر این برنامه را قدمی در جهت تاسیس «جمهوری نازی» با ایده‌ی «ارتقا و افزایش جمعیت خالص آلمانی» می‌دانست. در واقع هدف از اجرای طرح چشمه‌ی زندگی، خالص‌سازی و افزایش نژاد آلمانی بود که به باور نازی‌ها برترین و بهترین نژاد در بین انسان‌ها قلمداد می‌شد. حزب نازی برای به بردگی گرفتن زنان به آنها وعده می‌داد که از امکانات مالی، رفاهی‌ و درمانی ویژه بهره‌مند خواهند شد و هویت‌شان مخفی خواهد ماند. این وعده‌ها و اجرای مبالغه‌آمیزشان به عنوان استراتژی جذب زنان جوان استفاده می‌شد. 🔺قلعه؛ بردگیِ جنسیِ زنانی با چشم‌های آبی و موهای طلایی زنان و مردانی که برای پروژه‌ی پرورش و تولید فرزند به لبنزبورن معرفی می‌شدند باید از نظر ژنتیکی با معیارهای سیستم و حکومت مردسالار حاکم مطابقت داشتند. جوزف مِنْگله (Josef Mengele) زیست‌شناس و متخصص ژنتیک مجموعه آزمایش‌هایی مشهور به «خلوص نژادی» را برای تایید اصالت ژنتیکی زنان طراحی کرده بود و تک‌تک زنان برای عضویت در خانه‌ها باید از از این آزمایش‌ها سربلند بیرون می‌آمدند. زنان چشم آبی و مو بور ترجیح داده می‌شدند و «فقدان اختلال ژنتیکی» اصل اساسی بود. زنان جوان در صورت پذیرفته شدن، در ساختمان‌هایی بزرگ در حومه‌ی شهر اسکان داده می‌شدند. در این قلعه‌های مخوف و باشکوه، مهمانی‌های مجللی برای آشنایی زنان جوان با افسرانِ نازی که آنها هم با معیار‌های ژنتیکیِ حزب نازی انتخاب شده بودند، برگزار می‌شد. پس از مهمانی‌، ابتدا زنان جوان افسر مورد نظرشان را انتخاب می‌کردند، سپس طبق نظر پزشکان نازی، ده روز پس از آخرین پریود زنان، یعنی زمانی که بهترین شرایط فیزیولوژیک برای لقاح و حاملگی وجود دارد، یک آزمایش پزشکی دیگر انجام می‌شد تا اجازه‌ی برقراری رابطه‌ی جنسی صادر شود. هر افسر آلمانی در این طرح بارها و بارها با دختران مختلف هم‌بستر می‌شد و هر رابطه‌ی جنسی به‌عنوان خدمتی به رایش سوم در پرونده‌ی کاری‌اش به ثبت می‌رسید. هیملر به افسران نازی توصیه می‌کرد که هر کدام دست‌کم پدر چهار فرزند شوند. 🔻تولید انبوهِ انسان به مثابه‌ی نیروهایی درخدمتِ ساختار مسلط

پیش از برقراری رابطه‌ی جنسی از تمام زن‌های پروژه‌ی لبنزبورن رضایت‌نامه‌ای گرفته می‌شد مبنی بر اینکه پس از بارداری و زایمان هیچ ادعایی نسبت به فرزند متولد شده نداشته باشند.

نوزادان مدتی پس از تولد به مراکز تربیتی اس اس منتقل می‌شدند. بعدها و کمی پیش از سقوط آلمان نازی، تمام حقوق و امکانات مالی و رفاهی‌ای که برای این زنان در نظر گرفته شده بود لغو شد و گفته می‌شود تعدادی از آنها حتی پس از لغو قرارداد وادار به برقراری رابطه‌ی جنسی با افسران نازی شدند. بعضی از این زنان برای پیوستن به این پروژه مجبور شده بودند خانواده‌هایشان را ترک کنند و دیگر امکان بازگشت نداشتند. برخی به دلیل آسیب‌های ناشی از آزمایش‌ها برای همیشه امکان باردار شدن را از دست دادند. تعداد زیادی از آنها هم تحت فشارهای شدید روانی ناشی از گذراندن این دوران هولناک، تا پایان عمر با مشکلات درمانی و بهداشتی ناشی از آن درگیر بودند. 🔹فرزندآوری اجباری پروژه‌های «فرزند‌آوری اجباری» عمری به قدمت تاریخِ تاریک مردسالاری دارد. طرح‌هایی با ساختار و شکل‌های متفاوت، اما همگی متصل به ایده‌ی مشترکِ ارتش‌سازیِ ناسیونالیستی و در خدمت سیستم حاکم و وابستگی ایدئولوژیک به ساختار مسلط. ایده‌های ناسیونالیستی و مردسالارانه‌ای‌ که از بدن زنان به مثابه‌ی کشتزاری برای توسعه‌ی قلمرو خود استفاده می‌کند. 🔹ساختار مردسالار نظامی ایده‌ی به وجود آوردن نژاد برتر در ساختار ظاهری و ژنتیکی انسان‌ها و تبدیل‌ آنها به سربازان نظام را با به اسارت گرفتن بدن‌های زنان آغاز می‌کند. امری پرخشونت، بیش‌مردانه و غارت‌گر که در رقابت‌های مردانگیِ اقتدارگرایِ برساخته‌ی نظام مردسالاری، پیوند بسیاری نزدیکی با فتح خاک و جنگ‌افروزی دارد. #زنان_جنگ 🗂ادامه مطلب 👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel

💳 جنس دوم به زبان ساده 📣 دوره جدید مدرسه فمینیستی ✏️مدرس: پرستو فرخی ▶️ تعداد جلسات: ۱۰ 🗓 چهارشنبه‌ها ساعت ۱۹:۳۰ به وقت ایران 🖥 برگزاری جلسات در اسکای روم 🔣جنس‌دوم سیمون دوبووار یکی از اصلی‌ترین متون و منابع فمینیستی است که در همان سال انتشارش (۱۹۴۹) سروصدای زیادی به پا کرد و تبدیل به یکی از موضوعات جنجال‌برانگیز شد؛ تا جایی که کلیساهای کاتولیک، خواندن و نشر کتاب را ممنوع اعلام کردند. اما زن بودن در دیدگاه سیمون دوبووار چه بود که اینهمه جاروجنجال به پا کرد؟ 💡در این دوره، کتاب جنس دوم را به زبان ساده‌تر تشریح خواهیم کرد و بدنبال پاسخ این سوال از منظر سیمون دوبووار خواهیم بود که «زن چیست؟»🔣 📱برای ثبت‌نام در تلگرام به آیدی زیر پیام دهید: 👍 @Zaneruz_admin ❤️ @Zane_Ruz_Channel

❤️ مستندِ کوتاه «همچون یک دختر تمرین کن» 📹 قسمت سوم: کمی تن و بدنت را نشان بده 🌸این مستند کوتاه اجمالی به بررسی وضعیت ورزش زنان می‌پردازد. 🎥کاری از شبکه‌ی Arte فرانسه 📹 همراه با زیرنویس فارسی ➡️ قسمت اول 🎬 ➡️قسمت دوم 🎬 #بدن_زن #ورزش_زنان #مستند_فمینیستی #کلیشه_های_جنسیتی 🔮@Zane_Ruz_Channel

❤️ از کارخانه به آشپزخانه 🖊آوا آزاد در این مقاله نشان می‌دهد که چگونه شانتال آکرمن در شاهکار سینمایی‌اش «ژان دیلمان ...» به میانجی دو عنصر «زمان مرده» و «تصویر آشپزخانه» سیمای نیروی کار غیرمزدی را مرئی‌ می‌کند؛ نیروی کاری حذف شده در تاریخ نبردهای طبقاتی. «ژان دیلمان، شماره ۲۳ که‌دو کومرس، ۱۰۸۰ بروکسل» (۱۹۷۵)، شاهکار ستایش شده – و بیش از سه ساعته –  شانتال آکرمن، از مهم‌ترین فیلم‌های فمنیستی تاریخ سینما است که با سبکی بدیع، پیشرو و تجربی توانست استراتژی‌های سیاسی و فرمال سینمای آوانگارد و فمینیستی دهه ۷۰ میلادی را برای همیشه تغییر دهد. در این جستار کوتاه تلاش خواهم کرد فرضیه‌ای را به شکل مقدماتی برای بحث بیشتر در آینده طرح کنم. آیا می توان «ژان دیلمان، شماره ۲۳ که‌دو کومرس، ۱۰۸۰ بروکسل» را به عنوان فیلمی پرولتری بازشناخت؟ شانتال آکرمن در سن ۲۵ سالگی «ژان دیلمن...» را ساخت تقریبا همزمان با تلاش‌های فمنیست‌هایی چون سیلویا فدریچی در دهه ۷۰ میلادی که در تلاش بودند تا این جابجایی (از کارخانه به آشپزخانه) را به افقی سیاسی-فمنیستی از مبارزه ضد سرمایه‌دارانه پیوند زنند. 

فدریچی نشان داد که چگونه کار غیر مزدی خانگی رکن اصلی مناسبات تولید سرمایه‌داری است، چراکه با ارائه خدمات مراقبتی، نظافتی و... برای بازتولید نیروی کار مردان، زمینه را برای تداوم این مناسبات فراهم می‌کند. آکرمن در فیلم «ژان دیلمن...» همان مسیری را می‌رود که فدریچی در مقاله «یافتن بدیل از آشپزخانه». 

بازشناسی ستم مضاعف در آشپزخانه‌ها (ژان دیلمن) و طلب مزد برای آن (فدریچی)، تصدیق فراگیری مناسبات سرمایه‌دارانه خارج از محیط کار است؛ در واقع دیگر مفهومی به عنوان «اوقات فراغت»، که در آن گویی بیرون از مناسبات اقتصادی سرمایه‌دارانه می‌توانیم برای خود زندگی کنیم، وجود ندارد و به تعبیر هانری لوفور سرمایه‌داری خود زندگی روزمره ما را مستعمره خویش ساخته است.  در نتیجه، درک کارخانگی به عنوان لحظه‌ای ساختاری در مناسبات تولید و همچنین بازتولید نیروی کار، همزمان می‌تواند لحظه شروع مبارزه برای خروج از آن باشد و اینکه دیگر مبارزه با سرمایه نه صرفا محصور در مکان بلکه در زمان نیز رخ می‌دهد، یعنی در شکل ساماندهی دوباره زمان زیسته، آن زمان‌هایی که زنان در آشپزخانه‌ها همچون ماشین‌هایی بی‌جان روز‌ها و سال‌ها مشغول کارهایی تکراری و طاقت فرسا هستند. دوربین خیره و تصاویر قاب‌مانند در محیط کار ژان همان تصویر ناپیدا و حذف شده و پنهانی از تاریخ سینما است، و تصویر آشپزخانه همچون مکانی استعاری برای کار خانگی زنان. این جابجایی مکانی (از کارخانه به آشپزخانه) و زمانی (از زمان کار مولد به زمان کار غیر مولد و از کار به فراغت در تعریف سرمایه‌دارانه) کشف ضروری یک «زمین جدید مبارزه» نیروی کار با سرمایه‌داری است؛

در همین نقطه است که به زعم فدریچی می‌توان سرانجام در ریشه‌ها با سرمایه‌داری و مردسالاری جنگید.

از این منظر می‌توان به «ژان دیلمن...» شانتال آکرمن نظری دوباره انداخت؛ آکرمن در تلاشی مشابه فدریچی می‌خواهد تصویری گمشده‌ را به مرکز بحث و جدل در سینمای رادیکال سیاسی و تجربی دهه هفتاد ببرد: تصویر آشپزخانه به مثابه مکان درد؛ و بدین‌ترتیب مقاومت ژان دیلمن (با بازی بی بدیل دلفین سیریگ) به لحظه‌ای از مرئی‌سازی مقاومت و رنج زنان فرودست بدل می‌شود. 🔹به یاد آورید پلان چهار دقیقه‌ای و ماندگار ظرف شستن ژان را که دوربین ثابت و بی حرکت و در ارتفاع متوسط چهار دقیقه بی وقفه ظرف شستن ژان را از پشت سر نشان می‌دهد (زمانی گدار گفته بود اگر کسی را دوست دارید از پشت سرش فیلم بگیرید). #کار_خانگی #سرمایه_داری ادامه مطلب 👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel

❤️ حدود یک‌سوم دانش‌آموزان دختر به دبیرستان نمی‌روند؛ ۲۰۰ هزار نفر از جمعیت دختران ۱۵ تا ۱۹ ساله ازدواج می‌کنند ❌ نرخ بالای ترک‌تحصیل دختران در ایران شهلا کاظمی‌پور، جمعیت‌شناس در یک نشست خبری در وزارت بهداشت آمارهایی از تحصیل و ازدواج و اشتغال دختران و زنان در ایران ارائه داد. بر اساس آمار ارائه شده از سوی این جمعیت‌شناس ۳۰ درصد دختران دبیرستانی در کشور به مدرسه نمی‌روند و از سوی دیگر نیز سالانه ۲۰۰ هزار نفر از جمعیت دختران ۱۵ تا ۱۹ ساله ازدواج می‌کنند. او کاهش پوشش تحصیلی در دختران را به دلیل ازدواج، مسائل فرهنگی یا در دسترس نبودن مدارس دانست و گفت:

«دختران زیر دیپلم معمولاً خود را خانه‌دار و دختران دارای مدرک تحصیلی بالای لیسانس خود را بیکار یا در جستجوی کار عنوان می‌کنند.»

#تحصیل_دختران #کودک_همسری #ازدواج_کودکان 🔮@Zane_Ruz_Channel

❤️ شهرداری تهران پنجمین مرکز حمایت از زنان آسیب دیده را هم تعطیل کرد‌. 🔹با حکم تخلیه‌ای که اردیبهشت امسال، شهرداری منطقه ۱۰ برای یکی از ساختمان‌های «طلوع بی‌نشان‌ها» صادر کرد، پنجمین مرکز حمایت از زنان آسیب دیده در شهر تهران هم تعطیل شد. «سرای غزل» یکی از مراکز متعلق به موسسه خیریه «طلوع بی‌نشان‌ها» بود که از چند سال قبل به زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب، خدمات حمایتی و بهداشتی و درمانی ارایه می‌کرد. ساختمان این مرکز، متعلق به شهرداری منطقه 10 بود که ۴ اردیبهشت‌ماه امسال، حکم تخلیه این ساختمان به دست مدیرعامل «طلوع» رسید و حالا «سرای غزل» بعد از خانه خورشید (موسسه حمایت از زنان آسیب‌دیده و معتاد بی‌خانمان واقع در محدوده دروازه‌غار) موسسه نور سپید هدایت (مرکز اقامت و خدمات کاهش آسیب برای زنان‌آسیب‌دیده و معتاد بی‌خانمان واقع در میدان شوش) سرپناه شبانه زنان (مرکز اقامت برای زنان آسیب دیده و معتاد بی‌خانمان واقع در محدوده دروازه غار) و سازمان پزشکان بدون مرز (موسسه ارایه خدمات حمایتی و درمانی به زنان و مردان مردان و کودکان بی‌خانمان و معتاد و آسیب دیده واقع در محدوده خیابان مولوی) پنجمین مرکز ارایه خدمات حمایتی به زنان آسیب دیده و بی‌خانمان در شهر تهران است که ظرف ۳۲ ماه اخیر (از پاییز ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۳) تعطیل می‌شود. وجه اشتراک هر ۵ مرکز این است که توسط مردم و انجمن‌های غیر‌دولتی راه‌اندازی شده بودند و به زنان آسیب‌دیده خدمت می‌دادند . #خانه_امن گزارش خبر 👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel