بحرالأمواج شریعتش را ابلاغ می‌کند

زندگی جریان داره، حتی اگه تو نداشته باشی.

انقدر دیگه تو روابط هیچ‌چیز نمی‌صرفه و معنی‌ها گم شدن، دلم برای یه لحظه بودن کنار آدمی که نخوام کنارش همه چیزو دودوتا چهار کنم و بتونم خودم‌و پیش بودنش پهن کنم تنگ شده.

اگه من نباشم کی بهت راستش رو می‌گه؟

این فیلمه که وایرال شده منو یاد یکی از فیلمای دوتاییمون میندازه. داشتیم تو جاده از کنار یه گندم‌زار سرسبز می‌گذشتیم. یکم مودش پایین بود. بهش گفتم میخوای پیاده شیم اینجا یکم بدوییم دنبال هم؟ گفت باشه. زدم بغل. فلاشر روشن ماشینو خاموش کردم کنار جاده. دوربینو روشن کردم دوییدم دنبالش. دوییدم تا رسیدم بهش و چلوندمش و بوسیدمش. صدای غش غش خنده‌هاش هنوز تو سرمه قربونش برم. تا آخر شب قلبش شاد بود.

به خودت میای و می‌بینی خودکار، کیفت یا دست‌گیره‌ی مترو رو یه جوری داری فشار می‌دی که انگار دست همه‌ی اوناییه که از رفتن و نبودنشون می‌ترسی.

هستی استوریم رو رپلای کرده نوشته «تو چجوری از این رشته بدت میاد؟ پس من چرا انگار زندگیم رو توش پیدا کردم؟» خوش‌ به حالتون اگه زندگیتون‌رو تو رشته‌ی تحصیلی یا شغلتون پیدا می‌کنید، این یکی از مهم‌ترین قسمت‌های زندگیه.

به یه چیزی به جز خون احتیاج دارم که توی رگ‌هام جریان داشته باشه، مثلا شوق.