«ما آدم‌های فکسنی»

أبوفاضل خویة یَکفیلي🌙 یا ویلي عیونك..

رفته بود برگردد. حیف از آن قدِ رشید.

آن‌که رفت از بَرَم جوان‌َم بود؛ این‌که برگشته‌است بَختِ من است.

زد بر تنش. كه؟ خصم. چه؟ افواج تیر، تیر آمد برش. كه؟ شاه. چگونه؟ كمان كمان شد قطعه قطعه. كی؟ سر ظهری. كجا؟ به دشت. لب تشنه، خسته، روی زمین، زیر آسمان  

-آه از شبِ هشت-

-حضرتِ شبِ هشت-

پس از زیارت خانهٔ کعبه، از مکه عازم مدینه شدم و خدمت امام سجاد رسیدم. امام، از من پرسیدند: منهال! از حرمله ‌بن کاهل‌ اسدی چه خبر؟ عرض کردم: هنگامی که از کوفه آمدم، زنده بود. دیدم امام ، هر دو دستش را به دعا بلند کرد و چنین فرمود: «اللهُمَّ اَذِقْةُ حَرَّ الْحَدید، اللُّهمَّ اذِقْهُ حَرَّ الْحَدید، اللُّهمَّ اَذِقْهُ حَرَّ النّار؛ خدایا، سوزش تیغ را به او بچشان، خدایا سوزش تیغ را به او بچشان، خدایا سوزش آتش را به او بچشان.» [به نقل از منهال‌ بن‌ عمرو - الامالی - شیخ صدوق]

حالت خوبه؟ اونجا برات چطور می‌گذره؟ چیکار می‌کنی؟ بی‌خبر بودن ازت سخته میدونی.

حالت خوبه؟ اونجا برات چطور میگذره؟ چیکار میکنی؟ بی‌خبر بودن ازت سخته میدونی..

جواب داد: «از عسل شیرین تر». انگار کن که بارها آن را چشیده باشد.