Liberation~

این متن رو دیروز دیدم و با خودم فکر کردم؛ واقعا چقدر این جمله دردناکه. اینکه بدونی آخرش قراره نابود بشی اما باز هم ادامه بدی؛ یه شکلی از جنون محسوب میشه. ولی خب، گاهی انگار که عشق چاره نداره. فقط به جلو هُلِت میده و تو می‌تونی امیدوار باشی که یه وقت نیفتی. و اگه افتادی هم، حداقلش می‌دونی که یه روزی عشق رو تجربه کردی..

درباره‌ی چیزی بنویس که برات مهمه، با احساست بنویس نه با فکرت. داستان خودت رو تعریف کن. 📘بی‌تفاوتی دلنشین دنیا _پتر اشتام

من بخاطر تو دست به کارهای زیادی زدم. ماشین رو روشن کردم و به دل جاده زدم. شیشه‌های ساختمون روبه‌رویی رو پایین آوردم. تیرهای بیشتری رو شلیک کردم و با اسلحه‌های بی‌شماری منتظرت ایستادم. روی زانوهام افتادم تا تو رو پوشش بدم. با دست خالی، یا شاید هم دست‌های پر خون. تو مجبورم کردی که به شیطان تبدیل بشم. نقص‌هام رو با نقص‌های بیشتری پر کردم. شدم اون آدم شکسته‌ای که به دنبال کمال بود؛ اما در مسیر رسیدن بهش، بال‌های سیاهی احاطه‌اش کردن و آدم جدیدی رو به دنیا هدیه دادن. اگه تو می‌گفتی که اشتباه کردم؛ درست می‌گفتی. اگه می‌گفتی این کار رو انجام بده و اشتباه بود؛ انجام می‌دادم. تو پاک‌ترین گناهی بودی که می‌تونستم مرتکبش بشم. اگه ترسناک‌ترین جرم رو مرتکب می‌شدی؛ تو مجرم نبودی. تو بدی نمی‌خواستی اما به ناچار بد شده بودی. بخاطر تو دست‌هام رو به رنگ سرخ آلوده کردم. برای تو بزرگ‌ترین چیزی که می‌تونستم رو قربانی کردم. من برای تو کشتم. برای تو خودم رو کشتم، و حالا دیگه چیزی برای از دست دادن ندارم. من خودم رو مدت‌ها پیش از دست دادم. روحم رو به تو فروختم، و جسمم رو به تو تقدیم کردم. من برای تو تبدیل به کسی شدم که نمی‌خواستم. من برای تو تبدیل به شیطانی شدم که حالا از تو که خالقشی هم ترسی نداره. من اون سیاهی بی‌پایان شدم تا لکهٔ‌ تیرگی دامن تو رو نگیره. پس حالا تماشا کن و ببین که من چطور بال‌های سیاهم رو باز می‌کنم و ازت محافظت می‌کنم. این ‌بار من بر فراز ابرها پرواز می‌کنم و فرشته‌ی تو میشم. فرشته‌ی شیطانی‌ای که برای تو هرکاری می‌کنه. فرشته‌ای که دیگه از چیزی نمی‌ترسه..

چون برای من دوست داشتن تو خیلی سخته. من خوشحال نیستم.. 🎞️Do you like Brahms

هر شب دلتنگ‌ترم و دسته‌ی غم‌ها قوی‌تر از قبل به خاکریز روحم رخنه می‌کنن. مدام دلتنگ میشم و قلبم.. قلبم فشرده و فشرده‌تر میشه و من هیچ کاری از دستم برنمیاد تا از این دوندگی بی‌حاصل نجاتش بدم.

در واقعیت چیزی که باعث می‌شود آدم احساس تنهایی کند این نیست که اصلا کسی را برای معاشرت و هم‌نشینی ندارد؛ مسئله این است که آدم‌های زیادی را نمی‌شناسد که بتوانند بخش‌های واقعی و عجیب‌ و غریب و پرتناقض او را درک کنند. _آلن دوباتن