یادداشت های من

می‌دانید ... مهم است که آنچه دریافت می کنیم ، " قلب " مان را ، لمس کند ! حرفی که به مهر می شنویم ، صدایی ، ترانه ای که گوش میدهیم ؛ چیزهایی که می بینیم، چشمانی که لبخند می زنند به نگاهمان ، دستانی که در دست می گیریم، آغوشی که ما را در خود می گیرد ... مهم است که «قلب ما را لمس کند» . وگرنه انگار که هیچ ! حتی همین ، همین دوستت دارمی که می گوییم که می شنویم... #محبوبه_احمدی

تمام اونایی که عاشق نیستند ، واقعا تاحالا یک سیب رو ، بو کشیدند؟ تابستانه‌ی درخت سیبی رو ستایش کرده‌اند؟؟؟ به دیدن یک شاخه آلبالو رفتند تا حالا ؟ توت چیدند از درخت اردیبهشت؟! #م_احمدی

محبوب من! خبری دارم. توتها دارند می‌رسند. اردیبهشت به شدت جاری‌ست و عطر تازه توت، همه جا شایع شده است. #م_احمدی

مرا سفر به کجا می‌برد؟ کجا نشان قدم، ناتمام خواهد ماند  و بند کفش به انگشت‌های نرمِ فراغت  گشوده خواهد شد؟ کجاست جای رسیدن و پهن کردن یک فرش  و بی‌خیال نشستن...  - سهراب سپهری

آدم یک وقت‌هایی می‌رود بدون اینکه رفته باشد. یک جاهایی جا می ماند برای همیشه... توی یک خاطره، توی یک خانه، توی یک کوچه، توی یک نگاه، توی یک دوستت دارم .. توی یک چشم، توی یک آغوش، روی یک شانه .. #محبوبه_احمدی

کجایید روزهای قشنگ کوچه‌گردی؟! کجایید روزهای خوب کوله‌گردی، خط ۱۲, پایانه وکیل آباد و هر اتوبوس، مینی‌بوس یا ون ی که در ایستگاه مناظر حرکت بود، به هرکجا؛ طبیعت طبیعت است هر کجا که باشد!؟ مایونات، کنگ، جاغرق، هر کجا که زودتر... کجایید روزهای پرخاطره؛ برگردید. من به زمین، یک عالم قدم زدن بدهکارم.

‍ لیلی نام تمام دختران زمین است خدا مشتی خاک را برگرفت. می خواست لیلی را بسازد، از خود در او دمید و لیلی پیش از اینکه با خبر شود، عاشق شد. سالیانی است که لیلی عشق می ورزد. لیلی باید عاشق باشد؛ زیرا خدا در او دمیده است و هر که خدا در او بدمد عاشق می شود. لیلی نام تمام دختران زمین است؛ نام دیگر انسان. خدا گفت: به دنیایتان می آورم تا عاشق شوید. آزمونتان تنها همین است، عشق! و هر که عاشق تر آمد نزدیکتر است؛ پس نزدیکتر آیید، نزدیکتر. عشق کمند من است. کمندی که شما را پیش من می آورد. کمندم را بگیرید؛ و لیلی کمند خدا را گرفت. خدا گفت: عشق فرصت گفتگو است، گفتگو با من! با من گفتگو کنید. و لیلی تمام کلمه هایش را به خدا داد. لیلی هم صحبت خدا شد. خدا گفت عشق همان نام من است که مشتی خاک را بدل به نور می کند و لیلی مشتی نور شد در دستان خداوند. ✍️#عرفان_نظرآهاری #لیلی_نام_تمام_دختران_زمین_است #لیلی_نام_دیگر_آزادی www.nooronaar.ir @erfannazarahari

بعضی کوچه ها ، چقدر خوشبخت اند ! آدمها ، کوچه ها را ، و خانه ها را ، و حتی رودها را خوشبخت میکنند... در کوچه هایی که دلخوشی جریان دارد ، حتی تیربرق ها ، شاداب ترند. ... مدتها به حال خوب زنها ، لباسهای خوشبخت شان ، ظرفها و لباسهای آب کشیده شان به تماشا نشستم و سر آخر فکر کردم که چه کیفی دارد زندگی ! #محبوبه_احمدی #کوچه_ساوط

درون هر زنی، یک دختر شاد با دامن چین چین، دشت های گندم و آفتابگردان، می‌چرخد و می‌دود و افتاب را می‌بوسد و موج موج خرمن مویش، دامن باد را می‌نوازد. درون هر زن، در تاریک روشن آشپزخانه، زنی کنار پنجره، به راهی ناتمام، خیره می‌شود، موهایش را دم اسبی بسته و زیر لب آوازی که از مادرش بلد است، زمزمه می‌کند. درون هر زن، زنی ست که گیس آن دیگری را می‌بافد. درون هر زن دخترکی ست با موهای خرگوشی که دوست دارد روز دختر روزش باشد. #محبوبه_احمدی

همینجور یهویی دلم رفت تا قایم باشک بازی کردنهای کوچه پس کوچه های کودکی... محدوده قایم شدنهامون رو مشخص می کردیم. از زیادی دور شدن انگار وحشت داشتیم. گاهی حتی از اون همه دورشدن و گم شدن ، می ترسیدیم و یک جای دم دستی قایم می شدیم تا زودی پیدا بشیم. گاهی از اینکه پیدا نمی شدیم تهِ ته دلمون غصه مون می شد.  آدم می ترسه که هیچ وقت پیدا نشه. یعنی دلش میخواد اونی که "باید" ، پیداش کنه. به قول عادل دانتیسم : "باید کسی باشد برای دوست داشتن کسی باشد که وقتی تمامت را گوشه ای گم می کنی بیاید پیدایت کند !" شوق بازی توی پیدا کردن مان بود. حالا درست که دنبال هم می دویدیم تا بخندیم... کاشکی پیدا بشیم. #م_احمدی