|پگاهِ صنیعی|

- داشتم چنل را بالا و پایین می‌کردم، کیف میکردم از نوشته‌هایی که اینجاست، از موزیک‌ها؛ اینجا برای من واقعا مأمن است. هرطور حِساب می‌کنم اگر اینجا نبود شاید تاحالا از حرف خفه شده بودم! آن سال‌ها که اینجا را ساختم هیچوقت فکر نمی‌کردم برایم انقدر ارزشمند شود انقدر حیاتی شود. مثلِ دفتر روزنویسی ورقش می‌زنم می‌بینم همه چیز گذشته! هَر حالی داشتم گذشته و اینجا مانده. اینجا مُسکِّن است.

آدم نمی‌تواند تَحمل کند، بالأخره باید داشت، انسانی را باید داشت که غمِ انسان را دریابد. ‌ - غلامحسین ساعدی/ از میان نامه‌های ساعدی به طاهره کوزه‌گرانی @pegah_saniee

- از آن خطی که او نوشت به یادگار، خسته‌ام؛

- زمین دیارِ غربت است، از این دیار خسته‌ام؛

درونِ خود را مانند زَخمی باز کرد . تمام وجودِ خود را دید: اَفکار، افکارِ درباره افکار، افکارِ درباره افکارِ ناشی از افکار .. - ژان پل سارتر @pegah_saniee

- اجازه بدید از آقای ابی هم یک عذرخواهی بکنم برایِ استفاده از الفاظ ناپسند همراه با موزیکشان، متاسفانه راهی برایَم نمانده بود.