لاجوردی‌ترین کُودِلی

این کتاب رو ورق زدم و به نظرم معتبر اومد. حداقل تو نام‌های باستانیش.

از یکی از اینا پرسیدم معنی اسم فروشگاهتون چیه؟ گفت: «اسم یکی از سردارای هخامنشیه!» امپراطور هخامنشی به استان یا ساتراپی‌های متعدد تقسیم می‌شدن. به استاندار می‌گفتن ساتراپ. کلمه ستراپ فارسی نیست. چرا ما مدام استفاده می‌کنیم؟ چون این کلمه رو از زبون مورخای یونانی که درباره تاریخ ایران نوشته بودن شنیدیم. خود ایرانی‌ها چی می‌گفتن؟ خْشَثْرَپاون

اگه قصد دارید بچه‌دار بشید و دنبال اسم ایرانی هستید اینترنت اصلا منبع خوبی برای پیدا کردن اسم نیست. یه مشت اسم من درآوردی میاره که اغلب سندیت تاریخی ندارن.

داریم تو مملکتی زندگی می‌کنیم که رفتن وزیر امور خارجه به افتتاح یه پروژه بین‌المللی بیشتر باعث تعجبه تا رفتن امام جمعه توی همون افتتاح! انقدر که بعضی چیزا ریشه‌ای نهادینه شده که سوال هم برامون پیش نمیاد امام جمعه اون‌جا چه کار می‌کرده؟

خدایا عجب سرنوشتی. چقدر به سقوط هواپیمای اوکراینی خندیده بودن، چقدر به استرس و شب بیداری‌های ما واسه کشته شدن جوونامون خندیده بودن، چقدر رئیسی زندگیش رو مدیون امام رضا می‌دونست. حالا سقوط و صبح خبر مرگ و دقیقا روز تولد امام رضا! واقعا که عجب زمین گرده.

تمام مدتی که به شکل خیلی رسمی با دانشگاه تهران از طریق ایمیلم مکاتبه می‌کردم برای یکی از کارام، این عکس پروفایل ایمیلم بوده و خودم حواسم نبوده! آخه به این دختره اصلا نمی‌خوره آرزوی شادکامی روزافزون برای کسی داشته باشه، این نهایتا آخر ایمیل‌هاش بگه روز پرتقالی خوبی داشته باشی دوست جونی. بوس بوس. :)))

با صدای خیلی بلندِ تلویزیون بیدار شدم. همیشه سر و صدا آزارم می‌داده. به خصوص وقتی خوابم. از اینکه بازم مامانم بی‌توجه به این موضوع خونه رو گذاشته بود رو سرش حرصم گرفته بود. از تخت داشتم میومدم پایین تا برم ازش بخوام کمش کنه که اسم قهرمان فیلم رو شنیدم. مامانم از بچگی‌مون بارها و بارها درباره این فیلم که فیلم محبوب زندگیش بوده گفته بود، از شباهت ظاهریش با قهرمان فیلم، زمانی که مجرد بوده و اطرافیان بهش می‌‌گفتن، حتی کوبلن (گوبلن) فیلم رو دوخته بود و وقتی بچه بودیم سال‌ها به دیوار خونمون آویزون بود. گاهی می‌گفت کاش یه بار دیگه نشونش بدن. در واقع مامانم داشت بهترین فیلم تمام زندگیش رو می‌دید. از خودم خجالت کشیدم. هیچی نگفتم تا هر چقدر دلش می‌خواد خونه رو بذاره رو سرش و فیلم محبوبش رو با صدای بلند تماشا کنه.

و وقتی یکی به درستی اشاره می‌کنه ادمین پیج ایموجی دلقک رو براش می‌ذاره و بقیه هم مسخره می‌کنن. چون به جای رجوع به مستندات علمی از شبکه‌های اجتماعی اطلاعاتشون رو جمع می‌کنن. بعد «توهم آگاهی» دارن.

این چنین ویدیوهایی رو زیاد دیدم که داره تولید میشه. معمولا اطلاعاتی که میدن براساس مطالعات تاریخی نیست و از ویکی‌پدیا استفاده می‌کنن. مثلا تو این ویدیو اطلاعاتی که در مورد آرتمیس میده غلطه‌. «هخامنشی» اصلا ملیت نیست و اینکه آرتمیس ایرانی نیست. اگه دقت کنید اسمش رو هم اشتباه می‌نویسه. اینا به اندازه اونایی که با تاریخ ایران دشمنن، خطرناکن.

دختر خالم زمانی که انتخاب رشته دبیرستان می‌کرد دوست داشت بره رشته تجربی.‌ مامانم و خالم با اصرار و مشاوره رفتن‌ها رأیش رو عوض کردن که رشته تجربی اشباع شده، برو هنرستان کامپیوتر بخون که بازار کارش بهتره. خیلی تو گوشش خوندن که آینده بازار کار رشته کامپیوتر بهتر از تجربیه. اونم گوش داد و قبول کرد. خیلی زحمت کشید و هم توی هنرستان هم دانشگاه از شاگرد اولا بود. حالا تو حوزه برنامه‌نویسی یه شغل خیلی خوب داره. هم از نظر جایگاه اجتماعی هم درآمد. بگید چی؟ الان خالم پشت سر هم اصرار که کارت رو ول کن بمون خونه مواظب بچه‌ات باش. :| و غم‌انگیزتر اینکه خاله‌ام خودش سی سال شاغل بوده. :| اصلا اصلا منطق اون نسلی‌ها رو نمی‌فهمم!