گُنبدِ دوّار

‍ زندگی‌نامه میرعلیرضا میرعلی‌نقی 🔹 بخش ۲ 🔹 فعالیت‌ها و سمت‌ها: ۱- عضو هیئت مولفان "دانشنامه جهان اسلام" به معرفی و توصیه استادان: داریوش صفوت و تقی بینش از ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۹(جوان‌ترین مدخل نویس حوزه موسیقی در آن دانشنامه) ۲- مولف مدخل‌های موسیقی در "دایره‌المعارف تشیع" (از ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۲) ۳- مولف مدخل‌های موسیقی در دانشنامه ۱۸ جلدی "دانش گستر" (به سرپرستی دکتر علی رامین) ۱۳۸۲-۱۳۸۴. ۴- طرح و راه‌اندازی نشریه "مقام" ارگان مطبوعاتی مرکز موسیقی حوزه هنری (در سه دوره انتشار آن، به‌جز دوره میانی، تولید محتوا و وظایف سردبیری کل هرشماره به عهده وی بود، اما مسئولان اداری هیچگاه حاضر به درج نام او به عنوان سردبیر نشدند )  ۱۳۷۷-۱۳۸۸. ۵- راه‌اندازی و تولید محتوای بخش موسیقی ماهنامه سوره (تنها در دوره سردبیری مرتضی آوینی) ۱۳۶۹-۱۳۷۱. ۶- عضو هیئت مولفان شورای کتاب کودک (به سرپرستی توران میرهادی) ۱۳۶۹-۱۳۷۴. ۷- نویسندگی، کارشناسی اجرا و گویندگی بیش از ۱۵۰ برنامه رادیویی، مربوط به حوزه موسیقی ۱۳۷۲-۱۳۸۹. ۸- دستیار اول پروژه تجمیع و ارائه مدون ۲۳ سال برنامه گلها (به مدیریت جین لویسن، در پوشش کتابخانه ملی بریتانیا) در گردآوری اسناد صوتی و تصویری، تحقیق، تاریخ‌نگاری و شناسایی موارد نامعلوم در برنامه گلها. پژوهش در مرکز آرشیو ملی بریتانیا برای یافتن اسناد مربوط به موسیقیدانان عصر قاجار (لندن ۱۳۸۵-۱۳۸۷) . ۹- سخنرانی و ارائه مقاله در کنفرانس یکصدمین سال نهضت مشروطیت، به دعوت بنیاد " ایران هریتیج" و دانشگاه آکسفورد لندن ۱۳۸۷. ۱۰- سخنرانی و ارائه مقاله درباره نقش و نفوذ برنامه رادیویی گلها در تجدید ذهنیت شنونده ایران نوین، کنفرانس ایرانشناسی: استانبول  ۱۳۷۹. ۱۱- نگارش ۱۲ مدخل ویژه شناخت موسیقیدانان مهم ایران معاصر برای مجموعه "یکصد شخصیت تأثیرگذار ایران قرن بیستم" (به سرپرستی دکتر عباس میلانی، آمریکا، دانشگاه استنفورد) ۱۳۸۳-۱۳۸۴. ۱۲- نگارش بیش از یکصد عنوان بروشور تخصصی برای سی‌دی، با محوریت موسیقی کلاسیک ایرانی و نیز در ژانرهای گوناگون. ۱۳- تدریس یک دوره فوق برنامه "تاریخ تحلیلی موسیقی معاصر ایران" برای دانشجویان رشته موسیقی شناسی قومی!(اتنوموزیکولوژی) گروه موسیقی دانشکده هنرهای زیبا؛ دانشگاه تهران، به دعوت پویا نکویی و با حمایت دکتر آذین موحد (ریاست گروه) ۱۳۹۴. ۱۴- مشاور علمی و راهنمای خارج از دانشگاه در بیش از ۱۵ پایان‌نامه مقاطع لیسانس و فوق‌لیسانس، در زمینه‌های مختلف موسیقی شناسی. ۱۵- مشاور هنری به عنوان انتخاب کننده موسیقی "زمینه" برای فیلم‌های مستند: صدسال بلدیه، ایران در اعلان، برج میلاد، هزاردستان امیرجاهد و... ۱۳ قسمت نخست سریال تلویزیونی "شهرزاد". ■آثار قلمی منتشر شده: با تلاش پیگیر سجاد پورقناد (موسیقی شناس و مدیر سایت گفتگوی هماهنگ) تاکنون بیش از چند صد نوشته در قالب یادداشت، جستار، گزارش، گفتگو، مقاله پژوهشی، نقد و تحلیل، از وی شناسایی شده که در حال تکمیل و تدوین برای چاپ هستند. گستره این نوشته‌ها گذشته از تنوع در شیوه نگارش، از دایره‌المعارف نویسی تا طنز موسیقیایی را شامل می‌شود. پورقناد می‌گوید: هرچه بیشتر می‌گردیم باز هم به موارد بیشتری برمی‌خوریم که تا به‌حال ناشناخته مانده بودند و او هم هیچگاه آثارشان را فهرست نگاری نکرده است؛ همیشه ممکن است مورد تازه‌ای پیدا شود. این نوشته‌ها در نشریات فارسی زبان داخل و اندکی هم در خارج کشور منتشر شده‌اند: اطلاعات، کیهان، آهنگ، ایران، همشهری، کیهان فرهنگی، سوره، شرق، کتاب هفته، نگاه‌نو، گفتگو، مشرق، مهر، فرهیختگان، اعتماد، کتاب ماه، روز هفتم، فیلم، مقام (و "مقام موسیقیایی") گنجینه اسناد، تجربه، کتاب سال شیدا و ... ■کتاب‌ها: ۱- موسیقی‌نامه وزیری (مجموعه آثار قلمی و گفتاری استاد علینقی وزیری) اسناد و عکسها و شرح و تفسیر از میرعلیرضا میرعلی نقی. تهران، نشرمعین، ۱۳۷۷ [نایاب]. ۲- کتابشناسی و مقاله شناسی موسیقی ایران (جلد یکم) با پیشگفتارهایی از دکتر محسن حجاریان و عبدالحسین آذرنگ. تهران، انتشارات سوره مهر ۱۳۸۶ . نخستین و یگانه منبع‌شناسی موسیقی ایرانی به طریق"توصیفی" (چکیده نویسی شده منابع) که بالغ بر ۶ جلد بود و تنها یکی از آنها منتشر شد. کتابی که بارها در مجامع داخلی و خارجی مورد مراجعه و تمجید قرارگرفته است . ۳- راز آشکارا (گفتگو با میلاد کیایی) تهران، ناشر میلاد کیایی، چاپ دهم ۱۴۰۳ . ■در مقام ویراستار و حاشیه‌نویس: ۱- گلبانگ محراب تا بانگ مضراب (خاطرات هنری جواد بدیع‌زاده) تهران، نشرنی ۱۳۸۲. ۲- گفته‌ها و ناگفته‌ها (خاطرات هنری محمدمهدی کمالیان/به کوشش بهروز مبصری) تهران، نشرنی ۱۳۸۰. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #علیرضا_میرعلینقی

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۸ اردیبهشت سالروز درگذشت علی‌اصغر زندوکیلی (زاده ۲۰ شهریور ۱۳۲۰ تهران -- درگذشته ۸ اردیبهشت ۱۳۷۱ تهران) خواننده و نوازنده سه‌تار او با آشنایی سیروس لطیفی که از شاگردان ممتاز نورعلی برومند بود، وی را تشویق به پی‌گیری جدی در زمینه موسیقی کرد تا ترانه‌های قدیمی و ردیف‌های موسیقی ایرانی را به‌خوبی بیاموزد و او نزد استادان موسیقی، احمد عبادی، ادیب خوانساری، سلیمان امیرقاسمی و سعید هرمزی آموزش دید. وی می‌گفت: به‌واسطه آشنایی با این استادان، با حسن یکرنگی که از شاگردان اقبال آذر بود آشنا شدم و پس از مدتی که به‌منزل این مرد درویش و وارسته رفت و آمد کردم، دوستی و جذبه‌ای عمیق بین ما پیدا شد و این دوستی طوری شد که هر زمان شروع به‌خواندن می‌کردم، بی‌اختیار این شعر صائب تبریزی را می‌خواندم: «در آغاز محبت دست و پا گم کرده‌ام ، نمی‌دانم کجا خواهد کشید آخر سرانجامم» در خلال این مدت از نوارهای هنرمند آواز ایران حسین طاهرزاده بسیار استفاده کردم. اولین نوار، برگ سبز شماره ۲۰۰ بود که در سال ۱۳۴۲ همراه با سه‌تار احمد عبادی از رادیو و سپس در بازار پخش شد و چندین آواز همراه با سازهای حسن کسایی، فرهنگ شریف، منصور صارمی، همایون خرم، امیرناصر افتتاح را اجرا کردم. جواد خردمند درباره‌اش می‌نویسد: زند وکیلی، پیش از آن‌که به‌شهرت و محبوبیت برسد، در سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۱ دوست نزدیک من و منوچهر صدوقی‌سها بـود. من یکی دوبار در خانه‌اش، پای آواز و تارش نشسته‌ام، امّا بیشتر او در انجمن‌های ادبی (به خصوص در منزل دکتر عدنان مزارعی‌ در‌ تجریش، منزل کمال زین‌الدین در تهرانپارس، کلبه‌ی خانم نوشین سعد در خیابان ژاله و مانند آنها) یا در مجالس فقری و خـوانگاه‌ها (مـثل‌ خانه‌ی جواهری در دروازه شمیران و...) می‌دیدم که غمگنانه‌ آواز‌ می‌خواند‌ و پنجه به تار می‌زد. صدای‌ او‌ غمبار‌ و سوزناک بود و بـا آواز حزین و مغمومش ناله سر می‌داد و در این کار پیرو پدر و برادرش بود که آنان نیز آوازی خـوش داشته‌اند‌. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #علی_اصغر_زند_وکیلی، د

‍ ‍ ‍ ‍ ‍☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️ ۸  اردیبهشت زادروز علیرضا میرعلینقی (زاده ۸ اردیبهشت ۱۳۴۵ تهران) مورخ، محقق، پژوهشگر، روزنامه‌نگار و منتقد موسیقی 🔹بخش ۱ 🔹 او سنتور را نزد مجید کیانی و پیانو را نزد خانم‌ها، ملیک‌اصلانیان و فخری‌ ملک‌پور فراگرفت و در سال‌های پس از انقلاب، نزد حسینعلی ملاح شیوه‌های نوشتن و نسخه‌شناسی موسیقی را آموخت. وی نخستین روزنامه‌نگار حرفه‌ای حوزه موسیقی به‌شمار می‌آید که از سال ۱۳۶۵ فعالیت مطبوعاتی داشت و در ده‌ها نشریه به تجزیه و تحلیل رخدادهای موسیقی و یا نگارش مقالات و نقد‌های متفاوت پرداخته است. مدخل نویسی برای دانشنامه‌ها و دائره‌المعارف‌های موسیقی از دیگر فعالیت‌های نوشتاری وی به‌شمار می‌رود که در اکثر دائره‌المعارف‌های فارسی ایران و خارج از ایران به‌نگارش مداخل مرتبط با تاریخ و رجال موسیقی پرداخته است. او در ثبت و ضبط خاطرات اهالی موسیقی و گرد‌آوری اسناد و عکس‌های‌آنان اهتمامی جدی داشته و از نخستین محققان حوزه موسیقی است که به‌نقش اسناد و مکتوبات موسیقی پی برد و بر گردآوری و دسته‌بندی آنها همت گماشت. وی وقتی ۱۹ ساله بود، محمدرضا لطفی در کتاب سال شیدا شماره یک برایش مطلبی نوشت و او را ستود. او نخستین مقاله رسمی‌اش را درباره بنان نوشت و در آن مقاله برای نخستین بار لقب دارای "صدای مخملین" توسط او به‌بنان داده شد. این مقاله در BBC خوانده شد. آغازین سالنامه‌های موسیقی ایران را او از سال ۱۳۷۲  منتشر کرده است که تا کنون ده سالنامه انتشار عمومی یافته‌ است. او در مورد دلیل این کار گفته: "خواستم موسیقیدان ایرانی را از حقارت تاریخی نجات دهم." وی را به‌خاطر حافظه خارق‌العاده دایره‌المعارف تاریخ موسیقی می‌دانند. ویراستاری برخی از خاطرات اهالی موسیقی از جمله دیگر فعالیت‌های این مولف- محقق به‌شمار می‌رود که از جمله آنها کتاب«گلبانگ محراب تا بانگ مضراب» خاطرات جواد بدیع‌زاده - نشرنی ۱۳۸۰ و خاطرات هنری میلاد کیایی - انتشارات جاویدان است که تاکنون ۵ بار تجدید چاپ شده است. از او آثار زیر به‌بازار کتاب و موسیقی عرضه شده است: - موسیقی‌نامه وزیری سال ۱۳۷۸، انتشارات معین - کتابشناسی موسیقی ایران جلد اول، انتشارات سوره مهر سال ۱۳۸۶ - خاطراتی از رفتگان موسیقی در دوجلد در دست انتشار میرعلینقی نثری خاص دارد و زاویه تحلیل و نگاه او به پدیده‌های موسیقیایی که مابین نثر دوره قاجار و قبل از انقلاب است تشخص و مرتبتی ویژه به‌نثر و نگارش او داده است. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #علیرضا_میرعلینقی، ز

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۸ اردیبهشت سالروز درگذشت نعمت حقیقی (زاده ۳ خرداد ۱۳۱۸ تهران – درگذشته ۸ اردیبهشت ۱۳۸۹ تهران) فیلمبردار او با بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، امیر نادری، مسعود کیمیایی و بهروز افخمی همکاری داشت و ملقب به شاعر تصویر سینمای ایران بود. در سال ۱۳۴۷ با لیلی گلستان ازدواج کرد که حاصل ازدواجشان سه فرزند به نام‌های صنم، محمود و "مانی حقیقی" بازیگر موفق سینماست. کارگردان: فیل در تاریکی (۱۳۶۸) مدیر فیلم‌برداری: شوکران (۱۳۷۷) جهان پهلوان تختی (۱۳۷۶) معجزه خنده (۱۳۷۵) عروس (۱۳۶۹) مهاجران (۱۳۶۹) دزد عروسک‌ها (۱۳۶۸) ردپایی بر شن (۱۳۶۶) دادشاه (۱۳۶۲) اعدامی (۱۳۵۹) غزل (۱۳۵۵) خانه خراب (۱۳۵۴) همسفر (۱۳۵۴) گوزن‌ها (۱۳۵۳) تنگسیر (۱۳۵۲) نفرین (۱۳۵۲) فیلم‌بردار فصل پنجم (۱۳۷۵) روز شیطان (۱۳۷۳) تویی که نمی‌شناختمت (۱۳۶۹) تفنگ‌های سحرگاه (۱۳۶۷) سفیر (۱۳۶۱) ممل آمریکایی (۱۳۵۴) سازش (۱۳۵۳) شازده احتجاب (۱۳۵۳) خاک (۱۳۵۲) بلوچ (۱۳۵۱) چشمه (۱۳۵۱) دشنه (۱۳۵۱) صمد و فولاد زره دیو (۱۳۵۱) بدنام (۱۳۵۰) داش آکل (۱۳۵۰) خروس بی‌محل (۱۳۴۰) تهیه‌کننده دنیای پر امید (۱۳۴۸). ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #نعمت_حقیقی، د

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۸ اردیبهشت سالروز درگذشت منوچهر سخایی (زاده ۷ مهر ۱۳۱۴ تهران – درگذشته ۸ اردیبهشت ۱۳۹۰ امریکا) خواننده، بازیگر و برنامه‌ساز او تحصیلاتش را در تهران گذراند و در روزنامه کیهان به عنوان خبرنگار پارلمانی مشغول به‌کار شد. در دهه ۱۳۳۰ به موسیقی روی آورد و گرچه آن زمان موسیقی پاپ در ایران چندان شناخته شده نبود، امّا با بهره از آثار موزیسین‌های خارجی از همان ابتدا نسبت به این نوع موسیقی گرایش نشان داد. وی در اواخر دهه ۱۳۳۰ موفق شد که با ترانه‌ کالسکه زرین، با آهنگی از کامبیز مژدهی و شعر پرویز وکیلی، از سد شورای سختگیر و محافظه کار موسیقی رادیو عبور کند. شورای موسیقی در زمینه موسیقی پاپ بسیار سختگیر بود و چون بیشتر موسیقیدانان سنتی در آن شورا حضور داشتند، کمتر اجازه پخش آهنگ‌های غیر از موسیقی سنتی و ملی می‌دادند. به‌طوری‌که مثلاً محمد نوری به عنوان یکی از نخستین خوانندگان پاپ ایرانی، ناچار بود که در برنامه ارتش ترانه‌هایش را اجرا کند و در خود رادیو امکان اجرا نداشت. اما از سال ۱۳۳۲ و با پخش ترانه معروف مرا ببوس، به خوانندگی حسن گلنراقی و آهنگسازی مجید وفادار و شعر حیدر رقابی، جو دیگری در رادیو به وجود آمد و شورای سخت‌گیر و محافظه کار موسیقی در رادیو، با دیدن استقبال مردم از این نوع آهنگ‌ها، رویکرد جدیدی نسبت به موسیقی پاپ پیدا کرد و ابتدا محمد نوری و بعد ویگن برای اجرای این ترانه‌ها انتخاب شدند و بعدها منوچهر سخایی و عباس مهرپویا نیز به آن‌ها پیوستند. بدین ترتیب منوچهر سخایی از سال ۱۳۳۷ به بعد فعالیتش در رادیو ایران آغاز کرد و در همین زمان در سینما نیز، نخست به عنوان خواننده و سپس به عنوان بازیگر آغاز به‌کار کرد. او در فیلم‌ زندگی شیرین است ساخته مجید محسنی در سال ۱۳۳۵ و در فیلم‌های دیگری مانند دخترها اینطور دوست دارند ۱۳۴۱ و خروس جنگی ( هر دو ساخته اسماعیل پورسعید ۱۳۴۴) ترانه‌هایی اجرا کرد و همچنین به عنوان بازیگر در فیلم‌های پستچی (ساخته رفیع حالتی ۱۳۴۰) در انتهای ظلمت (ساخته ابوالقاسم ملکوتی) و ببر کوهستان، ساخته خسرو پرویزی ظاهر شد. صدای او سبک و کلاس خاص خودش را داشت و او نیز همچون ویگن و عارف و نوری طرفداران خاصی پیدا کرد. وی همچنین در تلویزیون نیز شو تلویزیونی زنگوله‌ها را تهیه کرد که در آن به معرفی چهره‌های جدید موسیقی پاپ می‌پرداخت و پس از انقلاب به لس‌آنجلس رفت و چندین آلبوم ساخت. https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%86%D9%88%DA%86%D9%87%D8%B1_%D8%B3%D8%AE%D8%A7%DB%8C%DB%8C ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #منوچهر_سخایی، د

‍ ‍ ‍ ‍ ☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️ ۸ اردیبهشت سالروز درگذشت نورالدین رضوی سروستانی (زاده ۲۱ فروردین ۱۳۱۴ سروستان -- درگذشته ۸ اردیبهشت ۱۳۷۹ شیراز) استاد آواز و موسیقی اصیل ایرانی. او از ۲۰ سالگی یادگیری موسیقی را در شیراز  نزد مشیرمعظم افشار آغاز کرد و صدایش برای نخستین بار در سال ۱۳۳۷ از رادیو شیراز پخش شد. درسال ۱۳۳۶ برای تکمیل آموخته‌هایش عازم تهران شد و از استادان مرتضی محجوبی، احمد عبادی، رضا فروتن، سلیمان امیرقاسمی، علی‌اکبر شهنازی، اصغر بهاری و نورعلی برومند بهره‎های فراوان برد. وی برای گسترش و شناساندن موسیقی اصیل ایرانی و شیوه صحیح آواز از سال ۱۳۵۲ با همکاری گروههای موسیقی شیدا، سماعی، درویش، مولوی، پرویز مشکاتیان، فرامرز پایور  و حسین علیزاده، کنسرتهای بسیاری در ایران و خارج از ایران اجرا کردند. در آبان ماه ۱۳۵۵ دکترای افتخاری موسیقی توسط پادشاه بلژیک به او اعطا شد. او در مدت بیش از چهل سال زندگی هنری‌اش علاوه بر تربیت شاگردان زیاد، دهها تصنیف از خود به‌جای گذاشت که از آثار منتشر شده‌اش «رنگ فرح» "موسسه ماهور" و «سروستان» "انتشارات سروش" است. صدیق تعریف از شاگردان معروف اوست و از دیگر شاگردانش، محمدعلی احدی، علیرضا وکیلی منش، علیرضا قربانی، علی کاظمی‌راد، پوریا اخواص، حسین علیشاپور، مهدی کلاهدوز، علی مرادی و... هستند. آرامگاه وی در حافظیه شیراز  است. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #نورالدین_رضوی_سروستانی، د

انتخاب هیچی دست من وتونبوده... ن کشور ن دین ن خونواده ن اسم! فقط عشق دست خودمونه... احمق ترین آدم اونیه ک همین حق رو هم , بسپاره ب پیشامد روزگار , و یا به انتخاب دیگران! @kettabism ❤💚

@kettabism ❤💚