The Unspoken

Saw these strange clouds yesterday

دیگه مطمئنم که دلم میخواست مریضی جسمی داشتم‌ ولی این قدر روانم آشفته نبود. مثلا پاهات حرکت نکنه نمیان پاهات رو قطع کنن و بگن اگه پات رو قطع کنیم باعث میشه بتونی راه بری! حداقل درک میشی. ولی وقتی مشکل روان داری فکر میکنن اگه هی سرزنش و فشار روحی بیشتری وارد کنن بهت باعث میشن بهتر شی در حالی که دقیقا مثل اینه که پاهات رو قطع کنن و احتمال این که یه روز بتونی دوباره راه بری رو هی کمتر کنن. وقتی تروما وارد میشه از آدم‌ها بهم میخوام بگم I am paralyzed by anxiety and depression and you are just ruining all my efforts to walk tiny steps again.

عکس طرح چشمش رو فرستاد و در عرض پنج‌دقیقه بازنمایی اتفاق افتاد. - چشم‌ها

...این نتایج نشان داد که وقتی بابت انجام کارمان تایید شویم و شاهد باشیم‌ قدر کارمان دانسته میشود، حاضر خواهیم بود در ازای مبلغی کمتر، کار بیشتری انجام دهیم، ولی در جایی که قدر کارمان دانسته نشود، بخش زیادی از انگیزه‌مان را از دست خواهیم داد. اگر واقعا میخواهید افراد را بی‌انگیزه سازید می‌توانید کارشان را "ریزریز" کنید، هر چند برای رسیدن به مقصودتان تنها کافیست تلاشهایشان را نادیده بگیرید قدردانی‌کردن یک جادوی انسانیست؛ میتوانیم تنها با قدردانی از تلاش های افرادی که با ما کار میکنند، انگیزه آنها را افزایش دهیم پاداش، منطق پنهانی که انگیزه‌های ما را شکل میدهد – دن آریلی

میگفت خیلی وقتا اینکه توی رویاهات چه اتفاقی میوفته و محتواش چیه مهم نیست، مهم اون شرایطیه که توی رویا تجربه میکنی، اون حسی که داری، و چیزی که من از رویاهات می‌بینم تماما حس آشفتگی، ناامنی، و سرزنش شدنه. در ادامه فهمیدیم با تعریف کردن هزاران کار برای خودم و باز نگه داشتن همشون توی ذهنم، و هیچوقت راضی نشدن از خودم، و تماما تمرکز کردن روی کارهای انجام نشده و باقی‌مونده، به جای کارهایی که از پسشون براومدم و خوب پیش بردمشون، دارم روانم رو آشفته و پرتنش می‌کنم. این روزها به تعریف جدیدی از خود مراقبتی رسیدم. میخوام از تنش ذهنی‌ام کم کنم. میخوام انتظاراتم از خودم رو واقع‌بینانه نگه دارم، اگه کاری باید انجام بشه، ببینم میتونم الان در راستاش قدمی بردارم؟ اگر بله، پس زودتر انجامش بدم که از بار روانی‌اش کم بشه. اگر نه، پس موکولش کنم به زمانی که انجام دادنش شدنیه، و پرونده‌اش رو فعلا ببندم. میخوام بخشی از تمرکزم رو بذارم روی کارهایی که به خوبی انجامشون دادم، قدم‌های درست و انتخاب‌های درستی که داشتم، هرچند کوچیک. میخوام با تحسین‌کردن خودم و دیدن تلاشهام سوخت نیروی پیش‌رفتنم رو تامین کنم. میگفت تمام این سالها بدون تشویق و تحسین اومدی. درحالیکه آدم تمام انرژیش توی روزهای سخت و در کارهای سخت رو از همینها بدست میاره. و نه، تلاش فعالانه و به زور و زحمتی نمیکنم که خودم رو ببینم و تحسینش کنم. همون حس حسرت و غمی که نسبت به گذشته‌ام دارم، باعث میشه self-compassion ام بیشتر بشه، و بیشتر با خودم همدل و صبور باشم. #MirroringSelf

۳۱ خرداد

وقتی انسان آموخت که چگونه با رنج‌هایش تنها بماند، و چگونه بر اشتیاقش به گریختن چیره شود، آن‌وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد. آلبر کامو