پناهنده؛

راستش: من عاشق‌ نامه‌هام. عاشق چیز‌هاییم که می‌تونم تا ابد نگهشون دارم،به خاطر اینکه برای واقعی تا ابد نگهشون می‌دارم.

یه شب از این شبا یه روز از این روزا می‌بینمت بازم یا واقعی یا رویا یه کوچه تو این خیابونا یه خونه تو آپارتمونا یه جایی ممکنه که رد شم ازت یا واقعی یا رویا

از زندگی با مردم، از حرف زدن، عاجزم. کاملاً در خود فرو رفته‌ام، به خودم فکر می‌کنم... چیزی ندارم به کسی بگویم هرگز، به هیچ کس… -کافکا

روزی می‌آیم سوی تو در بهار بهتری

نمیتونم تشخیص بدم که pmsعه یا واقعا شرایط ک..ریه.

برای این‌همه رنج کشیدن زیادی زیبا و ظریفی.

برای این‌همه رنج کشیدن زیادی زیبا و ظریفی.

PRIDE!!!

رنج، یگانه دلیل آگاهی ست. آگاهی به عقیده‌ی من، بدبختی بزرگ انسان است. این را هم می‌دانم که انسان آن را دوست دارد و با هیچ رضایت‌مندی دیگری عوض نخواهد کرد. -یادداشتهای‌زیرزمینی