بلاچائو

نمی‌دونم چطوری‌ بگم که چقدر منتظر وقتشه بری بودم و چقدر بهش نیاز دارم و چقدر به‌ موقع.

تا فردا ۲۱ وقت داری بیای،اگه نیومدی: وقتشه بری.

دوباره دارم توی همون چاه میفتم. دوست‌ها و مردن‌ها. اصلا کی گفته که آدم از یه ریسمون خراب دوبار بالا نمیره؟ من هزار بار سمت اون چیز خراب می‌رم فقط برای اینکه هربار درد افتادن رو احساس کنم. فقط برای اینکه بچه‌م و می‌خوام بدونم این‌بار دردش چه شکلیه. دوباره کلمات و دوباره همون داستان همیشگی: یهو و بی‌مقدمه تموم شدن.

Why am I thinking about Jude in every book and in every sentence and every character? i know he made you sad but it's over! move on. not every sad main character who normally feels uncomfortable and definitely has something wrong(but doesn't quite know exactly what or why)someone who also feels lonely and drinks a lot, hangover and has a bad headache and leave parties earlier than everybody and going home and not sleeping much at nights and stays away from normal people: is supposed to be Jude. Stop it, I swear you're causing bad things to happen to the characters.

گرچه، منم دیگه خدافظ همیشه زخم باز من.

★

ای وای بچه‌ها اینو من نگفتم که علی گفته:(

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ https://t.me/Belacio/17086 خب منظورت از این چیه؟😭😭

اگر ما همزمان یه آهنگ رو گوش بدیم چی؟

من زیاد رویا می‌بافم، به اندازه‌ی کافی نمی‌نویسم، و تلاش می‌کنم تو هرچیزی دنبال دلیل باشم.