جیم.

قصّه نکنم دراز، کوتاه کنم بازآ بازآ کز انتظارت مُردم حافظ

در آرزوی بوس و کنارت مُردم وز حسرت لعل آبدارت مُردم

«طاهره‌ی قشنگ، آیا روزی خواهد رسید که دست کوچک تو طپش های قلب محنت زده ی مرا احساس کند و من زلف های زرین تو را ببوی ام؟» - از نامه‌های غلامحسین ساعدی به طاهره‌.

«طاهره‌ی قشنگ، آیا روزی خواهد رسید که دست کوچک تو طپش های قلب محنت زده ی مرا احساس کند و من زلف های زرین تو را ببوی ام؟» - از نامه‌های غلامحسین ساعدی به طاهره‌ا.

تو آمدی ز دورها و دورها ز سرزمین عطرها و نورها نشانده‌ای مرا کنون به زورقی ز عاجها، ز ابرها، بلورها مرا ببر امید دلنواز من ببر به شهر شعرها و شورها به راه پر ستاره میکشانیم فراتر از ستاره مینشانیم فروغ فرخزاد

نگاه کن که غم درون دیده‌ام چگونه قطره قطره آب میشود چگونه سایهٔ سیاه سرکشم اسیر دست آفتاب میشود نگاه کن تمام هستیم خراب میشود شراره‌ای مرا به کام میکشد مرا به اوج میبرد مرا به دام میکشد نگاه کن تمام آسمان من پر از شهاب میشود تو آمدی ز دورها و دورها ز سرزمین عطرها و نورها نشانده‌ای مرا کنون به زورقی ز عاجها، ز ابرها، بلورها مرا ببر امید دلنواز من ببر به شهر شعرها و شورها به راه پر ستاره میکشانیم فراتر از ستاره مینشانیم نگاه کن من از ستاره سوختم لبالب از ستارگان تب شدم چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل ستاره چین برکه های شب شدم چه دور بود پیش از این زمین ما به این کبود غرفه‌های آسمان کنون به گوش من دوباره میرسد صدای تو صدای بال برفی فرشتگان نگاه کن که من کجا رسیده‌ام به کهکشان، به بیکران، به جاودان کنون که آمدیم تا به اوجها مرا بشوی با شراب موجها مرا بپیچ در حریر بوسه‌ات مرا بخواه در شبان دیر پا مرا دگر رها مکن مرا از این ستاره‌ها جدا مکن نگاه کن که موم شب براه ما چگونه قطره قطره آب میشود صراحی سیاه دیدگان من به لالای گرم تو لبالب از شراب خواب میشود به روی گاهواره‌های شعر من نگاه کن تو میدمی و آفتاب میشود فروغ فرخزاد

«مهر از تو توان برید؟ هیهات» سعدی

صدایم را به یاد آر گر آواز غمگینی به پا شد. @deleimaan

از درون سوزناک و چشم تر نیمه‌ای در آتشم نیمی در آب