𝑆𝑒𝑎𝑠𝑖𝑑𝑒

خب قراره توی این پیام یکم تلخی کنم، طرف خودش توی زندگیش هیچ تلاشی نکرده و هیچ دستاورد خاصی نداشته، اونوقت در کمال وقاحت توی چنلش پیام میذاره:”میخوام از این به بعد اسم پزشک و پرستار رو به قاتل تغییر بدم،قاتلای کثافت و بی وجدان!” حالا علت این پیام چیه؟! اینکه رفتن بیمارستان و پرستار یه چایی خورده و گفته بعد رستم میام ویزیت بیمار. چون پزشکا و پرستارا و کادر درمان حق استراحت ندارن،حق فکر کردن به درآمد هم ندارن،چون پزشکی یعنی خدمت صرف به مردم،پزشکا انسان نیستن😃 اولا که،شما از کجا میدونی اون پرستار/پزشکی که الان میخواد پنج دقیقه یه چایی بخوره،چند ساعته شیفته و داره کار میکنه؟! دوما که،شمایی که اینقدر راحت اسم قاتل رو روی پزشک میذاری،باشه،جامعه پزشکی خودشو کنار میکشه ببینه دنیا چطور میخواد پیش بره. این پزشکی که شما میبینین حداقل هفت سال کامل درس خونده شیفت طولانی داده و پوستش کنده شده،برده شما نیست! سوما،این پزشک ستیزی و مهم تر از اون،این تصور که پزشک نباید به پول فکر کنه از کجا اومده؟! مگه شما از یه نانوا یا مغازه دار توقع دارین بدون پول به شما خدمتی ارائه بده که از پزشک این توقع میره؟! انسان باشیم:)

#چالش این پست توی دیلی تون فوروارد کنین تا بهتون یک توییت آیکانیک از سوئیفتی های توییتر بدم.

Inside out 2 رو دیدم و خیلی احساساتی شدم، درواقع این کاری که اضطراب و anxiety باهامون میکنه…این حس مداوم: من به اندازه کافی خوب نیستم. چیزیه که اکثرمون رو درگیر میکنه و اینکه چطور ما از کودکای شادی که قبل از بلوغ بودیم به بزرگسالای مضطرب و غمگین تبدیل میشیم خیلی ملموسه:)

That’s so TRUE omg=) Love this meme

🗣 Billie Eilish 🎧 Melobit Application ‌

این حق ترین میم در راستای آموزش دانشجوهای علوم پزشکی ایرانه😂 شخصا سر کلاس اصلا گوش نمیدم ولی موقع امتحان سروگردن و نورو هرچی ویدیو از یوتیوبرای هندی بود رو زیر و رو کردم-

_HMMM_ @uttweet

حقیقتش اینه که همه جا مدام می‌شنویم نباید از بقیه توقع داشته باشیم، اما قضیه فقط “توقع” داشتن نیست، ماجرا اینه که همه دوست داریم یه جایی دلمون رو به “دوست داشته شدن” از طرف بقیه گرم کنیم، حس کنیم جایی توی خانوادمون،بین دوستامون کسایی هستن که حضور ما براشون اهمیت داره. این صرفا توقع داشتن نیست، شاید اون دوست داشته شدن هیچ‌کجای زندگیمون به دردمون نخوره. ولی وقتی توی روزای سخت زندگی‌مون هستیم ته دلمون به این گرمه که یه دایره امن از افرادی دارم که بهم اهمیت میدن. اما بعد میبینی که جمعا بدون تو خیلی راحت تشکیل میشن ادما بدون تو خیلی راحت عبور میکنن طوری که انگار هیچوقت وجود نداشتی و هیچوقت هیچ محبتی نسبت بهت وجود نداشته، این فقط شکسته شدن یه “توقع نیست” شکست شدن اون بخشی از توعه که بارها و بارها مظلومانه فکر میکرد اون آدما توی زندگیش هستن و هر روز خلافش بهت ثابت میشه

حقیقتش اینه که همه جا مدام می‌شنویم نباید از بقیه توقع داشته باشیم، اما قضیه فقط “توقع” داشتن نیست، ماجرا اینه که همه دوست داریم یه جایی دلمون رو به “دوست داشته شدن” از طرف بقیه گرم کنیم، حس کنیم جایی توی خانوادمون،بین دوستامون کسایی هستن که حضور ما براشون اهمیت داره. این صرفا توقع داشتن نیست، شاید اون دوست داشته شدن هیچ‌کجای زندگیمون به دردمون نخوره. ولی وقتی توی روزای سخت زندگی‌مون هستیم ته دلمون به این گرمه که یه دایره امن از افرادی دارم که بهم اهمیت میدن. اما بعد میبینی که جمعا بدون تو خیلی راحت تشکیل میشن ادما بدون تو خیلی راحت عبور میکنن طوری که انگار هیچوقت وجود نداشتی و هیچوقت هیچ محبتی نسبت بهت وجود نداشته، این فقط شکسته شدن یه “توقع نیست” شکست شدن اون بخشی از توعه که بارها و بارها مظلومانه فکر میکرد اون آدما بهش اهمیت میدن و هر روز خلافش بهت ثابت میشه

یکی از فیلمایی که خیلی دیدگاه منو به حادثه 9‘11 عوض کرد این فیلم بود، اولین بار این فیلم رو وقتی خیلی بچه بودم دیدم و بعدا وقتی بزرگتر شدم بازهم برام جالب بود و هربار که دیدمش مدت زیادی به فکر فرو رفتم. که یه واقعه چقدر میتونه تلخ باشه زندگی چند نفر رو اینطور تحت تاثیر قرار داده؟! آینده چند نفر به این نحو زیر و رو شده؟! و برای من این فیلم تاثیر مشخص سینماست، نگاه کردن به وقایع از دیدی که متفاوت باشه، طوری که هربار اسم اون قضیه رو میشنوم بلا استثنا یاد این فیلم میوفتم.