Graymin

درخت=زیبایی

_البته سر کار بودم و نصف روز رو فقط به درخت‌ها زل زده بودم‌_

امروز از اون روزهاست که اگه خونه بودم کل روز رو دراز می‌کشیدم و به سقف زل می‌زدم.

یا زندگی رو از خودم می‌گیرم یا خودم رو از زندگی. هرجور که حساب کنی زنده‌ بودنم تو مسیر اشتباهی ادامه داره و همیشه یه چیزی کمه.

خستگی منو به جایی رسونده که دیگه دارم به زنده بودنم شک می‌کنم.

نه ببین تنهایی برام یه حس یا مشکل نیست، الان دیگه شده سبک زندگیم.

از چی حرف بزنم؟ هیچی ندارم‌واقعا.

رو سطح زندگی شناورم. مثل یه تیکه چوب شکسته و رهاشده تو اقیانوس. رو آب شناورم و جز آسمون خالی و اقیانوسی که منو پس می‌زنه چیزی ندارم‌.

یادم رفت بگم دارم تلاشم رو می‌کنم که اینجا زنده بمونه.

تو نه. تو هنوز مهمی‌. البته اگه برات مهم باشه که برام مهمی‌.