ضربان مغز

خلاقیت. =))

خیلی وقته انسانی رو که از انسانیت ناامیدم نکنه ندیدم.

یادم افتاد کتابی رو که میخواستم سفارش ندادم، شروع کردم به سرچ کردن و دیدم عه یه جا نصف قیمت میدن، خوشحال انتخابش کردم و در نهایت متوجه شدم قیمتش به تومانه و در واقع از جاهای دیگه ۲ میلیون گرون‌تره. فلذا اول ثروت بعد علم. :):

«ای اشک از چه راه تماشا گرفته‌ای؟»

کادویی که برادرم با اولین حقوقش برام خریده رو می‌خوام به جای استفاده کردن قاب کنم بزنم به دیوار. گذر بیست سال از جلوی چشمام باورم نمیشه. مامان باباها چطوری بزرگ شدن ماها باورشون میشه؟

روتین‌سازی واقع‌گرایانه و بالغانه‌ست. «انگیزه» تصویر خر و هویج رو برای من تداعی می‌کنه.

این استاد جدیدیه انقد مطالب جدید میاره که هر جلسه مغزم خون میاد ازشون، و خب مریضم و خوشم میاد.

بعد سه ماه برام سوال شد این آدمی که هی میرم ازش سوال میکنم اسمش چی هست اصلا. شعور ۱۰ از ۱۰.

این عکسم من رو یاد اون شب‌های بلند، قصه‌های مگوی دنباله‌دار، خنده‌های تکرار نشدنی، رهایی بی‌مانند، و اون روزی که واقعا بزرگ شدم میندازه.

می‌دونستید سیستم ایمنی خیلی بالا می‌تونه باعث نازایی بشه؟ ادمیزاد رو از هر طرف که نگاه کنی داره به قهقرا می‌ره.