L E M O N

پناه بر پروردگار، هی از صبح میام یه شرح‌حالی بنویسم و نمی‌شه. مثل اینکه کارمندای بدنم مرخصی گرفتن، کرکره‌ها رو کشیدن و رفتن خونه. دراز می‌کشم و تو گوشیم ول می‌چرخم و مغزم کار نمی‌کنه. هوا یکم گرم نشده؟ یک مقدار قابل توجهی نگران کنکورم و احتمالا همین باعث شده کلا قفل کنم، می‌دونم که بعدا میام و شرح حال هام رو دوباره می‌خونم، برای همین دارم تصور می‌کنم پیتون در آینده قراره منی که الان این طوری خاموش شدم رو چجوری قضاوت کنه باز هم به انعکاس خودش، توی صفحه‌ی تاریک گوشی لبخند می‌زنه و بهش می‌گه بازنده؟ مغزم بهم ریخته است مهم نیست چقدر اتاقم رو مرتب کنم، آرامش پیدا نمی‌کنم، این هیاهو تو سرمه. هیچ چیز حالم‌و خوب نمیکنه کاش حداقل می‌تونستم فرندز ببینم

دانش آموز ایرانی چیه بگو دلقک

از ما طلب یأس کن ای خواجه، نه امّید که آن جنس، متاعیست که در کشور‍ ما نیست طالب آملی

رئیسی پیدا شد ولی یونگی نه

خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل -حافظ

خدا هیچ جوونی رو ایرانی نکنه‌‌‌ ...

هلیکوپتر واقعا take his breath away