صالح نیک‌بخت

و این جهانِ گذرنده دارِ خلود نیست و بر کاروانگاهیم و پسِ یکدیگر می‌رویم، هیچ‌کس را اینجا مُقام نخواهد بود، چنان باید زیست که پس از مرگ دعایِ نیک کنند. و تعجب بمانده‌ام از حرص و مناقَشت با یکدیگر و چندین زر و مال و حساب و تَبَعت، که درویشِ گرسنه در محنت و زحیر، و توانگرِ با همه نعمت چون مرگ فراز آمد از یکدیگر باز نتوان شناخت. مرد آن است که پس از مرگ نامش زنده ماند. تاریخ بیهقی مناقَشَت: بر کسی سخت‌گیری کردن و او را به تنگنا انداختن تَبَعت: عاقبتِ بَد زَحیر: دم سرد یا ناله برآوردن، نالهٔ هنگام زایمان

🎥 یکه‌خوردن نماینده اسرائیلی از «دروغگو» خطاب شدن در دیوان لاهه بیشتر بخوانید: https://tinyurl.com/yz5khrmy @euronewspe

«خدا هیچ فرزندی رو شرمنده پدر و مادرش نکنه» دستگاه تولید شرمندگی ✍🏼 فردین علیخواه (جامعه‌شناس) 🔹دولت در ایران تبدیل به «دستگاه تولید شرمندگی» شده است. آنچه وضعیت را تلخ‌تر می کند آن است که این دستگاه در عین تولید شرمندگی، اصرار دارد که بهترین وضعیت ممکن را برای مردم فراهم کرده است و باید قدردانش بود. 🔹این روزها فرزندان میانسالِ بیکار شرمنده والدین خود هستند، مدیر عامل شرکت شرمنده کارکنان خود است، ناشر شرمنده مؤلف یا مترجم است، مشتری شرمنده خواروبار‌فروش و یا قصاب محل است، معلم شرمنده دانش‌آموزان است. هر کس به شکل و طریقی شرمنده آن دیگری است. 🔹در این بین، همچنان به انتظار نشسته‌ایم تا شاید اندکی شرم در کسانی ببینیم که این وضعیت را برای ما رقم زده‌اند. دستگاه تولید شرمندگی چه زمانی اندکی شرم خواهد کرد؟» 👇🏼👇🏼 asriran.com/0043id @MyAsriran

🔴عقل که نباشد! 🔺اعتماد ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘آیا برای اصلاح جامعه وجود انگیزه خیرخواهانه نزد مسئولین کافی است؟ شاید متوجه شده‌اید که در جوامع توسعه نیافته؛ انگیزه‌های مدیران و سیاست‌گذاران خیلی مهم تلقی می‌شود و وجود انگیزه‌های خیرخواهانه و صادقانه را شرط لازم و حتی کافی برای سیاست‌گذاری یا قانون‌گذاری خوب و موثر و کارآمد می‌دانند. 🔘ولی واقعیت چیز دیگری است، سیاست‌گذاری بسیار پیچیده است و انگیزه صادقانه و خیرخواهانه به تنهایی برای سیاست‌گذاری و تحقق اهداف خوب کافی نیست، چه بسا بر اثر ناآگاهی آثار و عوارض سیاست‌گذاری ساده‌لوحانه بسیار سنگین باشد. انگیزه خوب ناآگاهی را می‌پوشاند. برای اثبات این ایده ساده مثال‌های فراوانی می‌توان ارایه کرد هم از کشورهای دیگر و هم به نسبت بیش‌تری از کشور خودمان. 🔘مورد مشهور آن ممنوعیت مشروبات الکلی در آمریکا در اوائل قرن بیستم است که با هدف حفظ اخلاق عمومی، متمم ممنوعیت خرید و فروش و تولید الکل به قانون اساسی اضافه شد. فقط ۱۳ سال وقت لازم بود که متمم جدیدی به قانون اساسی اضافه و قبلی را نقض کردند. نه به این علت که مردم از فلسفه اولیه حفظ اخلاق عمومی عدول کردند و یا خواهان رواج بی‌اخلاقی شدند، بلکه دیدند این منع، موجب افزایش شدید قانون‌شکنی، گسترش روزافزون قاچاق، شکل‌گیری سازمان‌های حرفه‌ای و مافیا در امر قاچاق و فروش الکل و سایر اقلام ممنوعه، افزایش سایر جرایم، بویژه از نوع سازمان‌یافته و جنایتکارانه و... شده است. 🔘متوجه شدند که حداقل در این مورد، جرم‌انگاری الکل راه‌حل نیست. اهمیت آن مردم در این بود که فهمیدند این نامطلوبیت را نمی‌توان از طریق قانون‌گذاری و جرم‌انگاری حل کرد، چه بسا نتایج بدتری هم داشته باشد. 🔘مورد جالبی که به تجربه شخصی خودم مربوط است، ممنوعیت چاپ برخی کتاب‌ها پیش از انقلاب است. کتاب‌هایی که اجازه چاپ نداشت برای جوانان قداست و حقانیت خاصی پیدا می‌کرد. کتاب‌هایی که امروز حتی ارزش نگاه کردن هم ندارند ولی ممنوعیت آنها در آن رژیم توهم حقانیت را برای مفاد آن بوجود می‌آورد و اتفاقاً یکی از علل سقوط آن رژیم همین سیاست سانسور بود که موجب شد جوانان آن کتاب‌ها را با ولع بخوردند بجای آنکه بخوانند و تأمل نمایند! 🔘این مسأله برای فضای مجازی کنونی ایران هم هست که مسدود شدن آن مردم را به سوی فیلترشکن سوق داده و این عوارض اخلاقی و سیاسی مهمی دارد. همچنین سیاست سانسور ویرانگر است. اخیراً سخنان مدیر انتشاراتی ققنوس را می‌دیدم که توضیح می‌داد که در دوره احمدی‌نژاد و با لغو مجوز کتاب‌های آنان از جمله کتاب‌های عباس معروفی که پیش‌تر منتشر می‌شد، بازار زیر زمینی کتاب در کشور راه افتاد که همه این کتاب‌ها را چاپ می‌کردند و با قیمت مناسب می‌فروختند و ناشران هم به آنان اعتراض نمی‌کردند. 🔘ولی نکته جالب این است که همین ممنوعیت‌های سلیقه‌ای موجب شد که تشکیلات و بازار سیاه غیر قانونی شکل بگیرد و در ادامه خود را محدود به کتاب‌های مذکور نکرد، هر کتاب دیگری را هم که مشتری داشت، منتشر می‌کرد. کتاب‌هایی که در شرایط عادی هیچ ناشری حاضر به انتشار آنها نبود. 🔘به یاد دارم هنگامی که کتاب آقای عباس میلانی در باره شاه به انگلیسی منتشر شد، تصور می‌رفت که مجوز انتشار در داخل را نخواهد گرفت. پس کسانی پیدا شدند که با نرم‌افزار کامپیوتری آن را ترجمه کردند و به قیمت حدود ۳۰ هزار تومان در بازار فروختند، که رقم بالایی بود، و شنیدم که بیش از ۴۰ هزار نسخه از آن چاپ و فروخته شد. در واقع دولت سانسورکننده هم چوب را می‌خورد و هم پیاز را. 🔘مسأله حجاب در ایران نیز دچار همین وضع سیاستگذاری شده است. این نحوه مقابله با زنان نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه اعتبار و حرمت حجاب و چادر را هم نزد دیگران از میان می‌برد. چند روز پیش خانمی چادری توییتی به این مضمون زده بود که؛ به چه دلیل هزینه این نوع برخورد را ما چادری ها باید بدهیم که مورد نفرت و متلک گویی دیگران قرار گیریم؟ جالب نظرات زیر توییت بود که اغلب انان این رفتار را محصول سیاست‌های رسمی می‌دانستند در نتیجه استفاده از چادر در حال کاهش است. 🔘قانون فرزندآوری نیز از همین نوع است و در عمل به نتیجه عکس منجر خواهد شد. مگر ساختار موجود از کودکان به دنیا آمده در سه دهه اخیر چه خیری برای خود دیده است که چشم امیدش به کودکان دهه ۱۴۰۰ است؟ اتفاقاً هر چه جوان‌تر و کم سن و سال‌تر هستند رویکردهای منفی‌تری نسبت به ساختار دارند. ضمن اینکه در همین دو سال اخیر روند فرزندآوری منفی‌تر شده به جای آنکه مثبت گردد. 🔘پیشنهاد مشخص این است که حکومت از دخالت در این مسأله دست بردارد که مشکل را بیش‌تر می‌کند. مسأله فرزند کمتر زندگی بهتر دهه پنجاه را هم فراموش نکنید که اثر معکوس داشت. در این مورد به تجربه فاجعه‌بار رومانی نیز اشاره خواهد شد.

سالیاد درگذشت مردی که تمام زندگی خود را وقف ملتش کرد ✍صالح نیک‌بخت بیست ونهم ارديبهشت ماه هفتمین سال درگذشت زنده یاد نوشیروان‌مصطفی‌ أمین نویسنده ، سیاستمدار ، استراتژیست نظامی ، روزنامه نگار و مورخ کُرد است که در واپسین مراحل پایانی تحصیلات دکترای علوم سیاسی در دانشگاه وین تحصیل را رها کرد و برای از سرگیری مبارزه ملت کُرد پس از قرارداد الجزایر میان ایران و عراق و توقف مبارزه مسلحانه علیه رژیم فاشیست بعثی حاکم بر عراق به کوهستان‌های کردستان باز گشت.او تا سقوط رژیم حاکم در بغداد به عنوان یکی از هفت نفر بنیانگذاران اتحادیه میهنی ورهبران ان ، مبارزه سیاسی و نظامی را رهبری کرد. وی درسال ۱۳۸۷ ”بزوتنەۆەی گۆڕان” یا جنبش تغییر را بنیاد گذاشت و خواهان اداره اقلیم کردستان توسط دولت منتخب پارلمان فارغ از نقش خاندان‌های مشهور کُرد و مداخله کشورهای همسایه در امور دولت عراق و اقلیم گردید. نظریات او مورد استقبال مردم کردستان و احزاب و سازمانهای سیاسی مستقل در عراق قرار گرفت.چنانکه در نخستین انتخابات بعد از تاسیس «گۆڕان» کاندیداهای حزب فراکسیون دوم پارلمان کردستان را تشکیل دادند. نوشیروان مصطفی امین در ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ پس از سالها بیماری در گذشت و پیکر او در تپه ای موسوم به «گردکه» در مرکز سلیمانیه که مرکز اصلی فعالیت جنبش گوران هم بود با حضور دهها هزار نفر از مردم کردستان و اعراب و ترکمان وصدها نفر از سیاستمداران عراقی و غیر عراقی به خاک سپرده شد. یکی از رهبران سیاسی عرب در سخنانی که بر مزار او ایراد کرد گفت :نوشیروان کان بطل فی الجبال و زعیم فی البلاد (نوشروان در کوهستانها قهرمان و در شهرها رهبر بود). او شایگان زیست و شایگان مُرد و نام بلند او چون یکی از رهبران ملت کُرد همیشه در خاطرها جاودان و ماندگار خواهد ماند .نوشیروان مصطفي امين تنها يك قهرمان جنگهاي كوهستانهاي كردستان و رهبر سياسي دارای كاريزما درشهرها نبود بلکه او نويسنده ای برجسته بود كه دهها جلد كتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و ادب و تاريخ معاصر كُرد و مبارزات سياسي و تحولات اجتماعي این ملت نوشته است. البته به نسبت شخصيت بر جسته سياسي و نظامي و اجتماعيِ كه داشت مخالفاني نيز دارد كه او را مانعي در راهِ رسيدن به امالشان ميدانند. ياد او را گرامي ميداريم و امیدواریم با تلاشهایی که برای ترجمه اثار او بویژه به زبان فارسی و دیگر زبان‌ها صورت میگیرد ، آثار نوشتاری این مرد بزرگ که تمام زندگی خود را وقف ملتش کرده بود ، درمعرض مطالعه و نقد اهل نظر از سایر ملیت‌ها نیز قرار گیرد. شامگاه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ تهران @salehnikbakht

در سالگرد درگذشت زنده یاد نوشیروان مصطفی بنیانگذار جنبش تغییر در جنوب کردستان یاد و خاطره او را گرامی میداریم او تمام عمر خود از نوجوانی تا درگذشت را صرف مبارزه در راه ازادی کردستان نمود . سرفراز زیست و سر فراز رفت راهش پر رهرو باد @SALEHNIKBAKHT