💠 پاییزخوانی 💠

: #ادای_دین ( 11) این قسمت ( سرزمین پدری، دیار گل و گندم و گردو): #علیرضا_قربانی می خواند و من کودکی ام را در گل های محمدی که میراث سرزمین پدری است، نفس می کشیدم و اشک هایم بوی گلاب می داد و گندم. کاش می شد آن عطر و طراوت را هم از پشت این دم و دستگاه سخت و سفت، منتشر کرد. گل و گندم و گردو مرا یاد اردهال زیبا می اندازد و تمام جان های پاکی که از این سرزمین مقدس در جای جای ایران و جهان، پراکنده اند و به قول سپهری؛ صبح ها وقتی خورشید در می آید متولد می شوند و به سیبی خشنودند به یک آینه فناعت دارند و کوچه باغشان از خواب خدا سبزتر است.. سلام بر اردهال زیبا سلام بر خاوه اردهال و مردمان مااااهش💚 دوستتان دارم و تمام گلهای جهان را پیشکش وجود شریفتان می کنم. خدا را شکر می کنم که از نسل پاک این دیارم و آغوش مهربان این خاک، همواره به روی من باز و گشوده است.. خدایاااااشکررررت #پاییز_رحیمی #اردهال_سرزمین_پدری #خاوه_اردهال #اصالت #گل_گندم_گردو #علیرضا_قربانی .

با نفس‌های قطعه قطعه و سخت کم‌کم از پله‌ها میاد بالا توی دستش سه چارتا پاکت باز می‌پیچه زندگی توو فضا می‌شینه روی مبل و می‌شه کبود باز لیوان آب و قرص فشار مادرم رنگ رفته از لب‌هاش آفتاب غروب؛ روو دیوار زندگی با تو تازه و سبزه باش تا  زندگی، نفس بکشه باش تا غصه‌های جور واجور از من و زندگیم دس بکشه کوه، دریا، درخت، پنجره، رود این‌همه، معنی تو نیست "پدر"! تو خود زندگی، خودِ نفَسی نام تو با "خدا" یکی‌ست "پدر

💢💠💢💠💢💠💢💠 زانکه آوازت تو را در بند کرد خویشتن مرده پی این پند کرد یعنی ای مطرب شده با عام و خاص مرده شو چون من که تا یابی خلاص دانه باشی مرغکانت بر چنند غنچه باشی کودکانت بر کنند دانه پنهان کن بکلی دام شو غنچه پنهان کن گیاه بام شو هر که داد او حسن خود را در مزاد صد قضای بد سوی او رو نهاد جشمها و خشمها و رشکها بر سرش ریزد چو آب از مشکها دشمنان او را ز غیرت می‌درند دوستان هم روزگارش می‌برند آنک غافل بود از کشت و بهار او چه داند قیمت این روزگار در پناه لطف حق باید گریخت کو هزاران لطف بر ارواح ریخت... #طوطی_و_بازرگان #دفتر_اول_مثنوی @paeizrahimi #و_دیگر_هیچ 💠💢💠💢💠💢💠💢

💠💢💠💢💠💢💠💢💠   کان فلان طوطی که مشتاق شماست از قضای آسمان در حبس ماست بر شما کرد او سلام و داد خواست وز شما چاره و ره ارشاد خواست گفت می‌شاید که من در اشتیاق جان دهم اینجا بمیرم در فراق این روا باشد که من در بند سخت گه شما بر سبزه گاهی بر درخت این چنین باشد وفای دوستان من درین حبس و شما در گلستان یاد آرید ای مهان زین مرغِ زار یک صبوحی درمیان مرغزار یاد یاران یار را میمون بود خاصه کان لیلی و این مجنون بود ای حریفانِ بت موزون خود من قدحها می‌خورم پر خون خود یک قدح می‌نوش کن بر یاد من گر نمی‌خواهی که بدهی داد من یا بیاد این فتادهٔ خاک‌بیز چونک خوردی جرعه‌ای بر خاک ریز ای عجب آن عهد و آن سوگند کو وعده‌های آن لب چون قند کو گر فراق بنده از بد بندگیست چون تو با بد، بد کنی پس فرق چیست؟! #طوطی_و_بازرگان_مثنوی @paeizrahimi #و_دیگر_هیچ 💢💠💢💠💢💠💢💠

💠❣️💠❣️💠❣️💠 بگذار برایت چای بریزم امروز به ‌شکل غریبی خوبی صدایت نقشی زیباست بر جامه‌ای مغربی و گلوبندت چون کودکی بازی می‌کند زیر آیینه‌ها… و جرعه‌ای آب از لب گلدان می‌نوشد بگذار برایت چای بیاورم، راستی گفتم که دوستت دارم؟ گفتم که از آمدنت چقدر خوشحالم؟ حضورت شادی‌بخش است مثل حضور شعر و حضور قایق‌ها و خاطرات دور. #نزار_قبانی ‌‌‌‌‌‌‌@paeizrahimi #و_دیگر_هیچ 💠❣️💠❣️💠❣️💠❣️

💠♦💠♦💠♦💠 اینکه من باشم و تو باشی، ولی« ما» نباشیم، #جدایی همین است. دیالوگ؛ جدایی نادر از سیمین (2011) @paeizrahimi #و_دیگر_هیچ 💠♦💠♦💠♦💠♦

💠♦💠♦💠♦💠♦ یه کم دوبیتی: 1).................. و جان من از آن چشم هایت فدای بیکران چشم هایت مرا حل کن شبیه حبه ای قند، میان استکان چشم هایت 2)......................... نماز من اذان چشم هایت جهان من میان چشم هایت قسم دادم تو را ازما نگیرد، خدا را من به جان چشم هایت 3)........................ نشستم در امان چشم هایت کنار بوستان چشم هایت پناهم باش در این غربت محض؛ به لطف سایه بان چشم هایت 4)................... به چشمان تو عادت کردم ای دوست و آن ها را عبادت کردم ای دوست تو گفتی عاشق بارانی و من ؛ به باران هم حسادت کردم ای دوست 5).......................... چه می شد مرهم دردم تو باشی و آغوش تن سردم تو باشی من آن « ترسای  پیرم» کاش می شد، «مسیحای جوانمردم» تو باشی 6).................... به باران فکر می کردم؛ توبودی به گلدان فکر می کردم؛ توبودی میان بارش سیمان و گنجشک؛ به انسان فکر می کردم؛ تو بودی 7)...................... به غیراز حسرت و آهم نمی بود و ماهی در شب چاهم نمی بود شبم تاریک و روزم مثل شب بود؛ اگر یاد تو ، همراهم نمی بود! #پابیز_رحیمی @paeizrahimi #و_دیگر_هیچ 💠♦💠♦💠♦💠♦

"مبارزه با جعلیات و دروغ‌های شاخ‌دار" یکی از ترفندهای فریب مخاطبان مجازی یا جلب توجه آنان، این است که جمله را چنین آغاز می‌کنند: "پرفسور ... استاد نامدار دانشگاه کمبریج (یا آکسفورد یا ...) پس از چهل سال تحقیق به این نتیجه رسید که ..." فوراً باید پرسید منبع شما چیست؟ در اکثر موارد چنین استادی اصلاً و ابداً وجود خارجی ندارد. استادان و محققان نتیجه‌ی پژوهش‌های خود را در مجلات یا کتاب‌های معتبر منتشر می‌کنند. نام‌های خارجی و عنوان‌های پر طمطراق دانشگاه‌های دنیا، فقط برای جلب توجه است. جعلیات را منتشر نکنیم. از صداهای به‌شدت بم و رادیویی و قیافه‌های هنرمندانه نیز بترسیم. چرا که بیشتر آن‌ها تنها همین صدای خوب را دارند و بدون مطالعه، هر سخن یا شعر سست و ناتندرست و عامیانه‌ای را به هر نویسنده یا شاعری نسبت می‌دهند و در شمارگان میلیونی منتشر می‌کنند. جعلیات را منتشر نکنیم. بر بساطِ نکته‌دانان، خودفروشی شرط نیست یا سخن دانسته گو ای مردِ عاقل، یا خموش (حافظ) اگر با این موضوع همداستانید، لطفاً بازنشر کنید. بهادر باقری کانال: "عشق انگار اختراع من است" @bahadorbagheri1347 اولین مطلب کانال: t.me/BahadorBagheri1347/1 اینستاگرام: dr.bahadorbagheri@ یوتیوب: BahadorBagheri@ ارتباط مستقیم: @Dr_Bahador_Bagher